Οδηγούμε Honda Africa Twin 2018 – Πρώτες εντυπώσεις [video]

Πρώτες εντυπώσεις από την αποκλειστική δοκιμή
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/2/2018

Η νέα Honda Africa Twin 2018 είναι όσο αλλαγμένη θα ήθελες να είναι, και μαζί της φέρνει και την έκδοση Adventure Sports, καταθέτοντας έτσι στεφάνι στους τροχούς της θρυλικής 650… πιστή σε εκείνη από τα χρώματα, μέχρι τον μικρό αποθηκευτικό χώρο στην ουρά! Και είναι όσο αλλαγμένη θα ήθελε κανείς, ώστε να μην αδικεί το προηγούμενο μοντέλο και παράλληλα να εισάγει κάτι νέο. Σχετικά νέο δηλαδή γιατί οι αναγνώστες του MOTO ξέρατε αποκλειστικά ανάμεσα σε όλο τον κόσμο, πίσω στο 2016, πως το ’18 θα έρθει η ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού! Αυτή μάλιστα είναι και μία από τις πιο μεγάλες διαφορές του νέου μοντέλου, και η επίδρασή της στην οδήγηση είναι κάτι που θα αναλύσουμε εκτενώς στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ.

Ας ξεκινήσουμε όμως με μία ακόμα αποκάλυψη: Βάλτε άλλα δύο χρόνια και θα έρθει και στην Africa Twin, η πρώτη πλήρως διασυνδεδεμένη οθόνη οργάνων της Honda (περίπου ίδια με εκείνη που είδαμε στο φετινό Goldwing) - με χρώματα και γραφικά, όλα αυτά που έχει δηλαδή ο ανταγωνισμός. Το γράφει –κι αυτό- πρώτο το MOTO!

..οι αναγνώστες του MOTO, γνωρίζατε αποκλειστικά ανάμεσα σε όλο τον κόσμο πίσω στο 2016, πως το ’18 θα έρθει η ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού!

Αυτές τις μέρες λοιπόν είμαστε στην Ισπανία, όπου δοκιμάζουμε αποκλειστικά την νέα Africa Twin σε όλες τις εκδόσεις, κι όπως είπε ο κ. Tanaka, ο Ιάπωνας υπεύθυνος δοκιμών εξέλιξης:

«Σάνος (έχουμε πει πως το Θήτα είναι δύσκολο να το προφέρεις στα Ιαπωνικά) δεν θέλουμε έγχρωμη οθόνη στην Africa και σίγουρα και κάποιοι πελάτες δεν θέλουν, αλλά θα αναγκαστούμε να αλλάξουμε τα όργανα της μοτοσυκλέτας. Αλλιώς δεν θα συμβαδίζουμε με τον ανταγωνισμό..».

«Αναγκαίο κακό λοιπόν, αν και τους παραδοσιακούς ήδη με τα υπάρχοντα όργανα τους έχετε ενοχλήσει.. αν δεν είναι μεγάλα και αναλογικά τότε δεν έχει για εκείνους ιδιαίτερη διαφορά»

Βέβαια η μικρή αλλαγή στα όργανα για φέτος, είναι προς την θετική πλευρά από θέμα εργονομίας, καθώς τώρα έγινε ενιαία χωρίς πλαστικές εγκοπές.. Γιατί και πως η αλλαγή, αναλυτικά στο επόμενο τεύχος.

Η νέα Africa Twin έρχεται λοιπόν με μία πρόσθετη έκδοση που έχει μεγαλύτερο ρεζερβουάρ, κατά πέντε λίτρα ωφέλιμης χωρητικότητας, και πιο πλούσιο εξοπλισμό, αν κι αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι τα γραφικά με το μπλε και το κόκκινο να σπάνε το λευκό και να ακολουθούν πίστα την παράδοση της 650. Είναι κι εκείνο το μεγάλο Adventure Sports λογότυπο που έτσι κι αλλιώς δεν σε αφήνει να ξεχάσεις τις ρίζες. Κι αυτός ήταν άλλωστε ο σκοπός, όπως αναφέρει το αυτοκόλλητο στο ρεζερβουάρ, να υπενθυμίσει πως η Africa συμπληρώνει τριάντα χρόνια!

