Brad Binder, KTM και Red Bull γράφουν το ρεκόρ της πίστας Kyalami – VIDEO

Και μαζί ένα road-trip στην μεγαλύτερη πόλη της Νοτίου Αφρικής
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/8/2022

Η Red Bull έχει μία βαθιά συνεργασία με την KTM, ξεκινώντας από το γεγονός πως τα κεντρικά τους γραφεία απέχουν μόλις 50 χιλιόμετρα, ενώ έχει ήδη χτίσει την συνεργασία με τον Binder μέσα από προηγούμενο ντοκιμαντέρ, (Brad Binder: Becoming 33) σε ένα τρίπτυχο που απλά έψαχνε την αφορμή για ένα νέο promo-video.

Η αφορμή αυτή εμφανίστηκε με την ανάγκη της πίστας Kyalami να επανέλθει στην επικαιρότητα και η πίστα αυτή από μόνη της θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα αρθρογραφίας καθώς υπάρχει από το 1961, κι άρα θα έπρεπε να μετρά σειρά από ρεκόρ, αντί αυτό να είναι ακέφαλο και να μην υπάρχει σημείο αναφοράς, καλώντας τον Binder να το φτιάξει ένα.

Η λέξη Kyalami προέρχεται από την φράση που χρησιμοποιούν οι Ζουλού για να πουν «αυτό είναι το σπίτι μου» οπότε όπως καταλαβαίνετε η τοποθεσία της είναι στην Νότια Αφρική.

Στους οπαδούς της F1 θα είναι πιο γνωστή καθώς φιλοξενούσε αγώνα την Formula One από τις περιόδους 1967-1985 και ξανά το 1992-1993. Από το 1961 που κατασκευάστηκε μέχρι και το 1988 είχε περίπου την ίδια μορφή, με διάφορες όμως παρεμβάσεις που ακύρωναν τα προηγούμενα ρεκόρ, ενώ από εκεί και πέρα πρόκειται για μία τελείως διαφορετική πίστα. Η σημερινή της μορή είναι πιο κοντά στην μορφή που είχε τις περιόδους 1992-1993 και 2009-2015 καθώς στο ενδιάμεσο 1994-2008 δοκιμάστηκε ένα διαφορετικό εσάκι που και πάλι έθετε τα ρεκόρ εκτός και το 2009 αποφάσισαν να επιστρέψουν στην μορφή που είχε η πίστα, κατά την δεύτερη περίοδο της F1.

Τέτοιες αλλαγές έχουν λίγο-πολύ οι περισσότερες πίστες όταν μιλάμε για μία μεγάλη περίοδο εξήντα και πλέον ετών, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση. Χτισμένη στα περίχωρα του Johannesburg την εποχή του απαρτχάιντ, σημαίνει πως η πίστα είδε και τον περιβάλλοντα χώρο της να αλλάζει αλλά και να συρρικνώνεται με τα όρια της πόλης να μεγαλώνουν. Κι αυτό είναι αναπόφευκτο σε πίστες που έχουν γίνει λίγο μετά τον πόλεμο και στην απαρχή του motorsport όπως το έμαθε η ανθρωπότητα αμέσως μετά. Το ίδιο συνέβη και στην Imola, που μαζί με την Kyalami  ανήκουν στο κλειστό club των λίγων που τις γυρίζεις ανάποδα από την φορά του ρολογιού, χωρίς να κάνουμε κάποια άλλη σύνδεση με μία από τις ιστορικότερες πίστες του κόσμου.

Η Kyalami αγοράστηκε από τον αντιπρόσωπο της Porsche το 2014 για σχεδόν 12 εκατομμύρια Ευρώ και επενδύθηκαν άλλα έξι σε προσαρμογή της διαδρομής της ώστε να αποκτήσει την έκκριση της FIA. Με την προηγούμενη μορφή της, εκείνη της περιόδου 1994-2008 είχε φιλοξενήσει και αγώνες σε WSBK, οπότε τόσο η επιστροφή στην προηγούμενη διάταξη στροφών, όσο και οι τελευταίες αλλαγές για να προσαρμοστεί στους νέους κανονισμούς της FIA ακύρωναν όλα τα ρεκόρ.

