Σταματά το κυνήγι των ATV!

Συνέντευξη με τον Υφ. κ.Νίκο Μαυραγάνη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/2/2018

“All-Terrain Vehicles” σημαίνει οχήματα παντός δρόμου, δηλαδή και η άσφαλτος. Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε νόμιμα οχήματα και ικανά για κίνηση στο δρόμο, να χρησιμοποιούν το οδικό δίκτυο. Μπορούμε να τους κρατήσουμε μακριά από τις εθνικές οδούς και έχουμε επιχειρήματα για αυτό, αλλά μέχρι εκεί." Δήλωσε στο MOTO ο κ.Μαυραγάνης, αναπτερώνοντας εκείνη την στιγμή το θετικό αίσθημα πως το ζήτημα των ATV θα εξελιχθεί καλύτερα...

Η θύελλα με τα ATV είχε ξεκινήσει στο τέλος του ’17 μέσα από ανακοίνωση για προσχέδιο νόμου, όπου αναφερόταν σε νέο ΚΟΚ, που ανάμεσα σε άλλες αλλαγές, απαγόρευε τα ATV να κυκλοφορούν στο δρόμο! Έτσι απλά, σε μία νύχτα! Το επόμενο πρωί χιλιάδες ιδιοκτήτες, επιχειρηματίες με ενοικιαζόμενα, επιχειρήσεις με service και παροχές υπηρεσιών, ξυπνούσαν με τίτλους σε εφημερίδες και περιοδικά, που έλεγαν πως σε λίγο καιρό θα ήταν όλοι τους παράνομοι!

Αποκλειστική συνέντευξη Μαυραγάνη: Η λύση του υπουργείου για τις ιστορικές μοτοσυκλέτες

 

Ανάμεσα στα γεωγραφικά σύνορα της Ευρώπης, τέτοιες κινήσεις μπορούν να συμβούν μονάχα στην Ελλάδα. Μονάχα εδώ μπορεί να περάσει σε κάποιο μυαλό να απαγορεύσει ολόκληρη κατηγορία οχημάτων γιατί σε κάποιο χωριό της Κρήτης, η ελλιπής αστυνόμευση έχει εκνευρίσει τους κατοίκους που έφτασαν σε σημείο να ζητήσουν την καθολική απαγόρευση των ATV. Και μονάχα εδώ στην Ελλάδα κάποιος θα άκουγε κάτι τέτοιο και θα το σκεφτόταν ως λύση, πριν απλά αποφασίσει να ενισχύσει το τοπικό τμήμα της Τροχαίας, και ταυτόχρονα όλα τα τμήματα της Τροχαίας στις κοσμοπολίτικες περιοχές της χώρας. Κι αν δεν νοικιάζει λοιπόν ATV αλλά αυτοκίνητο, ο τουρίστας που πίνει και οδηγεί απρόσεκτα, του χρόνου να απαγορεύσουμε όλα τα αυτοκίνητα; Ας μην ακούγεται περίεργο, γιατί ναι, αυτή ήταν η αρχή μίας τραγελαφικής ανακοίνωσης για ένα προσχέδιο που είχε τόσα λάθη, που ακόμα κι αν δεν γινόταν κανένας ξεσηκωμός εναντίον του, θα αυτοακυρωνόταν μόλις περνούσε από την πρώτη νομική αρχή…

Μαυραγάνης: Η Απαγόρευση των ATV είναι κίνηση "διάσχισης του Ρουβίκωνα"

Ευτυχώς δεν θα περάσουμε από αυτή την διαδικασία. Το υπουργείο έχει αλλάξει την στάση του, ή καλύτερα πατάει τώρα το κουμπί, στέλνοντας τον πύραυλο που είχε εκτοξεύσει στην θάλασσα και τελικά απλά μας βρέχει και σκοτώνει τα ψάρια…

Όλες οι απαγορεύσεις που είχαν ανακοινωθεί για τα ATV, σπάνε πάνω σε ένα νομικό τοίχο και ο μόνος περιορισμός που πρακτικά συζητείται να ισχύσει είναι ο αποκλεισμός τους από τις Εθνικές Οδούς. Αυτό μπορεί να ακούγεται ως καλό νέο, αλλά στην Κρήτη η εθνική οδός είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποκλειστεί. Πρόκειται στην πράξη για έναν επαρχιακό δρόμο με μεγάλο μήκος που δυστυχώς δεν αναλαμβάνει κανείς να φτιάξει, αλλά αυτό είναι βέβαια μία άλλη μεγάλη κουβέντα.

