4ος ΠΠΤ 2017 – Ιταλός αναβάτης στα Μέγαρα!

“wild card” στην Ελληνική Ταχύτητα!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

9/6/2017

Έπειτα από την διακοπή συνεργασίας της TEAM WOLF RACING MOTUL με τον αναβάτη της, Χάρη Παρασκευόπουλο, λίγο πριν την εκκίνηση ενός καθοριστικού αγώνα για το φετινό πρωτάθλημα, η ομάδα ενημερώνει με σημερινό της δελτίο τύπου, τα σχέδια της για τον επόμενο αγώνα και την εξέλιξη του ΠΠΤ 2017.

Όπως είχαμε γράψει, είχε σκοπό έπειτα από την απουσία της στις Σέρρες, να επανέλθει για τον αγώνα των Μεγάρων με έναν αναβάτη έκπληξη, και τήρησε την υπόσχεσή της, χαρίζοντας πράγματι μία μεγάλη έκπληξη. Νέος αναβάτης για την ομάδα λοιπόν, τουλάχιστον για τον επόμενο αγώνα στα Μέγαρα, θα είναι ο Ιταλός Roberto Farinelli που έχει αγωνιστεί και ως wild card στο WSBK. Η TEAM WOLF RACING MOTUL μας δίνει την ευκαιρία να δούμε πώς θα αντιμετωπίσει την… ιδιαίτερη πίστα των Μεγάρων, έναν αναβάτης με τεράστια εμπειρία σε μεγάλες πίστες, αλλά και απέναντι στους δικούς μας κορυφαίους αναβάτες, που εκτός από την γνώση της πίστας, δεν υπολείπονται σε κατάρτιση και οδηγικές ικανότητες.

Το Δελτίο Τύπου της TEAM WOLF RACING MOTUL:

O πρωταγωνιστής του YAMAHA R1 CUP της ΙΤΑΛΙΑΣ Roberto Farinelli, ο νέος αναβάτης της TEAM WOLF RACING MOTUL

Το όνειρο μας ήταν να φτιάξουμε μια ομάδα όπως την βλέπαμε στην TV, στο διαδίκτυο και όπως τις γνωρίσαμε από κοντά στις επισκέψεις μας στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους. Βρεθήκαμε σε πίστες στην Ιταλία, στην Ελβετία και στην Αγγλία, κλείνοντας συμφωνίες συνεργασίας με τις κορυφαίες εταιρίες των χωρών αυτών. Μέσω των εταιρειών αυτών επισκεφτήκαμε τα boxes των συνεργαζόμενων ομάδων, γνωρίσαμε τους ανθρώπους πίσω από τα πολύκροτα ονόματα μεγάλων ομάδων, μάθαμε τη δομή τους και αφουγκραστήκαμε την κουλτούρα τους. Ξέραμε ότι θέλαμε να συγκροτήσουμε μια ομάδα από ταλαντούχους ανθρώπους δεσμευμένους σε ένα κοινό όραμα. Στόχοι μας ήταν οι επιδόσεις, μαζί με την ικανοποίηση και τον ενθουσιασμό όλων όσων μας παρακολουθούν από κοντά στις πίστες και από μακριά στην TV και στο διαδίκτυο.

Μέσα στον ενθουσιασμό μας μπορεί να υποτιμήσαμε το ρητό που λέει πως το δυσκολότερο να αλλάξει σε έναν άνθρωπο είναι ο τρόπος σκέψης του, η κουλτούρα του... Περιπτώσεις όπως ο βοηθός μηχανικού ήταν εύκολες. Στην περίπτωση όμως του νούμερο ένα οδηγού μας, η πραγματικότητα μας έκρυβε μια ακόμα δυσάρεστη έκπληξη μιας και η ελλιπής και λανθασμένη αίσθηση των "εξωαγωνιστικων" υποχρεώσεών του, πρακτικά υποτίμησε την εικόνας της ομάδας μας. Δώσαμε όσες ευκαιρίες και όση υποστήριξη πιστέψαμε ότι χρειαζόταν στους συνεργάτες μας, προκειμένου να πραγματοποιήσουμε μαζί το όνειρο μας. Δυστυχώς σε κάποιες λίγες περιπτώσεις αυτά δεν στάθηκαν αρκετά, με αποτέλεσμα την λήξη της συνεργασίας μας.