οι νέοι διακόπτες επιλογής λειτουργίας τους DCT, είναι μικρογραφία από την νέα Goldwing και με ίδιο εσωτερικό μηχανισμό

Μπορεί να θυμάστε ίσως, πως στο προηγούμενο μοντέλο είχαμε τονίσει τις διαφορές στις αρχικές ρυθμίσεις της ανάρτησης ανάμεσα στην έκδοση με DCT και σε εκείνη με το συμβατικό κιβώτιο. Η διαφορά συνεχίζει να υπάρχει κι εδώ, στην πιο βαριά κι ογκώδη Adventure Sport έκδοση, με την οποία ξεκινήσαμε την πρώτη ημέρα οδήγησης. Είχαμε μπροστά μας ένα από τα πιο βαρυφορτωμένα προγράμματα να ακολουθήσουμε, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για τέσσερις δοκιμές, δύο εκδόσεις της Africa Twin που γίνονται τέσσερις, μόλις προσθέσεις και τα κιβώτια. Διότι ναι, το DCT αλλάζει αρκετά την συμπεριφορά της Africa Twin, πόσο μάλλον τώρα που βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή του…

Με τις νέες αλλαγές πρέπει επίσης από εδώ και πέρα να σταματήσουμε να μιλάμε για το DCT με όρια στροφών, καθώς στην νέα Africa οι στροφές παίζουν πρακτικά μηδενικό ρόλο στο πότε θα γίνει η αλλαγή. Πάντα ήταν έτσι βέβαια, απλά η Honda ανακοίνωνε το χαμηλότερο και το υψηλότερο επίπεδο αλλαγής για το DCT, καθώς ήταν ο πιο εύκολος τρόπος να δώσει την συνολική εικόνα για το που περίπου έρχονται οι αλλαγές των σχέσεων. Τώρα αυτό δεν έχει καμία σημασία, στην νέα έκδοση ο τρόπος που οδηγείς καθορίζει απόλυτα το πότε θα ανεβάσει ή θα κατεβάσει το κιβώτιο με τους δύο συμπλέκτες και τους δύο άξονες, που ο ένας είναι μέσα στον άλλο… Επίσης κάτι που ξεφεύγει από τα στενά όρια που βάζει το internet και θα το αναλύσουμε στην έντυπη έκδοση..

Ωστόσο ευκολία στις αλλαγές έχεις και με το κανονικό κιβώτιο –αν θέλεις. Μία ευκολία που με την ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού ήταν πλέον επιτρεπτή η εγκατάστασή της. Πρόκειται για ένα quickshifter με τρεις διαφορετικές καταστάσεις λειτουργίας που δουλεύει τόσο ομαλά και προοδευτικά, ώστε να δημιουργεί αυτομάτως αναπόφευκτες συγκρίσεις με τον ανταγωνισμό. Και ναι, βρίσκεις την νεκρά εκεί που θέλεις, όταν την θέλεις. Δεν προσθέτει δηλαδή κάποια άσχημη παρενέργεια, όπως επίσης έχουμε δει να συμβαίνει..

χαίρεσαι οδήγηση σε κάθε ρυθμό

Αρκετά διαφορετικός ο ήχος από το εργοστασιακό τελικό, μπάσος και συνοδευόμενος από ενιαίο ήχο κινητήρα, χωρίς να ακούς διάφορα μηχανικά μέρη να κάνουν παραφωνίες, μία λεπτομέρεια που περνά από το αυτί και φτάνοντας στον εγκέφαλο, πάει και βρίσκει το υποσυνείδητο για να τον μεταφράσει σε αίσθηση αξιοπιστίας. Φυσικά αυτό που δεν φτάνει αμέσως στο υποσυνείδητο, είναι ότι όλο αυτό έχει κι άλλη μετάφραση, που είναι το βάρος..

Το ενιαίο σιδερένιο πλαίσιο έχει βέβαια μικρές διαφορές, αλλά συνεχίζει να ευθύνεται για την άψογη κατανομή βάρους.

