MotoGP Valencia Test: Νέα φαίρινγκ, φωτιές και πτώσεις

Η Yamaha εξακολουθεί να είναι συνολικά πιο γρήγορη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/11/2019

Δεύτερη και τελευταία ημέρα δοκιμών στην Valencia σήμερα και για φέτος απομένει η Jerez την επόμενη εβδομάδα, πριν οι ομάδες διακόψουν και δώσουν ραντεβού τον Φεβρουάριο στην Sepang. Στο ενδιάμεσο οι μηχανικοί θα δουλεύουν πυρετωδώς για να δώσουν την αρχική εικόνα των νέων κινητήρων. Τώρα με αυτές τις δοκιμές θα δουν σε πιο σημείο έχουν φτάσει και που πρέπει να εργαστούν πριν την Μαλαισία. Ικανοποιημένοι στην Suzuki και στην Yamaha από την πρόοδο στον κινητήρα, χωρίς όμως να έχουν φτάσει το επίπεδο της Honda που η δύναμή της, της επέτρεπε να τα βάζει με την Ducati, τον παραδοσιακά πιο δυνατό κατασκευαστή.

Σήμερα οι χαμηλές θερμοκρασίες κράτησαν τους αναβάτες μέσα για αρκετή ώρα, καθώς κανείς δεν ήθελε να στοιβάζουν πλαστικά στην αμμοπαγίδα της 10ης στροφής, την παραδοσιακά πιο επικίνδυνη στροφή. Ο Alez Marquez που εγκαινίασε εχθές τις πτώσεις, δέχτηκε το φιλικό χτύπημα στην πλάτη, από την ομάδα του, αλλά αναγκάστηκε να αλλάξει το πρόγραμμά του καθώς είχε διαθέσιμη μόλις μία μοτοσυκλέτα και έπρεπε να περιμένει μέχρι οι μηχανικοί να την προετοιμάσουν.

Σήμερα ο Marquez δοκίμασε και νέο φαίρινγκ στην γεμάτη αλλαγές για το 2020 RC213V. Κάποιες από αυτές τις αλλαγές γεύτηκε και ο Crutchlow συλλέγοντας δεδομένα για το HRC. Σήμερα ήταν η ταχύτερη Honda και αναμένει να είναι ο δεύτερος καλύτερος και την επόμενη χρονιά, ακριβώς όπως έγινε και στην σεζόν που μόλις τελείωσε. Δεν αισθάνεται «ριγμένος» από το HRC καθώς είχε συμβόλαιο και μία ξεκάθαρη δουλειά ως ένας από τους βασικούς αναβάτες εξέλιξης, μιας και ο Lorenzo δεν μπορούσε να αποδώσει. Θεωρεί πως ο Zarco δεν ήταν ποτέ μέρος του στόχου του HRC, αλλά απλά τοποθέτησε τον εαυτό του εκεί, με επανειλημμένες δηλώσεις.

Από εκεί και πέρα η Honda είχε πολύ δουλειά να κάνει και δεν στόχευε τόσο στην κορυφή του χρόνου, την ίδια στιγμή που η Yamaha ήθελε να δει τι κατάφεραν οι μηχανικοί με τον ανανεωμένο κινητήρα. Για το μεγάλο αγκάθι, την ταχύτητα, η Valencia δεν είναι η ιδανικότερη πίστα, όμως ο Vinales είδε πως υπάρχει διαφορά προς το καλύτερο, όχι όμως τόσο όσο χρειάζεται για να είναι ανταγωνιστικοί. Στο ίδιο συμφώνησε και ο Rossi, βρίσκονται σε καλό δρόμο, χωρίς να αλλάξει δηλαδή την εντύπωσή του από εχθές, αλλά υπολείπονται ακόμη στον κινητήρα από πλευράς απόδοσης. Θεωρούν όμως πως υπάρχει πεδίο εξέλιξης, το ίδιο και στο πλαίσιο και τα χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας.

Εκεί η Suzuki πιστεύει πως έχει την λιγότερη δουλειά. Σε καλούς χρόνους επίσης κι αυτοί με τον Mir να είναι ταχύτερος του Rins, έστω και λίγο. Στο πλαίσιο έχουν τα λιγότερα να κάνουν από εδώ και πέρα, σύμφωνα με τους ίδιους, μονάχα να βρουν τον τρόπο να εκμεταλλευτούν καλύτερα τα νέα ελαστικά.