Η Team Wolf Racing Motul συνεχίζει πλέον με μεγαλύτερη δυναμική, περισσότερη όρεξη και όντας σοφότερη. Χρησιμοποιούμε τα επιτεύγματα μας για να οικοδομήσουμε το μέλλον όπως το οραματιζόμαστε. Έχουμε έρθει σε συμφωνία με τον πρωταγωνιστή του Ιταλικού YAMAHA R1 CUP Roberto Farinelli (No2 στην μοτοσυκλέτα του), ως οδηγό μας στο δημοφιλή αγώνα των Μεγάρων. Είναι η νεαρή του ηλικία, οι εξαιρετικές συστάσεις, αλλά και η απίστευτη ταχύτητά του που μας οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Έχει επίσης συμμετάσχει σαν wild card στο παγκόσμιο SBK 2 φορές και είναι ΑΥΤΟΣ ο Νο1 υποψήφιος rookie για την μεταπήδηση του εκεί! Επιπλέον, θα μας "συντροφέψει" και στους επόμενους αγώνες της περιόδου 2017.

Θα αποκτήσουμε έτσι την εικόνα που αξίζει σε όλους μας με τον πλέον επαγγελματικό τρόπο, ενώ από την άλλη θα δώσουμε την ευκαιρία σε ένα ακατέργαστο διαμάντι να μάθει όχι μόνο τα μυστικά της ταχύτητας, αλλά και τα μυστικά του επιτυχημένου οδηγού ομάδας. Η υλική, ηθική βοήθεια και η συμβουλευτική στάση της Μotul, μας δίνει την δύναμη να αξιοποιήσουμε όλα αυτά με τον καλύτερο τρόπο. Όχι μόνο ως επαγγελματίες προς επαγγελματίες, αλλά ως άνθρωποι που μοιράζονται το ίδιο πάθος και όραμα για όμορφους, δυνατούς και δημοφιλείς αγώνες.

 

Γιώργος Παρασκευάς

Team Manager

Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης: Από την Κω στην Ισπανία

Το αγωνιστικό ταξίδι ενός “μικρού” Οδυσσέα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/8/2020

Η πόρτα των γραφείων μας άνοιξε για να υποδεχτεί τον “μικρό” Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη και τον πατέρα του που μόλις λίγες ώρες πριν είχαν προσγειωθεί στην Αθήνα. Δεν ήρθαν από το νησί της Κω που είναι η μόνιμη κατοικία τους, αλλά από την Ισπανία, μετά από ένα σκληρό αγωνιστικό πολυήμερο ταξίδι. Είναι μόλις 12 χρονών, όμως τα ταξίδια για τον Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη θα μπορούσαμε να πούμε με μια δόση υπερβολής πως αποτελούν την καθημερινότητά του. Όταν ζεις σε ένα ελληνικό νησί και θέλεις να ασχοληθείς σοβαρά με τους αγώνες ταχύτητας, τότε θα πρέπει να σου αρέσουν τα αεροπλάνα και τα καράβια διότι θα περάσεις πολλές ώρες μέσα σε αυτά.

