Αποκλειστικό: Πραγματικές FULL carbon από την Akrapovic!

Full carbon με κεραμικές ίνες
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/4/2019

Η τεράστια απόσταση που χωρίζει την Akrapovic από τον ανταγωνισμό πρόκειται να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο. Οι Σλοβένοι ετοιμάζονται να βγάλουν στην παραγωγή εξατμίσεις που είναι κατασκευασμένες από carbon και όχι από τιτάνιο! Πρόκειται για κάτι που το εργοστάσιο δουλεύει αρκετά χρόνια τώρα και αν θέλετε έρχεται και σε αντιδιαστολή με αυτό που τους έχει κάνει μοναδικούς. Ή καλύτερα με ένα από αυτά που τους καθιστούν μοναδικούς: Τον τρόπο που διαχειρίζονται το τιτάνιο και το γεγονός πως έχουν φτάσει στο σημείο να έχουν το δικό τους χυτήριο! (πάνω από μία δεκαετία έρευνας για το εξελίξουν).

Η Akrapovic απέχει από τον ανταγωνισμό γιατί η δουλειά της δεν είναι απλά να κατασκευάζει εξατμίσεις, αλλά ακόμη περισσότερο να εξελίσσει κινητήρες ενώ συχνά σηκώνει κι ένα κομμάτι των εργασιών δημιουργίας ενός νέου μοντέλου από τις πλάτες των κατασκευαστών που συνεργάζονται μαζί της. Υπάρχουν λοιπόν μοντέλα που πριν βγουν στην παραγωγή με μία απλή εξάτμιση του εργοστασίου, έχουν περάσει πρώτα από την Akrapovic η οποία πρότεινε και αλλαγές στην ροή των καυσαερίων που προφανώς με την δική της εξάτμιση είναι πλήρως εκμεταλλεύσιμες, ωστόσο γενικά βελτιώνουν την μοτοσυκλέτα. Αυτό από μόνο του μπορεί να την τοποθετήσει πολλά σκαλιά πάνω από τους υπόλοιπους, αν δεν ξεχώριζε για την ίδια την κατασκευή και φυσικά για τις επιδόσεις.

Το επόμενο βήμα που ετοιμάζουν θα μεγαλώσει αυτό το χάσμα. Η πληροφορία έρχεται από το νούμερο δύο της εταιρίας απευθείας στο ΜΟΤΟ και είναι μέρος της αποκαλυπτικής συνέντευξης που μας παραχώρησε στα πλαίσια της επίσκεψής μας στην Σλοβενία. Η ελληνική αντιπροσωπεία, η TECNO MOTO PERFORMANCE, επεξεργαζόταν πολλούς μήνες το πλαίσιο αυτής της ξενάγησης που το MOTO είχε πραγματοποιήσει αντίστοιχα και στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Τότε η Akrapovic ήταν ήδη πολύ μπροστά από τον ανταγωνισμό αλλά συγκριτικά με την σημερινή της εικόνα ήταν απλά μία μικρή βιοτεχνία…

Στο επόμενο τεύχος θα κάνουμε κάτι που δεν έχει γίνει ξανά, στον βαθμό αυτό που θα δείτε. Θα περιηγηθούμε μαζί στον χώρο παραγωγής και θα δείτε όλα τα στάδια από την αρχή ως το τέλος! Μέχρι τότε, και μέχρι να έρθει η συνέντευξη με τον άνθρωπο που γνωρίζει όλα τα μυστικά, ας δούμε μία από τις πληροφορίες που μας έδωσε:

Akrapovic: Γιατί ήταν αποκαλυπτική η επίσκεψη στο εργοστάσιό της - Μοτοσυκλετιστική εκδοχή «Charlie and the Chocolate Factory»

