KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Καβάλα σε τσουνάμι ροπής!
KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/2/2024

Η KTM γιορτάζει φέτος 30 χρόνια Duke και ανανεώνει την οικογένεια αυτή με νέες τελείως μοτοσυκλέτες που αναμφίβολα θα δανείσουν στο άμεσο μέλλον τους κινητήρες τους και στην Adventure σειρά, όπως άλλωστε έχουμε ήδη δείξει με τις φωτογραφίες των πρωτότυπων σε δοκιμές. Ναυαρχίδα της οικογένειας αυτής το «Θηρίο», όπως ονόμασε η ίδια η KTM το Super Duke R, που τώρα ενισχύει ακόμη περισσότερο την εξωπραγματική του ροπή και βγάζει ασπροπρόσωπους τους Αυστριακούς που είχαν υποσχεθεί τον δυνατότερο δικύλινδρο και πως «δεν μπορεί κανείς άλλος να φτάσει σε αυτά τα ύψη απόδοσης χωρίς να προσθέσει κυλίνδρους για αυτό θα το κάνουμε εμείς». Σε αυτό δεν έχουν άδικο, η Ducati που είχε επίσης παράδοση στους V2 και σε αυτή την κατηγορία, άλλαξε σε V4 και ο δεύτερος λόγος της αλλαγής ήταν να μην έχει περιορισμούς σε απόδοση. Σε απευθείας αντιδιαστολή ονομαστικών ιπποδυνάμεων, το Streetfighter είναι δυνατότερο όχι όμως με τέτοια ροπή και φυσικά το τελικό πόρισμα θα μας το δώσει η πρώτη δυναμομέτρηση του 1390. Είναι μια κατηγορία αυτή που η μάχη της ιπποδύναμης και της απόδοσης δικαιολογείται να συμβαίνει.

Αυτό το νούμερο, το 1390, χτυπάει λίγο στο μάτι του μέσου αναγνώστη που απέχει από αυτή την κατηγορία και δεν γνωρίζει πως εδώ και μία δεκαετία ο κυβισμός ήταν 1301 κυβικά, σχολιάζοντας ως μεγάλη μία αλλαγή που δεν είναι παρά ελάχιστη. Και μάλιστα δεν αποτελεί παρά την μικρότερη από τις αλλαγές που το Θηρίο έχει πλέον να επιδείξει. Πρώτη και καλύτερη είναι στις αναρτήσεις του, όμως αν μείνουμε λίγο ακόμη στους αριθμούς, είναι ένα άλλο που επίσης χτυπάει στο μάτι: Πρώτο μεγάλο service στις 60.000 χιλιόμετρα!

Έχουμε shift cam τεχνολογία για πρώτη φορά σε αυτόν τον κινητήρα, έχουμε απόδοση 190 ίππων στις 10.000 στροφές και κυρίως έχουμε μία ροπή που σκαρφαλώνει στα 14,8Kg.m στις 8.000 στροφές τηρώντας τους αυστηρούς κανονισμούς των Euro5+ προδιαγραφών. Κι όμως παρά τον πρόσθετο μηχανισμό μεταβολής χρονισμού στις βαλβίδες εισαγωγής, ο περιοδικός τους έλεγχος δεν απαιτείται νωρίτερα από τις 60.000 χιλιόμετρα!

Στο μεταξύ το 1390 Super Duke R είναι 60% αλλαγμένο από το 1290 σηματοδοτώντας τεράστια αλλαγή έναντι του 1290 αλλά ταυτόχρονα και την μικρότερη ανάμεσα στην οικογένεια των Duke από την στιγμή που αυτό το ποσοστό είναι άνω του 90% για το 990 και 390 Duke, όπως θα δούμε σε αντίστοιχο άρθρο.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Υπάρχει ένας μόνο λόγος που η αύξηση του κυβισμού έμεινε στα 1350 κυβικά και δεν προχώρησε παραπάνω, όπως θα δούμε σε επόμενο τεύχος του MOTO, ενώ η Shift Cam τεχνολογία επιλέχθηκε ως μέτρο για να μπορέσουν να περνούν τις προδιαγραφές διατηρώντας την απόδοση στις ψηλές στροφές και η εφαρμογή της είναι αντίστοιχης φιλοσοφίας με της BMW. Κατά επέκταση πρόκειται για μία λύση που έχει έρθει αυτούσια από τα αυτοκίνητα και μάλιστα με τον απλούστερο τρόπο που έχει εφαρμοστεί εκεί, ωστόσο δεν αλλάζει το γεγονός πως στην μοτοσυκλέτα είναι κάτι τελείως καινούριο, με βάση τον τρόπο που χρησιμοποιείται τώρα.

