Motul WSBK 2019 Portimao: Eπιστροφή στη δράση

Διάλειμμα τέλος
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

5/9/2019

Έχουν περάσει οκτώ εβδομάδες από τον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος Motul WSBK και η τελευταία φορά που βρέθηκαν οι αναβάτες σε πίστα ήταν την προηγούμενη εβδομάδα για τις επίσημες δοκιμές στο Portimao. Τώρα, βρισκόμαστε προ των πυλών του αγωνιστικού τριημέρου και μια μικρή ανασκόπηση σχετικά με τους πρωταγωνιστές του Motul WSBK ενδείκνυται.

Ο Alvaro Bautista έκανε φέτος το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα με την Panigale V4 R και την Aruba.IT Ducati – Racing. Η πορεία του ήταν εκπληκτική, τόσο που στους 11 πρώτους αγώνες έκανε το πρωτάθλημα να δείχνει ανιαρό καθώς τερμάτιζε πρώτος με διαφορά συνήθως πάνω από 10”. Από κι έπειτα ακολούθησε μια πτωτική πορεία (έβαλε και η διοργάνωση το χεράκι της μειώνοντας το όριο περιστροφής του κινητήρα της V4 R) , που κορυφώθηκε στον τελευταίο γύρο του πρωταθλήματος, στη Laguna Seca, όπου τραυματίστηκε στον ώμο του και δεν είναι ακόμη στο 100% της αποκατάστασής του.

Ο Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK), κυρίαρχος του πρωταθλήματος τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα βρήκε σκούρα στην έναρξη της φετινής σεζόν και σε αυτό οφείλονταν όχι μόνο ο ερχομός του Bautista στη Ducati αλλά και η V4 R που στα κατάλληλα χέρια μπορεί να δημιουργήσει ένα άκρως ανταγωνιστικό πακέτο. Μάλιστα, όταν η Kawasaki παρουσίασε την φετινή της ομάδα στο πρωτάθλημα, χρησιμοποίησε την ιαπωνική λέξη “Ganbaru” ως σλόγκαν που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει “βάλε τα δυνατά σου”. Ωστόσο, χάρη στη σταθερότητα του Rea, να τερματίζει δεύτερος και να μην αφήνει το βαθμολογικό χάσμα να μεγαλώνει περισσότερο, κατάφερε να αδράξει την ευκαιρία όταν παρουσιάστηκε λόγω των πτώσεων του Bautista και βρέθηκε τώρα να ηγείται του πρωταθλήματος κατά 81 βαθμούς.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε ο Jonathan Rea στο BBC ανέφερε πως αυτό που τον παρακινεί ώστε να είναι πάντοτε ανταγωνιστικός είναι ο φόβος του να σταματήσει να νικά. Έτσι, κατάφερε να είναι πρώτος στην βαθμολογία, ενώ πλέον γνωρίζει πως μπορεί να τα καταφέρει είτε βρίσκεται στην πρώτη θέση είτε όχι και να νικήσει τον αγώνα. Τα πάντα έχουν να κάνουν με την ψυχολογία, το κίνητρο και την επιμονή τόνισε ο Rea.

Τώρα, ο αγώνας στο Portimao σηματοδοτεί τον 400ο αγώνα στο Motul WSBK από το 1988 που ξεκίνησε και θα είναι η 11η φορά που η πίστα φιλοξενεί έναν γύρο του πρωταθλήματος. Μάλιστα, η πίστα θα συνεχίσει να βρίσκεται στο ημερολόγιο του Motul WSBK μέχρι το 2022, καθώς ανανέωσε το συμβόλαιό της με την διοργάνωση. Από τα στατιστικά της πίστας μπορούμε να αντλήσουμε αρκετές πληροφορίες και να δούμε ποιοι από τους αναβάτες και τις ομάδες αποτελούν το φαβορί για τον αγώνα. Ο Rea μαζί με την Kawasaki είναι ο πιο σοβαρός διεκδικητής της νίκης στο Portimao, καθώς ο περσινός πρωταθλητής δεν έχει χάσει σε αυτή από το 2015, έχοντας ένα σερί οκτώ νικών που είναι το διπλάσιο από αυτό που έχουν καταφέρει στο παρελθόν οι αντίπαλοι από την Ducati και την Aprilia. Το ίδιο ισχύει και για τις Superpole. Η τελευταία φορά που στέφθηκε νικήτρια η Ducati σε αυτή τη πίστα ήταν το 2011 στο δεύτερο σκέλος, με τον Carlos Checa να επιτυγχάνει αυτό τον άθλο.

