Riding Tips: Οδήγηση Flat Track

Τα μυστικά της αριστερόστροφης οδήγησης
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

25/7/2017

Η άφιξη του Aaron Colton στην Ελλάδα δεν ήταν απλώς μια φιέστα για να έχουν τα media έναν celebrity να ασχοληθούν στα εγκαίνια της πρώτης πίστας Flat Τrack στη χώρα μας. Ο νεαρός αμερικάνος αναβάτης του Flat Track είναι ένας γνήσιος πρεσβευτής του αθλήματος και αφιέρωσε όλο του το χρόνο για να μοιραστεί μαζί μας τα μυστικά ενός γρήγορου γύρου και να μας κάνει να απολαύσουμε ακόμα περισσότερο την εμπειρία οδήγησης μέσα σε μια οβάλ πίστα. Δική μας υποχρέωση είναι να μεταφέρουμε αυτά τα μυστικά σε όλους όσους δεν μπόρεσαν να βρεθούν εκεί για να τα ακούσουν από πρώτο χέρι, εμπλουτισμένα από τη δική μας προσωπική εμπειρία. Η θεωρία, η πράξη αλλά και τα λάθη του πρωτάρη που όλοι έκαναν (ακόμα και πρωταθλητές του enduro) και πως θα τα αποφύγεις για να… τους σκίσεις όλους!

Η θεωρία της ιδανικής γραμμής

Όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και στην οδήγηση μέσα σε πίστα Flat Track, το μυστικό είναι να κατανοήσεις τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών και να προσπαθήσεις να εκμεταλλευτείς τα πλεονεκτήματα και να μειώσεις τις επιπτώσεις από τα μειονεκτήματα.

Οι λόγοι που η οδήγηση σε μια Flat Track πίστα διαφέρει από τον τρόπο που οδηγούμε στο Motocross ή το Enduro, έχουν να κάνουν καθαρά με το περιβάλλον και τη μοτοσυκλέτα. Όπως λέει και το όνομά της, η πίστα είναι εντελώς επίπεδη, το χώμα σκληρό με ομοιογενή σύνθεση (δεν έχει πέτρες, λούκια, λάσπες κ.τ.λ.) και το οβάλ σχήμα της σημαίνει ότι ουσιαστικά έχεις πάντα μπροστά σου μια μικρή ευθεία και μια αριστερή στροφή σταθερής τροχιάς, που επαναλαμβάνεται διαρκώς. Η μοτοσυκλέτα συμπεριφέρεται επίσης με διαφορετικό τρόπο από μια μοτοσυκλέτα motocross ή enduro, παρά το γεγονός ότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις τέτοιου είδους μοτοσυκλέτες για Flat Track. Η κύρια διαφορά είναι στην πρόσφυση των ελαστικών (κυρίως του πίσω), καθώς εδώ δεν έχουμε λάστιχα με μεγάλα τακούνια, άρα το σπινάρισμα έρχεται πιο εύκολα όταν ανοίγεις το γκάζι (όχι όμως τόσο εύκολα όσο νομίζεις!). Αυτό με τη σειρά του επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό και την είσοδο της μοτοσυκλέτας στη στροφή. Η πιο μεγάλη διαφορά όμως είναι ότι δεν χρησιμοποιείς το εμπρός φρένο. Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις, δεν χρησιμοποιείς καθόλου τα φρένα! Το μόνο κοινό του Flat Track με όλες τις υπόλοιπες μορφές αγώνων μοτοσυκλέτας είναι ότι πρέπει πάντα να προσπαθείς να μειώσεις τον χρόνο και την απόσταση που η μοτοσυκλέτα πλαγιάζει και στρίβει, ώστε να αυξηθεί η απόσταση και ο χρόνος που η μοτοσυκλέτα είναι όρθια και επιταχύνει.

 

Η ιδανική είσοδος
Από τη στιγμή που δεν έχεις εμπρός φρένο, η μείωση της ταχύτητας της μοτοσυκλέτας όταν πλησιάζεις στη στροφή, πρέπει να γίνει μέσω του ντριφτ των τροχών της. Αυτό επιβάλει να αλλάξεις εντελώς το σημείο που αρχίζεις να πλαγιάζεις τη μοτοσυκλέτα, αλλά και τον τρόπο που την πλαγιάζεις. Τόσο στο Motocross/Enduro, όσο και στη οδήγηση μέσα σε ασφάλτινη πίστα, όλοι προσπαθούμε να φρενάρουμε όσο πιο καθυστερημένα γίνεται. Στο Flat Track δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, γιατί δεν έχεις τη δύναμη πέδησης που χρειάζεσαι (δεν υπάρχει εμπρός φρένο…), ούτε έχεις την πρόσφυση που χρειάζεσαι για να στρίψεις και να επιταχύνεις μετά το φρενάρισμα. Όλη η μαγκιά (και όλη η απόλαυση…) είναι να καταφέρεις να “ξαπλώσεις” απότομα και με μεγάλη κλίση τη μοτοσυκλέτα σου. Αυτό πρέπει να γίνει αρκετά πιο νωρίς από το σημείο που θα φρενάριζες αν είχες μοτοσυκλέτα με τρακτερωτά ελαστικά υψηλής πρόσφυσης και εμπρός φρένο.

 

Ιδανική έξοδος
Μετά τη ζώνη επιβράδυνσης, ακολουθεί η επιλογή της γραμμής που θα σε βγάλει από τη στροφή. Καθώς το πίσω ελαστικό δεν έχει επαρκή πρόσφυση όσο η μοτοσυκλέτα είναι πλαγιασμένη, ο στόχος σου είναι να σηκωθεί εντελώς όρθια, όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Το μυστικό εδώ είναι στη φράση: “Εντελώς όρθια”. Αν η μοτοσυκλέτα είναι έστω και λίγο πλαγιασμένη, η δύναμη του κινητήρα χάνεται σε σπιναρίσματα και όχι σε επιτάχυνση. Καθώς δεν μπορείς να “απλώσεις” τη γραμμή σου στην έξοδο, είναι απαραίτητο η μοτοσυκλέτα να έχει ήδη ολοκληρώσει το στρίψιμο πριν φτάσει στην κορυφή της στροφής.

 

Στάση σώματος
Το σώμα σου πάνω στη μοτοσυκλέτα θα πρέπει να είναι σε εντελώς διαφορετική θέση, ώστε από τη μία μεριά να επιτευχθεί η δυσανάλογα μεγάλη κλίση ως προς την ταχύτητα που έχεις και την ίδια στιγμή να εξασφαλιστεί το ομοιογενές ντριφτ και η αναλογική επιβράδυνση. Με τα τρακτερωτά ελαστικά, το πάνω μέρος του σώματός σου μπορεί να έχει την ίδια γωνία κλίσης με τη μοτοσυκλέτα, καθώς η πρόσφυση που προσφέρουν στο επιτρέπει.

Στο Flat Track όμως θέλεις να επιτύχεις συνθήκες υψηλής πρόσφυσης μόνο στην έξοδο από τη στροφή. Στην είσοδο χρειάζεσαι το απότομο γλίστρημα του πίσω τροχού, οπότε πρέπει να φορτίζεται με όσο λιγότερο βάρος γίνεται. Αντίθετα ο εμπρός χρειάζεται επιπλέον βάρος για να μπορέσει να κατευθύνει τη μοτοσυκλέτα όσο πιο γρήγορα γίνεται προς την έξοδο της στροφής. Οπότε πρέπει να κάθεσαι όσο πιο κοντά γίνεται στο ρεζερβουάρ, με το πάνω μέρος του σώματός σου κάθετο ως προς το έδαφος. Για να επιτευχθεί αυτή η στάση, πρέπει να μάθεις να περιστρέφεις τον κώλο σου στη σέλα και όχι να βγαίνεις από τη σέλα όπως στις street μοτοσυκλέτες ή να ρίχνεις το βάρος του σώματός σου στο εσωτερικό της στροφής.

 

Η συνομιλία με τον Aaron Colton ξεκίνησε με δική του πρωτοβουλία, πλησιάζοντας τον Θάνο που εκείνη την στιγμή έβαζε το “The Slider” στο σταντ, μαζί με τον Πέτρο, τον άνθρωπο που κατασκεύασε το ελληνικό αυτό Flat Track. Απόλυτα φιλικός και προσιτός, ο Colton μας είπε πολλά για το Flat Track κι αυτά είναι ορισμένα από τα πιο βασικά:

A.Colton για το Flat Track:

Το άθλημα αυτό μεγαλώνει στην Ευρώπη, είναι κάτι που το βλέπω συνέχεια. Το θέμα είναι ότι μεγαλώνει και στην Αμερική. Ναι δεν είναι στάσιμο, ούτε έχει φτάσει στο απόγειο. Από την Άνοιξη μέχρι το Φθινόπωρο γίνονται αγώνες κάθε Σαββατοκύριακο στις κεντρικές πολιτείες και τουλάχιστον κάθε δεύτερο σε όλη την χώρα. Είναι αμέτρητα τα πρωταθλήματα που μπορείς να πάρεις μέρος. Οι αναβάτες κερδίζουν αναγνωρισιμότητα και σε ορισμένες πόλεις είναι οι τοπικοί ήρωες.... ...Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση, η κατασκευή μίας πίστα Flat Track έχει προδιαγραφές και δεν είναι απλά ένας λάκκος ή ένα κομμάτι πατημένου χώματος. Ωστόσο εκεί ακριβώς μαθαίνουν οι περισσότεροι κι εκεί μπορεί να ξεκινήσει ο καθένας. Έτσι θα έχει και το προβάδισμα, καθώς στην διάρκεια του αγώνα η πίστα αλλάζει και μάλιστα πολύ. Δημιουργούνται αυλάκια, και «πατήματα» κι ένας αναβάτης που έχει προπονηθεί στην ύπαιθρο είναι έτοιμος να τα αντιμετωπίσει καλύτερα. Το πρώτο μυστικό είναι απλά: παίξε. Όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους!

Chris Birch ADVENTURE CLINIC: Το σχολείο των μεγάλων on-off στην Ελλάδα [video]

«Μία χοντρή αγελάδα στο μπαλέτο…»
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/6/2018

Λίγο πριν παραδώσουμε τον Chris Birch στο Hellas Rally, καθώς φέτος μας έκανε την τιμή να είναι μέρος του MEGA TEST του MOTO, ξανά βρεθήκαμε μαζί του στην Αρχαία Ολυμπία, παρακολουθώντας το σχολείο που έχει εκτοξεύσει την φήμη του, αυτό και τα video στο Youtube φυσικά: Adventure Clinic by Chris Birch!

Σχολεία οδήγησης υπάρχουν πάρα πολλά, και στην Ελλάδα ακόμη. Πολλά από αυτά αξιόλογα, άλλα που δεν σου προσφέρουν το μέγιστο βαθμό γνώσεων αλλά τα παρακολουθείς πολύ πιο εύκολα, σχολές που λειτουργούν υπό στρατιωτική σχεδόν νοοτροπία, κι άλλες που παραπέμπουν περισσότερο σε spa, παρά σε οδήγηση μοτοσυκλέτας στο χώμα. Όλες οι περιπτώσεις υπάρχουν εκεί έξω, λίγοι είναι όμως εκείνοι οι αναβάτες που κάνουν παγκόσμια καριέρα, καθώς τους καλούν από χώρα σε χώρα και στον τόπο τους οι αντιδράσεις είναι αντίστοιχες ενός κανονικού σταρ…

