Παγκόσμιο Endurance - Sepang: Μια ομάδα μόνος του ο Canepa !

Ένας επεισοδιακός αγώνας
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

16/12/2019

Ο πρώτος αγώνας αντοχής που πραγματοποιήθηκε στην πίστα της Sepang φέτος, εξελίχθηκε σε έναν άκρως θεαματικό και επεισοδιακό αγώνα. Το κλίμα της χώρας έκανε τα πράγματα πολύ δύσκολα, με την έναρξη να καθυστερεί για πάνω από δύο ώρες λόγω της τροπικής καταιγίδας. Aκόμη και όταν ο αγώνας ξεκίνησε, οι συνθήκες ήταν εξίσου δύσκολες και μετά από εννέα γύρους πίσω απ’ το αυτοκίνητο ασφαλείας, ο αγώνας διακόπηκε για άλλη μια φορά, με τις κόκκινες σημαίες να υψώνονται.

Η YART Yamaha EWC Official Team κατάφερε να επικρατήσει στον αγώνα μετά από πολλές δυσκολίες και να σημειώσει την πρώτη της νίκη μετά από την ατυχία που είχε στον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος.

Στο πρώτο μέρος του αγώνα, o Michael van der Mark (Yamaha Sepang Racing) ήταν στην κορυφή, με τον Mike Di Meglio (F.C.C. TSR Honda France) να βρίσκεται στην ουρά της μοτοσυκλέτας του. Όμως στην τελευταία στροφή της πίστας ο Γάλλος αναβάτης γλίστρησε με αποτέλεσμα να πέσει και συγκρουστεί μαζί με τον van der Mark, εξαλείφοντας κάθε πιθανότητα του Ολλανδού να πάρει τη νίκη. Η μοτοσυκλέτα του Di Meglio δεν έπαθε μεγάλη ζημιά και κατάφερε να συνεχίσει τον αγώνα, σε αντίθεση με τον αναβάτη της Yamaha που χρειάστηκε να επιστρέψει στo box της ομάδας του για επισκευές. Μπορεί η ομάδα να επισκεύασε την R1 μέσα σε μόλις 10 λεπτά, όμως μέχρι την ώρα που ο van der Mark επέστρεψε στον αγώνα, είχε πέσει ήδη στη 40η θέση και έπρεπε να σηκώσει το "φορτίο" της ομάδας και να αναρριχηθεί απ' τις τελευταίες θέσεις.

Από την άλλη, ο Niccolò Canepa (YART Yamaha EWC Official Team) μαχόταν στις πίσω θέσεις, καθώς η R1 του είχε παρουσιάσει μια βλάβη και την οδηγούσε χωρίς ηλεκτρονικά βοηθήματα, με αποτέλεσμα να είναι 26ος απ’ την αρχή. Παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, η εμπειρία του Canepa ήταν αρκετή, όχι μόνο για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του στα ίσα αλλά και να κερδίσει πολλές θέσεις. Ήταν πρώτος την ώρα που πραγματοποίησε την πρώτη του στάση στα pits, ενώ η ομάδα του, βλέποντας τις δυνατότητές του, τον πίεσε να συνεχίσει τον αγώνα και να μην δώσει τη θέση του σε έναν απ' τους teammates του.

Μόλις ξαναμπήκε στην πίστα, τα ηλεκτρονικά βοηθήματα της R1 επανήλθαν και ξεκίνησε να καταδιώκει τον Di Meglio που είχε περάσει μπροστά. Ωστόσο, ο Γάλλος είχε άλλη μια πτώση αργότερα, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για τον Canepa, που ήταν δεύτερος και είχε αρκετή απόσταση απ’ τον τρίτο. Αργότερα, ο ίδιος δήλωσε πως ήταν αρκετά τυχερός απ' την πτώση του Di Meglio, η οποία του χάρισε τη νίκη.

