Aprilia RSV4 1100 Factory – Τελική Ταχύτητα [VIDEO]

Πλήρης δοκιμή στο τεύχος Μαΐου
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/5/2019

Στο τεύχος που κυκλοφορεί φιλοξενούμε την πλήρη κι αναλυτική δοκιμή του νέου Aprilia RSV4 1100 Factory που για να την πραγματοποιήσουμε δεσμεύσαμε την πίστα των Μεγάρων για αποκλειστική χρήση και ζητήσαμε την συνδρομή του πολυπρωταθλητή και φίλου, Λευτέρη Πίππου. Οι αναγνώστες του ΜΟΤΟ θα ζήσετε την εμπειρία της οδήγησης με τον καλύτερο τρόπο, ανακαλύπτοντας συναισθήματα και παρατηρήσεις του Έλληνα πολυπρωταθλητή Λευτέρη, καθώς και τις δικές μας, που είναι πιο κοντά στο… φυσιολογικό, μιας και είναι πολλοί λίγοι εκείνοι που έχουν την σωματική αντοχή του Λευτέρη απέναντι σε συνεχόμενα γυρολόγια στην πίστα, με μία μοτοσυκλέτα που αποδίδει 200 άλογα στον τροχό.

Κατά την διάρκεια του δεκαήμερου που συμβιώσαμε με το «εργοστάσιο» συναισθημάτων της Aprilia, πραγματοποιήσαμε και τις απαραίτητες μετρήσεις -όπως μόνο το ΜΟΤΟ κάνει- και μία μικρή γεύση τόσο από τις μετρήσεις όσο και την δοκιμή μπορείτε να δείτε και στο παρακάτω video:

Η μέγιστη τελική που είδαμε στο κοντέρ ήταν τα 314 χιλιόμετρα ανά ώρα. Έφτασε για κλάσματα του δευτερολέπτου στο «4», παραμένοντας στα 313 χιλιόμετρα αρκετά πιο σταθερά. Εύκολα φτάνει τα 290 με 5η στο κιβώτιο, όμως οι δρόμοι και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, δεν είναι στρωμένοι στην εντέλεια κι εκεί που μπορούσαμε εμείς να κάνουμε την δοκιμή δίχως την παρουσία αυτοκινήτων και υπόλοιπων ανθρώπων, η ομαλή επιτάχυνση ήταν απαραίτητη και καθολική απαίτηση, διαφορετικά ο εμπρός τροχός παρουσίαζε μία έντονη ταλάντωση που μπορούσε να οδηγήσει σε ολέθρια αποτελέσματα. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν φυσικά με την ίδια την μοτοσυκλέτα. Αν είμασταν στο Losail ή στο Mugello, τα 313 θα ήταν μία πραγματική ασφαλή ταχύτητα, όσο ασφαλές ακούγεται και το 213. Στην Ελλάδα τέτοια πίστα δεν υπάρχει.

Οδηγούμε πρώτοι: Aprilia RSV4 1100 Factory 2019 - Δυναμομέτρηση για συζήτηση!

Να σας θυμίσουμε πως για να δούμε 358 στο κοντέρ του Kawasaki H2R, όντας οι μοναδικοί δημοσιογράφοι στην Ελλάδα που το έχουμε οδηγήσει, δυναμομετρήσει και πραγματικά δοκιμάσει, χρειάστηκε να δεσμεύσουμε το αεροδρόμιο Τατοΐου και είχαμε πάλι πρόβλημα χώρου. Η ταχύτητα αυτή ήταν πρακτικά μία μέτρηση χιλιομέτρου, δεν είχαμε στην διάθεσή μας μία κλειστή για το κοινό γέφυρα όπως ο Τούρκος Σοφούογλου, για να δούμε το 400άρι… Τα 358 αντιστοιχούσαν τότε σε 322 πραγματικά από τα οποία έπρεπε να επιβραδύνουμε στο όριο καθώς σε διακόσια μέτρα μπαίναμε σε ακάθαρτο τσιμέντο γεμάτο με πέτρες και λίγο πιο μετά τελείωνε ο διάδρομος. Με λίγα λόγια δεν υπάρχουν πεδία δοκιμών για κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, κι έτσι είναι διαφορετικό να μετράς επιτάχυνση στο χιλιόμετρο και τελείως διαφορετικό – για αυτές τις μοτοσυκλέτες- να παραμένεις για ώρα σε αυτά τα χιλιόμετρα, περιμένοντας να ανέβει η πραγματική τελική ταχύτητα. Η ένδειξη στο κοντέρ δεν συμβαδίζει με τα πραγματικά χιλιόμετρα και η απόκλιση είναι σε κάθε δεκάδα χιλιομέτρων διαφορετική, δεν προχωρά αναλογικά ή προοδευτικά.