Οδεύουν προς ακύρωση, ακάλυπτοι νομικά, όλοι οι αποκλεισμοί που είχαν εξαγγελθεί, τα ATV θα κυκλοφορούν κανονικά στους δρόμους, οι επιχειρήσεις θα τα ενοικιάζουν, οι κάτοχοί τους δεν κινδυνεύουν να αποκτήσουν ξαφνικά ένα όχημα που τους εξυπηρετούσε και τώρα τους είναι άχρηστο. Το καινούριο είναι πως θα αποκλειστούν ως οχήματα στο σύνολό τους από τις Εθνικές Οδούς, με πιο τρανταχτό παράδειγμα προβλήματος που θα προκύψει, αυτό που αναφέραμε ήδη, ενώ πρέπει να συνυπολογίσουμε πως είναι τελείως καινούριο να αποκλείεται ξαφνικά μία ολόκληρη κατηγορία οχήματος. Μέχρι τώρα η απαγόρευση κίνησης στην Εθνική Οδό, πήγαινε με βάση τις επιδόσεις του οχήματος, τώρα πως θα αποκλείσεις ένα ATV που κοστίζει άνωθεν των 20.000 Ευρώ (για παράδειγμα) και από πλευράς τεχνικών χαρακτηριστικών είναι ανώτερο από ένα μικρό οικογενειακό αυτοκίνητο; Θα το συμπαρασύρει κι αυτό η γενική απαγόρευση;

Θέσαμε αυτούς τους προβληματισμούς στον κ. Νίκο Μαυραγάνη, σε συνέχεια της κουβέντας μας με θέμα τα ιστορικά αυτοκίνητα, κι αυτή την φορά είχαμε περισσότερα κοινά στοιχεία, και ήταν πλήρως ενήμερος για τις ιδιαιτερότητες αλλά και τις ικανότητες των ATV: Αυτό βγήκε από την συνάντησή μας στο υπουργείο, και ακολουθεί απόσπασμα της συζήτησής μας με τον Υφυπουργό

«Έχω συναντηθεί με όλες τις πλευρές, να ξέρετε πως έχω κάνει αλλεπάλληλες συναντήσεις για το θέμα των ATV. Κοιτάξτε τα ATV είναι οχήματα για όλους τους δρόμους και μαζί εννοείται και οι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι. Μπορούμε με ΝΟΜΙΜΕΣ (τόνισε την λέξη του εδώ ο κ.Μαυραγάνης) διαδικασίες να τα αποκλείσουμε από τις Εθνικές Οδούς γιατί δεν αναπτύσσουν ταχύτητες μεγαλύτερες από 80Km/h και είναι και γνώμη μου αν θέλετε πως είναι σωστό να μην κυκλοφορούν στις Εθνικές Οδούς (του θέσαμε στο σημείο αυτό την διαφωνία μας). Όλες οι υπόλοιπες απαγορεύσεις, αντιμετωπίζουν νομικά προβλήματα. Δηλαδή περιορισμοί από τις επαρχιακές οδούς, από τις Εθνικές Οδούς Β’ Τάξης, ή από τις αστικές οδούς κτλ, θα ήταν σε πλήρη αντίθεση με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς, με την ευρωπαϊκή κατάταξη του οχήματος, εκεί που αναφέρεται ρητά πως είναι ένα όχημα παντός εδάφους.

Υπάρχουν στην Ελλάδα οχήματα της κατηγορίας μετά το 2013 που έχουν κατασκευαστεί με νέες προδιαγραφές, με την ύπαρξη του λεγόμενου διαφορικού ολίσθησης, που διασφαλίζει περισσότερο την πρόσφυση και άρα είναι εφάμιλλά αν όχι και καλύτερα των τετρακίνητων αυτοκινήτων. Πριν από το 2013 δεν υπήρχε αυτός ο κανονισμός και είναι γεγονός πως το 90% των οχημάτων αυτών είναι προ αυτού του τεχνικού επιπέδου. Ωστόσο αυτά τα οχήματα είχαν και έχουν ταξινόμηση παντός δρόμου. Είναι μία διοικητική αποδοχή που έχει κάνει το ελληνικό κράτος και νομίζω ότι με αυτό το γνώμονα πρέπει να κινηθούμε.»

«Είναι γεγονός πως το υπουργείο δεν έχει ομογενοποιημένη άποψη στο θέμα αυτό. Εγώ όμως οφείλω να λέω την δική μου άποψη.»