Μικρή σημείωση: Ο σχεδιασμός του είναι εξαιρετικά όμοιος με το CRF450 Rally σε σημείο που οι δοκοί ταυτίζονται στην γεωμετρική τους αποτύπωση απόλυτα. Από εκεί και πέρα είναι οι έξι βάσεις του κινητήρα, αντί για τέσσερις –το πιο συνηθισμένο- που δημιουργούν μία ομοιογενή συμπεριφορά, επιτρέποντας λιγότερα γραμμάρια μετάλλου στο πλαίσιο.

Λεπτότερο και καλύτερα δεμένο, για να το πούμε πιο απλά, αν και στο σύνολό της η Africa Twin δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να είναι η ελαφρότερη της κατηγορίας..

η νέα Africa Twin είναι ο ορισμός της μοτοσυκλέτας για βόλτες, από ένα απόγευμα έως μία ζωή ολόκληρη…

Ένα άλλο παράδειγμα για το ότι δεν γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια, είναι τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη. Στο προηγούμενο μοντέλο ενοχλούσαν την όρθια θέση οδήγησης, τώρα μετακινήθηκε το σημείο που βιδώνουν στο πλαίσιο και ταυτόχρονα ενισχύθηκαν σε αντοχή και.. πάχος. Οι νέες Ευρωπαϊκές προδιαγραφές, ορίζουν με μεγάλη ακρίβεια ένα όριο δύναμης που πρέπει τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη να αντέχουν χωρίς την παραμικρή στρέβλωση ή ρωγμή. Όλοι οι κατασκευαστές, όπως κι η Honda στην προηγούμενη Africa, στοχεύουν με εξίσου μεγάλη ακρίβεια ακριβώς το όριο αυτό. Η νέα έκδοση από την άλλη το υπερκαλύπτει. «Έχει πέσει σίδερο παντού» ξανά με απλά λόγια. Αυτό βέβαια δεν είναι πάντα δόκιμο, κι ορίστε παρακάτω ακριβώς μία τέτοια περίπτωση:

Στον ιντερνετικό αέρα της Τσεχίας, θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες μία εξαιρετικά δυναμική φωτογραφία, όπου ένα Africa Twin πλαγιολισθαίνει εντυπωσιακά λες και είναι ένα μικρότερο CRF κι εμείς βρισκόμαστε στο Dakar.. θα συνοδεύεται όμως με το επόμενο στιγμιότυπο, που είναι το αποτέλεσμα της πλαγιολίσθησης..

Το πρώτο σπασμένο πλαίσιο σε Adventure Sport, τίποτα που δεν μπορείς να φτιάξεις σε μία τριτοκοσμική χώρα, στη μέση του ταξιδιού της ζωής σου, απλά με μία οξυγονοκόλληση μιας και είναι όλο σίδερο, αλλά φυσικά κανείς δεν σκέφτεται έτσι.

Αυτό που σκέφτονται οι περισσότεροι είναι πως αντικρύζουν ένα κατεστραμμένο μηχανάκι. Έχουν και τα δύο την δική τους αλήθεια..

Συνολικά το νέο Africa Twin έχει όσες αλλαγές χρειάζεται για να σταθεί απέναντι στον ανταγωνισμό που ολοένα σκληραίνει, χωρίς να κάνει τους προηγούμενους ιδιοκτήτες να αισθάνονται πως η μοτοσυκλέτα τους έχει παλιώσει.

Στην πράξη βέβαια η διαφορά στην οδήγηση είναι σημαντική και τις τελευταίες ημέρες δόθηκαν πολλές ευκαιρίες για να γίνει η διαπίστωση αυτή. Άσφαλτος και χώμα, σε συνεχή εναλλαγή των διαφόρων εκδόσεων έφτιαξαν ένα μακρύ κατάλογο σημειώσεων που αποτελεί τη βάση για την αναλυτική παρουσίαση, που αποκλειστικά θα διαβάσετε στο επόμενο τεύχος του MOTO.

Η νέα Africa Twin και η αντικειμενικά όμορφη Adventure Sport, ξεκινούν τώρα την παραγωγή τους.. Υπάρχει βέβαια αντικειμενική ομορφιά; Η απάντηση είναι πως ναι, κι έχει να κάνει με την συμμετρία, είναι το βασικό θεμέλιο και η Africa Twin ακολουθεί πιστά τον κανόνα…

Η εξοικονόμηση βάρους από την μπαταρία και μόνο, είναι αρκετά μεγάλη!