Η Michelin είχε τα αγωνιστικά ελαστικά και μαζί ένα καινούριο μπροστινό για το 2021 και ένα νέο πίσω για το 2020 με τελείως νέα κατασκευή και σχεδιασμό. Οι περισσότεροι αναβάτες δοκίμασαν το νέο πίσω ελαστικό που ήταν διαθέσιμο μόνο στην μαλακιά γόμα και έδωσαν θετική ανταπόκριση στην Michelin εκτιμώντας συνολική βελτίωση στην πρόσφυση. Στην Jerez θα δοκιμάσουν και την μεσαία γόμα.

Μικτά τα πράγματα για το τελείως νέο εμπρός ελαστικό. Λίγοι το έβαλαν, μόλις 8 και δεν τους άρεσε η αίσθηση, όμως οι δοκιμές αυτές έγιναν κάπως βεβιασμένα, από την στιγμή που απαιτούνται αρκετοί γύροι για να βρεις τις ιδανικές ρυθμίσεις για ένα τελείως διαφορετικό ελαστικό. Η Michelin κρατά τα δεδομένα της τηλεμετρίας και θα επιστρέψει δριμύτερη.

Η αργή εκκίνηση των δοκιμών, σημαδεύτηκε από πρόσθετη καθυστέρηση λίγο αργότερα, όταν η Aprilia του Iannone πήρε φωτιά στην πρώτη στροφή και γέμισε την πίστα με υγρά.

Ο Quartararo ήταν ο πρώτος που έσπασε τον σημερινό καλό χρόνο του Marquez, πριν τα Yamaha αρχίσουν να πηγαίνουν καλύτερα με τον Vinales να είναι ο μόνος που κατέβηκε κάτω από 1.30!

Ο Rossi βγήκε τελευταίος από την πίστα και αξιολόγησε θετικά το σύνολο των δοκιμών στην Valencia με τις πρωτότυπες μοτοσυκλέτες του 2020...

Κατάταξη
No
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Χρόνος
Διαφ.
Προηγ.
1
12
Maverick Vinales
Yamaha M1
1:29.849
 
 
2
20
Fabio Quartararo
Yamaha M1
1:30.013
0.164
0.164
3
21
Franco Morbidelli
Yamaha M1
1:30.114
0.265
0.101
4
35
Cal Crutchlow
Honda RC213V
1:30.316
0.467
0.202
5
36
Joan Mir
Suzuki GSX-RR
1:30.427
0.578
0.111
6
42
Alex Rins
Suzuki GSX-RR
1:30.503
0.654
0.076
7
93
Marc Marquez
Honda RC213V
1:30.556
0.707
0.053
8
44
Pol Espargaro
KTM RC16
1:30.685
0.836
0.129
9
46
Valentino Rossi
Yamaha M1
1:30.781
0.932
0.096
10
43
Jack Miller
Ducati GP20
1:30.854
1.005
0.073
11
4
Andrea Dovizioso
Ducati GP20
1:31.143
1.294
0.289
12
53
Tito Rabat
Ducati GP19
1:31.258
1.409
0.115
13
51
Michele Pirro
Ducati GP20
1:31.424
1.575
0.166
14
26
Dani Pedrosa
KTM RC16
1:31.470
1.621
0.046
15
27
Iker Lecuona
KTM RC16
1:31.515
1.666
0.045
16
41
Aleix Espargaro
Aprilia RS-GP
1:31.526
1.677
0.011
17
17
Karel Abraham
Ducati GP19
1:31.597
1.748
0.071
18
6
Stefan Bradl
Honda RC213V
1:31.657
1.808
0.060
19
29
Andrea Iannone
Aprilia RS-GP
1:31.800
1.951
0.143
20
73
Alex Márquez
Honda RC213V
1:32.235
2.386
0.435
21
38
Bradley Smith
Aprilia RS-GP
1:32.249
2.400
0.014
22
33
Brad Binder
KTM RC16
1:32.367
2.518
0.118

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.