Συνυπαιτιότητες μοτοσυκλετιστών σε τροχαίο: Υπήρχαν πάντα και είναι σημαντικές

Προσοχή σε δημοσιεύματα που κοινοποιείτε!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

26/8/2019

Νέα «είδηση» διαμοιράζεται αυτές τις ημέρες αφήνοντας υπονοούμενο πως κάτι άλλαξε στην συνυπαιτιότητα ατυχήματος για τους αναβάτες μοτοσυκλετών. Πρόκειται για μία εκστρατεία των «κλικ» όπως πρόσφατα συνέβη και με την διήθηση, που στο ίδιο μοτίβο θορυβημένοι οι χρήστες του διαδικτύου νόμιζαν πως κάτι άλλαξε από δημοσίευμα που υπαινισσόταν ακριβώς αυτό. Αντίστοιχα τίποτα δεν έχει αλλάξει και τώρα για όποιον είναι θύμα τροχαίου, αλλά οδηγούσε χωρίς κράνος. Πάντοτε ο νόμος του αναγνώριζε συνυπαιτιότητα. Πάντα. Το πρόβλημα με τέτοιες ειδήσεις δεν είναι πως παρουσιάζουν σαν νέο κάτι παλιό, αλλά πως αυτό παίρνει διαστάσεις. Μεγαλώνει όταν μένοντας στον τίτλο, αρχίζει ο σχολιασμός και ο αφορισμός θεωρώντας πως οι μοτοσυκλετιστές δέχονται κάποιου είδους εκστρατεία κυνηγιού από τον νόμο. Δεν έχει αλλάξει κάτι, υπήρχε πάντα συνυπαιτιότητα του αναβάτη μοτοσυκλέτας σε τροχαίο όταν εκείνος δεν φορά κράνος. Κι αν αυτό σας φαίνεται περίεργο, υπάρχει συνυπαιτιότητα του τραυματισμένου αστυνομικού σε ληστεία τράπεζας, αν δεχτεί σφαίρα χωρίς να φορά αλεξίσφαιρο. Υπάρχει ευθύνη του ιδιοκτήτη καταστήματος, αν τραυματιστεί κάποιος προσπαθώντας να παραβιάσει το κατάστημά του και αποδειχτεί πως δεν είναι πολεοδομικά σύννομο. Ορίστε ορισμένα εξίσου περίεργα παράδοξα του νόμου, αλλά ισχύουν, ήταν πάντοτε έτσι.

Για να είμαστε ωστόσο βέβαιοι για το δικό μας ρεπορτάζ, κάναμε αυτό που δεν συνέβη στα μεγάλα ειδησεογραφικά site και τα τηλεοπτικά κανάλια, επικοινωνήσαμε με τον κ. Θεόδωρο Γαζούλη, δικηγόρο, ειδικό σε θέματα μοτοσυκλετιστών και τροχαία ατυχήματα, μιας και ο ίδιος είναι μοτοσυκλετιστής, ενεργό μέλος λεσχών και υπήρξε και συνεργάτης του περιοδικού ΜΟΤΟ. Αυτό που γνωρίζαμε λοιπόν, αυτό που λέμε και στους αναγνώστες μας και στον κόσμο όταν τους βλέπουμε δίχως κράνος, πως θα πληρώνουν κι από πάνω αν εμπλακούν σε ατύχημα, ίσχυε από πάντα. Για κάποιο λόγο τώρα, κάποιος σκέφτηκε πως μπορούσε να του αποφέρει κλικ αν την παρουσιάσει ως νέο, και το πέτυχε.