Νέος είναι και ο τρόπος που πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι όταν διαχειρίζεσαι τα τεράστια αποθέματα ροπής, είναι η υψηλότερη που υπάρχει στην κατηγορία και με διαφορά. Μάλιστα με ένα απλό κιτ η ροπή ανεβαίνει ακόμη πιο ψηλά και πλέον δεν σερφάρεις σε κύματα αλλά είσαι καβάλα στο τσουνάμι το ίδιο, έτοιμος να παρασύρεις τον εξωτερικό τοίχο της πίστας και να φύγεις στα χιλιάδες θερμοκήπια της Αλμερίας. Τα ηλεκτρονικά και κυρίως οι αναρτήσεις της έκδοσης EVO βρίσκονται σε πρωτόγνωρο επίπεδο όπως έτσι και αλλιώς μας έχει δείξει ο ανταγωνισμός στην μικρή αυτή υπο-κατηγορία των streetfighter, όπως την ονομάζουμε πολύ καιρό πριν η Ducati την καπελώσει ως όνομα με το αντίστοιχο μοντέλο της. Μεγάλο προσόν για την αμεσότερη κατανόηση της μοτοσυκλέτας σε 5 session, ήταν το γεγονός πως λίγους μήνες πριν είχα οδηγήσει στην ίδια ακριβώς πίστα τα BMW σε όλες τους τις εκδόσεις, όπου και εκεί τα ηλεκτρονικά ήταν το σημείο αναφοράς, ξεχωρίζοντας στην μακρά τους εξέλιξη από την επίσης Shift Cam λύση που αξιοποιούν, όπως και τις διαφορές σε πλαίσιο και γεωμετρία. Η BMW είχε τονίσει τότε τις αλλαγές στον τρόπο οδήγησής σου και τις επιλογές που ανοίγονται μπροστά σου εξαιτίας των ηλεκτρονικών. Αυτό τώρα στο Super Duke R ισχύει σε ακόμη πιο μεγάλο βαθμό, με την πρόσθετη διαφορά πως αν δεν θέλεις, δεν αλλάζεις και τίποτα περιορίζοντας τα ηλεκτρονικά σε ένα ηλεκτρονικό κατσαβίδι που σε βοηθούν να φέρεις απλά την μοτοσυκλέτα στα μέτρα σου. Τόση προφόρτιση, τόση απόσβεση και τα υπόλοιπα χύμα με το ABS ακυρωμένο στον πίσω τροχό και τον έλεγχο σούζας σβησμένο. Βασικές αιτίες πτώσεων εκείνη την ημέρα, οι επιλογές αυτές.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Δεν υπάρχει τρόπος να τιθασεύσεις πλέον την ορμή μίας τέτοιας μοτοσυκλέτας -το έχει πει ο Fast Freddie πρώτος- για αυτό και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα έχουν περάσει τα τελευταία δύο χρόνια στην γενιά που σε βοηθά να οδηγείς γρήγορα χωρίς καμία σύνδεση με το μακρινό παρελθόν τους που ο ρόλος τους ήταν απλά αποτρεπτικός. Το ABS προσπαθούσε να μην αφήσει τον τροχό να μπλοκάρει και το traction να κόψει τις σούζες καταλήγοντας να φρενάρεις σε μεγαλύτερη απόσταση και οι σούζες να γίνονται πιο απότομα, η απόλυτη καταστροφή. Όποιος βέβαια αναφέρει κάτι τέτοιο στο σήμερα ως επιχείρημα για τις ικανότητες των ηλεκτρονικών, απλά φανερώνει πως έχει μείνει πάνω από μία δεκαετία πίσω, όταν και λύθηκαν αυτά τα προβλήματα. Τώρα είμαστε άλλο ένα στάδιο πιο μπροστά, βρισκόμαστε ήδη στην εποχή που στόχος τους είναι να μειώσουν το ρίσκο όσο παίζεις. Το παιχνίδι με 190 άλογα είναι επικίνδυνη υπόθεση και μαθηματικά αποδεδειγμένο πως καταλήγει σε λάθος, ακριβώς σε αυτά τα μαθηματικά στοχεύουν τα νέα ηλεκτρονικά θέλοντας να καταστήσουν πιο σπάνια την άτυχη στιγμή. Κανείς δεν λέει πως μπορεί να εξαλειφθεί η πτώση η οποία πάντα θα καραδοκεί και μάλιστα δεν έλειψαν στην Αλμερία, από συναδέλφους, ευτυχώς όλες τους ήπιες χωρίς περισσότερες συνέπειες.

Η τρίτη γενιά των ημι-ενεργητικών αναρτήσεων της WP στην έκδοση Super Duke R EVO ρυθμίζει τις αποσβέσεις με ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες μαγνητικές βαλβίδες με βάση τις εντολές της SCU (Suspension Control Unit) η οποία προμηθεύεται τις πληροφορίες από την μονάδα IMU έξι αξόνων. Οι επεμβάσεις γίνονται σε πραγματικό χρόνο και σε αυτή την γενιά έχει εξαλειφθεί πλήρως, η όποια αίσθηση ασάφειας από τις συνεχείς αλλαγές κατά την πολύ γρήγορη οδήγηση. Ευχής έργο που είχαν διαθέσιμη και την έκδοση με όλο τον κατάλογο των Power Parts φορεμένο μαζί με το ΚΙΤ αναρτήσεων που αλλάζει τα εσωτερικά στις συμβατικές αναρτήσεις με περίπου ένα 3.000 πρόσθετο κόστος. Σαφώς ανώτερες οι ημι-ενεργητικές από τις συμβατικές αλλά θα αναλύσουμε στο τεύχος αν τελικά κατάφεραν να ξεχωρίσουν και από τις συμβατικές με το ΚΙΤ για χρήση σε πίστα.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Με το πακέτο Suspension Pro οι ημι-ενεργητικές διαλέγουν μόνες τους την προφόρτιση με βάση το βάρος του αναβάτη και τρία διαφορετικά προφίλ γεωμετρίας. Διότι η προφόρτιση με βάση τον αναβάτη είναι το ένα, μετά πρέπει να προσαρμοστεί με βάση τον ρυθμό οδήγησης. Τα προφίλ στην κατάσταση AUTO είναι Standard, Low και High και φυσικά υποστηρίζεται και η αντιβύθιση που κρατά την γεωμετρία σχεδόν αμετάβλητη κατά το φρενάρισμα. Έχουμε εξηγήσει στο περιοδικό κατά το παρελθόν πως η αντίληψη που υπήρχε αρχικά στις ημι-ενεργητικές να προσπαθούν να κρατήσουν την γεωμετρία τελείως αμετάβλητη είναι λάθος, όχι μόνο στην πίστα αλλά ακόμη και στον δρόμο σε πιο ήπιο ρυθμό οδήγησης. Οπότε στην τρίτη γενιά που είμαστε τώρα αυτό το χαρακτηριστικό έχει εξαληφθεί και όταν λέμε anti-dive εννοούμε την πρόσθετη φόρτιση του εμπρός τροχού που θα ξεκινούσε να δημιουργεί πρόβλημα στη τροχιά της μοτοσυκλέτας, βάση κλίσης και ταχύτητας.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Εδώ είναι ήδη στα 140χ.α.ω στην έξοδο της στροφής και με την επιλογή "Very High" που δείχνεί πως εστιάζει στην επιτάχυνση κρατώντας χαμηλά τον τροχό για να δει 260 στο τέλος της ευθείας.

