Πανελλήνιο ENDURO: Πρώτος γενικής ο Ζώρας με την Σκύδρα να δίνει έναν ωραίο αγώνα!

Οι λίγες συμμετοχές φανερώνουν την ανάγκη να βρεθούν λύσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/10/2022

Ο τρίτος αγώνας για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ENDURO και ο δεύτερος για το Κύπελλο Ελλάδας ολοκληρώθηκαν στην Σκύδρα με περίπου τις ίδιες συμμετοχές που υπήρχαν και στον διπλό αγώνα της Άμφισσας, άρα αρκετά λίγες με βάση την δυναμική που έχει το Enduro στην χώρα μας.

Δύσκολο ξύπνημα κάνει το Enduro από την κατάσταση της πανδημίας που είχε επέλθει τα τελευταία χρόνια και με τρομερή αντίθεση με το MOTOCROSS που από πλευράς νέων συμμετοχών από νεαρά άτομα βρίσκεται αυτή την στιγμή στην κορυφή των ελληνικών πρωταθλημάτων.

Οι συνθήκες ήταν πολύ πιο άσχημες στο ENDURO που άργησε πολύ μέχρι να ξεκινήσει ενώ και φέτος το πρωτάθλημα στριμώχνεται στους τελευταίους μήνες αντί να απλώνεται μέσα στην χρονιά βοηθώντας τον κόσμο να συμμετάσχει με δεδομένο πως επαγγελματίες αναβάτες που ζουν από τους αγώνες δεν υπάρχουν και προτεραιότητα όλων είναι οι υπόλοιπες υποχρεώσεις τους. Μακάρι οι Λέσχες να τα καταφέρουν από την επόμενη χρονιά να αναλάβουν την διοργάνωση νωρίτερα χρονικά.

Το αθλητικό σωματείο  Α.ΜΟ.Σ.ΣΚΥΔΡΑΣ κατάφερε και έδωσε έναν ωραίο αγώνα χωρίς προβλήματα, πέρα από κάποιες κομμένες κορδέλες που ταλαιπώρησαν κυρίως τους αναβάτες του Κυπέλλου που ακολουθούσαν και που φυσικά ευθύνη σε αυτό έχουν και οι συμμετέχοντες.

Οι ειδικές διαδρομές που το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα έκανε τέσσερις γύρους και το Κύπελλο τρεις σε ένα σύνολο αγώνα που έφτασε για το πρωτάθλημα τα 196 χιλιόμετρα, ευνόησαν ιδιαίτερα τον Ζώρα (#301 BETA) που κέρδισε και την γενική και πρώτος φυσικά στην Ε3 κατηγορία του.

Ακολουθούσε ο Κακολύρης (#3 BETA) που δεν τον βόλεψε τόσο το σφιχτό κορδόνι των ειδικών αλλά επικράτησε της κατηγορίας Ε2.

Τρίτος στην γενική, ο συντάκτης του ΜΟΤΟ, Κίμων Καράμπελας (#21 Husqvarna) που πήγαινε μαζί με τον Κακολύρη αρχικά, μέχρι που μία πτώση του στοίχησε σε χρόνο και έμεινε δεύτερος Ε2 και τρίτος γενικής.

Την πρώτη πεντάδα γενικής έκλεισαν ο Γεροντάκης (#300 BETA) και ο Χασάπης (#385 KTM) με τα αναλυτικά αποτελέσματα να ακολουθούν.

