Σταματά το κυνήγι των ATV!

Συνέντευξη με τον Υφ. κ.Νίκο Μαυραγάνη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/2/2018

“All-Terrain Vehicles” σημαίνει οχήματα παντός δρόμου, δηλαδή και η άσφαλτος. Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε νόμιμα οχήματα και ικανά για κίνηση στο δρόμο, να χρησιμοποιούν το οδικό δίκτυο. Μπορούμε να τους κρατήσουμε μακριά από τις εθνικές οδούς και έχουμε επιχειρήματα για αυτό, αλλά μέχρι εκεί." Δήλωσε στο MOTO ο κ.Μαυραγάνης, αναπτερώνοντας εκείνη την στιγμή το θετικό αίσθημα πως το ζήτημα των ATV θα εξελιχθεί καλύτερα...

Η θύελλα με τα ATV είχε ξεκινήσει στο τέλος του ’17 μέσα από ανακοίνωση για προσχέδιο νόμου, όπου αναφερόταν σε νέο ΚΟΚ, που ανάμεσα σε άλλες αλλαγές, απαγόρευε τα ATV να κυκλοφορούν στο δρόμο! Έτσι απλά, σε μία νύχτα! Το επόμενο πρωί χιλιάδες ιδιοκτήτες, επιχειρηματίες με ενοικιαζόμενα, επιχειρήσεις με service και παροχές υπηρεσιών, ξυπνούσαν με τίτλους σε εφημερίδες και περιοδικά, που έλεγαν πως σε λίγο καιρό θα ήταν όλοι τους παράνομοι!

Αποκλειστική συνέντευξη Μαυραγάνη: Η λύση του υπουργείου για τις ιστορικές μοτοσυκλέτες

 

Ανάμεσα στα γεωγραφικά σύνορα της Ευρώπης, τέτοιες κινήσεις μπορούν να συμβούν μονάχα στην Ελλάδα. Μονάχα εδώ μπορεί να περάσει σε κάποιο μυαλό να απαγορεύσει ολόκληρη κατηγορία οχημάτων γιατί σε κάποιο χωριό της Κρήτης, η ελλιπής αστυνόμευση έχει εκνευρίσει τους κατοίκους που έφτασαν σε σημείο να ζητήσουν την καθολική απαγόρευση των ATV. Και μονάχα εδώ στην Ελλάδα κάποιος θα άκουγε κάτι τέτοιο και θα το σκεφτόταν ως λύση, πριν απλά αποφασίσει να ενισχύσει το τοπικό τμήμα της Τροχαίας, και ταυτόχρονα όλα τα τμήματα της Τροχαίας στις κοσμοπολίτικες περιοχές της χώρας. Κι αν δεν νοικιάζει λοιπόν ATV αλλά αυτοκίνητο, ο τουρίστας που πίνει και οδηγεί απρόσεκτα, του χρόνου να απαγορεύσουμε όλα τα αυτοκίνητα; Ας μην ακούγεται περίεργο, γιατί ναι, αυτή ήταν η αρχή μίας τραγελαφικής ανακοίνωσης για ένα προσχέδιο που είχε τόσα λάθη, που ακόμα κι αν δεν γινόταν κανένας ξεσηκωμός εναντίον του, θα αυτοακυρωνόταν μόλις περνούσε από την πρώτη νομική αρχή…

Μαυραγάνης: Η Απαγόρευση των ATV είναι κίνηση "διάσχισης του Ρουβίκωνα"

Ευτυχώς δεν θα περάσουμε από αυτή την διαδικασία. Το υπουργείο έχει αλλάξει την στάση του, ή καλύτερα πατάει τώρα το κουμπί, στέλνοντας τον πύραυλο που είχε εκτοξεύσει στην θάλασσα και τελικά απλά μας βρέχει και σκοτώνει τα ψάρια…

Όλες οι απαγορεύσεις που είχαν ανακοινωθεί για τα ATV, σπάνε πάνω σε ένα νομικό τοίχο και ο μόνος περιορισμός που πρακτικά συζητείται να ισχύσει είναι ο αποκλεισμός τους από τις Εθνικές Οδούς. Αυτό μπορεί να ακούγεται ως καλό νέο, αλλά στην Κρήτη η εθνική οδός είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποκλειστεί. Πρόκειται στην πράξη για έναν επαρχιακό δρόμο με μεγάλο μήκος που δυστυχώς δεν αναλαμβάνει κανείς να φτιάξει, αλλά αυτό είναι βέβαια μία άλλη μεγάλη κουβέντα.

