Gino Rea - Σε κρίσιμη κατάσταση μετά από ατύχημα στις 8 ώρες της Suzuka

Σοβαροί τραυματισμοί σε στήθος και κεφάλι για τον Βρετανό αναβάτη
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

7/8/2022

 

Ο 32χρονος Βρετανός αγωνιζόμενος της FCC TSR Honda France, Gino Rea, νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο στην Ιαπωνία, μετά από ένα πολύ άσχημο ατύχημα που είχε στα δοκιμαστικά για τον αγώνα των 8 ωρών της Suzuka για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Endurance της FIM.
 
Όπως αναφέρει το ιαπωνικό πρακτορείο Kyodo News Agency, ο Gino Rea έπεσε στα δοκιμαστικά του αγώνα, χτύπησε σε ένα τοιχείο, ενώ παρακείμενοι θεατές και κριτές δεν τραυματίστηκαν.
Ο ιαπωνικός τύπος αναφέρει πως ο Rea είχε τραύματα σε στήθος, πνεύμονες, πλευρά και κεφάλι (υπάρχει πληροφορία πως το κράνος του διαλύθηκε κατά την πρόσκρουση), ενώ οι γιατροί της πίστας του έδωσαν τις πρώτες βοήθειες πριν τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο με ελικόπτερο.
 
Ο Gino Rea δεν είχε τις αισθήσεις του κατά την αεροδιακομιδή του στο νοσοκομείο, ενώ απ' ότι φαίνεται υπεβλήθη σε εγχείρηση και βρίσκεται σε κώμα.
 
Για την ώρα δεν υπάρχει καμία ενημέρωση ούτε από την ομάδα της Honda, ούτε από τη FIM, και αναμένουμε με αγωνία τις επίσημες ανακοινώσεις για την υγεία του Βρετανού.
Ο Gino Rea συμμετέχει επαγγελματικά σε αγώνες μοτοσυκλέτας από το 2005, όπου ξεκίνησε με το Βρετανικό Πρωτάθλημα ΜΧ, για να μεταπηδήσει το 2006 στο Ευρωπαϊκό Supermoto, και να συνεχίσει στο Ευρωπαϊκό Πρωάθλημα Superstock 600 από το 2007. Το 2010 και το 2011 συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport, ενώ το 2012 μεταπήδησε στο Moto2 του MotoGP. Συνέχισε στο Moto2 μέχρι το 2014, ενώ το 2015 επέστρεψε στο Παγκόσμιο Supersport, παραμένοντας στο ίδιο Πρωτάθλημα και το 2016. Το 2018 σειρά είχε το BSB, ενώ το 2019 αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Endurance της FIM με την ομάδα της Wojcik Racing Yamaha. Το 2020 επέστρεψε στο BSB, ενώ στη συνέχεια έδειξε να τον κερδίζει το FIM EWC. Ο Rea ήταν Πρωταθλητής στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Superstock 600 το 2009, ενώ έχει τουλάιχστον 23 βάθρα και 3 νίκες σε STK 600, WorldSSP, Moto2 και EWC.

IoMTT 2025: 3η νίκη για τους αδερφούς Crowe στο νησί!

Στην κατηγορία sidecar - Έσπασαν και το ρεκόρ γύρου, στα 194,73 χλμ./ώρα!
IoMTT Sidecar
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Οι Ryan και Callum Crowe κατέκτησαν την τρίτη τους νίκη στους αγώνες Isle of Man TT, με επικράτηση στον πρώτο αγώνα 3wheeling.media Sidecar TT το απόγευμα της Δευτέρας, καταρρίπτοντας παράλληλα και το ρεκόρ ταχύτερου γύρου στην κατηγορία Sidecar.

Τα δύο αδέρφια από το Μανξ κυριάρχησαν απόλυτα με την Opul/Kelproperties LCR Honda, καταγράφοντας νέο ρεκόρ γύρου με 194,76 χλμ./ώρα και τερματίζοντας 1 λεπτό και 17 δευτερόλεπτα (!) μπροστά από τους Ben Birchall/Patrick Rosney. Το βάθρο συμπλήρωσαν οι Lee Crawford/Scott Hardie.

Με ιδανικές συνθήκες στο Mountain Course, αν και μειώμενος από τρεις σε δύο γύρους, ο αγώνας ξεκίνησε στις 2:00 μ.μ. Οι Crowe πήραν αμέσως τον έλεγχο, προηγούμενοι στο Glen Helen στον πρώτο γύρο με προβάδισμα 11,3 δευτερολέπτων από τους Birchall/Rosney (Hager/Wyckham Blackwell LCR Honda).