 

Είναι σαφές πως δεν υπάρχει ομογενοποιημένη άποψη κ. υπουργέ, την στιγμή όμως που εκτός από τους ιδιοκτήτες εδώ παίζουμε με χιλιάδες επιχειρήσεις ανά την Ελληνική επικράτεια, με ανθρώπους που έχουν πάρει δάνεια, έχουν πάρει εγκρίσεις ΕΣΠΑ με συγκεκριμένο επιχειρηματικό πλάνο, συνεργεία, υπάλληλοι σε εισαγωγικές εταιρίες που ξαφνικά είναι χωρίς αντικείμενο. Είναι επίσης γενικώς παραδεχτό πώς δεν τηρούνται –από μέρος του συνόλου- οι κανόνες ενοικίασης και γίνονται παρασπονδίες, όμως γιατί να συγχέεται αυτό το πρόβλημα και γιατί να γενικεύεται η όποια απαγόρευση

«Ναι.. μιλάμε για απλό κόσμο, για κόσμο με μεροκάματο και πρέπει να το σεβαστούμε αυτό. Από την άλλη υπάρχουν περιπτώσεις από μικρο-επιχειρηματίες και ιδιώτες που καταπατούν τον νόμο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να απαγορεύσουμε την κυκλοφορία τους. Μπορούμε να βάλουμε κανόνες που θα αυστηροποιούν την χρήση τους, νομίζω όμως πως όταν θα έχουμε «ξεπεράσει τον Ρουβίκωνα» θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο σφάλμα. Θεωρώ πως είναι χιλιάδες οι επιχειρήσεις που προσφέρουν ψυχαγωγία σε τουρίστες, οι οποίοι έχουν συνδέσει την επίσκεψή τους και με την χρήση ενός ATV, διότι αυτό το όχημα είναι όχημα ελευθερίας και ταιριάζει σε μικρές και μεσαίες ηλικίες, εννοώ μετά τα 18 πάντα, και αυτές η ηλικίες είναι που κάνουν τον λεγόμενο εξορμητικό τουρισμό και δεν πρέπει να τους το στερήσουμε».

Είπατε για αυστηροποίηση της χρήσης τους… περιλαμβάνει εδώ κάποιον περιορισμό ο όρος;

«Το κράνος σε πρώτη εικόνα, σε κάποια από αυτά προστατευτικές μπάρες, ανάλογα με την φύση του οχήματος… κοιτάξτε αυτά είναι υπό συζήτηση, πάντως αυτό είναι άλλο από την γενική απαγόρευση».

Κ.Υπουργέ βλέπουμε πολύ θετικά πως το υπουργείο είναι πλέον ενήμερο για τους Euro3 και Euro4 κανονισμούς (με την έννοια πως ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να απαγορεύσει αυθαίρετα τα οχήματα που πληρούν τις προδιαγραφές αυτές). Μελετά το υπουργείο κάποια απαγόρευση των παλαιότερων ATV, που μπορεί να έρθει και αυτή ξαφνικά; (αναφέρουμε εδώ το παράδειγμα στην υπόλοιπη Ευρώπη που δόθηκε τετραετής προειδοποίηση).

«Κοιτάξτε, έχουν εδώ επενδυθεί κάποια χρήματα, έχουν ταξινομηθεί οχήματα, όχι μόνο σε ιδιώτες αλλά και σε επιχειρηματίες. Υπάρχουν επιχειρήσεις που έχουν αγοράσει ATV, τους επέτρεψε το ελληνικό κράτος να τα ταξινομήσουν και μάλιστα τους επέτρεψε το κράτος να το κάνουν όχι ως ιδιωτικά οχήματα, αλλά ως οχήματα ενταγμένα σε μία επιχείρηση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κλείσει τουλάχιστον ο κύκλος της αποεπένδυσης, της απόσβεσης του πάγιου στοιχείου, κι αυτό αν δεν κάνω λάθος είναι εξαετία! Άρα αυτό που αγοράστηκε φέτος θα πρέπει να κλείσει τον κύκλο της εξαετίας, πέρσι τον κύκλο της πενταετίας κ.ο.κ. Θεού θέλημα θα ήταν να μπορούσαμε να έχουμε αύριο το πρωί ATVs μετά το ’13 που είναι πλήρως εξοπλισμένα και καλύτερα από αυτοκίνητα..»

«Ξέρετε όταν ανέτρεξα στα στοιχεία της τροχαίας για τα τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα, είδα με έκπληξή μου, ευχάριστη έκπληξη, ότι τα ATV συμμετέχουν σε αυτά τα άσχημα στατιστικά με λιγότερο από 1% είναι περίπου στο 0,5% αν δεν κάνω λάθος. Καταλαβαίνεται λοιπόν, ότι δεν έχει καμία σχέση αυτό με την μοτοσυκλέτα που το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο. Μία καθολική απαγόρευση θα ήταν λοιπόν «διοικητική αυστηρότητα» θα έλεγα εγώ..