Οδεύουν προς ακύρωση, ακάλυπτοι νομικά, όλοι οι αποκλεισμοί που είχαν εξαγγελθεί, τα ATV θα κυκλοφορούν κανονικά στους δρόμους, οι επιχειρήσεις θα τα ενοικιάζουν, οι κάτοχοί τους δεν κινδυνεύουν να αποκτήσουν ξαφνικά ένα όχημα που τους εξυπηρετούσε και τώρα τους είναι άχρηστο. Το καινούριο είναι πως θα αποκλειστούν ως οχήματα στο σύνολό τους από τις Εθνικές Οδούς, με πιο τρανταχτό παράδειγμα προβλήματος που θα προκύψει, αυτό που αναφέραμε ήδη, ενώ πρέπει να συνυπολογίσουμε πως είναι τελείως καινούριο να αποκλείεται ξαφνικά μία ολόκληρη κατηγορία οχήματος. Μέχρι τώρα η απαγόρευση κίνησης στην Εθνική Οδό, πήγαινε με βάση τις επιδόσεις του οχήματος, τώρα πως θα αποκλείσεις ένα ATV που κοστίζει άνωθεν των 20.000 Ευρώ (για παράδειγμα) και από πλευράς τεχνικών χαρακτηριστικών είναι ανώτερο από ένα μικρό οικογενειακό αυτοκίνητο; Θα το συμπαρασύρει κι αυτό η γενική απαγόρευση;

Θέσαμε αυτούς τους προβληματισμούς στον κ. Νίκο Μαυραγάνη, σε συνέχεια της κουβέντας μας με θέμα τα ιστορικά αυτοκίνητα, κι αυτή την φορά είχαμε περισσότερα κοινά στοιχεία, και ήταν πλήρως ενήμερος για τις ιδιαιτερότητες αλλά και τις ικανότητες των ATV: Αυτό βγήκε από την συνάντησή μας στο υπουργείο, και ακολουθεί απόσπασμα της συζήτησής μας με τον Υφυπουργό

«Έχω συναντηθεί με όλες τις πλευρές, να ξέρετε πως έχω κάνει αλλεπάλληλες συναντήσεις για το θέμα των ATV. Κοιτάξτε τα ATV είναι οχήματα για όλους τους δρόμους και μαζί εννοείται και οι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι. Μπορούμε με ΝΟΜΙΜΕΣ (τόνισε την λέξη του εδώ ο κ.Μαυραγάνης) διαδικασίες να τα αποκλείσουμε από τις Εθνικές Οδούς γιατί δεν αναπτύσσουν ταχύτητες μεγαλύτερες από 80Km/h και είναι και γνώμη μου αν θέλετε πως είναι σωστό να μην κυκλοφορούν στις Εθνικές Οδούς (του θέσαμε στο σημείο αυτό την διαφωνία μας). Όλες οι υπόλοιπες απαγορεύσεις, αντιμετωπίζουν νομικά προβλήματα. Δηλαδή περιορισμοί από τις επαρχιακές οδούς, από τις Εθνικές Οδούς Β’ Τάξης, ή από τις αστικές οδούς κτλ, θα ήταν σε πλήρη αντίθεση με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς, με την ευρωπαϊκή κατάταξη του οχήματος, εκεί που αναφέρεται ρητά πως είναι ένα όχημα παντός εδάφους.

Υπάρχουν στην Ελλάδα οχήματα της κατηγορίας μετά το 2013 που έχουν κατασκευαστεί με νέες προδιαγραφές, με την ύπαρξη του λεγόμενου διαφορικού ολίσθησης, που διασφαλίζει περισσότερο την πρόσφυση και άρα είναι εφάμιλλά αν όχι και καλύτερα των τετρακίνητων αυτοκινήτων. Πριν από το 2013 δεν υπήρχε αυτός ο κανονισμός και είναι γεγονός πως το 90% των οχημάτων αυτών είναι προ αυτού του τεχνικού επιπέδου. Ωστόσο αυτά τα οχήματα είχαν και έχουν ταξινόμηση παντός δρόμου. Είναι μία διοικητική αποδοχή που έχει κάνει το ελληνικό κράτος και νομίζω ότι με αυτό το γνώμονα πρέπει να κινηθούμε.»