Οι συνθήκες την ημέρα του αγώνα ήταν εξαιρετικές και οι ειδικές δεν είχαν μεγάλες διαφορές, πέρα από το γεγονός πως η μία περνούσε και από την πίστα motocross εσωκλείοντας ορισμένα άλματα. Οι λίγες συμμετοχές δημιουργούν και ένα κλίμα φιλικότητας και προσδίδουν μία χαλαρότητα το οποίο είναι πρώτα καλό αλλά έχει και ορισμένα αρνητικά σημεία, όπως ότι υπήρξαν περιπτώσεις που πέρασαν τεχνικό έλεγχο το πρωί του αγώνα, ενώ οφείλει και η Ομοσπονδία να έχει τον έλεγχο για τις απονομές ώστε σε κάθε αγώνα να ακολουθούνται οι ίδιες βραβεύσεις, όπως πχ για την EnduroGP που απονομή στην Άμφισσα δεν έγινε με στόχο να πάει στο τέλος του πρωταθλήματος αλλά και να αποσαφηνιστούν περιπτώσεις αναβατών που συμμετέχουν σε διαφορετικές κατηγορίες για το που βραβεύονται. Όλα αυτά βέβαια με στόχο να έρθουν περισσότερες συμμετοχές και όχι τόσο για την πορεία του σημερινού αγώνα που κύλισε ομαλά και άφησε τους αγωνιζόμενους ευχαριστημένους! Να προσθέσουμε στο θέμα του τεχνικού ελέγχου πως επαφίεται στο σωματείο ο χρόνος που θα τον πραγματοποιήσει, όπως επίσης και η βράβευση της EnduroGP είναι προαιρετική, κι έτσι ενώ δεν υπάρχουν παρατυπίες δημιουργείται σύγχυση στους συμμετέχοντες για το τι ισχύει ξεχωριστά. Με δεδομένο πως ο στόχος είναι η διευκόλυνση για να έρθουν οι συμμετοχές, για αυτό και ο λόγος, ώστε από την επόμενη χρονιά να είναι τα πράγματα όσο το δυνατόν πιο εύκολα και κατανοητά για κάποιον που πρώτη φορά συμμετέχει και φυσικά το μέλημα αυτό δεν βαρύνει το κάθε σωματείο ξεχωριστά, αλλά συνολικά. 

Ελπίζουμε στην συνέχεια που οι αποστάσεις από την πρωτεύουσα μειώνονται, να υπάρχουν περισσότερες συμμετοχές στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Enduro καθώς οι διάφορες «εντουροβόλτες» φανερώνουν την δυναμική συμμετοχών που υπάρχει.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα, ακολουθούν οι φωτογραφίες των νικητών καθώς και πρώτες φωτογραφίες από τον αγώνα και θα επανέλθουμε με φωτογραφικό αφιέρωμα:
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εξέγερση στο Hard Enduro από τους παγκόσμιους γιατί το Hixpania ήταν πολύ δύσκολο!

Όταν οι παγκόσμιοι πρωταθλητές “φοβούνται”, τότε κάτι δεν πάει καλά
hixpania_hard_enduro
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

25/9/2025

Οι κορυφαίοι αναβάτες της διοργάνωσης σταμάτησαν τον αγώνα, διαμαρτυρόμενοι για την υπερβολική δυσκολία και τον κίνδυνο στις ειδικές διαδρομές

Ο τέταρτος γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Hard Enduro (FIM HEWC) στο Hixpania της Ισπανίας σημαδεύτηκε από μια άνευ προηγουμένου εξέλιξη, οι Billy Bolt και Mani Lettenbichler, ηγέτες του αγώνα και μαζί τους σχεδόν όλη η πρώτη δεκάδα, σταμάτησαν μετά από δύο ώρες αγώνα, λίγο πριν την τεχνικά ακραία κατάληξη της διαδρομής σε λατομείο, μπροστά σε πλήθος θεατών.

hixpania_hard_enduro

Ενώ εκείνοι επέλεξαν να μην ολοκληρώσουν το X-Loop, ο Graham Jarvis, ο αειθαλής 50χρονος θρύλος, έφτασε και πέρασε όλα τα σημεία ελέγχου και κέρδισε τον αγώνα. Πάντα διψασμένος για νίκες με το αγωνιστικό πνευμα που τον διακρίνει, απέδειξε πως η διαδρομή ήταν εφικτή. Όμως, το μήνυμα που έστειλαν οι υπόλοιποι πρωταθλητές ήταν σαφές, το Hard Enduro έχει φτάσει στα όριά του. Και η αψήφηση της συλλογικής κίνησης ήταν μια σαφής τοποθέτηση από τον βρετανό.

hixpania_hard_enduro

Ποιο είναι το ζήτημα;

Οι αναβάτες υποστηρίζουν ότι οι διαδρομές έχουν γίνει υπερβολικά δύσκολες, με επικίνδυνα περάσματα που θυμίζουν περισσότερο “σόου” για social media παρά αγώνα μοτοσυκλέτας. Ούτε καν τους επιτράπηκε να περπατήσουν και να μελετήσουν το κρίσιμο τμήμα πριν την εκκίνηση. Έτσι, επέλεξαν το Hixpania για να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους τους διοργανωτές.