Στο δεύτερο και τελευταίο pit stop με 30 λεπτά να έχουν απομείνει μέχρι τη λήξη του αγώνα, η ομάδα κράτησε την ίδια στάση απένατι στον Canepa με τη διαφορά πως τώρα ούτε ο ίδιος είχε ενδοιασμούς στο αν θα έπρεπε να παραχωρήσει τη θέση του σε κάποιον άλλο αναβάτη ή όχι. Παρέμεινε πάνω στη σέλα της R1 αφού πλέον είχε πολύ καλή αίσθηση της πρόσφυσης, παρότι οι συνθήκες άλλαζαν με την άσφαλτο να στεγνώνει. Όπως αποδείχτηκε η απόφαση ήταν σωστή, καθώς ο Canepa είδε πολλούς από τους αντιπάλους του να πέφτουν σχεδόν άμεσα υπερβαίνοντας το όριο, πριν αξιολογήσουν επαρκώς τις συνθήκες.

Μετά από τρεις ώρες ενός εξαιρετικά δύσκολου αγώνα ο Canepa πέρασε πρώτος τη γραμμή τερματισμού, δίνοντας στην YART Yamaha EWC Official Team την πρώτη της νίκη, η οποία πλέον βρίσκεται στη τέταρτη θέση της βαθμολογίας με 36 βαθμούς να την χωρίζουν απ’ τον πρώτο. Για την ακρίβεια ο αναβάτης της Yamaha ουσιαστικά κέρδισε τον αγώνα μόνος του, καθώς και στις τρεις στάσεις η ομάδα δεν ήθελε να τον αντικαταστήσει με κάποιον απ' τους teammate του.  Στη δεύτερη θέση ήρθε η Honda Asia-Dream Racing with Showa, ενώ η τελευταία θέση του βάθρου έκλεισε από την BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM.

Μέχρι το τελευταίο στάδιο του αγώνα, ο Michael van der Mark έδινε τη δική του μάχη και κατάφερε να κερδίσει πολλές θέσεις. Ο “Ιπτάμενος” Ολλανδός, παρέδωσε την R1 στον Franco Morbidelli όντας 15ος. Από εκεί και έπειτα, ο δορυφορικός αναβάτης της Yamaha στα MotoGP έδωσε ρεσιτάλ και κατάφερε να τερματίσει έβδομος. Σειρά έχει ο 24ωρος αγώνας του Le Mans, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί στις από τις 18 έως τις 19 Απριλίου του 2020. 
 
Αποτελέσματα Sepang
Ομάδα
Εταιρεία
Γύροι
Χρόνος
Χρονομετρική διαφορά
1.YART – YAMAHA
Yamaha
80
05:50’03.837
-
2.Honda Asia-Dream Racing with SHOWA
Honda
80
05:51’53.459
1’49.622
3.BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM
BMW
79
05:50’35.678
1 γύρος
4.Suzuki Endurance Racing Team
Suzuki
79
05:52’06.904
1 γύρος
5.WEBIKE SRC KAWASAKI FRANCE
Kawasaki
78
05:50’43.776
2 γύροι
6.Yamaha Racing Sepang
Yamaha
78
05:51’11.394
2 γύροι
7.BMW Racing Sepang
BMW
78
05:51’23.846
2 γύροι
8. 3ART-MOTO TEAM 95
Yamaha
78
05:51’35.699
2 γύροι
9.Team ERC Endurance
Ducati
78
05:51’36.192
2 γύροι
10.TEAM PLUSONE
BMW
78
05:51’37.102
2 γύροι
 
Βαθμολογία ομάδων
Suzuki Endurance Racing Team
79
BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM
64
Wójcik Racing Team
48
YART – YAMAHA
43
3ART – MOTO TEAM 95
33
 
Βαθμολογία Κατασκευαστών
Yamaha
102
BMW
80
Suzuki
78
Kawasaki
55
Honda
54

 

Ετικέτες

Isle of Man: Η ιστορία του Classic TT που τώρα επανέρχεται!

Εν όψει της πολυαναμενόμενης επιστροφή του, το Classic TT είναι έτοιμο να θυμίσει γιατί παραμένει η καρδιά των κλασικών αγώνων
Isle of Man Classic TT 2025
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

12/8/2025

Το Classic TT αποτελεί εορτασμό των χρυσών εποχών της μοτοσυκλέτας, συγκεντρώνοντας ό,τι αγαπάμε περισσότερο στους αγώνες μοτουκλέτας στην πιο αγνή τους μορφή. Θρυλικοί αναβάτες, εμβληματικές μοτουκλέτες, συγκινητικές στιγμές και αξέχαστες ιστορίες, όλα ζωντανεύουν ξανά στην θρυλική ορεινή διαδρομη.

