Dakar 2019: Η τραγική πορεία του 53χρονου αναβάτη!

Κυνηγώντας τ' όνειρό του
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

17/1/2019

Ο Richard Main έχοντας χρόνια εμπειρίας στους χωμάτινους αγώνες, μέσα απ’ τους τίτλους που κατέκτησε τόσο στο αγγλικά όσο και στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα motocross στα νιάτα του καθώς και απ’ την συμμετοχή του στο Red Bull Romaniacs, αποφάσισε φέτος να λάβει μέρος για πρώτη φορά στο Rally Dakar. Ο 53χρονος αναβάτης μπορεί να μην ιδιαίτερα γνωστός στο Rally με τις επιδόσεις του, καθώς ο στόχος του ήταν κυρίως ο τερματισμός του αγώνα και όχι το να βρεθεί ψηλά στην κατάταξη. Παρ’ όλα αυτά οι κίνδυνοι όσο μετριασμένοι κι αν είναι απ’ τους πιο ήπιους ρυθμούς δεν παύουν να καραδοκούν με αποτέλεσμα ακόμη κι έμπειροι αναβάτες όπως αυτός να ρισκάρουν πολλές φορές τη ζωή τους με διάφορους τρόπους.
Τα πρώτα προβλήματα στην πορεία του εμφανίστηκαν απ’ το 5ο κιόλας σκέλος του αγώνα, που εκτός απ’ τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ενάντια στο αφιλόξενο περιβάλλον του Περού με τους αμμόλοφους αλλά και την ομίχλη, ήρθε αντιμέτωπος και με ένα σοβαρότερο. Κατά τη διάρκεια της ειδικής διαδρομής αφυδατώθηκε με αποτέλεσμα να χάσει την συγκέντρωσή του και να αποπροσανατολιστεί –λόγω της διαταραχής της ισορροπίας των ηλεκτρολυτών- καθιστώντας πιο δύσκολο τον τερματισμό του, ενώ παρέλειψε κι ένα WP με αποτέλεσμα να του τεθεί και η ανάλογη ποινή. Η μοτοσυκλέτα του (KTM 450RR) απ’ την πλευρά της είχε πρόβλημα με τον άξονα του μπροστινού τροχού το οποίο αποκαταστάθηκε όπως και η ισορροπία των ηλεκτρολυτών έτσι και οι δύο τους ήταν έτοιμοι να αγωνιστούν την επόμενη μέρα.

Οι δυσκολίες συνεχίστηκαν στο 6ο σκέλος καθώς στο τελευταίο κομμάτι της ειδικής που ήταν γεμάτο αμμόλοφους και κατά το σούρουπο ο Βρετανός αναβάτης σημείωσε την πρώτη μεγάλη του πτώση. Προς καλή του τύχη ο Main βγήκε “ατσαλάκωτος”  χάρη στον εξοπλισμό και κυρίως το κράνος που απόσβεσε αποτελεσματικά την κρούση απ’ την πέτρα. Ένα χτύπημα τόσο δυνατό που είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει το κράνος. Τερματίζοντας επιτυχώς το 6ο σκέλος επισκέφτηκε τον γιατρό αφού βεβαιώθηκε πως είναι καλά αποφάσισε να προχωρήσει στην ολοκλήρωση του στόχο του με τη φλόγα να καίει δυνατά μέσα του.

Οι ατυχίες όμως δεν έμελλαν να σταματήσουν και στο 7ο σκέλος τα προβλήματα με την άμμο που εισχωρούσε στην μοτοσυκλέτα του, τον ανάγκασαν να σταματήσει –εκτός της διαδρομής- ώστε να την καθαρίσει. Η μοίρα, του επιφύλασσε άλλο ένα σκληρό παιχνίδι –όμως δεν ήταν το τελευταίο της-, καθώς με το που ξεκίνησε για να ξαναμπεί μέσα στην διαδρομή τον χτύπησε ένα φορτηγό πετώντας τον στον αέρα. Ο ατσάλινος αναβάτης κατάφερε να βγει αλώβητος για άλλη μια φορά –καθώς το χτύπημα δεν έγινε με μεγάλη ταχύτητα- όμως η μοτοσυκλέτα του είχε υποστεί ζημιά, με τους λαιμούς των εξατμίσεων να έχουν στραβώσει κι ως εκ τούτου άργησε να ολοκληρώσει το σκέλος. Παρά το ατυχές γεγονός, η θέλησή του για την ολοκλήρωση –ίσως- του πιο δύσκολου Rally παρέμεινε ακλόνητη.
Το τελειωτικό χτύπημα της μοίρας ήρθε στο 8ο σκέλος του αγώνα και ήταν αρκετά βαρύγδουπο καθώς εκτός ότι αποσύρθηκε απ’ τον αγώνα –όντας 74ος στη γενική κατάταξη- η ζωή του τέθηκε σε κίνδυνο. Σημείωσε μία άσχημη πτώση κατά την οποία έσπασε την λεκάνη και τραυματίστηκε στο πρόσωπο, ενώ είχε και εσωτερική αιμορραγία. Ευτυχώς η έγκαιρη διακομιδή του και το άμεσο χειρουργείο, που στέφθηκε με επιτυχία σταμάτησε την εσωτερική αιμορραγία. Στο πρόσωπο χρειάστηκε να κάνει 18 ράμματα, ενώ πλέον η κατάστασή του παρακολουθείται απ’ τους γιατρούς κάθε ώρα.

Πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν τι είναι αυτό που μας ωθεί να φτάνουμε στα άκρα και να παίζουμε κορόνα γράμματα τη ζωή μας. Για κάποιους μπορεί να είναι η άσβεστη δίψα για αδρεναλίνη, για άλλους μπορεί να είναι η επιθυμία το όνομά τους να γραφτεί στην ιστορία. Στην περίπτωση του Main ήταν να γευτεί την εμπειρία του Dakar και να το ολοκληρώσει, έχοντας παράλληλα την πλήρη υποστήριξη απ’ την οικογένεια του παρά τις όσες διαφωνίες. Μπορεί να του στοίχησε κυρίως μακροπρόθεσμα -καθώς η αποκατάσταση του κατάγματος ποτέ δεν είναι πλήρης- όμως δεν παύει να είναι άξιος θαυμασμού που κυνήγησε τ' όνειρό του αψηφώντας τους κίνδυνους.

Ευχόμαστε στον Richard Main ταχεία ανάρρωση και καλή αποκατάσταση.

Ετικέτες

Peter Hickman: Στο χειρουργικό τραπέζι ο κάτοχος του απόλυτου ρεκόρ του Isle of Man TT

Για αποκατάσταση νευρολογικής βλάβης στο δεξί του χέρι - Τραυματίστηκε στις δοκιμές του φετινού TT
Hickman surgery
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/7/2025

Ο 14 φορές νικητής του Isle of Man TT, Peter Hickman, υποβλήθηκε σε μία ακόμη χειρουργική επέμβαση, αυτή τη φορά για αποκατάσταση σοβαρής νευρικής βλάβης στο δεξί του χέρι, συνέπεια του σφοδρού ατυχήματος που είχε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας δοκιμών του φετινού TT.

Ο Βρετανός αναβάτης, που θεωρούνταν από τα φαβορί για τη νίκη και είχε ιδρύσει φέτος την 8TEN Racing μαζί με τον Davey Todd, υπέστη πολλαπλά τραύματα από την πτώση του, τα οποία τον κρατούν μακριά από το British Superbike Championship (BSB) εδώ και σχεδόν δύο μήνες. Παρά τη γενικά θετική πρόοδο της ανάρρωσής του, οι γιατροί εντόπισαν σοβαρό νευρολογικό τραυματισμό στη δεξιά πλευρά του χεριού, που δεν αφήνει τον δελτοειδή μυ να λειτουργεί κανονικά.

Hickman surgery

Ο Hickman αναφέρει πως η επούλωση των καταγμάτων σε ώμο, πλευρά και πλάτη είναι σε καλό επίπεδο και μπορεί να κινείται σχεδόν κανονικά, ωστόσο η αδυναμία στο δεξί του χέρι απαιτούσε εξειδικευμένη νευροχειρουργική επέμβαση. Η μαγνητική τομογραφία έδειξε εκτεταμένη νευρική βλάβη, χωρίς να αποσαφηνίζεται η πλήρης έκταση του προβλήματος. Την Παρασκευή 25 Ιουλίου, δύο ειδικοί νευροχειρουργοί επιχείρησαν να διορθώσουν τη βλάβη και από ό,τι φαίνεται όλα πήγαν καλά, να κρίνουμε και από ανάρτηση του Άγγλου στο Facebook.

Το χειρουργείο πήγε όσο καλά θα μπορούσε να πάει σύμφωνα με τον Hickman ωστόσο θα χρειαστεί να περάσει ένα χρονικό διάστημα για να επιβεβαιωθεί πλήρως αυτό από το ιατρικό team και τον ίδιο τον Άγγλο που δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους νευροχειρουργούς για την προσπάθεια που έκαναν τους Δρ. Marco Sinis καιi Δρ.Anthony Macquillan, οι οποίοι χειρούργησαν τον Hickman στο νοσοκομείο Wellington του Λονδίνου.

Peter Hickman χειρουργείο 2025

Ευχαριστίες βέβαια έδωσε ο Hickman στην οικογένεια και τους φίλους του που τον στήριξαν όλο αυτό το διάστημα αλλά και στους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που επιμελήθηκε και των υπόλοιπων τραυμάτων του.