Σύμφωνα με τον κ. Γαζούλη κάτι αλλάζει το τελευταίο διάστημα κι αυτό είναι η γενικευμένη πίεση των ασφαλιστικών εταιριών να αυξηθεί το όριο της συνυπαιτιότητας ώστε να πληρώνουν λιγότερες αποζημιώσεις. Η πρότασή τους είναι να το ανεβάσουν στο 50% πράγμα που ξεφεύγει από την λογική. Διότι ναι, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, είναι σωστό πως αν υποστείς κακώσεις στο κεφάλι και αποδειχτεί πως δεν θα τις είχες αν φορούσες κράνος, τότε ναι, υπάρχει συνυπαιτιότητα. Μπορεί να εξοργίσουμε τον τυχαίο σχολιαστή, αν φτάσει τόσο κάτω στο άρθρο, αλλά δεν μας πειράζει, άλλωστε αυτός δεν ήξερε πως τόσο καιρό ισχύει αυτό από τον νόμο! Το 50% - αν συμβεί- τότε ναι, είναι μεγάλο πρόβλημα. Δείτε όμως και το άλλο: Σε όλες τις χώρες υπάρχει συνυπαιτιότητα αν τραυματιστείς σε τροχαίο για το οποίο δεν φέρεις ευθύνη, αλλά δεν φοράς κράνος. Απλούστατα εκεί το ποσοστό αναβατών που δεν φορά κράνος είναι πολύ μικρό, ακόμη και σε πολιτείες των ΗΠΑ (Μασαχουσέτη) που αντιμετωπίζουν το κράνος περίπου όπως κι εμείς: Απαγορεύεται να μην το φοράς, αλλά σε συγκεκριμένες – το τονίζουμε- πολύ λίγες περιοχές, οι σερίφηδες μπορεί να σου την χαρίσουν. Αν το θέμα τον ξεκράνωτων αναβατών ήταν τόσο μεγάλο κι εκεί, ή στην Αγγλία ας πούμε που τα ασφαλιστήρια είναι φωτιά, τότε ναι, μπορεί να συζητούσαν αύξηση ορίων κι εκεί.

Μη φορώντας κράνος επιβαρύνεις με νοσήλια τον υπαίτιο του ατυχήματος, επιβαρύνεις την κοινωνία με τις δαπάνες, ακόμη και με το γεγονός πως φεύγεις από την παραγωγική αλυσίδα για κάποιο διάστημα. Κι αυτό σημαίνει πως έχει ευθύνη, άρα είσαι συνυπεύθυνος... Προφανώς κανείς δεν θέλει να σκέφτεται την περίπτωση του δυστυχήματος…

Δεν αλλάζει κάτι λοιπόν. Δεν κυνηγά κανείς τους μοτοσυκλετιστές και σωστά ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα. Καμία πρόσφατη απόφαση δεν αποτελεί δεδικασμένο και κρίμα σε όσους μοιράζουν τέτοιες «ειδήσεις» προκαλώντας λανθασμένες εντυπώσεις. Για εμάς το σημαντικό είναι να μην δώσουν το επάνω χέρι στις ασφαλιστικές εταιρίες και αυξήσουν το όριο στο μισό.

Να δώσουμε όμως και μία άλλη πάσα, σε όσους γράφουν τέτοια δημοσιεύματα και στα τηλεοπτικά κανάλια: Ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα και στον μοτοσυκλετιστή που τον χτύπησε αυτοκίνητο σε διασταύρωση δίχως σήμανση διερχόμενο από τα αριστερά του, σε περίπτωση που εκείνος δεν μείωσε ταχύτητα! Θα μπορούσαμε να βγούμε με μεγάλα γράμματα να το παρουσιάσουμε σαν είδηση, και ελπίζουμε να μην το δούμε να γράφεται αργότερα ως τέτοια αλλά ναι ισχύει κι αυτό από παλιά: Αν δεν κόψεις σε διασταύρωση χωρίς σήμανση γιατί έχεις προτεραιότητα, τότε η ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος είναι 20% δική σου!

 

Ετικέτες

Οδήγηση μοτοσυκλέτας Α1 με δίπλωμα αυτοκινήτου: Ποιες χώρες της Ευρώπης την εφαρμόζουν και πώς

Εμείς θέλουμε 12 ώρες μάθημα για… ποδήλατο!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

25/9/2020

Ξεκινώντας από την φυσική υπόσταση που θα έχουν οι άδειες οδήγησης στην Ε.Ε. το 2013, ορίζοντας πως όλες οι χώρες θα έχουν μία κοινή εμφάνιση σε πλαστική καρτέλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ολοκλήρωσε και μία ομπρέλα οδηγιών και κανόνων με στόχο να εναρμονιστούν οι κατηγορίες σε όλες τις χώρες μέλη. Όλα αυτά έχουν ήδη γίνει, εκείνο που μένει είναι να συγκλίνουν και οι διαδικασίες απόκτησης του διπλώματος.