Η σούζα μπορεί τώρα να ελέγχεται από τα ηλεκτρονικά με βάση το πρόγραμμα ελέγχου της σούζας και ο στόχος του δεν είναι να σε περιορίσει ή να τιθασεύσει την μοτοσυκλέτα ή οτιδήποτε τέτοιο που έχει άμεσα να κάνει με την σούζα αυτή καθαυτή. Στόχος του είναι να ανοίγεις εσύ το γκάζι στην έξοδο τέρμα γιατί αυτό οδηγεί σε αμεσότερες εξόδους και καλύτερες επιταχύνσεις. Το πόσο σούζα θα σηκωθεί ο τροχός από εκεί και πέρα, ισοδυναμεί με το πόσο γκάζι θα κόψει υπολογίζοντας πως μετά τις είκοσι μοίρες χάνεται αυτό το πλεονέκτημα της επιτάχυνσης έναντι της σούζας. Μέχρι εκείνο το σημείο όσο σηκώνεται ο εμπρός τροχός, τόσο ευνοείται και η επιτάχυνση. Από εκεί και πάνω η εξίσωση αντιστρέφεται και ευνοείται ο εντυπωσιασμός και η σούζα. Αν θέλεις να συνεχίσεις λοιπόν, απενεργοποιείς την αντισούζα, ξεχωριστά από το traction control, αφήνοντας το σύστημα ενεργοποιημένο όμως, διαλέγει εκείνο δίνοντας προτεραιότητα στην επιτάχυνση και κρατά τον τροχό χαμηλά μέχρι και το όριο που θα θέσει ο αναβάτης με μία από τις παρακάτω θέσεις στην έγχρωμη οθόνη, που αντιστοιχούν στα εξής νούμερα κλίσης:

Very low:   0.36°

Low:     2.0°

Medium:   11.1°

High:     15.5°

Very high:  22.25°

Οπότε το «Πολύ Ψηλά», που στην πράξη είναι χαμηλά, μεταφράζεται εδώ ως πολύ με βάση την ταχεία επιτάχυνση που είναι και ο βασικός σκοπός του υποσυστήματος.

Από τα πιο ωραία νέα χαρακτηριστικά είναι η «εργοστασιακή εκκίνηση» με την μοτοσυκλέτα σου να αναπαράγει την εικόνα των MotoGP μοτοσυκλετών πριν ανάψουν τα φώτα της εκκίνησης. Το αμορτισέρ πίσω χαμηλώνει την προφόρτιση αυξάνοντας το βάρος στον πίσω τροχό και την πρόσφυσή του για ακόμη πιο άμεσες επιταχύνσεις. Με την ροπή που έχει αυτή η μοτοσυκλέτα, αυτό το χαρακτηριστικό είναι τουλάχιστον καλοδεχούμενο αν όχι απαραίτητο.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Μεταξύ άλλων: Και το μπλε των λαιμών στα Power Parts είναι κάτι που προσμετρά κανείς στην εμφάνιση για να δικαιολογήσει το πρόσθετο κόστος

Οι τετραπίστονες Brembo Stylema με πλευστούς δίσκους εμπρός και το καταπληκτικό ABS που στην θέση supermoto απενεργοποιείται πίσω για φρεναριστά ντριφταρίσματα, αναλαμβάνουν από εκεί και πέρα την υπόλοιπη δουλειά στην είσοδο των στροφών μετά τις αναρτήσεις και το ανανεωμένο πλαίσιο. Σε πρώτη όψη μοιάζει πολύ με το προηγούμενο, υπάρχουν όμως αλλαγές ενώ όπως θα δούμε και στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, οι διαφορές των δύο τα καθιστούν σαν διπλανά κλαδιά του ίδιου δέντρου. Αντί να μιλάμε για παρακλάδι ή επέκταση του κλαδιού στο οποίο είμασταν με το 1290, η KTM επέστρεψε στον κορμό αυτού του σχεδίου και έφτιαξε ένα νέο κλαδί παράλληλο με το προηγούμενο.

Αλλαγές έγιναν και στα γρανάζια 5ης και 6ης για να εκμεταλλευτούν τα νέα επίπεδα ροπής με την Shift Cam τεχνολογία και την πρόσθετη δύναμη που έχει τώρα το Θηρίο ενώ γενικά η ρύθμιση του φρένου του κινητήρα έχει πάει σε νέο επίπεδο με αρκετά πιο λεπτομερή επίπεδα που πραγματικά κάνουν την διαφορά και φέρνουν την μοτοσυκλέτα σου στα μέτρα που θέλεις.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Δεν το προσπέρασαν, σχολίασαν και την αισθητική της νέας εμφάνισης και τα σχόλια που έχουν διαβάσει για αυτή...

