Παραμένει με Ducati Panigale V4R ο Michael Ruben Rinaldi – Στην Aruba.it to 2021

Επιστροφή στην Aruba για τον Rinaldi
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/10/2020

Τρίτος χρόνος για τον Rinaldi με την V4R αλλά πρώτος ουσιαστικά στην εργοστασιακή Ducati από το 2021, δίπλα στον Scott Redding, όπως ανακοινώθηκε και σήμερα επίσημα. Αυτό σημαίνει πως ο Chaz Davies αποχαιρετά την εργοστασιακή ομάδα μετά από 7 χρόνια και μία πολύ καλή πορεία με την Panigale, (όλες τις Panigale)! Φεύγει από την εργοστασιακή σέλα, σεμνά κι επάξια, δίνοντας την θέση του σε έναν πολλά υποσχόμενο νεαρό.

Ο Rinaldi ανέβηκε πρώτη φορά στην σέλα της Panigale R το 2018 ως μέρος της Junior Team της Aruba.it και αγωνίστηκε μονάχα στους ευρωπαϊκούς αγώνες. Την επόμενη χρονιά μετακινήθηκε στην Barni Racing Team και φέτος πήγε στην Go Eleven που ήταν – και είναι- η καλύτερη χρονιά του στο MOTUL WSBK.

Με την Go Eleven ανέβηκε βάθρο, κατάφερε να ηγηθεί κάποιες στιγμές και του αγώνα ως ταχύτερος του Redding ενώ πάλεψε και με το ιερό «τέρας» τον Rea. Το αποκορύφωμα όμως ήταν στον πέμπτο γύρο του πρωταθλήματος όπου στον πρώτο αγώνα, του PIRELLI TERUEL πήρε μία εντυπωσιακή νίκη! Αυτό από μόνο του είναι ικανό να ξεκλειδώσει πόρτες και να προσφέρει συμβόλαια και είναι αλήθεια πως η Ducati δεν είχε καλύτερη επιλογή για δεύτερο αναβάτη δίπλα στον Redding.

Η μετακίνηση, ή καλύτερη η επιστροφή του Rinaldi στην Aruba.it ήταν μία σωστή και αναμενόμενη κίνηση.

Ο Rinaldi γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1995 στο Rimini και αγωνίζεται από 7 ετών, ενώ πρωταθλητής Ιταλίας έγινε πρώτη φορά το 2006. Δεύτερη φορά το πήρε το 2011 και το 2014 ξεκίνησε την ευρωπαϊκή του πορεία. Η πρώτη επαφή του με την Panigale R ήταν το 2016 στο πρωτάθλημα FIM SuperStock 1000 που έφτασε μέχρι την έκτη θέση ενώ το 2017 έγινε και πρωταθλητής Ευρώπης. Από εκεί και πέρα μετακινήθηκε στο WSBK με την πορεία που είπαμε στην αρχή…

Stefano Cecconi (Team Principal Aruba.it Racing - Ducati): «Με μεγάλο ενθουσιασμό υποδεχόμαστε τον Michael στην ομάδα μας. Πηγή ικανοποίησης αλλά και επιβεβαίωσης για την απόδοση του κόπου μας αυτά τα πέντε χρόνια με την Junior Team. Ο Rinaldi αποτέλεσε έναν από τους βασικούς πρωταγωνιστές με θεαματικά αποτελέσματα: ακριβώς όπως περιμένουμε και από την επόμενη σεζόν. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Chaz Davies για όλα αυτά τα χρόνια που έχουμε αγωνιστεί μαζί στην Aruba.it καλλιεργώντας έναν ισχυρό δεσμό με σεβασμό και εμπιστοσύνη. Αυτό θα μείνει για πάντα το ίδιο και για αυτό θέλουμε να ευχηθούμε στον Chaz το καλύτερο για το μέλλον, τόσο εντός πίστας όσο και εκτός.»