Την ανάγκη να γίνει αυτό εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε απόλυτα εξαιτίας γεωγραφικής θέσης. Στην Ελλάδα η αλλαγή συνόρων είναι μία κανονική διαδικασία, γίνεται είτε σε λιμάνι, είτε με σταθμούς συνόρων όπου διενεργείται έλεγχος. Τυπικός πλέον και πολύ γρήγορος, αλλά υφίσταται ως διαδικασία.

Στις κεντρικές χώρες της Ευρώπης τα σύνορα είναι μία ταμπέλα στην άκρη του δρόμου και η μετακίνηση πολιτών της μίας χώρας σε μία άλλη, είναι για ένα πολύ μεγάλο σύνολο μία καθημερινή διαδικασία σε σημείο που μένουν σε μία χώρα αλλά εργάζονται στην διπλανή. Αυτό είναι το πιο εξειδικευμένο παράδειγμα, η γενικότερη εικόνα είναι μία αέναη κίνηση από την μία χώρα στην άλλη χωρίς κανέναν έλεγχο και μόνο με μία ταμπέλα να σε πληροφορεί πως άλλαξες χώρα. Από την Γαλλία περνάς στο Βέλγιο ή το Λουξεμβούργο και συνεχίζεις στην Γερμανία χωρίς να σταματάς πουθενά…

Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που από πολύ νωρίς έχει γεννηθεί η ανάγκη στην κεντρική Ευρώπη να υπάρχει ένας εναρμονισμένος τρόπος εκπαίδευσης των οδηγών, μία σήμανση Ε.Ο. και αυτοκινητόδρομων βάση πρωτοκόλλου και ένα σύστημα εξετάσεων που θα αποδίδει οδηγούς που όλοι μαζί θα μπορούν να συνυπάρχουν, ακριβώς γιατί έχουν περάσει παραπλήσια και κοινή εκπαίδευση. Η οδήγηση μοτοσυκλέτας δεν διαφέρει από τον κανόνα και απώτερος στόχος της Ε.Ε. είναι να οδηγείσαι στην μεγάλη κατηγορία Α μόνο μέσα από τις υπόλοιπες μκρότερες κατηγορίες. Αυτό ας μας απασχολήσεις αργότερα σε άλλο άρθρο. Στην υπόλοιπη Ευρώπη λοιπόν ταυτόχρονα απλοποίησαν και τον τρόπο που θα μπορεί κανείς να αποκτά άδεια οδήγησης για μικρές μοτοσυκλέτες και σκούτερ, αποσυμφορίζοντας το εξεταστικό και εκπαιδευτικό σύστημα. Πριν γίνει αυτό βέβαια, αναλύθηκαν και εκτιμήθηκαν όλες οι προτάσεις, δεν προχώρησαν τυφλά σε κάποια εφαρμογή και έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες τόσο πριν, όσο και μετά αξιολογώντας το μέτρο.

Κατηγορία ΑΜ:

Σε όλες τις χώρες λοιπόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιτρέπεται να οδηγείς μοτοποδήλατο κατηγορίας ΑΜ <45km/h χωρίς καμία προϋπόθεση, χωρίς εξετάσεις, μαθήματα κτλ.

Στην Ελλάδα αν έχεις δίπλωμα αυτοκινήτου και θέλεις να οδηγήσεις ένα μοτοποδήλατο με ταχύτητες μικρότερες από αυτές που μπορεί να φτάσει ένα κανονικό σύγχρονο ποδήλατο, ξεκινάς με Παράβολο εκτύπωσης 30€, Χαρτόσημο των 27,2€, μερικά φωτοαντίγραφα κτλ και προχωράς με υποχρεωτική εκπαίδευση και ελάχιστη πρακτική εκπαίδευση 12 ωρών. Όλα αυτά αν είσαι ήδη οδηγός αυτοκινήτου και θέλεις απλά να κινηθείς με μοτοποδήλατο στην Ελλάδα..