Οι διοργανωτές, από την πλευρά τους, δήλωσαν απογοητευμένοι, εξηγώντας ότι οι αναβάτες δεν επικοινώνησαν επαρκώς και έγκαιρα τις ανησυχίες τους, οδηγώντας όλη την διοργάνωση με μήνες δουλειάς στην κατάρρευση μέσα σε λίγα λεπτά.

hixpania_hard_enduro

Πού είναι το όριο;

Οι μεγάλοι αγώνες όπως Erzbergrodeo και Romaniacs έχουν εδώ και χρόνια ανεβάσει την ένταση με εξωφρενικά δύσκολα τεχνικά κομμάτια. Όμως οι ίδιοι κορυφαίοι αναβάτες που έκρουσαν τον κώδωνα στο Hixpania συνεχίζουν να τρέχουν εκεί, παρότι συχνά μιλούν για τμήματα που τους “τρομάζουν”. Θα μπορούσαν να εκφράσουν αντίστοιχη διαμαρτυρία σε έναν χορηγούμενο από την Red Bull αγώνα, που αποτελεί κύριο χορηγό τους;

Πέρα από το ζήτημα πίεσης των χορηγών όμως, το ερώτημα παραμένει, χρειάζεται πραγματικά μια δοκιμασία να φτάνει σε σημείο παράνοιας για να είναι θεαματική;

hixpania_hard_enduro

Οι αγώνες δεν χρειάζεται να γίνουν… αδύνατοι

Όπως τονίζουν οι Bolt και Lettenbichler, αυτό που θέλει το κοινό είναι αγώνες μοτοσυκλέτας. Να νικά ο καλύτερος αναβάτης, όχι αυτός που θα καταφέρει να σπρώξει τη μοτοσυκλέτα του λίγα μέτρα παραπάνω σε έναν γκρεμό.

Η ιστορία δείχνει ότι ακόμη και σε πιο “λογικές” διαδρομές, οι ίδιοι κορυφαίοι βρίσκονται στο βάθρο. Αγώνες όπως Lagares, Hell’s Gate, TKO ή το ίδιο το Hixpania προηγούμενων ετών, απέδειξαν ότι η ένταση και η μάχη δεν υπολείπονται κάτι όταν το τερέν δεν είναι εξωφρενικά δύσκολο.

hixpania_hard_enduro

Ώρα να αναλάβει δράση η FIM

Μια λύση θα ήταν η FIM να εμπλακεί πιο ενεργά στο HEWC αποκτώντας έναν ρυθμιστικό ρόλο. Στο EnduroGP και στο SuperEnduro υπάρχει Διευθυντής Αγώνα και Επιθεωρητής Πίστας, θεσμοί που εξασφαλίζουν κανόνες, ισορροπία και επικοινωνία ανάμεσα σε αναβάτες, ομάδες και διοργανωτές.

Στο Hard Enduro, τέτοια καθοδήγηση απουσιάζει. Αν υπήρχε ένας pio “διαιτητικός” ρόλος με κύρος όπως στο EnduroGP, πιθανότατα το φιάσκο του Hixpania θα είχε αποφευχθεί.

Οι αναβάτες έκαναν τη θέση τους σαφή. Τώρα, η FIM πρέπει να πάρει το μήνυμα και να ενισχύσει τον θεσμό, για το καλό του αθλήματος και για την ασφάλεια όλων.

Γιατί το Hard Enduro οφείλει να είναι σκληρό, αλλά δεν χρειάζεται να είναι αυτοκαταστροφικό.