Luigi Dall' Igna (General Manager of Ducati Corse): «Είμαστε ευχαριστημένοι που υποδεχόμαστε τον Rinaldi στην εργοστασιακή ομάδα. Αυτή την χρονιά ο Michael ήταν πολύ ανταγωνιστικός με αποκορύφωμα την νίκη στο Aragon ενώ πάντα βρίσκεται στην διεκδίκηση του βάθρου. Πιστεύουμε πως ήρθε η ώρα να μετακινηθεί στην εργοστασιακή ομάδα και είμαστε βέβαιοι πως έχει σπουδαίο μέλλον μπροστά του. Θέλω να ευχαριστήσω τον Chaz γιατί ήταν ένας εξαιρετικός πρεσβευτής της μάρκας μας για επτά χρόνια με σπουδαία αποτελέσματα: 27 νίκες και 59 βάθρα, όπως και 3 φορές συνεχόμενα δεύτερος στον παγκόσμιο τίτλο. Θα προσπαθήσουμε να κλείσουμε τον κύκλο μας με τον καλύτερο τρόπο στον επόμενο αγώνα στο Estoril.»

Michael Ruben Rinaldi: «Μετά από μία σπουδαία πορεία με την Ducati η εργοστασιακή θέση είναι τιμητική για εμένα, καθώς και μία επιβεβαίωση για την ποιότητα της δουλειάς όλα αυτά τα χρόνια. Πρωταρχικός μου στόχος τώρα να εξοφλήσω, μέσα από τα αποτελέσματα, την εμπιστοσύνη που μου δόθηκε. Για έναν Ιταλό αναβάτη, το να αγωνίζεται με την Ducati είναι εκπληκτικό συναίσθημα και είμαι βέβαιος πως το πάθος του κοινού της θα μου δώσει πρόσθετη ενέργεια. Θέλω να ευχαριστήσω τον Stefano Cecconi και την οικογένεια της Aruba που πάντα πίστευαν σε εμένα, όπως και τους Daniele Casolari, Serafino Foti και όλους στην Feel Racing για την υποστήριξή τους όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης θέλω επιταμένα να ευχαριστήσω τον Claudio Domenicali, τον Gigi Dall' Igna και τον Paolo Ciabatti για την τιμή αυτή. Τέλος τα θερμά μου ευχαριστήρια και μία θερμή αγκαλιά στην οικογένεια Ramello, τον Denis Sacchetti και όλους στην ομάδα Go Eleven. Με την βοήθειά τους κατάφεραν και έκανα ένα τεράστιο άλμα απόδοσης που με έφερε σήμερα εδώ. Φυσικά κι ευχαριστώ την οικογένειά μου που μαζί με τον Germano Bertuzzi με στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια. Νιώθω πως μπορώ να τους υποσχεθώ πως θα βάλω όλες μου τις δυνάμεις για να επιτύχουμε σπουδαία αποτελέσματα μαζί».

Ετικέτες

Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ

Φωτογραφίζει ξεκάθαρα την Ducati Panigale V4 R
motomag Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

23/11/2023

Ο Rea ο οποίος εδώ και μερικές εβδομάδες αποτελεί τον νέο αναβάτη της Pata Yamaha Prometeon WSBK, στην EICMA εξέφρασε τις ανησυχίες του για τον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους ενώ ταυτόχρονα ανέφερε πως η διαφορά κόστους που υπάρχει μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής που χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του θεσμού πρέπει να αντιμετωπιστεί με κάποιον τρόπο από την διοργανώτρια αρχή.

O Ιρλανδός πολυπρωταθλητής αναφερόμενος στον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους αναβάτη/μοτοσυκλέτας που κυρίως πλήττει τον Alvaro Bautista, με τον Ισπανό να πρέπει να προσθέσει 7 κιλά στην Panigale V4 R δήλωσε: “Ο Alvaro έχει πολύ καλή φυσική κατάσταση και με την Ducati θα βρουν μια λύση για να παραμείνουν μπροστά.” Όμως ο Rea έβαλε και ένα ακόμα ζήτημα στην έκθεση του Μιλάνου, εκφράζοντας τις ανησυχίες του σχετικά με τη διαφορά κόστους μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής οι οποίες χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες. “Αποτελεί πρόβλημα που υπάρχουν μοτοσυκλέτες οι οποίες κοστίζουν 50.000 ευρώ και αγωνίζονται ενάντια σε άλλες που κοστίζουν 20.000. Η Dorna σε συνεργασία με την διοργανώτρια αρχή του WSBK πρέπει να βρει μία λύση σε αυτό το ζήτημα ώστε να μειωθεί η ψαλίδα.”