Ποιο ήταν το κίνητρο τότε υπουργέ, για μία τόσο βεβιασμένη ανακοίνωση;

«Η ασφάλεια θεωρώ.. Κοιτάξτε η δημόσια διοίκηση δεν είναι κάτι το απρόσωπο, η δημόσια διοίκηση απαρτίζεται από ανθρώπους και οι άνθρωποι έχουν απόψεις. Η συνισταμένη των απόψεων κάνει τελικά την μία απόφαση. Κάποιοι λοιπόν άνθρωποι που συναπαρτίζουν την δημόσια διοίκηση του υπουργείου, είχαν την άποψη ότι αυτά είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Εγώ δεν έχει πεισθεί για κάτι τέτοιο».

Πώς θα προχωρήσει λοιπόν το υπουργείο με το θέμα των ATV; Που θα οδηγήσουν αυτές οι διαφορετικές απόψεις;

«Θα δούμε, γίνεται μία ζύμωση αυτή την στιγμή. Εγώ σας είπα την άποψη μου.»

Ακούμε από κύκλους του υπουργείου ότι επεξεργάζεστε και κάποιου είδους λύση με βάση το δίπλωμα. Ισχύει; Γιατί να ξέρετε κ.υπουργέ αυτό θα είναι εξίσου λάθος. Στην Αγγλία και την Βουλγαρία που υπάρχει δίπλωμα για ATV είναι γιατί αποτελεί υποδιαίρεση του διπλώματος αυτοκινήτου! Είναι δηλαδή σαν να καλούμε κάποιον με απολυτήριο Γυμνασίου να μας προσκομίσει του Δημοτικού!

«Ναι έχει ακουστεί αυτό. Δεν είναι έξω από μία… λογική αντιμετώπιση των πραγμάτων, έχει βάση. Κι έχει βάση διότι δεν έχει εξεταστεί κανείς σε αυτά τα οχήματα και την οδική συμπεριφορά τους, και την οδηγική συμπεριφορά που πρέπει να έχει κανείς για να είναι ασφαλή. Άρα θα μπορούσε να πει κανείς πως θα μπορούσε να γίνει μία προσαρμογή, τούτο όμως δεν σημαίνει πως αυτό θα πρέπει να λειτουργήσει τιμωρητικά για τους συνανθρώπους μας είτε ως ιδιώτες, είτε ως επιχειρηματίες, που έχουν επενδύσει σε αυτά τα οχήματα, και η ίδια η πολιτεία τους είπε ότι έχουν το δικαίωμα να το αγοράσουν και να το χρησιμοποιούν.

Επανέρχομαι πως στην υπόλοιπη Ευρώπη, όποιος οδηγεί αυτοκίνητο, οδηγεί και ATV, ακόμα και στα άνωθεν παραδείγματα με την υποκατηγορία διπλωμάτων
 

«Ναι το περιέχει, το μείζον καλύπτει το έλασσον»..

Ουσιαστικά υπουργέ χρειάζεται κι εδώ μία πολύ μεγάλη προσοχή σε όποιον προτείνει κάτι τέτοιο..

«Ναι θέλει μία προσοχή.. εγώ δεν είμαι κατά, του να υπάρχει μία ιδιαίτερη εξάσκηση σε ένα αντίστοιχο όχημα που θα εξετάζεσαι.. να το δούμε.. να το δούμε αυτό, αλλά σας είπα είναι άλλο πράγμα αυτό από την γενική απαγόρευση».  

Ετικέτες

Andy Carlile: Μιλήσαμε με τον ταχύτερο του Nurburgring!

Η άγνωστη ιστορία με τον Guy Martin!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/9/2019

Οι αναγνώστες του ΜΟΤΟ ξέρουν την ιστορία του Andy Carlile από το 2015 όταν κάναμε την πρώτη του συνέντευξη. Δεν έχει αλλάξει κάτι από τότε, ως προς το ποιος είναι: Εξακολουθεί και τώρα να είναι ο πιο γρήγορος στο ring, και αναμένεται να μείνει έτσι για πάντα! Το γιατί θα φανεί παρακάτω…