Ο υπεύθυνος δοκιμών κ. Tanaka και ο υπεύθυνος εξέλιξης κ. Nishimura ήταν μαζί μας συνέχεια, ώστε να απαντούν σε ερωτήματα!

 

Αποκλειστικά στην Κροατία: Original Flat Track μαθήματα με H-D!

Με δάσκαλο τον Ruben Xaus!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/5/2018

Μια μοναδική εμπειρία μας είχε ετοιμάσει η Harley Davidson στην Κροατία, όπου έγινε η παρουσίαση των Road Glie, Street Glide, Iron 1200 και Forty Eight Special. Η τελευταία ημέρα από τις συνολικά τρεις της χορταστικής παρουσίασης, ήταν εξολοκλήρου αφιερωμένη στην οδήγηση Flat-Track που πλήρως θα καλύψουμε εδώ: Οι άνθρωποι της Harley είχαν ετοιμάσει κατάλληλα μια οβάλ πίστα με κόκκινο χρώμα και είχαν διαμορφώσει τέσσερα Street Rod 750,που θα τα χρησιμοποιούσαμε για να μάθουμε, αλλά και για να τρέξουμε αγώνες!

Δάσκαλός μας θα ήταν ο Ruben Xaus, που κάποιοι από εσάς θα τον γνωρίζετε ως εργοστασιακό αναβάτη της Ducati στο παγκόσμιο πρωτάθλημα SBK και κάποιοι άλλοι από την εντυπωσιακή φωτογραφία που τον δείχνει να κάνει full-lock drift με το γόνατο στην άσφαλτο και το ένα χέρι στο τιμόνι, πάνω στη σέλα ενός Hypermotard.

Καθώς είχα βρεθεί στο σεμινάριο του Aaron Colton, που είχε φέρει στη χώρα μας η Red Bull, αλλά και στην εκδήλωση Flat-Track που είχε διοργανώσει η Harley Davidson Athena, νόμιζα ότι ήξερα σε θεωρητικό επίπεδο τι χρειάζεται να κάνεις. Μόνο που ακούγοντας τον Ruben Xaus να μας εξηγεί βήμα-βήμα την τεχνική οδήγησης του flat Track, κατάλαβα ότι θα έπρεπε να ξεχάσω όλα όσα είχα μάθει έως τότε! Εδώ θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε με όσο πιο απλό και κατανοητό τρόπο γίνεται τις βασικές αρχές του Flat-Track, με τις οποίες καταφέραμε μέσα σε μόλις μία ημέρα να ντριφτάρουμε στο χώμα σαν “πρωταθλητές” μια μεγάλη δικύλινδρη Harley.

 

Η μοτοσυκλέτα

Στο πρωτάθλημα Flat-Track επιτρέπεται να συμμετέχουν δικύλινδρες μοτοσυκλέτες από 750 κυβικά και πάνω. Στην δική μας περίπτωση, η Harley Davidson είχε φτιάξει τέσσερα Street Rod 750 που θα χρησιμοποιούσαμε για τα μαθήματα. Οι αλλαγές που είχε κάνει ήταν περιορισμένες σε σχέση με το μοντέλο που πουλάει στα καταστήματα και εξαντλούνταν στο μικρότερο ρεζερβουάρ, το πιο ψηλό τιμόνι, τα πιο μεγάλου μήκους πίσω αμορτισέρ, την αφαίρεση του εμπρός φρένου και την αντικατάσταση της σέλας.

Με αυτές τις αλλαγές, το βάρος μειώθηκε στα 220 κιλά από τα 240 και μετατοπίστηκε ελαφρός πιο μπροστά. Αυτή τη στιγμή, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα προηγείται στη βαθμολογία μια Harley Street Rod 750, η οποία ανήκει στον G. Martin που οι μόνες επιπλέον διαφορές που είχε σχέση με τις μοτοσυκλέτες που οδηγήσαμε εμείς, ήταν στην θέση οδήγησης και στους τροχούς των 19 ιντσών.

