Scott Redding: “Θα μπορούσα να τρέχω με BMW!”

Οι λόγοι που δεν υπέγραψε
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

15/4/2020

Η καριέρα του Scott Redding είναι γεμάτη σκαμπανεβάσματα με τη μεγαλύτερη κατρακύλα να σημειώνεται πριν από δύο χρόνια. Η πορεία του ξεκίνησε φανταστικά και ήταν γεμάτη επιτυχίες καθώς αποτελεί τον μικρότερο σε ηλικία αναβάτη που στέφθηκε νικητής σε έναν αγώνα της GP125 το 2008. Αργότερα, το 2014, έκανε το ντεμπούτο του στα MotoGP φορώντας τα χρώματα της Gresini, πάνω στη σέλα της Honda και το 2015 στο Misano σημείωσε τον πρώτο του τερματισμό εντός βάθρου. Ένα χρόνο αργότερα, με τα χρώματα της Octo Pramac Racing πλέον, κατέκτησε άλλο ένα βάθρο στο Assen με τη μοτοσυκλέτα της Ducati. Ωστόσο, το 2018 επέστρεψε στην Gresini, η οποία αυτή τη φορά χρησιμοποιούσε τη μοτοσυκλέτα της Aprilia και οι επιδόσεις τους δεν ήταν αρκετά καλές ώστε να συνεχίσει στα MotoGP.

Προς το τέλος του πρωταθλήματος του 2018, ο Scott Reding είχε απασχολήσει τον ειδικό Τύπο με τη συμπεριφορά του εκτός αγώνων, η οποία είχε επηρεαστεί απ’ την επικείμενη αποχώρησή του απ’ τα MotoGP. Όλοι θυμόμαστε το video που o Redding είχε κοινοποιήσει στα social media ραπάρωντας σε μια όχι και τόσο συνειδητή κατάσταση, ενώ αργότερα υπήρξε φυσικός αυτουργός (κατά λάθος) στην εξάρθρωση του ώμου του Marc Marquez όταν ο Ισπανός πανηγύριζε τον έβδομο τίτλο του. Όπως αποδεικνύεται πλέον, η ψυχολογία του Redding είχε κλονιστεί όταν είδε την καριέρα του να οδηγείται σε αδιέξοδο και σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα του – θυμίζει λίγο Barry Sheene, πάντα ετοιμόλογος και γυναικάς – πήρε αρκετές λάθος αποφάσεις. Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε πώς η συμπεριφορά του δεν είναι αδικαιολόγητη, αφού και η ψυχολογία του Johann Zarco επηρεάστηκε απ’ τον ίδιο λόγο, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να παλεύει με την κατάθλιψή…

O Redding πανηγυρίζει τον τίτλο του στα BSB το 2019

 

Πλέον όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και ο Redding δείχνει ότι έχει πάρει τον ίσιο δρόμο και είναι πιο αφοσιωμένος από ποτέ στο σκοπό του, που δεν είναι άλλος απ’ το να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής. Αυτό φάνηκε τόσο απ’ τον τίτλο στα BSB (το βρετανικό πρωτάθλημα των Superbike) πάνω στη σέλα Ducati V4R, που ήταν αρκετό για να του αυξήσει το ηθικό κατακόρυφα αλλά και απ’ τις αμέτρητες ώρες που επενδύει στην προπόνηση. Τώρα, έχει επιστρέψει στη παγκόσμια σκηνή με ένα εκρηκτικό ντεμπούτο στα Motul WSBK, όμως τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ διαφορετικά αν είχε επιλέξει να συνεργαστεί με τη BMW το 2018. Πριν πάρει μέρος στα BSB, η Shaun Muir Racing, που είναι η εργοστασιακή ομάδα της BMW πλέον, του έκανε πρόταση να γίνει ο teammate του Tom Sykes. “Ήμουν πολύ κοντά στο να υπογράψω,” ανέφερε στο speedweek ο πλέον εργοστασιακός αναβάτης της Ducati στα Superbikes. Παράλληλα αποκάλυψε πώς ο λόγος που δεν το έκανε ήταν επειδή κανένας αναβάτης δεν έχει κερδίσει αγώνα με την S1000RR – κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα, αν και ο Sykes έχει τερματίσει συνολικά τέσσερις φορές είτε δεύτερος είτε τρίτος με τα χρώματα της BMW. “Ήθελα να είμαι σίγουρος ότι η μοτοσυκλέτα που θα οδηγούσα, θα ήταν αρκετά ανταγωνιστική ώστε να μπορέσω να παλέψω για τον τίτλο. Ήξερα πως η μοτοσυκλέτα της Ducati είχε αυτή τη δυνατότητα και αυτό είναι κάτι που βοηθά την ψυχολογία σου, επειδή έχεις λιγότερα θέματα να σε προβληματίζουν σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις της μοτοσυκλέτας. Έτσι πήρα το ρίσκο και δεν υπέγραψα με τη BMW,” ανέφερε ο Redding.