«Είναι γεγονός πως το υπουργείο δεν έχει ομογενοποιημένη άποψη στο θέμα αυτό. Εγώ όμως οφείλω να λέω την δική μου άποψη.»

 

Είναι σαφές πως δεν υπάρχει ομογενοποιημένη άποψη κ. υπουργέ, την στιγμή όμως που εκτός από τους ιδιοκτήτες εδώ παίζουμε με χιλιάδες επιχειρήσεις ανά την Ελληνική επικράτεια, με ανθρώπους που έχουν πάρει δάνεια, έχουν πάρει εγκρίσεις ΕΣΠΑ με συγκεκριμένο επιχειρηματικό πλάνο, συνεργεία, υπάλληλοι σε εισαγωγικές εταιρίες που ξαφνικά είναι χωρίς αντικείμενο. Είναι επίσης γενικώς παραδεχτό πώς δεν τηρούνται –από μέρος του συνόλου- οι κανόνες ενοικίασης και γίνονται παρασπονδίες, όμως γιατί να συγχέεται αυτό το πρόβλημα και γιατί να γενικεύεται η όποια απαγόρευση

«Ναι.. μιλάμε για απλό κόσμο, για κόσμο με μεροκάματο και πρέπει να το σεβαστούμε αυτό. Από την άλλη υπάρχουν περιπτώσεις από μικρο-επιχειρηματίες και ιδιώτες που καταπατούν τον νόμο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να απαγορεύσουμε την κυκλοφορία τους. Μπορούμε να βάλουμε κανόνες που θα αυστηροποιούν την χρήση τους, νομίζω όμως πως όταν θα έχουμε «ξεπεράσει τον Ρουβίκωνα» θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο σφάλμα. Θεωρώ πως είναι χιλιάδες οι επιχειρήσεις που προσφέρουν ψυχαγωγία σε τουρίστες, οι οποίοι έχουν συνδέσει την επίσκεψή τους και με την χρήση ενός ATV, διότι αυτό το όχημα είναι όχημα ελευθερίας και ταιριάζει σε μικρές και μεσαίες ηλικίες, εννοώ μετά τα 18 πάντα, και αυτές η ηλικίες είναι που κάνουν τον λεγόμενο εξορμητικό τουρισμό και δεν πρέπει να τους το στερήσουμε».

Είπατε για αυστηροποίηση της χρήσης τους… περιλαμβάνει εδώ κάποιον περιορισμό ο όρος;

«Το κράνος σε πρώτη εικόνα, σε κάποια από αυτά προστατευτικές μπάρες, ανάλογα με την φύση του οχήματος… κοιτάξτε αυτά είναι υπό συζήτηση, πάντως αυτό είναι άλλο από την γενική απαγόρευση».

Κ.Υπουργέ βλέπουμε πολύ θετικά πως το υπουργείο είναι πλέον ενήμερο για τους Euro3 και Euro4 κανονισμούς (με την έννοια πως ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να απαγορεύσει αυθαίρετα τα οχήματα που πληρούν τις προδιαγραφές αυτές). Μελετά το υπουργείο κάποια απαγόρευση των παλαιότερων ATV, που μπορεί να έρθει και αυτή ξαφνικά; (αναφέρουμε εδώ το παράδειγμα στην υπόλοιπη Ευρώπη που δόθηκε τετραετής προειδοποίηση).

«Κοιτάξτε, έχουν εδώ επενδυθεί κάποια χρήματα, έχουν ταξινομηθεί οχήματα, όχι μόνο σε ιδιώτες αλλά και σε επιχειρηματίες. Υπάρχουν επιχειρήσεις που έχουν αγοράσει ATV, τους επέτρεψε το ελληνικό κράτος να τα ταξινομήσουν και μάλιστα τους επέτρεψε το κράτος να το κάνουν όχι ως ιδιωτικά οχήματα, αλλά ως οχήματα ενταγμένα σε μία επιχείρηση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κλείσει τουλάχιστον ο κύκλος της αποεπένδυσης, της απόσβεσης του πάγιου στοιχείου, κι αυτό αν δεν κάνω λάθος είναι εξαετία! Άρα αυτό που αγοράστηκε φέτος θα πρέπει να κλείσει τον κύκλο της εξαετίας, πέρσι τον κύκλο της πενταετίας κ.ο.κ. Θεού θέλημα θα ήταν να μπορούσαμε να έχουμε αύριο το πρωί ATVs μετά το ’13 που είναι πλήρως εξοπλισμένα και καλύτερα από αυτοκίνητα..»