Οι άνθρωποι της KTM αναφέρθηκαν και στην εμφάνιση της μοτοσυκλέτας, τόνισαν πως διάβασαν πολλά από τα σχόλια στην ψηφιακή ζωή και τα έφεραν σε αντιδιαστολή με την αντίδραση του κόσμου στην EICMA, όπου μπορεί να μην υπήρχε το 1390 αλλά ήταν εκεί το 990 που έχουν το ίδιο μούτρο, όπως και με την αντίδραση του κοινού οπουδήποτε εκτέθηκε αυτή η μοτοσυκλέτα. Οι αντιδράσεις στον ψηφιακό κόσμο δεν έχουν καμία απολύτως σύνδεση με τον πραγματικό. Αυτό ισχύει φυσικά παντού γύρω μας, έχοντας φτάσει στο σημείο να υπάρχουν δύο διαφορετικά πρόσωπα για κάθε έναν εκεί έξω, που φυσικά αντιδρούν και διαφορετικά στα ίδια ακριβώς ερεθίσματα. Στην KTM θέλουν να πιστεύουν πως αυτό δεν είναι σημείο των καιρών αλλά πως η μοτοσυκλέτα είναι πιο όμορφη από κοντά. Πιστεύω πως ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Είναι σημείο των καιρών και κανείς δεν εκφράζεται στην ψηφιακή του ζωή με τον τρόπο που κάνει στην πραγματική όπου εκεί σέβεται λίγο περισσότερο τους κοινωνικούς κανόνες και κατά επέκταση δεν θεωρώ πως η μοτοσυκλέτα είναι πιο όμορφη από κοντά. Ίσως και πιο άσχημη αν την βλέπεις κατευθείαν από επάνω και ψηλά, όταν κάθεσαι δηλαδή επάνω από το εμπρός φανάρι. Από το πλάι εξαφανίζεται αυτό το κενό, που δημιουργήθηκε για σοβαρό λόγο και όχι από σχεδιαστική άποψη ενώ κέρδισαν και 700 γραμμάρια από ένα νευραλγικό για το βάρος σημείο. Όμως με δεδομένο πως η εμφάνιση της μοτοσυκλέτας θα πρέπει να μας ενδιαφέρει με βάση την εικόνα που έχουμε εμείς από τη σέλα και όχι τι βλέπουν οι άλλοι, τότε μπορεί να πει κανείς πως παύει να είναι ζήτημα. Σε κάθε περίπτωση η εμφάνιση είναι κάτι που θα απασχολήσει περισσότερο τα μικρότερα μοντέλα καθώς σε αυτό το κοινό που απευθύνεται το 1390 αποτελεί δευτερεύον ζήτημα και αυτό το εισπράττει ήδη η KTM με βάση τις παραγγελίες που έχει δεχτεί. Κατά επέκταση για αυτό και το 390 έχει διαφορετική τελείως εμφάνιση από το 990 και το 1390 και αν φανεί πως τελικά επικρατούν οι αντιδράσεις που βλέπουν στον πραγματικό κόσμο, τότε ναι μπορεί να το δούμε να μεταλαμπαδεύεται και εκεί. Σε κάθε περίπτωση το 1390 είναι μία ξεχωριστή μοτοσυκλέτα που πρώτα σε προσελκύει με τον τρόπο που αποδίδει και μετά με την εμφάνιση.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Πρώτη τοποθέτηση ελαστικών έχει το MICHELIN Power GP που είναι εξαιρετικό νέο ελαστικό που σε λίγες ημέρες θα δοκιμάσουμε ξανά κατά την παγκόσμια παρουσίασή του στην Ισπανία. Ήδη έχουμε μία πρώτη εικόνα των τριών νέων ελαστικών της Michelin από δοκιμή στην Ελλάδα καθώς κυκλοφορούν ήδη και τώρα από την παρουσίαση των KTM Duke που υποστηριζόταν από την Michelin. Στο MOTO Μαρτίου 2024 οι διαφορές του LC8 και για ποιο λόγο σταμάτησαν στα 1350…

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ KTM 1390 Super Duke R /R EVO

 

Αντιπρόσωπος:

ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.Β.Ε.

Απόσταση από το έδαφος (mm):

149

Ύψος σέλας (mm):

834

Πλαίσιο:

Χρωμιομολυβδαίνιο, ατσάλινο σωληνωτό με τον κινητήρα φέρον τμήμα του

Βάρος κατασκευαστή, κενή (kg):

200

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ:

Τετράχρονος, υγρόψυκτος δικύλινδρος V-75° με 2ΕΕΚ, 4 β/κ και σύστημα μεταβλητού χρονισμού

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

110 x 71

Χωρητικότητα (cc):

1.350

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

190/10.000

Ροπή (kg.m/rpm):

14,78/8.000

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

140,74

Τροφοδοσία:

RBW ψεκασμός με 2 σώματα 60mm

Σύστημα εξαγωγής:

2 σε 1

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ με τρεις αντλίες

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

Συμπλέκτης:

Υγρός, πολύδισκος PASC με ολίσθηση και υδραυλική λειτουργία

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Γρανάζια / -

Τελική μετάδοση / σχέση:

Αλυσίδα / -

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ

Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι WP APEX

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

125/48

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις (στην έκδοση EVO με ημι-ενεργητική λειτουργία)

Ζάντα ΕΜΠΡΟΣ:

3,5 x 17’’ αλουμινίου με μπράτσα

Ελαστικό ΕΜΠΡΟΣ:

120/70-R17

ΦΡΕΝΟ ΕΜΠΡΟΣ

Δύο δίσκοι 320mm ακτινικά τοποθετημένες monobloc δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων Brembo Stylema και cornering ABS

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ

Μονό αμορτισέρ WP APEX

Διαδρομή (mm):

140

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις (στην έκδοση EVO με ημι-ενεργητική λειτουργία)

Ζάντα ΠΙΣΩ:

6 x 17’’ αλουμινίου με μπράτσα

Ελαστικό ΠΙΣΩ:

200/55-R17

ΦΡΕΝΟ ΠΙΣΩ:

Δίσκος 240mm με δαγκάνα δύο εμβόλων και cornering ABS

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Έγχρωμη TFT οθόνη 5 ιντσών με συνδεσιμότητα, με ενδείξεις για στροφόμετρο, ταχύμετρο, ένδειξη επιλεγμένης σχέσης, 1 ολικό χιλιομετρητή και 2 μερικούς, σύστημα TPMS, ρυθμιζόμενο cornering ABS, full LED φώτα με τεχνολογία DRL, τρία Riding Modes (Rain, Street, Sport), ρυθμιζόμενο traction control, θύρα φόρτισης USB-C

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

17,5 / -

 

 

 

Dunlop SportsmartTT: Από τον δρόμο στην πίστα [video]

Ένα ελαστικό για αλλεπάλληλα track day!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/4/2018

Το ολοκαίνουριο SportsmartTT της Dunlop, είναι ένα νέο ελαστικό σε μία κατηγορία που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, εκείνη που προσπαθεί να κάνει πιο δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στην πίστα και το δρόμο. Στην περίπτωσή του το άσπρο με το μαύρο, η πίστα με τον δρόμο, θέλουν να γίνουν απλές γραμμές στα άκρα και το ενδιάμεσο να βαφτεί ενιαίο γκρι… Αν οριοθετήσεις σωστά τις αποστάσεις σου, είναι εύκολη υπόθεση να φτιάξεις ένα ελαστικό που υπηρετεί και τους δύο ρόλους, κι ας μιλά το marketing για ένα θαύμα. Πια είναι αυτά τα όρια: Στην πίστα δεν πρόκειται ένα τέτοιο ελαστικό να κινείται σε αγωνιστικό ρυθμό, ενώ στο δρόμο δεν υπάρχει περίπτωση να είναι αξιόλογο όταν αρχίσει να βρέχει. Θα κόψεις ρυθμό συγκριτικά με τις δυνατότητες που έχει η sport touring κατηγορία –για παράδειγμα- που είναι το πιο κάτω σκαλί..