Αυτοί με τη σειρά τους είχαν μόλις 0,1 δευτερόλεπτο διαφορά από τους Blackstock/Lawrence (Dave Holden Racing LCR Yamaha), ενώ οι Crawford/Hardie (Team ARC/SJH Bodyworks LCR Kawasaki) ήταν άλλα 2 δευτερόλεπτα πίσω στην τέταρτη θέση. Οι Ellis/Clement (Brookland Sand & Aggregates CES Yamaha) ήταν επίσης στο παιχνίδι, μόλις 1,5 δευτερόλεπτο πίσω από τους Crawford/Hardie στην πέμπτη θέση.

Side Car IoMTT 2025

Ο πρωτοεμφανιζόμενος George Holden, με συνοδηγό τον Mark Wilkes, βρισκόταν την έκτη θέση με την Barnes Racing DMR Yamaha. Ο επίσης πρωτοεμφανιζόμενος Steve Kershaw - με συνοδηγό τον Rhys Gibbons - αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στο Ballacraine με την Express Tyres/Quattro Group LCR Honda.

Μπροστά, οι Crowe ήταν ασταμάτητοι, σημειώνοντας τον ταχύτερο σκέλος όλων των εποχών από το Glen Helen έως το Ballaugh, αυξάνοντας το προβάδισμά τους στα 20 δευτερόλεπτα, ενώ η μάχη για τις θέσεις 2 έως 4 κρινόταν από μόλις 1,7 δευτερόλεπτα. Οι Ellis/Clement έμειναν άλλα 6 δευτερόλεπτα πίσω, ενώ οι Holden/Wilkes προηγούνταν των Clarke/Johnson (Eddy’s Moto CES Yamaha) κατά 0,6 δευτερόλεπτα.

Μέχρι το Ramsey, οι Crowe είχαν αυξήσει το προβάδισμά τους στα 25 δευτερόλεπτα και βρίσκονταν ήδη κοντά στο ρεκόρ γύρου. Η μάχη για τη δεύτερη θέση συνεχιζόταν έντονα, με μόλις 2,8 δευτερόλεπτα να χωρίζουν τους Birchall/Rosney, Blackstock/Lawrence, και Crawford/Hardie.

Καθώς ο γύρος προχωρούσε, οι Crowe μείωσαν ελαφρώς τον ρυθμό τους, αλλά ολοκλήρωσαν τον πρώτο γύρο με ταχύτητα 192,184 χ.α.ω, αποκτώντας προβάδισμα 36,2 δευτερολέπτων από τους Birchall/Rosney (186,250 χ.α.ω.). Οι Blackstock/Lawrence (185,859 χ.α.ω.) ακολουθούσαν 2.4 δευτερόλεπτα πίσω, με τους Crawford/Hardie (185,766 χ.α.ω.) άλλα 0.5 δευτερόλεπτα πιο πίσω. Την εξάδα έκλειναν οι Ellis/Clement (182,689 χ.α.ω.) και Clarke/Johnson (181,147 χ.α.ω.).

Οι Crowe ξεκίνησαν τον δεύτερο γύρο με ακόμα έναν τομέα ρεκόρ από την εκκίνηση έως το Glen Helen—και ξανά έως το Ballaugh—τρέχοντας 5 δευτερόλεπτα ταχύτερα από τον ρυθμό ρεκόρ. Οι Birchall/Rosney εξασφάλισαν τη δεύτερη θέση, 6,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τους Crawford/Hardie, ενώ οι Blackstock/Lawrence σταμάτησαν λίγο μετά το Barregarrow για ρυθμίσεις.

Ο ρυθμός ρεκόρ συνεχίστηκε με έναν εκπληκτικό τομέα από Ballaugh έως Ramsey, φέρνοντας τους Crowe 10 δευτερόλεπτα κάτω από το ρεκόρ. Αυτό μειώθηκε σε 7 δευτερόλεπτα στο Bungalow, αλλά ολοκλήρωσαν τον γύρο με ταχύτητα 194.764χ.α.ω, εξασφαλίζοντας τόσο τη νίκη στον αγώνα με διαφορά 1 λεπτού και 17 δευτερολέπτων, όσο και το απόλυτο ρεκόρ γύρου για sidecar.

Οι Birchall/Rosney κατέγραψαν τον ταχύτερο γύρο της εβδομάδας τους για να εξασφαλίσουν τη δεύτερη θέση, 17.3 δευτερόλεπτα μπροστά από τους Crawford/Hardie. Ήταν τα παρθενικά βάθρα στο TT για τους Rosney, Crawford και Hardie. Οι Ellis/Clement πήραν την τέταρτη θέση, με τους Clarke/Johnson να τερματίζουν πέμπτοι – με τον Clarke να γίνεται ο ταχύτερος πρωτοεμφανιζόμενος οδηγός sidecar στην ιστορία του TT.

Οι Holden/Wilkes ολοκλήρωσαν μια εξαιρετική εμφάνιση στην έκτη θέση, μπροστά από τους Ramsdens. Οι Blackstock/Lawrence επανήλθαν στον αγώνα και τερμάτισαν όγδοοι, ακολουθούμενοι από τους Lambert/Haynes και Dawson/Sims.