«Ξέρετε όταν ανέτρεξα στα στοιχεία της τροχαίας για τα τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα, είδα με έκπληξή μου, ευχάριστη έκπληξη, ότι τα ATV συμμετέχουν σε αυτά τα άσχημα στατιστικά με λιγότερο από 1% είναι περίπου στο 0,5% αν δεν κάνω λάθος. Καταλαβαίνεται λοιπόν, ότι δεν έχει καμία σχέση αυτό με την μοτοσυκλέτα που το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο. Μία καθολική απαγόρευση θα ήταν λοιπόν «διοικητική αυστηρότητα» θα έλεγα εγώ..

Ποιο ήταν το κίνητρο τότε υπουργέ, για μία τόσο βεβιασμένη ανακοίνωση;

«Η ασφάλεια θεωρώ.. Κοιτάξτε η δημόσια διοίκηση δεν είναι κάτι το απρόσωπο, η δημόσια διοίκηση απαρτίζεται από ανθρώπους και οι άνθρωποι έχουν απόψεις. Η συνισταμένη των απόψεων κάνει τελικά την μία απόφαση. Κάποιοι λοιπόν άνθρωποι που συναπαρτίζουν την δημόσια διοίκηση του υπουργείου, είχαν την άποψη ότι αυτά είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Εγώ δεν έχει πεισθεί για κάτι τέτοιο».

Πώς θα προχωρήσει λοιπόν το υπουργείο με το θέμα των ATV; Που θα οδηγήσουν αυτές οι διαφορετικές απόψεις;

«Θα δούμε, γίνεται μία ζύμωση αυτή την στιγμή. Εγώ σας είπα την άποψη μου.»

Ακούμε από κύκλους του υπουργείου ότι επεξεργάζεστε και κάποιου είδους λύση με βάση το δίπλωμα. Ισχύει; Γιατί να ξέρετε κ.υπουργέ αυτό θα είναι εξίσου λάθος. Στην Αγγλία και την Βουλγαρία που υπάρχει δίπλωμα για ATV είναι γιατί αποτελεί υποδιαίρεση του διπλώματος αυτοκινήτου! Είναι δηλαδή σαν να καλούμε κάποιον με απολυτήριο Γυμνασίου να μας προσκομίσει του Δημοτικού!

«Ναι έχει ακουστεί αυτό. Δεν είναι έξω από μία… λογική αντιμετώπιση των πραγμάτων, έχει βάση. Κι έχει βάση διότι δεν έχει εξεταστεί κανείς σε αυτά τα οχήματα και την οδική συμπεριφορά τους, και την οδηγική συμπεριφορά που πρέπει να έχει κανείς για να είναι ασφαλή. Άρα θα μπορούσε να πει κανείς πως θα μπορούσε να γίνει μία προσαρμογή, τούτο όμως δεν σημαίνει πως αυτό θα πρέπει να λειτουργήσει τιμωρητικά για τους συνανθρώπους μας είτε ως ιδιώτες, είτε ως επιχειρηματίες, που έχουν επενδύσει σε αυτά τα οχήματα, και η ίδια η πολιτεία τους είπε ότι έχουν το δικαίωμα να το αγοράσουν και να το χρησιμοποιούν.

Επανέρχομαι πως στην υπόλοιπη Ευρώπη, όποιος οδηγεί αυτοκίνητο, οδηγεί και ATV, ακόμα και στα άνωθεν παραδείγματα με την υποκατηγορία διπλωμάτων
 

«Ναι το περιέχει, το μείζον καλύπτει το έλασσον»..

Ουσιαστικά υπουργέ χρειάζεται κι εδώ μία πολύ μεγάλη προσοχή σε όποιον προτείνει κάτι τέτοιο..

«Ναι θέλει μία προσοχή.. εγώ δεν είμαι κατά, του να υπάρχει μία ιδιαίτερη εξάσκηση σε ένα αντίστοιχο όχημα που θα εξετάζεσαι.. να το δούμε.. να το δούμε αυτό, αλλά σας είπα είναι άλλο πράγμα αυτό από την γενική απαγόρευση».  

Ετικέτες

#MENOUMESPITIMEMOTO - Ο γύρος της Αθήνας από χώμα - Αρχείο Περιοδικού ΜΟΤΟ

Κερατσίνι - Άλιμος 160km!
18/3/2020

Ο γύρος της Αθήνας από χώμα

Κερατσίνι - Άλιμος 160 km!