Στην περίπτωση του SportsmartTT βέβαια, ο καιρός μας έδωσε μία ευκαιρία για να δούμε αυτό ακριβώς, ένα μικρό θαύμα που ούτε το καλύτερο marketing δεν μπορούσε να περιγράψει! Φτάνει βέβαια να περιορίσεις το θαύμα σε συγκεκριμένα σαφή πλαίσια, και αυτό ακριβώς θα κάνουμε:

 

Ένα ελαστικό δρόμου που ζεσταίνεται ταχύτατα χωρίς όμως να έχει πυρίτιο ώστε να αντέχει στην πίστα! Ένας συνδυασμός εξαιρετικά δύσκολος, με πρόσθετο bonus: δουλεύει και στην βροχή...

Το οδηγήσαμε αποκλειστικά, μαζί με μία χούφτα ξένων δημοσιογράφων, σε μία μεγάλη ημέρα οδήγησης που είχε μπόλικη βροχή, κι ένα διάλλειμα τόσο όσο χρειαζόταν για να καταφέρουμε να βρούμε τα όρια. Η πρώτη εντύπωση είναι πολύ θετική και φαίνεται πως λένε αλήθεια για την εμπλοκή του αγωνιστικού τμήματος στην σύσταση της γόμας: Πες πως το απόσταγμα σοφίας από την αγωνιστική εμπειρία, γίνεται χειροπιαστό και το ρίχνεις σε ένα ποτήρι. Δίνοντας το ίδιο ποτήρι σε διάφορους κατασκευαστές σε όλο τον κόσμο, σε κάποιους δεν θα γεμίσει καθόλου και σε άλλους θα ξεχειλίσει, καθώς οι διαφορές είναι μεγάλες. Μιλώντας συγκεκριμένα για την Dunlop, κανείς δεν έχει αμφιβολία πως θα είναι από εκείνους που θα κάνουν το τραπέζι χάλια, γιατί θα είναι σαν να ρίχνεις έναν κουβά ολόκληρο, στο… υποτιθέμενο αυτό ποτήρι. Κι όμως, είναι δυνατόν και πάλι να σε φέρουν σε έκπληξη και να σου αλλάξουν τα δεδομένα, για την συγκεκριμένη κατηγορία ελαστικών. Μιλάμε για ακριβά ελαστικά δρόμου με δυνατότητες στην πίστα και μάλιστα στην Ελλάδα, που δεν ξέρει να αγοράζει τέτοια ελαστικά…

Το SportsmartTT είναι φτιαγμένο με γερή δόση εμπειρίας από το αγωνιστικό τμήμα, που έδωσε ένα ελαστικό δρόμου χωρίς καθόλου πυρίτιο, με ελάχιστη χάραξη που ζεσταίνεται εξαιρετικά γρήγορα ακόμα και στις μικρότερες διαστάσεις, αντέχει την μειωμένη πίεση και το πολύ γκάζι και στο τέλος το εμπρός ήταν τόσο καλό που από το 2018 η αγωνιστική σειρά θα έχει αλλαγές που θα βασίζονται στο SportsmartTT. Μιλάμε λοιπόν για ένα αντίστροφο δάνειο!

Οδήγησα αποκλειστικά από την Ελλάδα το νέο Dunlop SportsmartTT, σε μία γνώριμη πίστα που 15 μέρες πριν δοκιμάζαμε το νέο Michelin Road 5, ενώ όχι ιδιαίτερα πίσω στον χρόνο, δοκίμαζα την νέα τότε Ducati Supersport κατά την παγκόσμια παρουσίασή της, με ελαστικά της Pirelli. Υπήρχαν λοιπόν αρκετά δεδομένα στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου, για να γίνει πιο γρήγορα η κατηγοριοποίηση του ελαστικού, όμως ο καιρός θα έφερνε την ανακατάταξη στο πρόγραμμα και μαζί μία ευκαιρία για μία τεράστια αποκάλυψη.

Εκτός από τον καιρό, που οριακά μας άφησε να οδηγήσουμε χωρίς βροχή, ούτε οι αεροπορικές βοήθησαν... Καθυστερώντας τις βαλίτσες αναγκαστικά οδήγησα με δανεικό κράνος και φόρμα...

Από το προηγούμενο βράδυ που έχουμε φτάσει στην Σεβίλλη, ώστε να ξεκινήσουμε νωρίς την δοκιμή στην πίστα, ξέρουμε πως τα περιθώρια να γλιτώσουμε την βροχή είναι ελάχιστα. Κι αυτό είναι ένα ελαστικό με ελάχιστη χάραξη και γόμα που αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες, άρα εντελώς ακατάλληλο για γρήγορη οδήγηση στην βροχή. Θεωρητικά δηλαδή γιατί οδεύαμε προς πλήρη αλλαγή της νοοτροπίας.