Το ρεκόρ του Andy αφορά τον «τουριστικό» γύρο, το λεγόμενο Bridge to Gantry για όσους δεν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες της μοναδικής αυτής πίστας, και για συντομία BTG. Ένας γύρος BTG είναι αυτό που θα κάνουν όλοι όσοι επισκεφτούν το Nurburgring, κατά το οποίο είσαι αναγκασμένος να βγεις έξω στο τέλος του γύρου και να ξανά μπεις αμέσως αν το θέλεις, αλλά σε καμία περίπτωση να μην συνεχίσεις γράφοντας τον έναν γύρο μετά τον άλλο ασταμάτητα χωρίς να πραγματοποιήσεις έξοδο από την πίστα. Το πλήρες γυρολόγιο μπορεί να γίνει μονάχα αν η πίστα είναι «ρεζερβέ» πράγμα δύσκολο πρώτα γιατί δεν υπάρχουν πολλές ελεύθερες ημερομηνίες μιας και όλες οι εταιρίες κάνουν εκεί δοκιμές, και δεύτερον διότι κάτι τέτοιο κοστίζει πολύ. Το Nordschleife, η μεγάλη πίστα του Nurburgring, το οποίο περιλαμβάνει κι άλλες οπότε τα ονόματα έχουν σημασία, έχει μήκος 20,832 χιλιόμετρα και ένα μεγάλο τμήμα της υπάρχει από το 1927. Ο γύρος που μετράμε, το Bridge to Gantry, έχει μήκος 19,1 χιλιόμετρα εξαιρώντας την μεγάλη ευθεία στο τέλος κατά την οποία επιβραδύνεις για να βγεις, αντί να συνεχίσεις τον γύρο σου.

Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος του Andy είναι ο ταχύτερος που υπάρχει. Επτά λεπτά και δέκα δευτερόλεπτα για το BTG ή επτά λεπτά και 24 δευτερόλεπτα αν συνέχιζε τον γύρο του με την παλιά Yamaha R1. Ναι, το ρεκόρ αυτό κρατά από το 2012 όταν τώρα τα superbike έχουν πολύ περισσότερα άλογα και πολύ καλύτερα ηλεκτρονικά. Βασικά ΤΩΡΑ έχουν ηλεκτρονικά για πρώτη φορά, με την έννοια πως ΤΩΡΑ πλέον τα ηλεκτρονικά τους είναι ικανά να βελτιώσουν ουσιαστικά και εντυπωσιακά τον αγωνιστικό ρυθμό. Κι όμως, καμία νέα προσπάθεια δεν έχει γίνει.

Τον Andy που εργάζεται ως πλοηγός και δάσκαλος στο Nordschleife, κυρίως με αυτοκίνητα με τα οποία είναι εξαιρετικά γρήγορος, δεν τον έχουν προσεγγίσει οι μεγάλες εταιρίες για να του δώσουν μία τέτοια ευκαιρία. Μία νέα μοτοσυκλέτα και όλα όσα χρειάζεται για να σπάσει το δικό του ρεκόρ. Να τονίσουμε εδώ πως το ρεκόρ του έχει γίνει με μία πινακιδάτη Yamaha R1 με ελαστικά δρόμου και όχι slick μιας και αυτά απαγορεύονται στους τουριστικούς γύρους στο Nordschleife! Δεν μπαίνεις με κάτι που είναι παράνομο να κυκλοφορήσει στο δρόμο, εκτός κι αν δεσμεύσεις την πίστα για κάτι τέτοιο.

Σε αυτό το σημείο το τυχαίο σχόλιο του internet, στα social media κτλ, βιάζεται να πληκτρολογήσει κάτι του στιλ: «φέρτε τον Guy Martin να το ρίξει στο έξι», μιας και κάτω από επτά λεπτά είναι το ρεκόρ για τα αυτοκίνητα. Και ο τυχαίος θα το πει αυτό διότι δεν ξέρει τι σημαίνει Nurburgring, και θεωρεί επίσης πως ο πιο δημοφιλής αναβάτης του Isle of Man -όχι ο ταχύτερος- θα καταφέρει να βγάλει τον Andy από την θέση του…

Κανείς όμως δεν φαντάζεται πως ο Guy Martin και ο Andy δούλεψαν μαζί για να σπάσουν το ρεκόρ του Andy! Και είναι πολύ λίγοι εκείνοι που γνωρίζουν ακριβώς πόσα μεγάλα ονόματα έχουν προσπαθήσει να σπάσουν αυτό το ρεκόρ όλα αυτά τα χρόνια! Ας ρίξουμε λίγο φως στο σκηνικό με το Guy Martin για αρχή, μιας κι αυτή είναι μία από τις ελάχιστες φορές που ο πάντα λιγομίλητος, πάντα μαζεμένος Andy, εξιστορεί τι συνέβη! Κι εσείς θα είσαστε από τους λίγους που θα μάθετε αυτή την ιστορία…

Καταρχήν καθόλου τυχαία δεν ασχολούμαστε με τον Andy. Για τις ανάγκες του τεύχους Οκτωβρίου και το μεγάλο συγκριτικό ημι-ενεργητικών αναρτήσεων που ετοιμάζουμε, ταξιδέψαμε από το Παρίσι στο Nurburgring, ακολουθώντας απίστευτες διαδρομές σε επαρχιακούς δρόμους, όπως θα διαβάσετε στο τεύχος. Αγνοώντας τους αυτοκινητόδρομους και πηγαίνοντας μέσω Βελγίου και Λουξεμβούργου στην Γερμανία. Γνωρίζοντας τον Andy από την δοκιμή του Kawasaki H2, όταν του το δώσαμε να το οδηγήσει μέσα στην πίστα, του τηλεφωνήσαμε για να βρεθούμε στο αχανές Nurburgring και να μας πει τα νέα του ring, μαζί και την ιστορία του με τον Guy Martin. Βλέπετε ο Andy είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό του Nurburgring, απαντάει σε τηλέφωνα που γνωρίζει κι αυτό θα σας βοηθήσει να απαντήσετε κι εσείς μόνοι σας σε ορισμένα ερωτήματα που ενδεχομένως δημιουργηθούν, σχετικά με την «αξιοποίηση» ενός τέτοιου ταλέντου…

Για να μάθετε πώς κατέληξε ο Andy να ξέρει απ'έξω κι ανακατωτά την "Πράσινη Κόλαση":

Δοκιμή Kawasaki H2 (2015-2018) Οδηγούμε στο Nürburgring- Αρχείο περιοδικού ΜΟΤΟ

Δεν ήταν ο Guy Martin που προσέγγισε τον Andy, αλλά πρακτικά έγινε το ακριβώς αντίθετο. Ο Martin έβλεπε το Nordschleife ως έναν τρόπο να γίνει καλύτερος στους αγώνες δρόμου και ταυτόχρονα να κατακτήσει ένα δύσκολο βουνό. Ο Martin θέλει να βάζει τέτοιους στόχους, ολοένα και σκληρότερους και να πιέζει τον εαυτό του να τους καταφέρει. Για αυτό και τα παράτησε όλα, ώστε να διασχίσει την αμερικάνικη ήπειρο κατακόρυφα με ποδήλατο… Το ρεκόρ στο Nordschleife ήταν ένα από εκείνα που ήθελε να έχει καταφέρει στην ζωή του. Αντίστοιχα ο εσωστρεφής και λιγομίλητος Andy, ήθελε να αφήσει μία μεγάλη κληρονομιά στην καριέρα του στο Nurburgring. Βλέπετε η πίστα αυτή έχει πολλούς ήρωες στα αυτοκίνητα, ελάχιστους στην μοτοσυκλέτα με καλύτερο όλων τον Andy και κανέναν άλλο που να είναι τόσο γρήγορος με όλα.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ζουν από σεζόν σε σεζόν γύρω από την πίστα μέσα από μαθήματα που κάνουν. Αυτό είναι όλο. Η οδήγησή τους είναι θεϊκή, όμως η φήμη τους περιορίζεται στους δρόμους γύρω από το Nordschleife όπως και μέσα σε αυτό, ως εκεί. Ήθελε λοιπόν ένα μεγαλύτερο όνομα που θα τον δείξει με το δάχτυλο και θα πει: «ό,τι κατάφερα το οφείλω σε αυτόν το κύριο». Λίγοι θα σκεφτόντουσαν έτσι, τέτοιος άνθρωπος είναι ο Andy. Ήθελε να γίνει γνωστός όχι ως αυτός που έχει το ρεκόρ, αλλά ως εκείνος που βοήθησε να σπάσει και στο πρόσωπο του Guy θεώρησε πως βρήκε αυτό που έψαχνε.

Όταν ο Guy Martin βρέθηκε στο Nordschleife για άλλη δουλειά, ήταν ο Andy που του πρότεινε να μείνει και να δουλέψουν μαζί μέχρι να το καταφέρουν, μέχρι να σπάσει το ρεκόρ! Το πρώτο που του είπε ο Andy ήταν τα μεγάλα μυστικά που ο ίδιος έχει φάει χρόνια για να τα ανακαλύψει. Ποιες στροφές, σε ποιες ώρες της ημέρας σου ρίχνουν τον ήλιο τόσο χαμηλά που δεν βλέπεις. Που χάνεται η πρόσφυση, όχι σε ποια στροφή, αλλά σε ποια γραμμή κάθε στροφής! Που τρέχουν νερά στο υπέδαφος και μεταβάλλεται η θερμοκρασία της ασφάλτου! Λεπτομέρειες απίστευτες.