 

Η πίστα

Η οβάλ πίστα του Flat –Track είναι η πιο εύκολη στην κατασκευή και φυσικά η πιο φτηνή πίστα που μπορεί να φτιάξει κάποιος. Η “δική μας” είχε συνολικό μήκος περίπου 80 μέτρα και οι δύο ευθείες ανάμεσα στις στροφές ήταν περίπου 60 μέτρα. Με το Street Rod προλάβαινες να βάλεις  2α και κατέβαζες σε 1η για να στρίψεις. Από οδηγικής άποψης, το μήκος της ευθείας δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Αντίθετα, το πλάτος της πίστας αλλάζει την καμπυλότητα των στροφών και ως εκ τούτου αλλάζει και τον χρόνο που έχεις για τις τέσσερεις φάσεις: φρενάρισμα, είσοδος, ρύθμιση πορείας και έξοδος.

 

Εξοπλισμός

Ο εξοπλισμός που χρειάζεται για να οδηγήσεις μια μοτοσυκλέτα Flat-Track είναι πολύ απλός. Ο Ruben Xaus φορούσε δερμάτινη φόρμα και μπότες για άσφαλτο, όμως μετά την τούμπα που έφαγα, όπου η άκρη του τιμονιού με χτύπησε στο στήθος, θεωρώ ότι ο θώρακας off-road είναι πολύ καλή ιδέα.

Αυτό που είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για οδήγηση Flat Track είναι η ατσάλινη σόλα στο αριστερό πόδι. Χωρίς αυτή ΔΕΝ ΟΔΗΓΑΣ Flat-Track αλλά κάτι άλλο, πιθανότατα enduro ή motocross. Στο Flat-Track το αριστερό σου πόδι είναι ΕΝΕΡΓΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ και η ατσάλινη σόλα είναι αυτό που σου επιτρέπει να το κάνεις.

 

Εκκίνηση

Oι μοτοσυκλέτες του Flat-Track έχουν μεγάλους δικύλινδρους κινητήρες και είναι αρκετά πιο βαριές από τις enduro. Το βάρος προσφέρει μεν επιπλέον πρόσφυση και αποτρέπει τις σούζες, όμως τα Flat-Track ελαστικά δεν έχουν μεγάλα τακούνια. Έτσι στην εκκίνηση είναι καλύτερα να έχεις 2η σχέση, παρά να ξεκινάς με 1η που θα κάνει τον πίσω τροχό να σπινάρει ευκολότερα.

Ευθεία

Στην ευθεία τα πράγματα είναι εύκολα, αφού η μοτοσυκλέτα είναι όρθια, οπότε όλη η δύναμη του κινητήρα περνάει στον πίσω τροχό χωρίς μεγάλες απώλειες. Φυσικά, αναλόγως το μήκος της ευθείας που έχει η πίστα ανεβάζεις ταχύτητες. Στο αμερικάνικο πρωτάθλημα οι μοτοσυκλέτες αγγίζουν ή και ξεπερνούν τα 200km/h. Να θυμίσουμε ότι δεν έχουν εμπρός φρένα…

 

Φρενάρισμα-είσοδος

Στο Flat-Track η έννοια του φρεναρίσματος είναι κάπως διαφορετική από τα υπόλοιπα είδη οδήγησης. Ένα μεγάλο πίσω δισκόφρενο έχει τον απλό ρόλο του “επιβραδυντή” και όχι τον περίπλοκο ρόλο που έχουν τα φρέμα εμπρός-πίσω στις μοτοσυκλέτες street και off-road. Σε αντίθεση με το enduro και το motocross που με το πίσω φρένο ελέγχεις ή προκαλείς το drift, στο Flat-Track απλώς το χρησιμοποιείς για να μειώσεις ταχύτητα όσο η μοτοσυκλέτα είναι όρθια ΠΡΙΝ τη στροφή, ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ το μπλοκάρισμα του πίσω τροχού.

