"Trans – Asian 2017"

Ταϊλάνδη-Μαλαισία-Ινδονησία

21/8/2017

Στόχος επετεύχθη!

Η ξελογιάστρα Ταϊλάνδη αποτέλεσε τον επόμενο σταθμό του "Trans – Asian 2017". Πρόκειται για έναν προορισμό που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς πρωταγωνιστεί τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. Η έκτη κατά σειρά χώρα του διηπειρωτικού οδοιπορικού με καλωσόρισε στην τροπική της αγκαλιά με άψογους δρόμους, άριστες ανέσεις και εξυπηρετήσεις, υποδειγματικές υποδομές και καλοσυνάτους ανθρώπους.

Δύο φορές στο παρελθόν (1995, 2009) έχω "αλώσει" μοτοσυκλετιστικά την Ταϊλάνδη, ρολάροντας σε όλη σχεδόν την χώρα. Αυτήν την φορά δεν μπήκα στον πειρασμό να επισκεφθώ την κοσμοπολίτικη Bangkok, αλλά προτίμησα να περιηγηθώ στην επαρχία, θέλοντας να περάσω πέντε ήρεμες και χαλαρές μέρες, όπως και τελικά έκανα. Εξαίσιοι βουδιστικοί ναοί, μικροί αγροτικοί οικισμοί και πυκνή τροπική βλάστηση ομόρφυναν τα μέρη που επισκέφθηκα, ενώ για την λευκή Africa Twin, τα 1.700 χιλιόμετρα ήταν ο συνολικός απολογισμός χιλιομέτρων που "έτρεξε" στους δρόμους της Ταϊλάνδης.

Και μετά την Ταϊλάνδη, η Μαλαισία… Εδώ η οδική αποστολή μου ήταν η πιο σύντομη και εύκολη που είχα σε όλο το διηπειρωτικό ταξίδι. Μόλις 160 χιλιόμετρα χρειάστηκε να διανύσω από τα σύνορα ως την πόλη λιμάνι Georgetown (την πρωτεύουσα του νησιού Penang). Οδηγώντας πάνω στην Penang Bridge, την μεγαλύτερη γέφυρα της Μαλαισίας (13,5 χλμ.), άφησα πίσω μου το ηπειρωτικό κομμάτι της χώρας και βρέθηκα πάνω σ’ ένα μικρό νησί-κόσμημα, γνωστό κι ως "Μαργαριτάρι της Μαλαισίας".

Σταυροδρόμι θρησκειών και πολιτισμών, το νησί Penang είναι ένα από τα δυνατά τουριστικά χαρτιά της χώρας. Κινέζοι, Ινδοί, Μαλαίσιοι συνυπήρχαν αρμονικά στο Penang, ενώ οι βουδιστικοί ναοί, τα τζαμιά και οι ινδουιστικοί ναοί που αντίκριζα παντού μαρτυρούσαν το στοιχείο της ανεξιθρησκίας που επικρατούσε.

Όμως, δεν ήταν μόνο τα τουριστικά θέλγητρα του νησιού που με έφεραν ως εδώ. Από το λιμάνι της Georgetown, ένα μικρό πλοίο θα μετέφερε την μοτοσυκλέτα μου στην απέναντι ακτή της Ινδονησίας (λιμάνι Belawan της Σουμάτρα), ενώ εγώ θα ακολούθησα την ίδια πορεία αεροπορικώς (στην κοντινή πόλη Medan). Το ταξίδι στην ηπειρωτική Ασία είχε πλέον τελειώσει και σειρά έπαιρνε η Ινδονησία, ο τελευταίος προορισμός του "Trans – Asian 2017".

Έχοντας καταγεγραμμένα στο κοντέρ της λευκής Africa Twin περί τα 14.340 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού, βρέθηκα στο λιμάνι Belawan της Σουμάτρα για να εκτελωνίσω την μοτοσυκλέτα και να την ετοιμάσω για τα τελευταία 2.000 χιλιόμετρα του "Trans – Asian 2017", αυτά που με χώριζαν από την Τζακάρτα, την πρωτεύουσα της Ινδονησίας.

Διασχίζοντας ένα εκπληκτικό τροπικό σκηνικό, η διαδρομή μου στο νησί της Σουμάτρα θα περνούσε από τις πόλεις Tebing Tinggi, Pekanbaru, Jambi, Palembang και Bandar Lampug, ενώ στο λιμάνι Bakauheni, ένα επιβατικό πλοίο θα με μετέφερε κατόπιν στο λιμάνι Merak, στην δυτική άκρη του νησιού Ιάβα –από εδώ, η Τζακάρτα απείχε μόλις 110 χλμ.

Μπορεί η υπολειπόμενη απόσταση να μην ήταν σχετικά μεγάλη, όμως, η κατάσταση που αντιμετώπισα στους δρόμους της Σουμάτρα ήταν τέτοια, που χρειάστηκα πέντε ολόκληρες μέρες εξοντωτικής οδήγησης μέχρι να διαβώ τις πύλες της ινδονησιακής πρωτεύουσας. Μια λωρίδα ανά κατεύθυνση, αμέτρητα λεωφορεία και φορτηγά, προσπεράσεις κυριολεκτικά στον πόντο και απίστευτη ρύπανση από τα καυσαέρια των οχημάτων. Σκέτη κόλαση…

Και τελικά, μετά από 57 μέρες ταξιδιού στους απρόβλεπτους δρόμους της πολυπολιτισμικής Ασίας, ευτύχισα να ξεδιπλώσω την ελληνική σημαία στην Τζακάρτα, σηματοδοτώντας έτσι την ολοκλήρωση ενός ακόμα δίτροχου εγχειρήματος. Άλλος ένας μακρινός ταξιδιωτικός στόχος είχε επιτευχθεί…

Χρέη οικοδεσπότη και ξεναγού μου στην Τζακάρτα έκανε ο Παναγιώτης Πεντεφράγκος, ένας συνάδελφος μοτοσυκλετιστής και νυν μετανάστης της πρόσφατης ελληνικής οικονομικής κρίσης, που τα τελευταία 6 χρόνια δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην Ινδονησία. Έχοντας ιδρύσει μια βιοτεχνία παραδοσιακών γαλακτοκομικών προϊόντων στην Τζακάρτα, ο Παναγιώτης παρασκευάζει το ελληνικό γιαούρτι “KALIMERA”, με τ’ οποίο έχει μπει δυναμικά στην αγορά της Ινδονησίας.

Στις μέρες που βρέθηκα στην ινδονησιακή πρωτεύουσα, έτρεχα να τακτοποιήσω τα "θέλω" και τα "πρέπει" μου. Γνωριμία με τα κυριότερα αξιοθέατα της Τζακάρτα, δείπνο με τους ανθρώπους της Honda Ινδονησίας, παράδοση της Africa Twin για το ταξίδι της επιστροφής στην Ελλάδα, συναντήσεις με στελέχη της Ινδονησιακής Ομοσπονδίας Μοτοσυκλέτας…

Ο επίλογος του "Trans – Asian 2017" γράφτηκε σ’ ένα γουστόζικο μπαράκι στο κέντρο της Τζακάρτας, παρέα με τον Παναγιώτη. Τελευταίες ώρες στην ινδονησιακή πρωτεύουσα, με δυνατή μουσική, μπύρες και ευχάριστη διάθεση. Και όταν, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, το μαγαζί κατέβασε ρολά, αποχαιρέτησα τον Παναγιώτη και έφυγα κατευθείαν για το αεροδρόμιο – επιστροφή στην μίζερη ελληνική πραγματικότητα…

Κων/νος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_666

Ταξιδιωτικά άρθρα

Επικαιρότητα

Από το Salento της Ιταλίας στο Kathmandu του Νεπάλ με KTM 390 Adventure!

14.100 χιλιόμετρα σε 42 ημέρες για τον ταξιδευτή Rocco Antonio Kossovic

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

2/10/2023

Καβάλα σε ένα "ταπεινό" KTM 390 Adventure, ο Rocco Antonio Kossovic ξεκίνησε από την Ιταλία, για να καταλήξει μετά από 14.000 χιλιόμετρα στο Νεπάλ, με τους δύο τους να περνούν από Αλβανία, Σερβία, Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Αφγανιστάν και Ινδία πριν βρεθούν στον τελικό τους προορισμό.

Ο Kossovic τον Απρίλιο του 2022 πραγματοποίησε ένα ταξίδι 45 ημέρων με αφετηρία το Salento της Ιταλίας με τελικό προορισμό το Ιράκ. Μαζί με τον Kossovic ταξίδεψε και η γυναίκα του, με τους δυο τους καβάλα σε δύο BMW G310GS να διανύουν επιτυχώς 14.000 χιλιόμετρα, δείχνοντας πως δεν χρειάζεται κάποιος πολλά κυβικά και πανάκριβη μοτοσυκλέτα για να κάνει το ταξιδιωτικό του όνειρο πραγματικότητα. Το 2023 ο Kossovic αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα νέο ταξίδι με μια μοτοσυκλέτα κάτω των 400 κυβικών εκατοστών. Αυτή τη φορά συνοδοιπόρος στο ταξίδι δεν θα ήταν το BMW G310GS αλλά ένα KTM 390 Adventure. Ο Kossovic ξεκίνησε τον Αύγουστο από τον τόπο διαμονής του, δηλαδή το Salento με τελικό προορισμό το Kathmandu του Νεπάλ με τον ίδιο να στοχεύει να διανύσει με επιτυχία περισσότερα από 14.000 χιλιόμετρα με το KTM 390 Adventure, φορτωμένο κυριολεκτικά σαν μουλάρι.

Αφήνοντας πίσω την Ιταλία η πρώτη στάση για τους δύο συνοδοιπόρους ήταν η Αλβανία ενώ στη συνέχεια σειρά είχε η Σερβία, με τον Kossovic να θέλει να φτάσει έως... την Κωνσταντινούπολη για την επόμενη διανυκτέρευση αλλά τα κουρασμένα του μάτια να θέτουν τα όρια. Ως εκ τούτου η διανυκτέρευση έγινε σε ένα φτηνό μοτέλ, με την απόσταση που έχει διανυθεί να αγγίζει τα 850 χιλιόμετρα. Νέα ημέρα για τον Kossovic και το KTM 390 Adventure, με το δίδυμο να ξεκινά από την Τουρκία με κατεύθυνση προς Αρμενία. Ο Kossovic αναφέρει πως ενώ εκείνος μεγαλώνει, αντίθετα, οι μοτοσυκλέτες των ταξιδιών του μικραίνουν σε κυβισμό, με τη μοτοσυκλέτα του τελευταίου του εχειρήματος να έχει μόλις το 1/3 σε κυβικά σε σχέση με το προσωπικό του BMW GS1200. Με τις σκέψεις αυτές ο Kossobiv έχει αφήσει πίσω την Τουρκία έχοντας μπει στην Αρμενία όπου και διανυκτέρευσε, με τo KTM 390 Adventure να έχει διανύσει 3.500 χιλιόμετρα.

Επόμενη στάση το Ιράν. Το να διανύσεις μια διαδρομή 1.000 χιλιομέτρων σε κάποια άλλη χώρα είναι αρκετά εύκολο ωστόσο στο Ιράν τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Αρκετές στάσεις για ελέγχους αλλά και κάποια λάθη στην πλοήγηση έβαλαν δύσκολα στο ταξιδιωτικό δίδυμο. Παρολαυτά έκλεψαν τις εντυπώσεις καθώς ο κόσμος ήθελε να φωτογραφηθεί μαζί τους σε κάθε σημείο της διαδρομής. Η αποστολή όμως ολοκληρώθηκε με τον Kossovic να φτάνει με επιτυχία στo checkpoint των 5.450 χιλιομέτρων. Μπορεί η κούραση να ήταν μεγάλη ωστόσο το δίδυμο Kossovic-KTM 390 Adventure έπρεπε να συνεχίσει στο Αφγανιστάν με τελικό προορισμό τους την πόλη Γκάζνι. Σχεδόν 1.900 χιλιόμετρα ορεινής οδήγησης τους περίμεναν ενώ θα έπρεπε να περάσουν και κάποια σημεία φύλαξης των Ταλιμπάν. Ευτυχώς κανένα πρόβλημα δεν πρόκυψε με τα χαρτιά (δεν ξέρουμε αν θα ήταν τα πράγματα το ίδιο εύκολα αν ο Kossovic είχε πάρει μαζί και τη γυναίκα του) και μετά από αρκετές ώρες οδήγησης οι ταξιδευτές έφτασαν στην πόλη Γκάζνι με τa διανυθέντα χιλιόμετρα να αγγίζουν τα 7.350.

Τις επόμενες ημέρες το Πακιστάν ήταν η επόμενη χώρα στην οποία οδηγούσε ο Kossovic, οι δρόμοι αρκετά επικίνδυνοι ενώ οι ταχύτητες με τις οποίες μπορούσε να κινηθεί με το KTM 390 Adventure ήταν μικρές. Παρολαυτά οι δύο τους αφήσαν πίσω τους το Πακιστάν με κατεύθυνση την Ινδία. Ο Kossovic έφτασε με την μοτοσυκλέτα της KTM στο ιστορικό μνημείο Ταζ Μαχάλ το οποίο είναι κατασκευασμένο στις όχθες του ινδικού ποταμού Γιούμα, με τα χιλιόμετρα του ταξιδιού μέχρι εκείνο το σημείο να φτάνουν τα 12.600. Ο Kossovic είχε μπει με το KTM 390 Adventure στην τελική ευθεία του ταξιδιού καθώς έμεναν λιγότερα από 2.000 χιλιόμετρα μέχρι τον τελικό προορισμό. Το άγχος μεγάλο καθώς το τελευταίο checkpoint μπορεί να έκρυβε παγίδες, ευτυχώς όμως όλα πήγαν καλά. Το KTM 390 Adventure όχι μόνο έφερε εις πέρας την αποστολή του αλλά αποτέλεσε ιδανικό σύντροφο του Kossovic σε αυτό το ταξίδι, με το μικρό βάρος και την αντίστοιχα μικρή κατανάλωση του, την αποδεδειγμένη αξιοπιστία του και την άνεση που προσφέρει. Οι αχώριστοι ταξιδευτές μετά από 14.100 χιλιόμετρα και 42 ημέρες έφτασαν με επιτυχία στο Kathmandu του Νεπάλ, με τον Kossovic να αναφέρει πως ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία μέχρι την επόμενη.