Ο πατέρας του ο Μεθόδιος είναι πάντα δίπλα του, όμως η ζωή ενός αθλητή και ειδικά ενός μικρού παιδιού που ασχολείται συστηματικά με τους αγώνες μοτοσυκλέτας είναι δυσανάλογα σκληρή για την ηλικία του. Οι ώρες της “μοναξιάς” μακριά από τους φίλους σου και οι ατελείωτες ώρες ταξιδιών είναι πάντα ένα βαρύ αντίτιμο που πρέπει να πληρώσει ένα παιδί που δεν κάνει απλώς την πλάκα του. Θα πρέπει να αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις για να θυσιάσεις όλα τα υπόλοιπα και το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η οικογένειά σου, καθώς κάθε μέτρο και δευτερόλεπτο μακριά από τον τόπο κατοικίας πολλαπλασιάζει το κόστος. Βλέποντας όμως από κοντά τον Σπύρο-Μάριο Φουρθιώτη και τον πατέρα του, καταλαβαίνεις αμέσως πως έχουν κίνητρο και στόχο να φτάσουν έως το τέλος. Και μάλιστα όχι από τον εύκολο δρόμο, αλλά από το κακοτράχαλο μονοπάτι των διεθνών αγώνων.

Με τον διπλό αγώνα της Ισπανίας φρέσκο στο μυαλό τους, οι απαντήσεις τους στα ερωτήματά μας έβγαιναν αβίαστα. Το βασικό πρόβλημα σε αγωνιστικό επίπεδο για εμάς τους Έλληνες είναι οι χώροι για προπόνηση μας λέει ο πατέρας του Μάριου. Κάνουμε μόνοι μας και χωρίς ανταγωνισμό προπόνηση σε πάρκινγκ και μετά πάμε στην Ιταλία και τώρα στην Ισπανία και μπαίνουμε σε πίστες με πλάτος 18 μέτρα! Ναι, υπάρχει η πίστα των Σερρών και ο νέος Δήμαρχος και η νέα διοίκηση μας βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο, αλλά η απόσταση εκτοξεύει τα έξοδα. Η πίστα των Μεγάρων είναι ακατάλληλη. Ο μικρός δεν είχε πέσει ποτέ από οδηγικό λάθος δύο χρόνια σε αγώνες της Ιταλίας και έπεσε δύο φορές μέσα σε μία ημέρα στα Μέγαρα. Έ, από εκεί που έστριψε έχει λακκούβα και από εκεί έχει χώματα και… Δηλαδή να ξεχάσει να οδηγάει για να μάθει το μονοπάτι στα Μέγαρα;

Εύλογα το ερώτημα, πρακτικά, είναι τί λύσεις υπάρχουν στην Ελλάδα για να προχωρήσεις αγωνιστικά ένα παιδί αυτής της ηλικίας και να έχει ελπίδες να διακριθεί σε υψηλού επιπέδου αγώνες στο εξωτερικό. Τρέξαμε τρία χρόνια στα MiniGP. Τον τρίτο χρόνο τρέξαμε περισσότερο για να υποστηρίξουμε τον θεσμό. Δυστυχώς στο πανελλήνιο πρωτάθλημα δεν μπορούν να τρέξουν παιδιά αυτής της ηλικίας. Υπάρχει ένα κενό εδώ που νομίζω πως πρέπει να το κοιτάξει η ΑΜΟΤΟΕ.

Γενικά τα θεσμικά όργανα δεν έχουν ασχοληθεί με τα προβλήματα των νεαρών αναβατών του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Για παράδειγμα οι απουσίες στο σχολείο. Την επόμενη χρονιά ο Μάριος πάει στο γυμνάσιο και αν δεν αλλάξει το πρόγραμμα των αγώνων της Ισπανίας ο μικρός θα έχει μείνει από απουσίες πριν έρθουν τα Χριστούγεννα. Γιατί όμως να πάνε Ισπανία;

Ο υψηλός ανταγωνισμός είναι αυτό που μας οδήγησε εκεί. Αν είσαι μέσα στη 15άδα εκεί, τότε μπορείς να είσαι σίγουρος πως είσαι μέσα στους 15 καλύτερους και σε κάθε άλλη χώρα. Το πρωτάθλημα έχει διεθνείς συμμετοχές και καθώς το επόμενο βήμα είναι το European Talent Cup, δηλαδή τον προθάλαμο για την Moto3, το επίπεδο του ανταγωνισμού είναι κορυφαίο.