Η απόσταση από το Κερατσίνι στον Άλιμο δεν είναι παραπάνω από δεκατρία χιλιόμετρα, από την άσφαλτο. Ή εναλλακτικά, εκατόν εξήντα από χώμα, διασχίζοντας τα όρη Αιγάλεω, Ποικίλο, Πάρνηθα, Πεντέλη και Υμηττό! Μαζί με ένα ρέμα για το τέλος...

Μένουμε σπίτι και το ΜΟΤΟ βάζει ένα λιθαράκι για να γίνει ακόμη πιο ευχάριστη αυτή διαμονή! Μια ελάχιστη προσφορά στους αναγνώστες μας με παλαιότερα άρθρα του περιοδικού που αποτελούν σημείο αναφοράς, τα οποία θα σας ταξιδέψουν, θα σας γεμίσουν με αδρεναλίνη, θα σας κάνουν να γελάσετε, θα σας κάνουν να προβληματιστείτε και -το κυριότερο- θα σας κρατήσουν συντροφιά αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάμε όλοι. Μια πρώτης τάξεως αφορμή για να μείνουμε σπίτι, με ή χωρίς καραντίνα...!

Το άρθρο προέρχεται από το αρχείο του περιοδικού ΜΟΤΟ και αναδημοσιεύεται από την αρχική του μορφή δίχως αλλαγές. Αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του περιοδικού, μαζί με τις φωτογραφίες που το συνοδεύουν. Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή, οικειοποίηση μέρους ή του συνόλου του κειμένου και των φωτογραφιών, παραλλαγή ή χρήση πέραν της ανάγνωσης.

Είναι 9:30 το πρωί μιας ηλιόλουστης και δροσερής μέρας του Νοέμβρη. Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας, περιτριγυρισμένοι από τόνους τσιμέντου, προσπαθούν με τον ένα ή άλλο τρόπο να συνεχίσουν την ζωή τους μέσα σε αυτό το χάος από αυτοκίνητα, φανάρια, εκκωφαντικούς θορύβους και καυσαέριο.

11:30π.μ. Ενα στενό καταπράσινο μονοπάτι δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για εντούρο στο Ποικίλο Όρος

 

Κάπου στα νότια της πόλης, πάνω από τα διυλιστήρια του Περάματος στο όρος Αιγάλεω, ντυμένοι με τις πολύχρωμες στολές μας, είμαστε έτοιμοι για ένα γύρο της πόλης. Από τα νοτιοδυτικά, πάνω από το Κερατσίνι, θα βρεθούμε μετά από τριάντα ώρες οδήγησης enduro, στα νοτιοανατολικά, λίγο πιο πέρα από την μαρίνα του Αλίμου, έχοντας όμως πατήσει ελάχιστη άσφαλτο, και το κυριότερο, έχοντας απολαύσει μέρη απίστευτης φυσικής ομορφιάς.

Λεκανοπέδιο Αττικής

"Η Αθήνα απλώνεται στην κεντρική πεδιάδα της Αττικής, το επονομαζόμενο λεκανοπέδιο, το οποίο περιβάλλεται από το όρος Αιγάλεω στα δυτικά, το όρος της Πάρνηθας στα βόρεια, την Πεντέλη στα βορειοανατολικά και τον Υμηττό στα ανατολικά, ενώ βρέχεται από το Σαρωνικό κόλπο στα νοτιοδυτικά." Είναι η πρώτη τοπογραφική περιγραφή που διαβάζει κανείς σε μια πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο. Πρόκειται για μια πόλη περιτριγυρισμένη από βουνά, ό,τι καλύτερο για εμάς τους εντουράδες.

12:30π.μ. Έχουμε αρχίσει να κατηφορίζουμε το Ποικίλο όρος και οδεύουμε προς Πάρνηθα. Κάτω μας η Αττική Οδός, την οποία και θα διασχίσουμε κάθετα

Γράφει σε πρώτο πρόσωπο, ο Ανδρέας Γκλαβάς

Έχω περάσει άπειρες ώρες στα μονοπάτια του Υμητού, αλλά και της Πάρνηθας. Την Πεντέλη δεν την έχω προλάβει στις "χρυσές" εποχές της, πριν της πυρκαγιές της δεκαετίας του '90. Όσο για τα νότια προάστια, οι επισκέψεις μου στην Sakeland, στο όρος Αιγάλεω και το γνωστό πιστάκι της Χωράφας, είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αλλά για αυτό υπάρχουν οι φίλοι, και ο Χαϊδαριώτης εντουράς Ισίδωρος Τσικής, μόλις του ανακοίνωσα το πλάνο, έσπευσε γεμάτος χαρά να αλλάξει το πρόγραμμα διδασκαλίας του στα ΤΕΙ για να συμμετάσχει.