Ταυτόχρονα με το φρενάρισμα κατεβάζουμε ταχύτητες και αμέσως ΠΑΤΑΜΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ το αριστερό μας πόδι στο χώμα. Η μοτοσυκλέτα είναι ακόμα όρθια και παραμένει όρθια μέχρι το σημείο εισόδου. Στο σημείο εισόδου για την στροφή ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ τον συμπλέκτη, ΑΚΡΙΒΩΣ την στιγμή που αρχίζουμε να πλαγιάζουμε τη μοτοσυκλέτα και έχουμε ΕΝΤΕΛΩΣ κλειστό το γκάζι. Ο πίσω τροχός θα αρχίσει την πλαγιολίσθηση. Το μεγαλύτερο μέρος του σωματικού μας βάρους στηρίζεται στο αριστερό μας πόδι, που γλιστράει σαν σκι πάνω στο χώμα χάρη στη μεταλλική σόλα. Ρυθμίζοντας την πίεση που βάζουμε στο αριστερό πόδι, ρυθμίζουμε και την κλίση της μοτοσυκλέτας. Μειώνοντας την πίεση στο πόδι η μοτοσυκλέτα ξαπλώνει περισσότερο και αυξάνοντας την πίεση στο πόδι η μοτοσυκλέτα σηκώνεται. Η ρύθμιση του πλαγιάσματος, ρυθμίζει ταυτόχρονα και το μέγεθος της πλαγιολίσθησης. Όσο πιο πολύ πλαγιάζουμε την μοτοσυκλέτα, τόσο πιο πολύ ανοίγει την γραμμή του ο πίσω τροχός. Όσο σηκώνουμε την μοτοσυκλέτα, τόσο μειώνεται και το ντριφτάρισμα. Επίσης, ρυθμίζοντας το ντριφτάρισμα, ρυθμίζουμε και την επιβράδυνση της μοτοσυκλέτας. Περισσότερο πλάγιασμα, περισσότερο ντριφτάρισμα και περισσότερη επιβάδυνση. Στόχος μας είναι στην κορυφή της στροφής η μοτοσυκλέτα να κοιτάει προς την έξοδο της στροφής. Μέχρι εκείνη την στιγμή ΔΕΝ ανοίγουμε το γκάζι.  

 

Έξοδος-επιτάχυνση

Αυτό το σημείο είναι το πιο δύσκολο και απαιτητικό σημείο στο Flat-Track και όχι η είσοδος με τις πάντες, που αν το κάνεις μια φορά μετά το επαναλαμβάνεις εύκολα. Το παραμικρό άνοιγμα του γκαζιού θα μεταφέρει βάρος στον πίσω τροχό και θα αποφορτίσει τον εμπρός.

Άρα δεν μπορείς να αλλάξεις κατεύθυνση από την στιγμή που θα ανοίξεις το γκάζι και η μοτοσυκλέτα θα ανοίξει τη γραμμή της και θα σηκωθεί. Αν το παρακάνεις με το γκάζι και γλιστρήσει πίσω, τότε το high-siding είναι πολύ κοντά. Θα πρέπει η μοτοσυκλέτα να είναι αρκετά όρθια για να αρχίσεις να ανοίγεις το γκάζι. Ειδικά αν θέλεις να κάνεις και γρήγορους χρόνους και όχι μόνο να διασκεδάσεις. Ξαναλέμε ότι τα ελαστικά αυτά δεν έχουν μεγάλα τακούνια, άρα η πρόσφυση του πίσω τροχού είναι ανάλογη με το πόσο βάρος τα πιέζει. Οπότε με όρθια τη μοτοσυκλέτα έχεις την μέγιστη δυνατή πρόσφυση. Ένα ακόμα μυστικό για γρήγορους χρόνους είναι να ανεβάσεις ταχύτητα νωρίς στην έξοδο της στροφής, αρκετά πριν πιάσεις κόφτη με την προηγούμενη σχέση.

 

Hot Tip

Ακούγεται δύσκολο για να το κάνεις από την αρχή, όμως το Flat-Track θέλει ΦΟΡΑ στην είσοδο της στροφής. Όσο περισσότερη φόρα έχεις, τόσο πιο εύκολο είναι να ελέγξεις την πορεία της μοτοσυκλέτας και τόσο πιο ήρεμα συμπεριφέρεται.

      

Σε επόμενο τεύχος του MOTO θα επεκταθούμε περισσότερο στην τεχνική της πλαγιολίσθησης! Όπως όμως βλέπετε και στις φωτογραφίες, με τις σωστές οδηγίες μπορείτε εύκολα να οδήγησετε εντυπωσιακά, διασκεδάζοντας!

Ετικέτες