Προφανώς η συμμετοχή σε ένα τέτοιου είδους πρωτάθλημα και μάλιστα στην άλλη άκρη της Ευρώπης δεν είναι φτηνή υπόθεση. Όλα στο τέλος καταλήγουν στα χρήματα. Χρειάζεσαι ομάδα και μοτοσυκλέτα με κόστος τουλάχιστον 40.000€ για όλο το πρωτάθλημα, χωρίς φυσικά τα προσωπικά σου έξοδα. Δύσκολα μπορείς να καλύψεις τέτοια ποσά χωρίς τη βοήθεια χορηγών και πραγματικά ευχαριστούμε θερμά όλους όσους μας έχουν βοηθήσει έως τώρα.

Είναι απόλυτα αληθές πως οι Έλληνες αναβάτες και οι οικογένειές τους παλεύουν με τα θηρία όταν πάρουν την απόφαση να ξεφύγουν από την ελληνική αγωνιστική πραγματικότητα. Το οδηγικό ταλέντο και το πείσμα του Σπύρου-Μάριου Φουρθιώτη μπορούν να καλύψουν ένα μέρος από το οικονομικό μειονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους του, όμως δεν μπορείς να κάνεις πάντα θαύματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτός ο τελευταίος αγώνας της Ισπανίας, όπου η μοτοσυκλέτα του Μάριου δεν ήθελε να δουλέψει ποτέ σωστά. Να έχεις κάνει όλα αυτά τα έξοδα για να βρεθείς στην Ισπανία. Να προσπαθείς μέσα σε δύο-τρεις ημέρες ελεύθερων δοκιμαστικών να μάθεις την πίστα και να καλύψεις την απουσία αντίστοιχων χώρων προπόνησης της χώρας σου και τελικά η μοτοσυκλέτα να σβήνει κάθε δύο-τρεις γύρους και οι μηχανικοί να μην μπορούν να βρουν λύση. Σχεδόν αλλάξαμε τα πάντα πάνω στη μοτοσυκλέτα. Μέχρι και το ρεζερβουάρ. Τίποτα! Τελικά καταφέραμε να κάνουμε τον αγώνα, αλλά η απογοήτευση είναι μεγάλη όταν κάνεις τόσες θυσίες για να βρεθείς εκεί. Οι ατυχίες είναι μέσα στο παιχνίδι, αλλά όταν δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου και του χρήματος, πονάνε περισσότερο.

Και ο Μάριος τι λέει για όλα αυτά; Ό,τι κι αν γίνει πάντα θα κάνω κάτι με τις μοτοσυκλέτες. Οι μοναχικές προπονήσεις είναι κάποιες φορές βαρετές, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Δοκίμασα όλα τα αθλήματα που κάνουν και οι φίλοι μου και τα παράτησα. Μου αρέσει αυτό που κάνω και πάντα υπάρχει μια καινούρια πρόκληση. Όπως για παράδειγμα η νέα μοτοσυκλέτα που οδηγάω τώρα με τους μεγάλους τροχούς και σε μεγάλες πίστες, που θέλει άλλον τρόπο οδήγησης με περισσότερη φόρα.

Το επόμενο ταξίδι του Φουρθιώτη στην Ισπανία είναι τον Σεπτέμβρη αλλά με την παρούσα κατάσταση λόγω του COVID-19 κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά αν το αγωνιστικό πρόγραμμα θα τηρηθεί. Κι αυτή η κατάσταση έχει επιπτώσεις και στο κομμάτι που πονάει περισσότερο, δηλαδή της χρηματοδότησης της. Οι περισσότεροι χορηγοί είναι άνθρωποι που ζουν από τον τουρισμό και φέτος τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τον συγκεκριμένο κλάδο. Όμως οι κόποι, το ρίσκο και τα έξοδα έχουν ανταμοιβή κάθε φορά που ο Μάριος ανεβαίνει στο βάθρο και η ελληνική σημαία κυματίζει σε ένα διεθνή αγώνα. Και αυτό γεμίζει με χαμόγελα όλους μας.