Τα δοκιμαστικά για τον Bautista μπορεί να μην ήταν γεμάτα δράση και να μην είχε το χρόνο που ήθελε μέσα στην πίστα, καθώς προτίμησε να μην κουράσει περαιτέρω τον ώμο του και να απέχει απ’ τη δεύτερη μέρα των δοκιμών. Ωστόσο, έμεινε ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα και είπε πως ξαναβρήκε την αίσθηση που έψαχνε στη V4 R. Το μόνο που μένει να δούμε είναι κατά ποσό θα μπορέσει να είναι ανταγωνιστικός κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ο ομόσταβλός του από την άλλη, ο Chaz Davies, που πήρε την πρώτη του νίκη φέτος στη Laguna Seca, στις δοκιμές φρόντισε να κάνει και μια προσομοίωση αγώνα, ενώ δοκίμασε και ένα νέο ψαλίδι για την Panigale V4 R. Οπότε περιμένουμε να δούμε αρκετή δράση απ’ τους αναβάτες της Aruba.IT Racing – Ducati.

Η Yamaha από την άλλη έχει στεφθεί νικήτρια δύο φορές στο Portimao, μια το 2009 στο πρώτο σκέλος με τον Ben Spies και άλλη μια το 2011 με τον Marco Melandri στο δεύτερο σκέλος, ο οποίος από του χρόνου αποσύρεται. Τόσο το 2017 όσο και το 2018 κατάφερε να πάρει μια θέση στο βάθρο χάρη στον Michael van der Mark, που είχε τερματίσει δεύτερος και τρίτος αντίστοιχα. Η BMW από την άλλη είχε μια νίκη το 2013 με τον Marco Melandri, η οποία αποτελεί μέχρι και σήμερα το μοναδικό της βάθρο σε αυτή τη πίστα. Τώρα, με τον Tom Sykes στο πλευρό της, που έχει δείξει ότι μπορεί να τερματίσει μέσα στην τριάδα αλλά και να παλέψει για τη νίκη, έχει περισσότερες ευκαιρίες να βρεθεί για δεύτερη φορά σε μια θέση του βάθρου. Η Honda από την άλλη είχε ανέβει στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου το 2014, χάρη στον Jonathan Rea.

Τρείς γύροι απομένουν μέχρι να τελειώσει το φετινό πρωτάθλημα Motul WSBK και όπως όλα δείχνουν, η απόφαση της διοργάνωσης να μειώσει το όριο περιστροφής του κινητήρα της V4 R του Bautista αποδείχτηκε σωστή κίνηση ώστε να αυξηθεί το ενδιαφέρον, αν και σε αυτό συνέβαλαν και οι πτώσεις του. Παρότι ο Rea ηγείται στη βαθμολογία κατά 81 βαθμούς από τον Bautista, το πρωτάθλημα ακόμη κρίνεται και ο φετινός πρωταθλητής δεν έχει οριστεί ακόμη.

Ετικέτες

MOTUL WSBK Magny-Cours Race 1: Νίκη van der Mark σε χάος πτώσεων!

Η νίκη ήταν του πιο ψύχραιμου
MOTUL WSBK Magny-Cours Race 1: Νίκη van der Mark σε χάος πτώσεων!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/9/2024

Με απόντα το φαβορί Razgatlioglou που μετά από την πτώση στην FP2 είναι στο νοσοκομείο, αναμένοντας μία πλήρη ανάρρωση σε σύντομο χρόνο, η BMW δεν έχασε την ευκαιρία στον δρόμο προς την απόλυτη επικράτηση που αποζητά στο WSBK – και που έπρεπε να την είχε βάλει στόχο εδώ και πολλά χρόνια είναι η αλήθεια.

Κι αυτό γιατί τελικά ο Michael van der Mark πήρε μια ξεκάθαρη νίκη κόντρα στις πολύ δύσκολες συνθήκες στο Magny-Cours. Είναι μία πίστα στο μεταξύ που όσο αλλάζει ο καιρός, τόσο πιο απρόβλεπτη γίνεται, συγκριτικά με άλλες της περιοχής ή κοντινές όπως το Assen που παρουσιάζουν πιο ομοιογενή συμπεριφορά όταν ο καιρός χαλάσει. Φυσικά ο Van der Mark ξέρει πολύ καλά και το Magny-Cours που είναι όμως μόνο ένα μικρό κομμάτι της εξίσωσης για την σημερινή μεγάλη απόσταση, οκτώ δευτερόλεπτα μπροστά από τον Alvaro Bautista και 24 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Danilo Petrucci.

Το άλλο είναι πως η στεγνή πίστα έθρεψε τις ελπίδες στεγνού αγώνα σε πολλούς αναβάτες ποντάροντας ότι αν έβρεχε, δεν θα ήταν σε βαθμό καταστροφικό. Ο Garrett Gerloff έπαιξε το παιχνίδι του μικρότερου ρίσκου επιλέγοντας τα ενδιάμεσα ελαστικά, σε ένα αντίθετο από τους υπόλοιπους στοίχημα. Ο Alex Lowes πήρε από νωρίς το προβάδισμα, αποφεύγοντας το χάος πίσω του όταν ο Jonathan Rea κούρεψε τον πίσω τροχό του Nicolo Bulega σε ένα δώρο προς τον Toprak Razgatlioglu.