Το ντεπούτο του Scott Redding ήταν εντυπωσιακό με τρεις τερματισμούς στη τρίτη θέση στον πρώτο αγώνα των Superbikes για το 2020  

 

Οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν ή καλύτερα τα μηδενικά που προσέφερε η Honda ήταν περισσότερα από αυτά που έδινε η Ducati στον Alvaro Bautista κι έτσι η σέλα της V4R στην Aruba.it – Racing Ducati έμεινε κενή, δημιουργώντας τις κατάλληλες συγκυρίες για την επιστροφή του Redding στη παγκόσμια σκηνή. Μια θέση που του αξίζει και με το παραπάνω, αφού απέδειξε πως έχει το πνεύμα του πρωταθλητή, κερδίζοντας τον τίτλο στα BSB, ενώ αν κρίνουμε απ’ το Phillip Island έχει και τη σταθερότητα που απαιτείται για να είσαι πάντοτε έτοιμος να διεκδικήσεις τη νίκη όταν έχεις την ευκαιρία. Τέλος, ένας απ’ τους λόγους που είναι πολύ πιθανό να απέρριψε τη BMW ο Βρετανός αναβάτης είναι ότι η γερμανική εταιρεία δεν συμμετέχει στα MotoGP, καθώς σε περίπτωση που ο Redding θα ήθελε να επιστρέψει στο κορυφαίο επίπεδο αγώνων, θα ήταν αδύνατο να το κάνει μέσα απ’ αυτήν.

Ετικέτες

To Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike φτάνει τους 1.000 αγώνες

Στο Balaton Park της Ουγγαρίας θα γίνει το ορόσημο πραγματικότητα
WSBK
Από τον

Παύλο Καρατζά

16/7/2025

Στις 25 έως 27 Ιουλίου θα διεξαχθεί ο 8ος γύρος της σεζόν του WSBK και μάλιστα ο σύντομος αγώνας Superpole Race θα είναι ο χιλιοστός αγώνας του θεσμού που θα γίνει στην καινούργια πίστα της Ουγγαρίας, το Balaton Park.

Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή και ας δούμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για τα WSBK παρακάτω.

  • Ο πρώτος αγώνας WSBK διοργανώθηκε τον Απρίλιο του 1988 στο Donington Park, με τον Marco Lucchinelli να φεύγει γενικός νικητής με βάση τα συνδυασμένα αποτελέσματα των δύο αγώνων.
  • Ο πρώτος πρωταθλητής του θεσμού ήταν ο Αμερικάνος Fred Merkel με Honda, μάλιστα πήρε το πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά.
  • Ο 50στος αγώνας διεξήχθη το 1990 στο Brainerd της Μινεσότα, με νικητή τον Βέλγο Stephane Mertens με Honda, με διαφορά δύο δευτερολέπτων από τη δεύτερη Ducati του Raymond Roche
  • Ο 100στος αγώνας διεξήχθη στη Jarama το 1992 και νικητής αναδείχθηκε ο Robert Phillis
  • Κορυφαίος αναβάτης του θεσμού θεωρείται ο Jonathan Rea που έχει κατακτήσει 6 σερί πρωταθλήματα (2015-2020) και 119 νίκες
  • Ο Jonathan Rea κατέχει επίσης και το ρεκόρ του αναβάτη με τις περισσότερες νίκες σε μία σεζόν, αφού το 2018 “πήρε” 17 καρό σημαίες
  • Ο κατασκευαστής με τις περισσότερες επιτυχίες είναι η Ducati, καθώς έχει κατακτήσει 20 τίτλους και περισσότερες από 400 νίκες

Παρακάτω μπορείτε να δείτε και τους πρωταθλητές των Superbikes ανά έτος.

Σεζόν

Αναβάτης

Μοτοσυκλέτα

1988

Fred Merkel

Honda RC30

1989

Fred Merkel

Honda RC30

1990

Raymond Roche

Ducati 851

1991

Doug Polen

Ducati 888

1992

Doug Polen

Ducati 888

1993

Scott Russell

Kawasaki ZXR-750

1994

Carl Fogarty

Ducati 916

1995

Carl Fogarty

Ducati 916

1996

Australia Troy Corser

Ducati 916

1997

John Kocinski

Honda RC45

1998

Carl Fogarty

Ducati 916

1999

Carl Fogarty

Ducati 996

2000

Colin Edwards

Honda VTR1000 SP/RC51

2001

Troy Bayliss

Ducati 996R

2002

Colin Edwards

Honda VTR1000 SP-2/RC51

2003

Neil Hodgson

Ducati 999F03

2004

James Toseland

Ducati 999F04

2005

Troy Corser

Suzuki GSX-R1000 K5

2006

Troy Bayliss

Ducati 999F06

2007

James Toseland

Honda CBR1000RR

2008

Troy Bayliss

Ducati 1098 F08

2009

Ben Spies

Yamaha YZF-R1

2010

Max Biaggi

Aprilia RSV4 1000

2011

Carlos Checa

Ducati 1098R

2012

Max Biaggi

Aprilia RSV4 1000

2013

Tom Sykes

Kawasaki ZX-10R

2014

Sylvain Guintoli

Aprilia RSV4 1000

2015

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10R

2016

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10R

2017

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10RR

2018

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10RR

2019

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10RR

2020

Jonathan Rea

Kawasaki ZX-10RR

2021

Toprak Razgatlıoğlu

Yamaha YZF-R1

2022

Álvaro Bautista

Ducati Panigale V4 R

2023

Álvaro Bautista

Ducati Panigale V4 R

2024

Toprak Razgatlıoğlu

BMW M1000RR