WSBK

Φυσικά οι δηλώσεις του Rea φωτογραφίζουν την Ducati Panigale V4 R (αλλά και την νέα BMW M1000RR που ξεπερνά τα 30.000€) καθώς αυτή είναι η μοτοσυκλέτα που όλοι θέλουν να κερδίσουν στο WSBK, ωστόσο όταν ρωτήθηκε γιατί η Yamaha δεν βγάζει και αυτή στην παραγωγή μία ανάλογη έκδοση δεν είχε να δώσει κάποια απάντηση... Πριν εφαρμοστεί στο WSBK ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης, η Honda έτρεχε με τα RC-30/RC-45 που κόστιζαν όσο δύο Fireblabe, η Yamaha με τα OW-01 και R7 που επίσης είχαν αστρονομικές τιμές και η Kawasaki με τα περιορισμένης παραγωγής και εξίσου πανάκριβα ZXR750RR. Επίσης τότε οι κανονισμοί ήταν πολύ πιο χαλαροί ως προς τις μηχανολογικές επεμβάσεις, με αποτέλεσμα οι εργοστασιακές μοτοσυκλέτες να μην έχουν ούτε μια βίδα ίδια με τις μοτοσυκλέτες παραγωγής. Ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης ήρθε από την κατηγορία Superstock 1000, σε μια εποχή όπου στα WSBK είχαν σοβαρές εργοστασιακές ομάδες μόνο η Aprilia και αργότερα η Kawasaki, με σαφή στόχο να κάνουν φτηνότερους τους αγώνες για τις εταιρείες που ξόδευαν ήδη τεράστια ποσά για τα MotoGP, όπως και έγινε. Μόνο που όταν ο ανταγωνισμός μεγαλώνει, αυτομάτως εκτοξεύεται και το κόστος, διότι στους αγώνες πάντα κερδίζει στο τέλος όποιος δίνει τα περισσότερα λεφτά για R&D, τα περισσότερα λεφτά για δοκιμές, τα περισσότερα λεφτά για καλούς μηχανικούς, τα περισσότερα λεφτά για καλούς αναβάτες... Κι όσο πιο αυστηροί γίνονται οι κανονισμοί, τόσο πιο ακριβή γίνεται στο τέλος μια κατηγορία, διότι όλοι ψάχνουν την διαφορά στις λεπτομέρειες. Αυτό έγινε και στα WSBK τώρα. Έφτιαξαν κανονισμούς που επιτρέπουν ελάχιστες αλλαγές στις μοτοσυκλέτες παραγωγής, οπότε και οι κατασκευαστές δημιούργησαν μοντέλα παραγωγής με αγωνιστική τεχνολογία, τα οποία είναι φυσικά πανάκριβα. Ο Rea λοιπόν, έρχεται και να πει αυτό που λένε όλοι όταν η αγαπημένη τους εταιρεία δυσκολεύεται στους αγώνες (επειδή δεν χώνει τα λεφτά που χώνουν οι πρώτοι...) και ήταν η αιτία που πήγε άπατη η κατηγορία Superstock 1000. Λέει λοιπόν να γίνουν οι μοτοσυκλέτες όσο πιο "normal" γίνεται για να αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναβατών. Μόνο που στην πραγματικότητα κανείς δεν θέλει να δει αγώνες με μοτοσυκλέτες που μπορεί να δει και στην καφετέρια της πόλης του. Θέλει να βλέπει εξωτικές μοτοσυκλέτες στους αγώνες! Θέλει δίχρονα V4 να εκτοξεύουν τους αναβάτες στο διάστημα, θέλει τετράχρονα να στροφάρουν στις 20.000 με φτερά και τουρμπίνες... Αν ήθελε normal μοτοσυκλέτες τότε τα Superstock 1000 θα ήταν τώρα ο βασιλιάς των αγώνων και όχι τα MotoGP... Έστω η Moto2 που έχουν όλοι τον ίδιο κινητήρα. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να απέχουμε αρκετούς μήνες από το ξεκίνημα της νέας σεζόν στο WSBK, ωστόσο τα παιχνίδια τακτικής και ψυχολογίας έχουν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.