Σε μία πίστα θεωρείς την πρόσφυση δεδομένη και ανάλογα προσαρμόζεις την μοτοσυκλέτα και τον εαυτό σου. Στους αγώνες δρόμου η πρόσφυση δεν είναι δεδομένη, είναι όμως αμετάβλητη ανάμεσα σε μία μικρή χρονική περίοδο. Το κοντινότερο που είχε βρεθεί ο Martin στα δεδομένα του Nordschleife ήταν πως στο Isle of Man μπορεί να βρέχει στην μισή διαδρομή και στην άλλη να έχει λιακάδα. Στο Nurburgring, εγώ προσωπικά, έχω βρεθεί να χιονίζει στις βόρειες στροφές και νότια να έχει κανονικότατη λιακάδα. Ο καιρός όμως δεν ήταν το θέμα του Martin… Ακόμη και στο Isle of Man οι στροφές είναι κάτι σταθερό κάθε χρονιά. Προφανώς και η πρόσφυση μεταβάλλεται από επίσκεψη σε επίσκεψη, από χρόνο σε χρόνο, όμως στις άπειρες δοκιμές τις ημέρες πριν τον αγώνα αυτά τα όρια αποκαλύπτονται. Δεν συμβαίνει το ίδιο με το Nordschleife. Εκεί οι συνθήκες είναι δυναμικές και η προσαρμογή σου πρέπει να είναι αντίστοιχη. Ο Andy, όπως και πολλοί άλλοι που κάνουν την δουλειά του πλοηγού εκεί, έχουν ξεκινήσει αγοράζοντας ένα ετήσιο εισιτήριο, συντηρώντας τον εαυτό τους αλλάζοντας σεντόνια στους άπειρους ξενώνες της περιοχής. Πάνω από εξήντα φορές έχει κάνει όλη την διαδρομή με τα πόδια. Έχει σκύψει στα τέσσερα χαϊδεύοντας τις στροφές για να δει τα ξεχωριστά κομμάτια ασφάλτου. Κι έπειτα έχει περάσει πέντε χρόνια οδηγώντας πριν κάνει το ρεκόρ, κάθε μέρα για κάθε από τις πέντε σεζόν. Σταματούσε μόνο όταν έπεφτε το χιόνι, όταν τελείωνε η κάθε σεζόν. Τόσο πολύ χρόνο έχει επενδύσει για να μάθει την πίστα αυτή. Ποιος πρωτοκλασάτος οδηγός μπορεί να επενδύσει αυτό τον χρόνο ακυρώνοντας κάθε τι άλλο που κάνει, για να αποκτήσει την εμπειρία αυτή; Κανείς.

Ο Guy Martin και ο Andy μαζί, πίστεψαν πως θα μπορούσαν αν απομονωθούν, να παρακάμψουν την φυσική οδό. Δεν έκαναν τίποτε άλλο: Τις ώρες που δεν οδηγούσαν μαζί, μιλούσαν βήμα – βήμα για την πίστα. Ανέλυαν κάθε στροφή. Έβλεπαν τα video το ένα πίσω από το άλλο. Πρώτα ακολουθούσαν οι πολύ αργές στροφές και μετά οι υπόλοιπες. Πρώτες σε ανάλυση ερχόντουσαν οι στροφές που έρχεσαι με πολλά χιλιόμετρα από υψομετρική διαφορά και ξαφνικά τις βλέπεις μπροστά σου. Μετά εκείνες που νομίζεις πως δεν θέλουν ιδιαίτερη προσοχή αλλά τελικά χάνεις χρόνο αν δεν τις πάρεις σωστά. Είπαν και για όσες τις πουλάς τελείως για να πλασαριστείς καλύτερα στην επόμενη. Δεν άφησαν μυστικό, δεν σταμάτησαν να προσπαθούν, όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν ερχόταν. Ο Guy Martin βελτιωνόταν συνεχώς, όχι όμως τόσο που να φτάσει ακόμη και να αγγίξει το υπάρχον ρεκόρ. Γλίτωσε την καταστροφή επίσης αρκετές φορές και κάπου εκεί του τελείωσε ο χρόνος που σκόπευε να επενδύσει, έχασε και την υπομονή του, το πιο σημαντικό…

Τα πιο δύσκολα τα είχε κερδίσει, τα κάρουζελ, τις φοβερές και τρομερές στροφές με την θετική κλίση, τις περνούσε τέλεια. Τις κλειστές με κλειστά τα μάτια πλέον. Συνολικά όμως έχανε χρόνο και μάλιστα πολύ. Ο Andy συνέχισε να επιμένει: «Δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο τώρα, πέρα από περισσότερες ημέρες!»… κι όμως είχαν ήδη φάει εβδομάδες και ο Guy Martin ένιωθε πως έχανε τον χρόνο του. Το Nordschleife ήταν ένα κάστρο που δεν μπορούσε να γκρεμίσει, ακόμη και με την βοήθεια του αρχιτέκτονα που το έχτισε!