Ξεκινώντας το 2013, η διοργάνωση κέρδισε αμέσως τις καρδιές ομάδων, αναβατών και θεατών. Από την πρώτη κιόλας χρονιά, είδαμε το grid να φιλοξενεί θρύλους όπως οι Michael Dunlop, Bruce Anstey, Conor Cummins, Cameron Donald, Dean Harrison, James Hillier, Gary Johnson και William Dunlop.

Ο Michael Dunlop κατέκτησε τη Formula One, ο Dean Harrison την Formula Classic, ενώ ο Olie Linsdell πήρε την 500cc Classic TT. Στην πορεία, το Classic TT μεγάλωσε θεαματικά: το 2014 η 500cc είχε πάνω από 70 συμμετοχές, με John McGuinness, Michael Rutter αλλά και τον Charlie Williams να επιστρέφει 30 χρόνια μετά την αποχώρησή του. Εκείνη τη χρονιά ο Ian Lougher κέρδισε την κατηγορία επάνω σε μια Paton, ενώ ο Bruce Anstey πήρε την νίκη στην Formula 1 με τον θρυλικό ήχο της YZR500.

Isle of Man Classic TT 2025

Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα ρεκόρ έσπαγαν διαρκώς. Ο Lee Johnston έθεσε νέο όριο στα 169,34 km/h στην 350cc, ενώ οι μάχες Dunlop–Anstey έγραψαν ιστορία. Το 2015 γιορτάστηκε η κληρονομιά της Norton με την παρουσία της Norton 1907 του Rem Fowler και της Featherbed του Geoff Duke, ενώ το 2016 αποδόθηκε φόρος τιμής στον Joey Dunlop, με ιστορικές μοτουκλέτες του να κάνουν γύρους στα χέρια σημαντικών αναβατών, και τον ουρανό να γεμίζει με ιστορικά βρετανικά αεροσκάφη όπως Spitfire, Hurricane και Lancaster.

Isle of Man Classic TT 2025

Το 2017 ο Bruce Anstey πέρασε τα 193km/h με 250cc, ο Dean Harrison έγραψε ρεκόρ 205,20 km/h στην Superbike Classic TT  το οποίο ακόμα δεν έχει καταρριφθεί, και ο Josh Brookes πήρε την νίκη στην κατηγορία Senior με μια Winfield Paton. Ακολούθησαν συγκινητικές τιμές στον Bob McIntyre, τον John Britten, αλλά και η επιστροφή της Ducati του Mike Hailwood, με τον John McGuinness να οδηγεί την μοτοσυκλέτα που οδήγησε τον “Mike the Bike” στη νίκη το 1978.

Isle of Man Classic TT 2025

Η τελευταία διοργάνωση πριν τη διακοπή, το 2019, ήταν φορτισμένη συναισθηματικά. Ο Giacomo Agostini επέστρεψε στην ορεινή διαδρομή με την MV Agusta, ενώ τιμήθηκαν οι Steve Hislop, και  Bruce Anstey, με τον Νεοζηλανδό να επιστρέφει μετά τη μάχη του με τον καρκίνο για να κερδίσει ξανά την κατηγορία Lightweight. Ο McGuinness πήρε τρίτο Senior τίτλο, ενώ οι Jamie Coward και David Johnson γιόρτασαν τις πρώτες τους νίκες στο Isle of Man.

Isle of Man Classic TT 2025

Τώρα, το Classic TT επιστρέφει, με τα προκριματικά να διαρκούν από τις 17 έως τις 26 Αυγούστου και τους αγώνες να ακολουθούν τις επόμενες τρείς ημέρες (27-29/08/2025). Με τέτοια κληρονομιά και ένα line-up γεμάτο θρύλους του TT για το 2025, η διοργάνωση ετοιμάζεται να ξαναπάρει τη θέση της στην κορυφή του αγωνιστικού ημερολογίου ιστορικών μοτοσυκλετών.