MotoGP Valencia: Την τελευταία pole position πήρε ο Quartararo! Ανοικτά όλα για τον αγώνα

Δυνατή η Yamaha, έτοιμος ο Marquez
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/11/2019

Την έκτη του pole position στον πρώτο χρόνο στα MotoGP, μετρώντας ήδη το έκτο βάθρο για φέτος, πήρε ο Fabio Quartararo. Δεν θα είναι εύκολο να πάρει το έβδομο βάθρο, πόσο μάλλον την πρώτη του νίκη στον τελευταίο αγώνα, όμως και ο ίδιος είναι υπερ-ευχαριστημένος για όλα όσα κατάφερε φέτος. Μπορεί ο Γάλλος και γενικά η Yamaha με τον Vinales να πήγαν καλά, ο Marquez όμως είναι με διαφορά ταχύτερος σε ρυθμό αγώνα. Πιθανότατα θα είχε και την pole position με την τελευταία του προσπάθεια στην Q2 όταν ο Mir τον καθυστέρησε καθαρά συμπωματικά δίχως καμία τέτοια διάθεση. Ήταν εκεί που έπρεπε ο Marquez είχε και ένα μικρό γλίστρημα προσπαθώντας να ρυθμίσει την ταχύτητά του και η προσπάθεια πήγε χαμένη.

Ο εντυπωσιακότερος γύρος πάντως σίγουρα πάει στον Pol Espargaro και ας μην ήταν ο πρώτος χρόνος της Q1 που τον είχε ο Rins. Κι αυτό γιατί με το μεγάλο αφεντικό της KTM να κοιτά, ο καλύτερος αναβάτης των πορτοκαλί τα έδωσε όλα ντριφτάροντας στο όριο στην στροφή που προσφέρεται για τέτοια οδήγηση, την 13η, γλιτώνοντας την πτώση και παίρνοντας το ένα από τα δύο εισιτήρια για την Q2 αφήνοντας πίσω τον Zarco που για τους ίδιους λόγους εντυπωσιασμού σε συγκεκριμένα μάτια, πολύ θα ήθελε να ανέβει στην Q2. Για χιλιοστά δεν τα κατάφερε…

Είχαν προηγηθεί οι FP3 και FP4 που κάθε μία είχαν τα δικά τους περιστατικά με πιο περίεργο αυτό του Pecco Bagnaia. Η μόνη κάμερα που κατέγραψε το γεγονός είναι η ασφαλείας στην έξοδο των pit. Εκεί ο Bagnaia τρώει καπάκι από endo… Η Brembo ερευνά την μοτοσυκλέτα για να αποφανθεί αν υπήρχε πρόβλημα στο εμπρός φρένο που οδήγησε σε μία τέτοια πτώση, όμως όλα δείχνουν, μαζί και η συμπεριφορά του ίδιου του Bagnaia μετά την πτώση, πως πρόκειται για ένα αθώο λάθος που φυσικά καθόλου δεν του άρεσε. Τέτοια λάθη κάνουν όλοι, δεν χρειάζεται να είσαι νέος και αρκεί μία στιγμή απροσεξίας. Ο Miller, που ακολουθούσε από πίσω, λέει πως έχασε πρόσφυση εμπρός από το κρύο ελαστικό, αντέδρασε άσχημα και έφερε την μοτοσυκλέτα κάθετα και αμέσως μετά σε πτώση. Ο Bagnaia είχε ελαφρά διάσειση και πρόβλημα στον καρπό και τον ώμο που τον άφησε εκτός αγώνα.

Ο Quartararo τα κατάφερε και στην FP3 με τον Rossi να είναι η τελευταία φορά που τα πηγαίνει καλά το Σάββατο. Στην FP4 ο Marquez έπεσε ενώ είχε τον πρώτο χρόνο και παρέδωσε τα σκήπτρα στον Vinales με τον Quartararo να είναι επίσης πολύ γρήγορος, όπως και ο Miller. Για αυτό και ο Marquez θα πρόσεχε αργότερα τον Miller αν ακολουθούσε και θα προσπαθούσε να μην αποτελέσει το μουλάρι κανενός…

Στην προσπάθεια για την pole position ο Marquez δεν είχε μόνο τον Quartararo απέναντί του αλλά και άλλες Yamaha εκτός από την Ducati του Miller. Ο Vinales πήρε την τέταρτη θέση ακολουθούμενος από τον Morbidelli ενώ πίσω τους είναι ο Dovizioso που στο τέλος τα πήγε καλύτερα από την αρχή. Ο Mir για άλλη μία φορά ήταν καλύτερος από τον Rins πράγμα που στο τέλος της σεζόν συμβαίνει όλο και συχνότερα, ακόμη και μέσα στον αγώνα. Απλά δεν υπάρχει ακόμη η σταθερότητα στην απόδοσή του. Ακολουθεί ο Crutchlow και έπειτα ο Petrucci, ο άνθρωπος που θα πρέπει να κάνει πολύ καλή εκκίνηση και να βρεθεί πιο ψηλά για να βοηθήσει την Ducati να κρατήσει τον τίτλο στις ομάδες και να μην πάει το τριπλό στέμμα στην Honda. Ο Marquez θα κυνηγήσει την νίκη ακριβώς για αυτό τον λόγο…

Θέση
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Χρόνος
Διαφ. 1ου
Προηγ.
1
Fabio QUARTARARO
Yamaha
1'29.978
 
 
2
Marc MARQUEZ
Honda
1'30.010
0.032
0.032
3
Jack MILLER
Ducati
1'30.086
0.108
0.076
4
Maverick VIÑALES
Yamaha
1'30.178
0.200
0.092
5
Franco MORBIDELLI
Yamaha
1'30.449
0.471
0.271
6
Andrea DOVIZIOSO
Ducati
1'30.511
0.533
0.062
7
Joan MIR
Suzuki
1'30.573
0.595
0.062
8
Alex RINS
Suzuki
1'30.595
0.617
0.022
9
Cal CRUTCHLOW
Honda
1'30.726
0.748
0.131
10
Danilo PETRUCCI
Ducati
1'30.771
0.793
0.045
11
Pol ESPARGARO
KTM
1'30.908
0.930
0.137
12
Valentino ROSSI
Yamaha
1'30.954
0.976
0.046
 
Q1 Results:
 
 
 
 
Q2
Alex RINS
Suzuki
1'30.538
 
 
Q2
Pol ESPARGARO
KTM
1'30.543
0.005
0.005
13
Johann ZARCO
Honda
1'30.826
0.288
0.283
14
Michele PIRRO
Ducati
1'30.949
0.411
0.123
15
Aleix ESPARGARO
Aprilia
1'30.972
0.434
0.023
16
Jorge LORENZO
Honda
1'31.295
0.757
0.323
17
Mika KALLIO
KTM
1'31.383
0.845
0.088
18
Tito RABAT
Ducati
1'31.507
0.969
0.124
19
Iker LECUONA
KTM
1'31.658
1.120
0.151
20
Andrea IANNONE
Aprilia
1'31.714
1.176
0.056
21
Karel ABRAHAM
Ducati
1'31.815
1.277
0.101
22
Hafizh SYAHRIN
KTM
1'31.839
1.301
0.024

Ετικέτες

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.