Ο Chris ανήκει σε αυτή την κατηγορία και το σχολείο που πραγματοποιεί ένα από τα πιο εύπεπτα του κόσμου. Μπορεί να γνώριζα τον Chris από πέρσι, αλλά κατασκηνώνοντας μαζί του για το MEGA TEST του MOTO, πριν πάμε στην Αρχαία Ολυμπία για το Hellas Rally και το ADVENTURE CLINIC, δεν ήξερα πιο είναι το μυστικό της επιτυχίας. Άρχισα να το υποψιάζομαι στην εμπειρία της κατασκήνωσης, και σιγουρεύτηκα όταν ξεκίνησε το μάθημα: Ο Chris δεν παίρνει ποτέ τον εαυτό του πολύ σοβαρά, αυτό είναι το μεγάλο μυστικό! Ας είμαστε ρεαλιστές, δεν υπάρχουν άλλα μυστικά στην οδήγηση, υπάρχει ελλιπείς ή κακή καθοδήγηση, όμως μυστικά πλέον δεν υπάρχουν. Χρειάζεται κάποιος να σου εξηγήσει με σωστό και πολύ απλό τρόπο, μερικά πράγματα που θα σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα στην μοτοσυκλέτα σου, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να πατήσεις χώμα, ανεβάζοντας τα επίπεδα της αδρεναλίνης σε όσους δεν κατέχουν το άθλημα. Το ίδιο και σε όσους το κατέχουν όμως, όταν πρόκειται για μοτοσυκλέτες των 1.000 κυβικών και πάνω με βάρος που πολλές φορές ξεπερνά τα 250 κιλά..

Το συγκεκριμένο σχολείο του Chris Birch εστιάζει ακριβώς εκεί, στην οδήγηση μοτοσυκλετών μεγάλου κυβισμού στο χώμα, είναι άλλωστε αυτό για το οποίο η KTM ήρθε σε συμφωνία μαζί του. Ήθελαν κάποιον που να μπορεί να προωθήσει την εικόνα των μεγάλων on-off με τον τρόπο που τις φαντάζονται εκεί, και ο Chris είναι ο κατάλληλος άνθρωπος. Θα μπορούσα να απαριθμήσω το πλούσιο βιογραφικό του, για να εξηγήσω τις ικανότητες του Birch, σε περίπτωση που κάποιος αισθάνεται πως δεν έχει την πλήρη εικόνα από τα video που κυκλοφορούν.

η Yamaha XTZ1200 Super Tenere Raid Edition μπορεί να έχει εντυπωσιακό όνομα, αλλά δεν είναι η μπαλαρίνα που θα ήθελε ο Chris... σε κάθε περίπτωση όμως έχει σίγουρα κάποια πρόταση για να αναγκαστεί και η "χοντρή αγελαδίτσα" να ακολουθήσει...

Ωστόσο ένα μικρό περιστατικό από το MEGA TEST εξηγεί καλύτερα: Είμαστε σε ένα βουνό της Στ. Ελλάδας, πάνω από μία μικρή εποχιακή λίμνη στήνοντας τις μοτοσυκλέτες σύμφωνα με τις επιταγές του φωτογράφου, και όση ώρα εκείνος κάνει νοήματα από μακριά τοποθετώντας τες με ακρίβεια εκατοστού, ένας είναι όρθιος πάνω στην μοτοσυκλέτα, περιμένοντας ακίνητος τις εντολές του φωτογράφου, συνομιλώντας ταυτόχρονα: Ναι ο Chris Birch, στην σέλα μίας on-off που ζυγίζει 260 κιλά –προφανώς όχι KTM- κρατά ισορροπία χωρίς να έχει πόδι κάτω. Πρώτη φορά στην σέλα της είχε βρεθεί νωρίτερα εκείνο το πρωί..