Η βροχή που τελικά ήρθε ανάγκασε τους πάντες να μπουν στα pits με τον Gerloff εκείνη την στιγμή να πανηγυρίζει μέσα στο κράνος του, ανοίγοντας μία διαφορά πάνω από 43 δευτερόλεπτα. Αν η βροχή δεν δυνάμωνε θα είχε ένα σοβαρό προβάδισμα, αλλά όσο συνέχιζε τα ενδιάμεσα ελαστικά του Gerloff δεν θα ήταν σε θέση να καθαρίσουν το νερό και να δώσουν πρόσφυση. Έφτασε να είναι 10 δευτερόλεπτα πιο αργός από τους αναβάτες που είχαν αλλάξει σε βρόχινα. Αν η αλλαγή των συνθηκών γινόταν πιο αργά μέσα στον αγώνα, ή εξελισσόταν με διαφορετικό ρυθμό, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και ο Gerloff έπρεπε απλά να το πάρει απόφαση. Κάτι που δυστυχώς δεν έκανε μέχρι να πέσει, αναγκασμένος να επιστρέψει στα pits για να αλλάξει σε βρόχινα. Τα προβλήματα δεν θα τελείωναν εδώ γιατί ο Gerloff δεν τήρησε τον υποχρεωτικό χρόνο αλλαγής ελαστικών των 45 δευτερολέπτων και του επιβλήθηκε ποινή 1 λεπτού στο τέλος του αγώνα.

Με τον Gerloff εκτός, Alex Lowes και Michael van der Mark βρέθηκαν να παλεύουν αλλάζοντας θέσεις και χωρίς κάποιον να δείχνει πιο ικανός να την κρατήσει. Τελικά η επικράτηση θα ερχόταν για εκείνον που πήρε το μικρότερο ρίσκο καθώς ο Lowes προσπάθησε να πιέσει για να ξεκολλήσει από τον Van der Mark σημειώνοντας πτώση στην Κ7. Συνέχισε τον αγώνα και μάλιστα μπορούσε να φτάσει ακόμη και στο βάθρο, αλλά ο κίνδυνος να αφήσει το μισό φαίρινγκ μέσα στην πίστα δημιουργώντας προβλήμα ασφαλείας σε κάθε έναν που ακολουθούσε, ήταν μεγάλος, με αποτέλεσμα να του δείξουν τον δρόμο της εξόδου από τον αγώνα.

Το αποτέλεσμα ήταν ο Michael van der Mark να πρέπει απλά να μείνει όρθιος, κάτι αυτονόητο κάθε φορά, εκτός από σήμερα, ωστόσο τα κατάφερε. Ο Alvaro Bautista δεν γινόταν να ψαλιδίσει την διαφορά τους ενώ ο Danilo Petrucci απλά προσπάθησε να κρατήσει πίσω του τον Scott Redding, που ενδεχομένως να ήταν πιο δύσκολη δουλειά, αν ο αναβάτης της BMW δεν είχε πέσει νωρίτερα.

 

Θέση

N#

Αναβάτης

ΜΟΤΟ

Διαφ.

1

60

M. VAN DER MARK

BMW M 1000 RR

 

2

1

A. BAUTISTA

Ducati Panigale V4R

8.288

3

9

D. PETRUCCI

Ducati Panigale V4R

24.285

4

45

S. REDDING

BMW M 1000 RR

34.037

5

29

A. IANNONE

Ducati Panigale V4R

42.108

6

7

I. LECUONA

Honda CBR1000 RR-R

50.799

7P

97

X. VIERGE

Honda CBR1000 RR-R

1.562

8

55

A. LOCATELLI

Yamaha YZF R1

0.008

9

21

M. RINALDI

Ducati Panigale V4R

1'11.573

10

52

A. DELBIANCO

Yamaha YZF R1

1'18.169

11

47

A. BASSANI

Kawasaki ZX-10RR

1'25.369

12 P

31

G. GERLOFF

BMW M 1000 RR

2'06.163

RET

14

S. LOWES

Ducati Panigale V4R

4 Laps

RET

87

R. GARDNER

Yamaha YZF R1

5 Laps

RET

22

A. LOWES

Kawasaki ZX-10RR

7 Laps

RET

28

B. RAY

Yamaha YZF R1

9 Laps

RET

95

T. MACKENZIE

Honda CBR1000 RR-R

11 Laps

RET

5

P. OETTL

Yamaha YZF R1

12 Laps

RET

53

T. RABAT

Kawasaki ZX-10RR

18 Laps

RET

75

I. LOPES

Honda CBR1000 RR-R

20 Laps

RET

65

J. REA

Yamaha YZF R1

 

RET

11

N. BULEGA

Ducati Panigale V4R