Όπως πάντα, ο Χρήστος "είμαι μέσα σ'όλα" Πατεράκης δεν το σκέφτηκε και πολύ και δέχτηκε να ξεσκονίσει τις εντουράδικες γνώσεις του, ενώ ο Θάνος Φελούκας, αν και τραυματίας, συμπλήρωσε την τετράδα. Πολύ δύσκολα ή απροσπέλαστα κομμάτια δεν υπήρχαν στην διαδρομή. Ανεφοδιάσαμε δύο φορές, μία στα Λιόσια και μία στα Γλυκά Νερά και διανυκτερεύσαμε πάνω από την σπηλιά του Νταβέλη στην Πεντέλη.

14:40μ.μ. Η στάση για ανεφοδιασμό στο κλασικό σημείο συγκέντρωσης των Αθηναίων εντουράδων, στην πηγή της Πάρνηθα, επιβάλλεται

 

Η συνέχεια στο επόμενο...

Μαζί μας είχαμε δύο KTM, ένα 450 EXC Six Days και το προσωπικό 250 EXC-F του Ισίδωρου, ένα BMW G450X και ένα Husaberg FE 570. Όπως σε κάθε μεγάλη εντουρόβολτα, προέκυψαν μικροζημιές, από έναν παραλίγο πνιγμό μοτοσυκλέτας, μέχρι ένα σπασμένο πλαϊνό καπάκι κινητήρα. Τα επισκευάσαμε όλα επί τόπου και συνεχίσαμε. Για το τέλος, είχαμε το ρέμα του Αγ. Δημητρίου, που για εμάς ξεκινούσε από την λεωφόρο Βουλιαγμένης και τελείωνε στην θάλασσα, δίπλα από τη μαρίνα του Αλίμου. Αυτό δηλαδή που το 2003 ο Βασίλης Καραχάλιος με το Νίκο Θεοδωράκη είχαν "ανέβει" επίσης με μοτοσυκλέτες enduro (τ. Off-Road Adventure 2004).

Για το πλήρες, όμως, ιστορικό από την διήμερη περιήγησή μας, τα απρόοπτα, τις δυσκολίες και τα συναισθήματά μας, θα πρέπει να κάνετε λίγο υπομονή, μέχρι το φετινό ετήσιο τεύχος του Off-Road Adventure. Προς το παρόν, πάρτε μια σύντομη ιδέα από τις σκέψεις των τριών συνοδοιπόρων μου...

21:10μ.μ. Εκατομμύρια λαμπάκια στο χάος της πόλης κι έμεις στην ησυχία της φύσης να τα χαζεύουμε. Ένα απίστευτο συναίσθημα!

 

Enduro πάνω από πέντε εκατομμύρια

Η ιδέα του Ανδρέα Γκλαβά ήταν πολύ καλή, αλλά και άκρως “ξεσκουριαστική”. Πρωί-πρωί βρεθήκαμε στο Σχιστό, σε μέρη και περιοχές που ούτε καν φανταζόμουν ότι υπήρχαν. Μπαίνοντας στα βουνά που κρεμόντουσαν πάνω από την θάλασσα του Σαρωνικού ξεκίνησαν οι πρώτες ταλαιπωρίες. Ξεχάστε τα αφράτα χώματα των “Βασιλικών”. Εκεί, πάνω από το Δαφνί και την Πετρούπολη, η πέτρα είναι αυτή που κυριαρχεί, σε ταλαιπωρεί και σου υπενθυμίζει ότι το enduro στα δυτικά είναι σκληρό. Στενά μονοπάτια ανάμεσα στα πουρνάρια και τις κυλιόμενες πέτρες, καταλήγοντας στην κυριολεξία σε αυλές σπιτιών και σε εγκαταλελειμμένες χωματερές, ενώ πολλές ήταν οι φορές που κάποιος μαντρότοιχος μας διέκοπτε προσωρινά την πορεία μας. Στα γνωστά enduro λημέρια δεν σπαταλήσαμε χρόνο, και αφήνοντας πίσω μας την Πάρνηθα, αρχίσαμε να σκαρφαλώνουμε στην λαβωμένη και πέτρινη Πεντέλη.

