Αλλαγή πλεύσης για την Harley Davidson

Σε δύσκολη θέση μετά την πανδημία
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

5/5/2020

Η Harley Davidson, όπως και το σύνολο των εργοστασίων της μοτοσυκλετιστικής βιομηχανίας, έχει "χτυπηθεί" σφόδρα από την πανδημία και τα μέτρα περιορισμού της μετάδοσης του κορωνοϊού, σε σημείο που να αντιμετωπίζει μια δυνατή οικονομική κρίση. Σε μια προσπάθεια να αναστρέψει αυτή την δυσχερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται, η εταιρεία από το Milwaukee αναθεωρεί πλήρως την στρατηγική "περισσότεροι δρόμοι για την Harley Davidson", την οποία είχε εμπνευσθεί και εφαρμόσει ο πρώην CEO του εργοστασίου.

Το συγκεκριμένο πλάνο ήταν εστιασμένο σε νέα προϊόντα που θα διεύρυναν το αγοραστικό κοινό της Harley, αναζητώντας λύσεις σε νέα μονοπάτια για την αμερικάνικη εταιρεία. Η νέα πολιτική που κατέστρωσε η καινούργια διεύθυνση, στοχεύει στο ακριβώς αντίστροφο!

Πιο συγκεκριμένα, στην ανακοίνωσε που εξέδωσε η εταιρεία τονίζονται τα εξής βασικά στοιχεία του σχεδιασμού:

Ενίσχυση των δεσμών με τον "πυρήνα" των πελατών της και καλύτερη διαχείριση της επέκτασης σε νέες κατηγορίες. Προτεραιότητα στις αγορές που έχουν μεγαλύτερα κέρδη. Επαναξιολόγηση των παρουσιάσεων νέων προϊόντων και την υφιστάμενης γκάμας, με στόχο την απλότητα και την ευρύτερη απήχηση. Ανάπτυξη του τομέα των ανταλλακτικών και των αξεσουάρ, ώστε να εκμεταλλευθούν την πλήρη δυναμική του. Αναθεώρηση των λειτουργικών δομών, του κόστους και του μοντέλου λειτουργίας, με στόχο την μείωση της πολυπλοκότητας και την αύξηση της αποτελεσματικότητας, για να επιστρέψει ξανά η εταιρεία στα κέρδη.

Η ουσιαστική είδηση σε όλα τα παραπάνω, είναι ότι η Harley εγκαταλείπει όλα τα νέα project με τα οποία ασχολούνταν. Είναι αμφίβολο βέβαια αν αυτό αποτελεί μια ορθή πολιτική, καθώς –για παράδειγμα- το project των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών είναι κάτι που μακροπρόθεσμα θα την βοηθούσε να αυξήσει το πελατολόγιό της. Ήδη οι πρώτες αντιδράσεις από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, κάνουν λόγο για ένα μεγάλο λάθος που πρόκειται να διαπράξουν οι διοικούντες της Harley Davidson. Ο λόγος, σύμφωνα με όσους την προσάπτουν κάτι τέτοιο, είναι ότι η Harley βρίσκεται εδώ που βρίσκεται γιατί η βάση του αγοραστικού της κοινού γερνάει κι η εμμονή της στην άρνηση της εξέλιξης δεν την βοηθάει. Μια νέα γενιά προϊόντων θα έφερνε φρέσκο αγοραστικό κοινό, κάτι που θα μπορούσε να αποδειχθεί σωτήριο.

Παρόλα αυτά, οι τρεις τελευταίοι πυλώνες της νέας στρατηγικής, θα μπορούσαν να δώσουν μια ώθηση στην εταιρεία. Η Harley Davidson πουλά πολλές διαφορετικές εκδόσεις που στην ουσία είναι η ίδια μοτοσυκλέτα. Θα είχε περισσότερο νόημα να πουλά μερικές διαφορετικές εκδόσεις των Sportster, Softail και των Touring μοντέλων της παράγοντας όμως και πουλώντας παράλληλα αμέτρητα εξαρτήματα και αξεσουάρ γι' αυτές. Το να υπάρχουν, για παράδειγμα 11 (!) διαφορετικά Softail στην γκάμα της δεν είναι και τόσο λογικό. Από την άλλη, το να μειώσει τον εσωτερικό ανταγωνισμό θα ήταν μια σαφώς πιο ορθολογιστική κίνηση.

Σε ό,τι αφορά τον τομέα των αξεσουάρ, η στρατηγική ανάπτυξής του ποτέ δεν ζημίωσε όποιον το υιοθέτησε, αν και στην περίπτωση των Harley, δεν υπάρχουν και πάρα πολλά περιθώρια, καθώς ήδη το περιβάλλον είναι σχεδόν κορεσμένο από όλα αυτά που κατασκευάζει μέρι σήμερα. Ούτε και η αναδιάρθρωση των δομών της είναι κακή ιδέα, ειδικά σε μια εταιρεία που χαρακτηρίζεται από την πολυπλοκότητα του οργανωγράμματός της, όπου υπάρχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης.