Στην περίπτωση του RSV4 1100 Factory το κοντέρ μπορεί να δείχνει 313 και για λίγο 314 αλλά τα χιλιόμετρα παραμένουν στα 299 που ξέρουμε πως έχουν τυπικά συμφωνήσει οι κατασκευαστές. Αυτό δεν είναι πλέον ούτε απόλυτο σύνορο, ούτε και πρέπει να παραμένει δυνατά κλειδωμένο και ο λόγος είναι περιπτώσεις σαν τις παραπάνω. Έχουμε φτάσει πλέον να οδηγούμε MotoGP μοτοσυκλέτες στα Trackday, κι όταν μιλάμε για trackday σε πίστες όπως οι παραπάνω, η τελική ταχύτητα και το αν αυτή περιορίζεται έχει έμπρακτο νόημα. Από την στιγμή που οι κατασκευαστές δεν φτιάχνουν μοτοσυκλέτες για την Ελλάδα αποκλειστικά, κι από την στιγμή που το ΜΟΤΟ δεν είναι ένας φτηνός οδηγός αγοράς, αλλά δοκιμάζουμε τις μοτοσυκλέτες για να ξέρετε με κάθε λεπτομέρεια πως είναι τα πράγματα στην μοτοσυκλετιστική ζωή και πώς προχωρούν, λέγοντας και τα καλά και τα στραβά, η τελική έχει κι αυτή την σημασία της.

Αν λοιπόν ο δρόμος εμπρός είναι κατηφορικός και βγεις στην ευθεία από μία στροφή με μπόλικα χιλιόμετρα έχοντας «άπλα» μπροστά σου, υπάρχει περίπτωση να δεις και περισσότερα από 313 ή 314. Θα πρέπει όμως να έχεις κατηφόρα διότι η πραγματική είναι ήδη στα 299. Ο περιορισμός αυτός φαίνεται να μην είναι κάτι που δύσκολα ξεπερνιέται, αν είσαι τυχερός να οδηγείς το «τεντωτήριο μυών» της Aprilia σε πίστες με τέτοιες δυνατότητες. Στο video μπορεί να βλέπετε πως τα πραγματικά στα 313 είναι τα 297, αλλά αυτό έχει να κάνει με το σημείο εκείνη την στιγμή και το γεγονός πως η ένδειξη στο κοντέρ δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα. Με έντονες αναπηδήσεις που το λογισμικό της κάμερας φιλτράρει είναι λογικό να χάνεις ένα ή δύο χιλιόμετρα τελικής από το «μαλακό» όριο των 299. Θα μπορούσε η Aprilia να δείχνει 299 και να αφήνει τα χιλιόμετρα να ανέβουν, σε μία αντίστροφη διατήρηση της τυπικότητας, όπως έχουμε δει να συμβαίνει από τους έτερους Ιταλούς για παράδειγμα.

Από εκεί και πέρα κάθε νούμερο παύει να έχει την οποιαδήποτε σημασία. Αυτή η μοτοσυκλέτα, όπως και κάθε Hyperbike, έχει φτιαχτεί για να προσφέρει συγκίνηση με το κιλό και συναίσθημα στο όριο της λιποθυμίας. Μπορεί στην Ελλάδα να μην υπάρχει πίστα να ξεδιπλώνει την τελική της, αλλά αυτό που έχει -κι αυτό που δεν θα καταλάβει κανείς αν δεν διαβάσει αναλυτικά την δοκιμή- είναι μία ταχύτητα επάνω στα Μέγαρα, για παράδειγμα. Ροπή και δυνατή επιτάχυνση σε οδηγούν να ξεχάσεις όσα ήξερες, κι όπως είπε και ο Λευτέρης κατεβαίνοντας από την σέλα της μόλις στους πρώτους ακόμη γύρους: «Εεε ναι, πώς να μην κάνεις έτσι ρεκόρ στις Σέρρες!!!»