Μέρα 2η 08:30π.μ. Πρωινό ξύπνημα από το καλύτερο ξενοδοχείο της Αθήνας, μέσα σ' ένα κατάλευκο τοπίο πεντελικό μάρμαρο και άμμο, πάνω από τη σπηλιά του Νταβέλη στη Πεντέλη

 

Τώρα απέναντι μας είχαμε τα βουνά που το πρωί ακροβατούσαμε στις κορυφές τους, αλλά και τα φώτα που σιγά-σιγά φώτιζαν τα πεδινά. Κανείς δεν είχε όρεξη για ύπνο σπίτι του, και το νταμάρι πάνω από την σπηλιά του Νταβέλη ήταν το φιλόξενο ξενοδοχείο μας με ταβάνι τα άστρα. Την επομένη διασχίσαμε την καμένη γη που απέμεινε στο βουνό της Πεντέλης και περάσαμε στα “δύσκολα” αλλά και τα όμορφα του Υμηττού. Μια ανάσα από τα κεφάλια των Αθηναίων και εμείς ισορροπούσαμε πάνω σε κοφτερές πέτρες και γλιστερούς κορμούς, οδηγώντας κάθετα και παράλληλα πάνω από την Αττική οδό. Όμως μία τέτοια βόλτα δεν θα μπορούσε να τελειώσει νωρίς και χωρίς μερικές ακόμα στάλες ιδρώτα. Το ρέμα του Αγ. Δημητρίου μας φώναζε και μας καλούσε στην αγκαλιά του. Δοκιμάσαμε λίγο, αποτύχαμε αλλά ήμασταν ήδη από enduro “γεμάτοι” και δεν το ολοκληρώσαμε.  

Ποτέ δεν είχα δει την Αθήνα από αυτή την πλευρά της και μετά από αυτή την βόλτα κατάλαβα επακριβώς γιατί την ονομάζουν λεκανοπέδιο. Είναι εκπληκτικό και ίσως και τρομακτικό τα βουνά της Αττικής το πόσο ασφυκτικά περικλείουν πέντε εκατομμύρια κόσμο…

του Χρήστου Πατεράκη

09:00π.μ. Στην πίσω πλευρά της Πεντέλης. Επόμενος στόχος στο βάθος είναι ο Υμηττός. Από κάτω μας, οι καμμένες εκτάσεις απ' την καλοκαιρινή πυρκαγιά σου μαυρίζουν την καρδιά

 

Παράλληλοι βίοι...

Το enduro δεν είναι σαν το ποδήλατο. Αποκλείεται να το αφήσεις για καιρό και να συνεχίσεις έστω και κοντά στο επίπεδο που ήσουν. Αυτό για όποιον πιστεύει, όπως εγώ, πως το μόνο που χρειάζεται είναι μερικά λεπτά προσαρμογής μετά από χρόνια απουσίας.

Είχα πέντε χρόνια να ασχοληθώ με το enduro και επιπλέον μέσα σε αυτό το διάστημα μεσολάβησε η παραμονή μου στην Αμερική που πέρασα στο άλλο άκρο, αυτό το οποίο πάντα κορόιδευα, τα custom, ξεχνώντας τελείως το χώμα. Πόσο δύσκολος μπορεί να είναι ο γύρος του Λεκανοπεδίου από χώμα; Μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να θυμηθώ όσα έχω ξεχάσει είπα στον Ανδρέα όταν συζητούσαμε την ιδέα και αυτός έδειξε αμέσως τη δυσπιστία του. Είχε δίκιο τελικά αφού από την πρώτη στιγμή άρχισα να τσαλαβουτώ σε κάθε βρωμό-ρυάκι της Αθήνας καθυστερώντας τους υπόλοιπους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι μέχρι το αριστερό γόνατο να χειρουργηθεί δεν αντέχεται καν η ορθοστασία, πόσο μάλλον δύο μέρες enduro ακολουθώντας τον Ανδρέα που το "χαλαρά" σημαίνει για αυτόν τέρμα γκάζι πάνω από όλους τους πεσμένους κορμούς!