Έχοντας λοιπόν οδηγήσει μαζί του αρκετά, είναι η ώρα να ακολουθήσω και το μάθημα στην Αρχαία Ολυμπία, σε ένα κουρεμένο χωράφι, το καλύτερο σημείο σύμφωνα με τον Chris. Ξεκινάμε από την τοποθέτηση του σώματος στην μοτοσυκλέτα, πόσο λυγισμένα πρέπει να είναι τα γόνατα, πόσο ψηλά το τιμόνι και όλα αυτά που κάνει κάθε «δάσκαλος» λέγοντας τα ίδια πράγματα. Η διαφορά; Ο τρόπος που εξηγεί ο Chris με δύο κινήσεις τα πάντα. Αντί να μιλάει 5 λεπτά καταλήγοντας στην επανάληψη, γίνεται παραστατικός και εξηγεί με παραδείγματα: Όλο ο κόσμος πιάνει την μοτοσυκλέτα έτσι – «να για σπρώξε με δύναμη το χέρι μου, είδες τι εύκολα φεύγει από την θέση του; Προσπάθησε ξανά τώρα και κάνε το με την διπλάσια δύναμη, γίνε λίγο άντρας δηλαδή, μην χαδευόμαστε εδώ». Κάπως έτσι, με την τοποθέτηση και την ρύθμιση της στάσης του σώματος κάθε ενός ξεχωριστά, την θέση του τιμονιού στις μοτοσυκλέτες και τα μαρσπίε, επιδεικνύοντας κάθε φορά τα σημαντικότερα λάθη που κάνουν οι άλλοι εκπαιδευτές και που βλέπει και στους συμμετέχοντες, κυλά το πρώτο μέρος του μαθήματος. Ήδη, μέσα από αυτή την διαδικασία, όλοι αισθάνονται πιο άνετοι και έτοιμοι να ξεκινήσουν την οδήγηση, κι αυτό ακριβώς κάνουμε.

Ξεκινάμε με την στάση του σώματος κατά την επιτάχυνση και το φρενάρισμα, με τον Chris να επιδεικνύει πόσο πιο εύκολο γίνεται να οδηγείς στο χώμα μία βαριά μοτοσυκλέτα, απλά ελέγχοντας την στάση σου επάνω της. Μέχρι τώρα δεν υπάρχει καμία απαίτηση για κάτι ριψοκίνδυνο που δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει ακόμα και ο αναβάτης που πατά πρώτη φορά χώμα! Μέχρι τώρα όλα όσα δείχνει ο Chris βελτιώνουν συνολικά την ικανότητα του αναβάτη, δίχως όμως να έχει απαιτηθεί ο παραμικρός κόπος.. Εξαιρετική μεταδοτικότητα και σωστά παραδείγματα, μαζί με ευχάριστη προσωπικότητα, καθιστούν τον Chris τον καλύτερο δάσκαλο!

Επικεντρωνόμαστε στην στάση του σώματος κατά την οδήγηση, με τον Chris να στήνει κορύνες και να αλλάζει τις ασκήσεις ξεκινώντας μία σειρά από σλάλομ και στροφών, πριν πάμε στην συμπεριφορά του σώματος κατά την υπερπήδηση εμποδίων και την σούζα. Ο στόχος μου είναι να σας δείξω πως μπορείτε να σηκώσετε τον εμπρός τροχό, τόσο όσο χρειάζεται για να προσπεράσετε κάποιο εμπόδιο, και να το κάνετε παντού και πάντα με απόλυτη φυσικότητα, μας εξηγεί… Όχι να κάνετε «καγκουριές» όπως κάνω τώρα εγώ για τις φωτογραφίες, συνεχίζει σκορπώντας το γέλιο. Όλα αυτά ενώ ταυτόχρονα βλέπει κάθε έναν ξεχωριστά, δίνει προσωπικές συμβουλές και καθοδηγεί!

Στο ενδιάμεσο, η πλούσια διδασκαλία του Chris συμπεριελάμβανε και μία στροφή σε χαλίκι υπερστρέφοντας την οποία δίδαξε σε δύο στάδια: Αποστεροποιώντας και θέτοντας τον πίσω τροχό στο εξωτερικό της στροφής με την χρήση του φρένου κι έπειτα ανοίγοντας το γκάζι συνεχίζοντας την στροφή…

Κύλισε έτσι ένα ολόκληρο πρωινό γεμάτο με δράση με την καλύτερη παρέα, και την πιο σωστή διάθεση για να μάθει κανείς, έχοντας έναν αναβάτη παγκόσμιο βεληνεκούς που απλά και όμορφα οδηγεί μαζί σου και σε καθοδηγεί σαν να είναι ο καλύτερός σου φίλος, έτσι αισθάνεσαι με τον Birch: Μία οικειότητα που σε βοηθά να μάθεις ταχύτερα...