Κατηγορία Α1:

Στην κατηγορία Α1 που περιλαμβάνει παπιά, σκούτερ και μικρές μοτοσυκλέτες 125 κυβικών που έχουν και περιορισμό σε ίππους αλλά και περιορισμό σε αναλογία κιλών και ίππων, οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν καταστήσει την διαδικασία εξαιρετικά απλή για τους οδηγούς αυτοκινήτων, καθιστώντας μία μορφή ισοδυναμίας διπλώματος Β/Α1 καταργώντας εξετάσεις, τόσο θεωρητικές όσο και πρακτικές.

Πάμε να δούμε τι χρειάζεται ένας κάτοχος κατηγορίας Β για να οδηγήσει μοτοσυκλέτα Α1:

Ιταλία:     
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, μαθημάτων, ετών οδήγησης και ηλικίας
Τσεχία:    
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, μαθημάτων, ετών οδήγησης και ηλικίας
Λετονία: 
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, μαθημάτων, ετών οδήγησης και ηλικίας
Ισπανία: 
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων και μαθημάτων. Κατοχή Β άδειας για 3 έτη
Σλοβακία:
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων και μαθημάτων. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και δίνεται μόνο για αυτόματο δίκυκλο (πχ σκούτερ).
Πορτογαλία:
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων και μαθημάτων. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και συμπληρωμένα τα 25 έτη ηλικία.
Γερμανία
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων. Κατοχή Β για 5 έτη, 25 έτη ηλικία και 9 μαθήματα.
Μάλτα
χωρίς προϋπόθεση εξετάσεων, ετών οδήγησης και ηλικίας. Αρκούν 10 μαθήματα.
Πολωνία
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων, μαθημάτων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 3 έτη
Βέλγιο
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων, μαθημάτων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη
Αυστρία
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 5 έτη και 6 μαθήματα.
Γαλλία
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και 7 μαθήματα.
Λουξεμβούργο
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων και ηλικίας. Κατοχή Β άδειας για 2 έτη και 7 μαθήματα.
Ηνωμένο Βασίλειο:
χωρίς προϋπόθεση, εξετάσεων ετών οδήγησης και ηλικίας.  Αρκεί μόνο πρακτική εκπαίδευση.

*επικαιροποιημένη λίστα

Στην Ελλάδα η προσπάθεια εναρμόνισης με την υπόλοιπη Ευρώπη σκοντάφτει σε διαδικασίες, αποφάσεις μη αρμόδιων για κυκλοφοριακά ζητήματα ανθρώπων, συμφέροντα κτλ. Τα έχουμε δει από κοντά, από προσωπική εμπειρία έχοντας καταθέσει Φάκελο Μοτοσυκλέτας για όλα τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε, όπως για τον ΦΠΑ στα κράνη, κάτι που πρόσφατα άλλαξε -λίγο- προς το καλύτερο.

Αφορμή για την έναρξη του θέματος ξανά υπήρξε η προ ημερών δημοσίευση ΦΕΚ με την φράση «Η κατηγορία Β ισχύει και για οδήγηση οχημάτων της κατηγορίας Α1»

Προσέξτε αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ HOAX έχει γραφτεί στο ΦΕΚ 4075. Εκ των υστέρων το Υπουργείο διευκρίνισε πως η φράση αυτή αφορούσε μόνο το πληροφοριακό σύστημα της χώρας που προετοιμάζεται για την αλλαγή της κατηγορίας. Ξεκάθαρα λέγοντας πως είναι μία αλλαγή που έρχεται. Δεν ισχύει ακόμα, όπως διευκρινίστηκε και υπάρχει εδώ όλο το ιστορικό, αλλά θα ισχύσει στο μέλλον και αναμένουμε με ποιον τρόπο, όπως παραπάνω θα γίνει κάτι τέτοιο…

Σε επόμενο άρθρο μία εκτεταμένη μελέτη για το τι συνέβη στις χώρες αυτές μετά την ισοδυναμία των διπλωμάτων.