Ετικέτες

GPX POPz 125 VIDEO – Δοκιμή του νέου παπιού της ελληνικής αγοράς

Μοντέρνο με κλασσικές γραμμές και έμφαση στην πρακτικότητα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/9/2022

Με έμφαση στην πρακτικότητα και την οικονομία χρήσης, βασικούς λόγους που το παπί έγινε ένα από τα πλέον δημοφιλή είδη δικύκλου στον κόσμο, η GPX μας συστήνει το POPz 125, ένα μοντέρνο παπί που δεν ξεφεύγει από την δοκιμασμένη -και αγαπημένη- παραδοσιακή συνταγή των παπιών.

Στην Ελλάδα έχουμε λατρέψει τα παπιά, πολύ περισσότερο από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και αυτό δεν έγινε τυχαία. Στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης που βρισκόμαστε έχουμε και άλλα κοινά στοιχεία με τις ασιατικές χώρες όπου το παπί γεννήθηκε και τώρα συνεχίζει να μεσουρανεί με εκατομμύρια πωλήσεις ετησίως, με αγώνες που μετρούν πολυάριθμες συμμετοχές και με μία ποικιλία μοντέλων που δεν έχει υπάρξει αντίστοιχή της στο παρελθόν.

Η Ταϊλάνδη είναι μία από αυτές τις χώρες όπου το παπί κυριολεκτικά εκπροσωπεί την ατομική μετακίνηση ως πραγματικό αγαθό και συχνά είναι το αποκλειστικό μεταφορικό μέσο ολόκληρης της οικογένειας. Τα παπιά είναι συνέχεια στους δρόμους της πολυπληθούς αυτής χώρας όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας, οι μετατροπές τους συχνά ξεφεύγουν από τα σύνορά της και προσελκύουν ακόμη και τους γείτονες, ενώ το θέμα της αξιοπιστίας τους ανάγεται σε καίριο ζήτημα οικογενειακής ευημερίας.

Για εμάς εδώ κάθε τι νέο οφείλει να περάσει και από την δοκιμή του χρόνου, πριν αποκτήσει τον χαρακτηρισμό «αξιόπιστο», δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Είναι όμως θετική πρώτη εισήγηση πως στην Ταϊλάνδη η GPX θεωρείται premium μάρκα εφόσον η αγορά της Ταϊλάνδης είναι εξαιρετικά δύσκολη, για να πετύχεις κάτι τέτοιο. Οι δικυκλιστές έχουν μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, χωρίς η πλειοψηφία να καβαλά μεγάλες μοτοσυκλέτες που η βαριά φορολογία τους, τις καθιστά απλησίαστες.

Τα κράνη της SHOEI για παράδειγμα είναι στην Ταϊλάνδη δυσανάλογα ακριβά και κανονικά θα έπρεπε να είναι άγνωστα, όμως κατά την τελευταία μου επίσκεψη στους δρόμους της Bangong, ήταν εντυπωσιακά πολλοί όσοι το αναγνώριζαν και ήθελαν να το δουν από πιο κοντά. Δεν είναι τυχαίο που ορισμένοι από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές έχουν εργοστάσια στην Ταϊλάνδη και μάλιστα είναι αμφίδρομος ο λόγος ανάπτυξης μοτοσυκλετιστικής κουλτούρας με την ύπαρξη βαριάς βιομηχανίας μοτοσυκλέτας. Παιδί όλων αυτών είναι και η GPX που έχει καταφέρει σε αυτό το παραπάνω απαιτητικό πλαίσιο να ξεχωρίσει εμπορικά ενώ πλέον εξάγει και σε άλλες χώρες. Μία από αυτές είναι και η Ιαπωνία, η χώρα δηλαδή που γέννησε το παπί.

Ανάποδο δάνειο για το POPz λοιπόν που στοχεύει στην πρακτικότητα και την ευκολία χρήσης με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν και εκείνα τα παπιά που δημιούργησαν το κλίμα αγάπης, κάποτε στην Ελλάδα.

Το δοκιμάσαμε στο τεύχος #633 του MOTO και νωρίτερα από αυτό το είδατε στο motomag, εδώ, με μία πρώτη γνωριμία.

Πάμε να δούμε τώρα με ένα αναλυτικό VIDEO, την δοκιμή του στους πρώτους Ευρωπαϊκούς δρόμους που κινείται έχοντας περάσει τις Euro5 προδιαγραφές και προσφέροντας εγγύηση τριών χρόνων ή 30.000 χιλιομέτρων για να κερδίσει πιο γρήγορα τον πολυπόθητο χαρακτηρισμό, με τον οποίο έγινε γνωστό και στην χώρα προέλευσής του, την Ταϊλάνδη.

Δείτε το VIDEO: