Απεβίωσε ο Μιχάλης Σταγκωνάκης, υπήρξε μέλος της ιδρυτικής ομάδας του ΜΟΤΟ και μετέπειτα ιδρυτής της Triumph στην Ελλάδα

Φτωχότερος ο κόσμος της μοτοσυκλέτας
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

9/8/2022

Απεβίωσε ο Μιχάλης Σταγκωνάκης σήμερα Τρίτη 9 Αυγούστου 2022. Ο Μιχάλης Σταγκωνάκης στήριξε το ΜΟΤΟ στα πρώτα του βήματα με στόχο να υπάρχει μία ανεξάρτητη ομάδα που να μιλάει ξεκάθαρα για τις μοτοσυκλέτες, κι έγινε ένας εκ των τριών αρχικών ιδρυτών.

Διατηρούσε συνεργείο μοτοσυκλετών κοντά και έπειτα επί της Λ. Πεντέλης, όπου αναλάμβανε κλασσικές μοτοσυκλέτες ανάμεσά τους και τις αγγλικές πριν ακόμη αποκτήσουν αντιπροσώπευση στην Ελλάδα. Με το περιοδικό ΜΟΤΟ να μεγαλώνει γρήγορα και να στέκεται στο ύψος των προσδοκιών και του αρχικού οράματος, αντίστοιχα προχωρούσε και ο Μιχάλης Σταγκωνάκης κι αφότου αποχώρησε από το ΜΟΤΟ ίδρυσε την Triumph στην Ελλάδα το 1992.

Για πολλά χρόνια υπήρξε διευθυντής της αντιπροσωπείας στην χώρα μας, εδραίωσε την μάρκα και παράλληλα προώθησε την μοτοσυκλετιστική κουλτούρα μέσα από δράσεις που χρηματοδότησε ο ίδιος, αγώνες με χρηματικά έπαθλα και χορηγίες.

Αξιοσέβαστη προσωπικότητα στον κύκλο της μοτοσυκλέτας, συμμετέχοντας ενεργά σε πολλά κοινωνικά θέματα, μέλος της ΛΕΜΟΤ ανάμεσα στις υπόλοιπες δράσεις του, έζησε στη συνέχεια στην Μεγάλη Βρετανία.

Καλό Ταξίδι Μιχάλη Σταγκωνάκη

Φωτό από την Triumph Hellas και το Ελληνικό Μουσείο Μοτοσυκλέτας, με τον ιδρυτή του οποίου, κο Τάκη Μαριολόπουλο, διατηρούσε δεσμούς βαθιάς φιλίας.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”