Πράγματι το πρωί η πίστα είναι μία μικρή λίμνη και εσπευσμένα η Dunlop ενεργοποιεί το εναλλακτικό σχέδιο, που είναι να βγάλουμε τις μοτοσυκλέτες στον δρόμο, σε μία διαδρομή που επιλέχτηκε την τελευταία στιγμή: «Θα πάρουμε τον δρόμο που κάποιοι από εσάς ίσως να τον κάνατε πρόσφατα στην παρουσίαση της Michelin για το Road 5» μας λέει ο Dmitri, ο άνθρωπος της Dunlop που κρατά τα σκήπτρα της ομάδας. Αναγνωρίζοντας έτσι απερίφραστα, πως παρακολουθούν κάθε ανάσα του ανταγωνισμού, ακριβώς όπως κάνουν και οι υπόλοιποι άλλωστε…

Βγαίνουμε λοιπόν από την πίστα και κατευθυνόμαστε εν μέσω βροχής μέσα από την κοντινή πόλη, ψηλά στον γεμάτο στροφές επαρχιακό δρόμο εκεί που δεκαπέντε μέρες πριν, στρίβαμε σε έναν πολύ καλό ρυθμό πίσω από τον Γάλλο παλέμαρχο Dominique Sarron, αδερφό του Christian, με ιδανικές συνθήκες και πλούσιο ανεμπόδιστο ήλιο. Τώρα ο ρυθμός είναι πολύ χαμηλότερος, αποφεύγοντας τις μεγάλες κλίσεις, σηκώνοντας την μοτοσυκλέτα νωρίς και βγάζοντας περισσότερο το σώμα, ώστε να είναι σίγουρο πως μένουμε στο παχύ κομμάτι της χάραξης. Σταματάμε τρεις στροφές πριν από το σημείο που είχε τραβηχτεί αυτή η φωτογραφία με τα Michelin, για να επιστρέψουμε πίσω έχοντας μία καλή πρώτη εντύπωση για τις συνθήκες, και με σκοπό να προλάβουμε ένα μικρό παράθυρο χωρίς βροχή, ώστε να οδηγήσουμε τελικά και στην πίστα. Εκεί ήταν που ξεκινά μία συζήτηση με τους ανθρώπους της Dunlop, γιατί βάζοντας το χέρι στα ελαστικά και ιδιαίτερα στο εμπρός, βλέπουμε πως είναι αρκετά ζεστό.

Αν έχεις τρέξει αγώνα στην Ελλάδα, ξέρεις πως στην πολύ ζέστη, τα αγωνιστικά ελαστικά της Dunlop έχουν απίστευτο κράτημα και αντέχουν πάρα πολύ, στον κρύο καιρό όμως δεν λειτουργούν το ίδιο εξαιρετικά. Τώρα βλέπαμε ένα αρκετά σπορ ελαστικό να ζεσταίνεται με «την σκέψη» παρόλο που είναι φτιαγμένο από τους ίδιους που έχουν σχεδιάσει και την αγωνιστική σειρά! Ο πλοηγός μας στην επιστροφή θα είναι ένας από τους αναβάτες εξέλιξης ο οποίος δηλώνει ενθουσιασμένος από το κράτημα του ελαστικού στο βρεγμένο, με την προϋπόθεση πως ξέρεις πολύ καλά τι κάνεις, διότι η χάραξή του είναι φτιαγμένη για την απορροή θερμότητας και για ασφάλεια στο βρεγμένο, όχι δηλαδή για να ξεκινήσεις το κυνηγητό υπό βροχή. Είμαστε αρκετοί δημοσιογράφοι που γνωριζόμαστε μεταξύ μας, όπως ο Alex από το γαλλικό motomag, ένας επίσης Γάλλος που εργάζεται για την Honda στην Γαλλία, αλλά αξιοποιεί το αγωνιστικό του παρελθόν για δοκιμές ελαστικών, και 2-3 ακόμη Γάλλοι και Γερμανοί, που ξέρουμε όλοι μας πώς οδηγεί ο ένας κι ο άλλος. Μέσα σε λίγα λεπτά λοιπόν γίνεται η συνεννόηση αποφασίζοντας να φύγουμε εμπρός μία μικρή ομάδα, σπάζοντας το γκρουπ σε εκείνους που θα έπαιρναν τον ρίσκο και σε εκείνους που θα οδηγούσαν όπως ανεβήκαμε, σβέλτα αλλά με περισσότερη ασφάλεια.

Ο πλοηγός έχει R1, ο Γάλλος πρώην αγωνιζόμενος S1000RR και με τον Alex έχουμε μείνει πιο πίσω με RnineT εκείνος και R1200RS εγώ, αρχίζοντας να κυνηγάμε τα superbike μπροστά. Σύντομα θα μείνουμε στον ίδιο ρυθμό μονάχα τρεις γιατί το RnineT είναι πολύ κουραστικό σε αυτή την ένταση, οδηγώντας δηλαδή υπό βροχή πολλές βαθμίδες πάνω από αυτό που θεωρείς ασφαλές, όταν αντικρύζεις το SportsmartTT με την λίγη χάραξη. Μόνο που σε κάθε στροφή ανακαλύπτεις πως το όριο που έχεις θέσει εσύ είναι πολύ πιο μακριά από το πραγματικό όριο του ελαστικού, καθώς στρίβει απότομα στο βρεγμένο χωρίς το παραμικρό γλίστρημα! Την τεχνική εξήγηση την ήξερα ήδη: Το μεγάλο μυστικό ήταν στην κατασκευή του σκελετού πρώτα και μετά στην ίδια την γόμα που καταφέρνει ταχεία επίτευξη της ιδανικής θερμοκρασίας άμεσα, ακόμα και στον κρύο καιρό και μέσα στην βροχή. Το εξαιρετικό είναι πως το καταφέρνει αυτό χωρίς πυρίτιο, το ιδανικό στοιχείο για ελαστικά δρόμου, αυτό που βάζει και η ίδια η Dunlop στα sportouring ελαστικά της! Το πυρίτιο όμως αυξάνει πολύ την θερμοκρασία και αποφεύγεται στους αγώνες, και το SportsmartTT έχει φτιαχτεί για να οδηγείς γρήγορα στην πίστα, εξερευνώντας τα όριά σου. Άρα δεν θα έπρεπε να έχει καθόλου πυρίτιο, όταν η χρήση του είναι μονόδρομος για τον δρόμο!