Προσπάθησε η πίστα σε αυτό το διάστημα να αποκτήσει για πρώτη φορά μετά από χρόνια κάποια διεθνή διοργάνωση και κατάφερε το 2019 να κλείσει αγώνες του πρωταθλήματος αντοχής της FIA για την περίοδο 2020-2021. Μαντέψτε πόσο καλά πήγε και αυτή η προσπάθεια…

Ευτυχώς για εκείνους βέβαια, υπάρχει μία μεγάλη πιθανότητα να επιστρέψει η F1 το 2023. Στο μεταξύ όμως δεν υπάρχει κάποιο σημείο αναφοράς για τους χρόνους των μοτοσυκλετών από το 2015. Κι ενώ γίνονται εθνικοί αγώνες, track day κτλ η πίστα αυτή δεν μπορεί να ανακοινώνει χρόνους stock ή semistock μοτοσυκλετών, όταν στο παρελθόν είχε φιλοξενήσει και WSBK. Χρειαζόταν κάτι πολύ πιο γρήγορο, πολύ πιο μακρινό για να συγκριθεί και μία MotoGP μοτοσυκλέτα θα ήταν ιδανική περίπτωση.

Να υπήρχε και κάποιος πρόθυμος να αναλάβει όλο αυτό το εγχείρημα τώρα, μόνο και μόνο για να πάρει την προβολή που θέλει… Αλλά για μία στιγμή αυτό ταιριάζει κουτί με τις ανάγκες του τρίπτυχου στην αρχή του άρθρου.

Πράγματι, ταιριάζει σαν γάντι και σε τέτοιο βαθμό που θα πρέπει τώρα να βρεθεί και ένας λόγος να κοινοποιηθεί προς τα έξω αυτή η σύμπραξη μεταξύ Red Bull, KTM και Porsche Νοτίου Αφρικής. Αυτός ο λόγος είναι που χρειάζεται το σενάριο του video στην αρχή για το “epic road trip” το οποίο είναι τόσο απλοϊκά δοσμένο που θυμίζει έντονα "οικογενειακές ιστορίες", αξίζει όμως τα λεπτά της θέασης από την στιγμή που έχει φοβερή σκηνοθεσία και εκπληκτικά πλάνα.

Σε κάθε περίπτωση το σενάριο προσπάθησε να αποδώσει τους δεσμούς του Binder με το μέρος αυτό από την στιγμή που το πατρικό του είναι μόλις μία ώρα μακριά από εκεί, αλλά θα μπορούσε να έχει δόσεις αλήθειας για να γίνει αυτό ακόμη πιο σωστά.

Από τεχνικής πλευράς τώρα, η πίστα θα έχει ένα σημείο αναφοράς σε χρόνους, όπως ακριβώς το ήθελε, αλλά δεν είναι ένα ρεκόρ σε αγώνα για να υπάρχει η έννοια της κατάρριψής του, όταν -ευχόμαστε να- δοθεί αυτή η ευκαιρία να φιλοξενήσει διεθνή αγώνα η πανέμορφη κατά τα άλλα πίστα με τις υψομετρικές διαφορές να συνθέτουν ένα ενδιαφέρον οδηγικά ανάγλυφο.

Το καλό με το σενάριο είναι πως επέτρεψε στον Binder να οδηγήσει την KTM RC16 του 2019 στους δρόμους, πριν δοκιμάσει να κάνει το ρεκόρ στην πίστα των 4,529 μέτρων.

Τελικά ο Binder έθεσε τον χρόνο της πίστας στο 1:42,260 αναφέροντας πως είναι κάτι τελείως καινούριο να στρίβεις την πρώτη στροφή μίας πίστας με έκτη στο κιβώτιο…

 

Ετικέτες

Pan America Beyond the Map, Μέρος 3ο - Από το Dover στην "Αθήνα του Βορρά"! [Gallery]

Και έπειτα στα Highlands ο Κωνσταντίνος Μητσάκης - Με Harley-Davidson Pan AMerica 1250 SP
Κωνσταντίνος Μητσάκης Σκωτία με Harley-Davidson 2025
Από το

motomag

12/9/2025

Με συνεπιβάτη τον γιο του, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης πέρασε με καράβι στη Μ. Βρετανία και από την Αγγλία δεν άργησε να βρεθεί στη Σκωτία με τα μαγευτικά της τοπία.

Ας δούμε τι μας λέει ο Μητσάκης σε αυτή την τρίτη ανταπόκρισή του:

"Το θέαμα των λευκών βράχων του Dover που αντικρίζαμε από το κατάστρωμα του πλοίου σηματοδοτούσε την επικείμενη άφιξή μας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Λίγη ώρα αργότερα, η γκρι Harley Davidson Pan America 1250 SP κυλούσε τους τροχούς της στους δρόμους της Αγγλίας, με τον οδηγό της να προσπαθεί αγωνιωδώς να προσαρμοστεί στον βρετανικό-αντίθετο τρόπο οδήγησης (στα αριστερά του δρόμου). Τελικά, όλα συνηθίζονται! 

Τα περίπου 650 χλμ. που χώριζαν το λιμάνι του Dover από την αγγλική πόλη Newcastle καλύφθηκαν αυθημερόν (παρά τον αυξημένο κυκλοφοριακό φορτίο των αγγλικών δρόμων). Ο σοβαρότερος πάντως προβληματισμός που μας διακατείχε αφορούσε την ασφάλεια της μοτοσυκλέτας, αφού τα τελευταία χρόνια οι κλοπές μοτοσυκλετών στην Γηραιά Αλβιώνα έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ! Πολύ προσοχή εκ μέρους μας, πάντα η μοτοσυκλέτα σε φυλασσόμενο πάρκινγκ και ποτέ χωρίς κλειδαριά ή συναγερμό. 

Αποχαιρετώντας το επόμενο πρωινό την αδιάφορη Newcastle, το “Pan America Beyond the Map” δεν άργησε να βάλει ρόδα στη γη της Σκωτίας. Και αφού βγάλαμε τις καθιερωμένες αναμνηστικές φωτογραφίες μπροστά στην πινακίδα “Welcome to Scotland”, αμέσως μετά ξεκίνησε η δίτροχη περιπλάνησή μας στα μαγευτικά Highlands…

Πρώτη στάση στο Εδιμβούργο, την φυσική και οικονομική πρωτεύουσα της Σκωτίας. Κτισμένο πάνω σε μια σειρά από χαμηλούς λόφους (όπως η Ρώμη και η Κων/πολη), το Εδιμβούργο συνιστά μια χαρισματική μητρόπολη του ευρωπαϊκού Βορρά με πολυσήμαντη κληρονομιά, η οποία αποτυπώνεται κυρίως στα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής αξίας και αισθητικής οικοδομήματα της πόλης – περισσότερα από 4.500 κτήρια έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα.

Τις επόμενες δυο μέρες, με σύμμαχο έναν λαμπερό ήλιο, το κοντέρ της γκρι μοτοσυκλέτας κατέγραψε περί τα 554 χλμ. σε στενούς φιδίσιους δρόμους με λίγη κίνηση και γρήγορους οδηγούς. Καθοδόν, εξαίσια φυσικά τοπία, γαλήνιοι οικισμοί, καταπράσινα βουνά και λόφοι, απόμακροι φάροι, αποστακτήρια ουίσκι, λίμνες με διάφανα νερά και πετρόκτιστα κάστρα παρέλασαν μπροστά από τα διψασμένα μάτια μας, σκιαγραφώντας το προφίλ ενός σχεδόν απόκοσμου τόπου που ονομάζεται Σκωτία. 

Χαρακτηριστικά σημεία αναφοράς της δίτροχης περιήγησής μας στην πατρίδα του διάσημου ηθοποιού Sean Connery με την Harley-Davidson Pan America 1250 SP αποτέλεσαν η τοποθεσία John o’ Groats (το βορειότερο οδικό σημείο της Σκωτίας, αλλά και του Ηνωμένου Βασιλείου γενικότερα), το ιστορικό κάστρο Dunnottar Castle, ο φάρος Dunnet Head Lighthouse (θεωρείται η βορειότερη γεωγραφική τοποθεσία της Σκωτίας και Ηνωμένου Βασιλείου) και τα αρχιτεκτονικά μνημεία της πόλης Inverness. Πατέρας και γιός βιώσαμε ένα αξέχαστο road trip, που το κάθε χιλιόμετρό του μάς γέμιζε δέος και θαυμασμό. Ευτυχώς, είχε και συνέχεια…"