Η παρακάτω πρόταση θα ηχήσει λοιπόν κάπως παράξενη στο εσωτερικό αυτί: Θέλεις μόνο τέσσερις γύρους για να μάθεις το Nordschleife! Κι ο Andy συμφωνεί με το όριο των τεσσάρων γύρων…

Αυτό για να μην νιώθει κανείς πως δεν πρέπει να επισκεφτεί την «Πράσινη Κόλαση», όπως είναι μία από τις ονομασίες του Nordschleife! Τέσσερις γύροι βέβαια κοστίζουν εκατό ευρώ σε σημερινές τιμές, που μόνο λίγο δεν είναι αν βάλεις και το ταξίδι μέχρι εκεί. Ωστόσο σε τέσσερις γύρους μπορείς πλέον να ξέρεις που βρίσκεσαι και που πατάς, κι αυτό σημαίνει πως μπορείς να αρχίσεις να νιώθεις λίγο καλύτερα για το μέρος που έχεις έρθει. Άλλο πράγμα η επίσκεψη εκεί και το να οδηγήσεις γρήγορα, κι άλλο όταν κυνηγάς να σπάσεις το ρεκόρ. Ας μην αποθαρρυνθεί κανείς λοιπόν.

Για την ιστορία πάντως, ο Guy Martin βρήκε τρόπο να έχει ένα ρεκόρ από το Nurburgring, έβαλε μέσα το.. van! Έγινε ο ταχύτερος με βανάκι, που βέβαια δεν είναι τυχαίο αλλά του περισσεύουν τα άλογα και έθεσε σε μια κάποια χρήση τους πάρα πολλούς γύρους που έκανε προσπαθώντας να μάθει απ’ έξω την πίστα…

Το γεγονός πάντως πως ο Guy Martin δεν τα κατάφερε, έχοντας τον Andy στο πλευρό του, στο 100% του χρόνου, ο Andy δεν έκανε άλλα μαθήματα εκείνη την περίοδο έχοντας πρακτικά σταματήσει να δουλεύει, έχει αποθαρρύνει άλλους πρωτοκλασάτους αναβάτες από την προσπάθεια. Παράλληλα η πίστα η ίδια δεν δέχεται εύκολα να την δεσμεύσεις αποκλειστικά για να κυνηγήσεις το ρεκόρ. Από την άλλη καμία εταιρία δεν έχει επενδύσει σε αυτό σοβαρά, ώστε και η πίστα να το ξανά σκεφτεί. Και οι πρωτοκλασάτοι αναβάτες όσες προσπάθειες έχουν κάνει είναι κατόπιν άλλης πρωτοβουλίας. Στην αυτοκινητοβιομηχανία ένα ρεκόρ στο Nurburgring ισοδυναμεί με πολύτιμη δημοσιότητα και πολλούς τίτλους σε εφημερίδες και περιοδικά που διαφορετικά θα κόστιζαν πολύ περισσότερο σαν σκέτη διαφήμιση. Αποτελεί επίσης χώρο δοκιμών για σχεδόν όλες τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Η BMW έχει κανονικό test center μερικά μέτρα από την είσοδο της πίστας! Για τις εταιρίες μοτοσυκλετών δεν είναι το ίδιο. Και γενικά το Nurburgring δεν είναι το ίδιο πλέον για τις μοτοσυκλέτες… Σε λίγα χρόνια θα είναι απαγορευτικό να πάει κανείς εκεί και θα το αναλύσουμε αυτό στο τεύχος. Φαίνεται πάντως πως τα περιθώρια για να σπάσει το ρεκόρ του Andy στενεύουν κάθε χρόνο και περισσότερο, αντί να διευρύνονται!

 

Η δοκιμή και το συγκριτικό των μοτοσυκλετών, έχει γίνει σε συνεργασία με το περιοδικό MOTO Magazine France
φωτό: Gregory Mathieu
 
Ο γύρος του Andy Carlile που έσπασε κάθε ρεκόρ:
Ετικέτες