Συμβαίνει συχνά στις αποστολές εξωτερικού, και ιδιαίτερα στα ελαστικά τα τελευταία χρόνια που αλλάζουν με γεωμετρικό ρυθμό εξέλιξης, να οδηγούμε αναζητώντας τα όρια σε απόσταση αναπνοής από αναβάτες που γνωρίζουμε ελάχιστα και να χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε δεδομένα με τρόπο που δεν αφήνει περιθώριο λάθους. Εκείνη την ημέρα ζούσαμε ένα από τα πιο δυνατά παραδείγματα, καθώς προσπερνώντας το αυτοκίνητο της Dunlop που προπορευόταν και με τον δικό τους πλοηγό πάντα μπροστά να δίνει τον ρυθμό, οδηγούσαμε στον βρεγμένο δρόμο πλαγιάζοντας οριακά. Το ρίσκο υπήρχε γιατί αν κάτι δεν πήγαινε ακριβώς όπως το έχεις υπολογίσει, το ελαστικό δεν έχει εκείνη την χάραξη που θα σε βοηθήσει να σηκώσεις την μοτοσυκλέτα και να την πλαγιάσεις περισσότερο, ή να παίξεις με την γραμμή σου. Εδώ λοιπόν βρίσκονται τα πλαίσια που λέγαμε στην αρχή του άρθρου, πως πρέπει να τοποθετηθούν αυστηρά γύρω από όσα περιγράφουμε. Διότι ναι, οδηγείς πολύ γρήγορα στο βρεγμένο, αλλά χωρίς περιθώριο λάθους.

Κι όμως κάθε φορά, σε κάθε στροφή, ανακάλυπτα ακόμα περισσότερη πρόσφυση ενώ το ελαστικό έδειχνε πως άνηκε στις περιπτώσεις που τον πρώτο λόγο έχει η χημεία και όχι η φυσική… «σας έβλεπα όταν περάσατε», είπε αργότερα ο Dmitri όταν σταματήσαμε να περιμένουμε το υπόλοιπο γκρουπ και μας έφτασε το αυτοκίνητο της Dunlop.. «σας είδα πώς περάσατε και δαγκώθηκα, ήθελα να βάλω τα κλάματα που δεν οδηγούσα σήμερα μαζί σας.» Ο Dmitri είναι απροσδιόριστης ηλικίας εξαιτίας φυσικής κατάστασης, τον υπολογίζω λίγο κάτω από τα 50 και πρόκειται για έναν εξαιρετικό αναβάτη. Αναγνώριζε εκείνη την στιγμή στην υπερκινητικότητα που μας είχε πιάσει, την αδρεναλίνη που εισπράττεις όταν οδηγείς ξέροντας πως το λάθος δεν πρόκειται να σου συγχωρεθεί. Μία δυναμική ισορροπία που εύχεσαι να μην ανατραπεί εις βάρος σου!

Το R1200RS εξαιτίας του μεγαλύτερου βάρους και των δυνατότερων φρένων που απαιτούσε για να ακολουθήσει τα superbike, είχε ένα αρκετά ζεστό εμπρός ελαστικό, την στιγμή που χρειαζόσουν θερμαινόμενα γκριπ για τα χέρια, τόσο κρύο είχε. Τα SportsmartTT στα superbike είχαν ζεσταθεί λιγότερο, όμως σε κάθε περίπτωση είχαμε μείνει όλοι μας έκπληκτοι, μαζί με τον αναβάτη εξέλιξης που οι αντιδράσεις του τροφοδοτούταν από τον δικό μας ενθουσιασμό! Κι όλα αυτά πριν ακόμα οδηγήσουμε στο στεγνό! Αν έχετε φτάσει ως αυτό το σημείο του κειμένου ως αναγνώστες, συγχαρητήρια και σε εσάς, καθώς ακολουθήσατε την εξιστόρηση για ένα σπορ ελαστικό που κανονικά δεν αξιοποιείς στην βροχή. Κι όμως, εδώ κρύβεται ένα καλό μάθημα για αργότερα, είναι η απόδειξη πως ο σωστός σκελετός και η πολύ ελεγχόμενη κινητικότητα πέλματος, μπορούν να φέρουν την γόμα σε θερμοκρασία λειτουργίας και να ενεργοποιήσουν τις ιδιαιτερότητες της χημικής της σύστασης. Όπως και στα αγωνιστικά ελαστικά, το SportsmartTT θερμαίνεται από μέσα προς τα έξω, βασικά αυτό γίνεται σε όλα, απλά μιλώντας για τα ελαστικά που χρησιμοποιείς καθημερινά, αρκετά έχουν τους λόγους τους να προσπαθούν να καταπολεμήσουν την αύξηση της θερμοκρασίας τους.

Το SportsmartTT είναι -θεωρώ- πιθανό να μην βγάζει πολλά χιλιόμετρα, αλλά όπως είπε και ο Dmitri: «τελικά αντέχει περισσότερο από όσο θα θέλαμε, βγάζει πολλά trackday και οι πελάτες δεν θα το αλλάζουν συχνά». Αυτό μένει να αποδειχτεί φυσικά, αλλά σίγουρα το SportsmartTT δεν πρόκειται να έχει την ίδια διάρκεια ζωής με ένα sport-touring ελαστικό, από την άλλη θα αντέχει πολλές επισκέψεις στην πίστα για track day, όπου θα το φουσκώνεις ξανά και θα επιστρέφεις στο σπίτι σου και στην καθημερινή οδήγηση την επόμενη ημέρα, έχοντας την προηγούμενη οδηγήσει γρήγορα για κάμποσους γύρους. Αυτό το συμπέρασμα βγήκε, μόλις πετύχαμε την πίστα να στεγνώνει...