Αυτό που μένει πλέον, είναι να δούμε πώς τελικά θα αποδώσει αυτή η νέα στρατηγική και αν θα καταφέρει μια από τις ιστοικότερες φίρμες της μοτοσυκλέτας να ορθοποδήσει και να φύγει μακριά από τον οικονομικό  κυκεώνα που βρίσκεται σήμερα.

 

 

Pan America Beyond the Map, Μέρος 4ο - Ψάχνοντας τη Nessie στη Loch Ness [Γκάλερι]

Πέρασμα από τη Σκωτία στην Ιρλανδία για τον Κωνσταντίνο Μητσάκη
Κωνσταντίνος Μητσάκης Pan America 1250 SP Σκωτία
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/9/2025

Στη συνέχεια του ταξιδιού του με τη Harley-Davidson Pan America 1250 SP ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ανακαλύπτει περισσότερες ομορφιές των Highlands και περνά και στην Ιρλανδία.

Ας δούμε τι μας λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης στην τέταρτη κατά σειρά ανταπόκρισή του:

"Μπορεί με την άφιξή μας στη βόρεια εσχατιά της Σκωτίας (John o’ Groats) να αγγίξαμε την γεωγραφική κορύφωση του “Pan America Beyond the Map”, η Σκωτία ωστόσο διέθετε πολλά ακόμα τουριστικά “θέλγητρα”.

Έτσι, μετά από μια αυστηρή επιλογή αξιοθέατων, η οποία βασίστηκε στον υπολειπόμενο χρόνο μας (έχοντας καταγράψει 3.200 χλμ., βρισκόμασταν ημερολογιακά περίπου στη μέση του ταξιδιού), αποφασίσαμε να κινηθούμε νότια και να στρατοπεδεύσουμε πλησίον της λίμνης Loch Ness (στην κωμόπολη Drumnadrochit), απ’ όπου και θα εκδράμαμε στα πέριξ.
 
Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, η κοντινή ατμοσφαιρική πόλη Inverness, το παραλίμνιο μεσαιωνικό κάστρο Urquhart Castle και οι καταπράσινες δυτικές όχθες της Loch Ness μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μας, προσφέροντάς μας έναν μεγάλο αριθμό εντυπωσιακών εικόνων και αναμνήσεων από τα κεντρικά Highlands. Ούτε κι εμείς πάντως καταφέραμε να εντοπίσουμε στα ασάλευτα νερά της λίμνης Loch Ness το θρυλικό τέρας της, την περιβόητη Nessie! 

Κάπου εδώ, ο Γιώργος πρότεινε να περικόψουμε κάποιες μέρες από το υπόλοιπο πρόγραμμα της Σκωτίας και να πάμε στην Ιρλανδία – η πρότασή του με βρήκε σύμφωνο. Αλλαγή ρότας λοιπόν και πορεία κατευθείαν για το λιμάνι Cairnryan (375 χλμ. νοτιοδυτικά της Drumnadrochit), απ’ όπου θα περνούσαμε ακτοπλοϊκώς στην Βόρεια Ιρλανδία. Σημείο αναφοράς της τελευταίας σκωτσέζικης διαδρομής αποτέλεσε η διάσχιση της πανέμορφης προστατευόμενης περιοχής Glencoe, ενώ καθοδόν για το λιμάνι Cairnryan η γκρι Harley-Davidson Pan America 1250 SP δεν έκανε τελικά στάση στη πόλη Γλασκόβη, αλλά την παράκαμψε περιφερειακά…
 
Μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό ταξίδι (κόστος περίπου 100 ευρώ) αποβιβαστήκαμε στο νησί της Ιρλανδίας και συγκεκριμένα στην πόλη Belfast, την πρωτεύουσα της βρετανικής Βόρειας Ιρλανδίας. Για τουλάχιστον 3 δεκαετίες, το Belfast (εξαιτίας της έκρυθμης πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε στην Βόρεια Ιρλανδία) μονοπωλούσε στα δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου, λόγω των επεισοδίων βίας και θανάτου μεταξύ Καθολικών Ιρλανδών και Άγγλων Προτεσταντών, τα οποία κόστισαν την ζωή σε χιλιάδες πολίτες. 

Έχοντας μια ολοκληρωμένη κατανόηση του πρόσφατου ιστορικού παρελθόντος και του σημερινού καθεστώτος του Belfast, επισκεφθήκαμε το συμβολικό “Τείχος της Ειρήνης” (Peace Wall), φωτογραφηθήκαμε στο κέντρο της πόλης μπροστά στον πύργο-ρολόι Albert Memorial Clock, απαθανατίσαμε πάμπολλα πολύχρωμα γκράφιτι στην περιοχή του Καθεδρικού ναού και σβήσαμε την δίψα μας σε μια από τις δεκάδες παραδοσιακές pubs του Belfast, απολαμβάνοντας μια δροσερή μπύρα Guiness!"