11:50π.μ. Ακριβώς πάνω από του Παπάγου, ένας ωραίος φυσικός βραχόκηπος. Τον κατεβήμακε, περάσαμε για άλλη μια φορά κάτω από την Αττική Οδό και βγήκαμε στα πιστάκια

 

Όμως σε κάθε δύσκολη ανηφόρα με προέτρεπαν να συνεχίσω βοηθώντας με παράλληλα όπου αυτό χρειαζόταν, όπως άλλωστε επιτάσσουν οι άγραφοι κανόνες του enduro. Γύρω από την Αθήνα υπάρχει ακόμα, παρά τις καταστροφικές πυρκαγιές, αρκετή φύση. Στα Αττικά όρη μπορείς να κάνεις από μια απλή χωμάτινη βόλτα μέχρι πραγματικά extreme enduro. Υπάρχουν μέρη και συνθήκες για τον καθένα, αρκεί να έχεις την επιμονή να συνεχίσεις.

Είναι καταπληκτικό να κοιμάσαι το βράδυ πάνω στο βουνό, είκοσι λεπτά από το κέντρο της Αθήνας, βλέποντας τα φώτα της πόλης. Σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς γίνεται να ανέχεσαι μια θάλασσα τσιμέντου χωρίς πράσινα διαλείμματα. Όποιος λοιπόν θέλει να ασχοληθεί με το άθλημα αυτό δεν χρειάζεται να φύγει μακριά για να το ευχαριστηθεί. Μπορεί να ξεκινήσει αύριο κιόλας δίπλα σχεδόν από το σπίτι του. Τουλάχιστον εγώ αυτό θα κάνω. Μόλις μου το επιτρέψει ο ορθοπεδικός!       

του Θάνου Φελούκα

Για το τέλος είχαμε ένα ωραιότατο ρέμα, ακριβώς κάτω από τις πολυκατοικίες του Αγ. Δημητρίου

 

Τάσεις φυγής

Δεν ξέρω γιατί αλλά τον τελευταίο καιρό με έχει πιάσει μια έντονη επιθυμία να φεύγω. Να φορτώνω το εντουράκι μου στο τρέιλερ και μαζί με καλούς φίλους που μοιράζονται την ίδια τρέλα να γκαζώνουμε σε καινούργια μέρη, να ανοίγουμε καινούργια μονοπάτια, να ζούμε γενικώς καινούργια πράγματα. Έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια, τις “κλασικές” εντουράδες που ξεκινούν από το ίδιο σημείο, περνούν πάνω κάτω από τα ίδια μονοπάτια και καταλήγουν ξανά στα ίδια. Για αυτό και η πρόταση του Ανδρέα Γκλαβά για μια “διαφορετική” διήμερη χωμάτινη εκδρομή εντός Αθηνών με χαροποίησε ιδιαίτερα: εκκίνηση από Χωράφα, sakeland crossing, Ποικίλον Όρος, Φυλή, Πάρνηθα, διανυκτέρευση κάπου με σκηνές, Πεντέλη, Υμηττός, τερματισμός κάπου με θάλασσα.

Το πλάνο ήταν να μην έχουμε πλάνο! πάμε και βλέπουμε. Να βρούμε καινούργιους συνδετικούς χωματόδρομους, να μπούμε σε άγνωστα μονοπάτια που δεν έχουμε ξαναμπεί, να παίξουμε με ανηφόρες που δεν είχαμε ξαναδοκιμάσει. Είπαμε εναλλακτική εκδρομή! Όταν μάλιστα στην παρέα περιλαμβάνεται η ξεμυαλίστρα που ακούει στο όνομα Husaberg FE570, το “αμφιλεγόμενο” BMW G450Χ και τα δύο “καταξιωμένα” KTMάκια, τότε τα πράγματα καταλαβαίνετε ότι γίνονται άκρως ενδιαφέροντα. Το BMW αρχικά με προβλημάτισε, αλλά αναθεώρησα όταν με πέρασε, αέρα, ο Ανδρέας στρίβοντας όρθιος με το BMW σε όλα τα μπερμ της skariland. Τα KTMάκια πολύ καλά, αλλά αυτό που μου έκλεψε πραγματικά την καρδιά ήταν το Husaberg. Απίστευτο γκάζι, τέλειες αναρτήσεις, στρίβει με την σκέψη ενώ είναι σταθερό σαν τρένο. Απλά super!!!

 

του Ισίδωρου Τσική

Ετικέτες