Μπήκαμε για αρκετά εικοσάλεπτα στην πίστα ώστε να καταφέρουμε στο τέλος να έχουμε μία εικόνα της διάρκειας ζωής, ωστόσο ζήτησα να δω και τα ελαστικά της προηγούμενης ημέρας, που ήταν ολότελα στεγνή και οδηγούσαν διασκεδάζοντας οι αναβάτες εξέλιξης και οι άνθρωποι της εταιρίας. Η φθορά τους, γνωρίζοντας τον τρόπο οδήγησης, ήταν εξαιρετικά μικρή και μπορεί η οπτική παρατήρηση να ήταν το μόνο πειστήριο, αλλά είναι μία αρκετά καλή πρώτη εντύπωση. Κυρίως από την στιγμή που αρχίσαμε να οδηγούμε πίσω από τον David Checa, τον αδερφό του Carlos και παλαιότερο παγκόσμιο πρωταθλητή στο Endurance. [Δείτε το video στην αρχή του άρθρου] Σταδικά η πίστα στέγνωνε αφήνοντας γύρο με τον γύρο τον ρυθμό να ανέβει. Καμία «κούραση» από αύξηση θερμότητας, εκείνες τις «ραγάδες» που περιμένεις να δεις από ένα ελαστικό δρόμου που έχει δεχτεί την υψηλότερη δόση δύναμης από τα superbike με τα ηλεκτρονικά που σε κάνουν μάγκα και σε αφήνουν να χουφτώσεις το αρκουδόγκαζο τέρμα ενώ ξύνεις το γόνατό σου!

Η ανάλυση θα ακολουθήσει στο τεύχος Μαΐου για τις δυνατότητες του SportsmartTT στην πίστα, αλλά εκείνο που κάνει εντύπωση δοκιμάζοντάς το σε γνώριμες μοτοσυκλέτες, είναι πως μειώνει την «επιθυμία» της μοτοσυκλέτας να σηκωθεί στο δυνατό φρενάρισμα και απαιτεί εξαιρετικά λίγη δύναμη στο γυροσκοπικό φαινόμενο. Πάντα με δεδομένο πως είναι ένα ελαστικό δρόμου, χωρίς να το συγκρίνεις με τα αγωνιστικά ελαστικά, όπως τα GPRacer και Pro για παράδειγμα. Το μυστικό για το παραπάνω είναι στην κατασκευή του σκελετού και μετά στο προφίλ του ελαστικού. Έχει ανακαλυφθεί εδώ ένας νέος συνδυασμός που η Dunlop θα μεταφέρει στα εμπρός ελαστικά όλης της αγωνιστικής της σειράς μέσα στο 2018. Φυσικά δεν εννοεί πως θα είναι αυτούσια η μεταφορά αυτή, αλλά πως θα εφαρμόσει την πρακτική αυτή και στην σκληροπυρηνική της σειρά.

Το άλλο μεγάλο μυστικό του SportsmartTT, είναι το πολυμερές που αποτελεί την βάση για την σύσταση της γόμας κι ευθύνεται εκτός των άλλων και για την πρόσφυση που ανακαλύπτει το ελαστικό στην βροχή. Η αποβολή της πρόσθετης θερμότητας από την επιφάνειά του γίνεται αξιοποιώντας τις κατάλληλα σχεδιασμένες αυλακώσεις, κάτι που φυσικά ισχύει για όλα τα ελαστικά. Η χάραξη βοηθά την αποβολή θερμότητας σε όλα τα ελαστικά δρόμου, δεν υπάρχει καμία εφεύρεση εδώ, απλά ο σχεδιασμός στο SportsmartTT έχει γίνει με αρχικό γνώμονα την αποβολή της πρόσθετης θερμότητας, κι έπειτα την αποβολή του νερού. Για αυτό και εντυπωσιάζει ακόμα περισσότερο το γεγονός πως δουλεύει τόσο καλά και στην βροχή, πάντα εντός των πλαισίων που αναφέρθηκαν πιο πάνω, πως δηλαδή ελαχιστοποιούνται τα περιθώρια διόρθωσης.

Η συγκεκριμένη πίστα δεν διαθέτει κερκίδες, δεν γίνονται αγώνες, αλλά χρησιμοποιείται όλο τον χρόνο ως πεδίο δοκιμών από αρκετές ομάδες, τόσο αυτοκινήτου όσο και μοτοσυκλετών, γιατί προσφέρει την δυνατότητα διαχωρισμού σε επιμέρους τμήματα. Η Dunlop είχε εξασφαλίσει μία ντουζίνα ολοκαίνουρια Kawasaki Z400 που είχαν μηδενικά χιλιόμετρα στο κοντέρ, κι έχοντας κόψει τις εσωτερικές στροφές μας προσέφερε την ίδια διαδρομή που λίγο πριν η Michelin χρησιμοποιούσε για δοκιμή στο βρεγμένο. Θα ξεκινούσαμε με νωπή πίστα, θα οδηγούσαμε στο στεγνό και θα καταλήγαμε στο βρεγμένο, σε μερικά εικοσάλεπτα που είναι από τα πιο διασκεδαστικά, σε μία σειρά ταξιδιών το τελευταίο διάστημα που περιλαμβάνουν μέχρι και την πίστα του Ascari! Κι όμως το Kawasaki Z400 ήταν ένα απίστευτο παιχνίδι και τα SportsmartΤΤ το έκαναν τόσο ασφαλές που μονάχα η έντονη βροχή ήταν ικανή να με κατεβάσει από την σέλα! Κερδίζοντας έτσι και την εμπειρία οδήγησης του νέου Z400, τα SportsmartTT έδειξαν πως καταφέρνουν να ζεσταθούν και στις μικρότερες διαστάσεις! Όλη η επιχειρηματολογία, η τεχνική ανάλυση των νέων SportsmartTT και κάθε προβληματισμός μας μαζί τους, θα ακολουθήσει στο τεύχος Μαΐου του MOTO!

Ένα νέο ελαστικό που έρχεται να συναντήσει τα θρυλικά Pirelli της κατηγορίας, και το επίσης εξαιρετικό Michelin αυξάνοντας κατακόρυφα τον ανταγωνισμό!

 

Ετικέτες