Το τιτάνιο για την Akrapovic και η υψηλή εξειδίκευση σε αυτό, είναι ένας από τους λόγους που την έκαναν να ξεχωρίσει, ωστόσο πρέπει να βρίσκεται πάντα ένα βήμα πιο μπροστά και για αυτό τα τελευταία χρόνια πειραματιζόταν με το carbon. Οι θερμοκρασίες που φτάνουν οι εξατμίσεις ήταν έως τώρα ο απαγορευτικός λόγος για να γίνει κάτι τέτοιο και η διαφορά σε βάρος ο μόνος λόγος να μπει κανείς στον κόπο. Ήδη με το τιτάνιο και την προηγμένη κατασκευή, οι εξατμίσεις της Akrapovic είναι εξαιρετικά ελαφριές, όμως με την χρήση του carbon τα πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ καλύτερα.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρόκειται να αφήσουν το τιτάνιο, ενώ και το carbon δεν πρόκειται να είναι γελοία ακριβό, ακόμη και στην πρώτη περίοδο που θα γίνει διαθέσιμο. Αυτές οι δύο είναι οι πιο βασικές ανησυχίες που ίσως έχει κανείς όταν ακούει για εξατμίσεις carbon, όπου το carbon δεν θα είναι απλά ένα εξωτερικό προστατευτικό, αλλά θα αποτελεί το δομικό στοιχείο. Η καινοτομία βασίζεται σε μία εξ ολοκλήρου νέα αντιμετώπιση του υλικού, το οποίο έτσι κι αλλιώς βρίσκεται σε αφθονία, μέσα στο εργοστάσιο όπως θα δείτε στο τεύχος, και επεξεργάζεται από τους καλύτερους υπαλλήλους, τις γυναίκες!

Το carbon τώρα μπαίνει σε τελείως διαφορετική συνθήκη επεξεργασίας, που προφανώς η Akrapovic δεν πρόκειται να αποκαλύψει και ενισχύεται με κεραμικές ίνες απαιτώντας μία εντελώς νέα προσέγγιση στην βιομηχανοποιημένη παραγωγή. Βρισκόμαστε στα τελικά στάδια της εξέλιξης, έχοντας ξεπεράσει κάθε σκόπελο ώστε να δούμε κάτι τέτοιο σύντομα να γίνεται διαθέσιμο.

Το πότε. δεν είναι ανακοινώσιμο αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό πως είμαστε μπροστά σε κάτι πολύ σημαντικό που έχει πολλές διαφορετικές εφαρμογές.

Ένα carbon που δεν θα πιάνει φωτιά είναι κάτι ολότελα νέο και είναι κάτι που χρειάζεται και εκτός της αυτοκινητοβιομηχανίας!

Αν και μέχρι στιγμής το άρθρο δεν έχει αφήσει κάποιο κενό, είναι ωστόσο επιβεβλημένο να τονίσουμε το FULL carbon. γιατί αυτό το “full” χρησιμοποιείται καταχρηστικά από πάρα πολλούς. Για παράδειγμα τα θερμοπλαστικά κράνη με ίνες carbon, που θα τα δείτε να προάγονται ως full carbon και τα παραδείγματα είναι ατελείωτα. Η είδηση είναι πως θα έχουμε carbon υλικό που θα έρχεται απευθείας σε επαφή με τα καυσαέρια και όχι για κάποιο αισθητικό περίβλημα. Αυτό σημαίνει πως οι πολύωρες –και όχι στιγμιαίες- δοκιμές αντοχής, θα πρέπει να γίνονται με θερμοκρασία τουλάχιστον 600ο Κελσίου με την Akrapovic να δοκιμάζει τις νέες εξατμίσεις στους 850ο Κελσίου, ενώ αντέχουν σε τετραψήφιο αριθμό βαθμών Κελσίου...

Σε δεύτερο, απώτερο θα έλεγε κανείς στάδιο, η Akrapovic θέλει να μπορεί να κατασκευάσει και τους λαιμούς από το ίδιο υλικό, ενώ από την πρώτη στιγμή θα μιλάμε για μία πατενταρισμένη τεχνολογία που θα την διαθέσει σε πληθώρα άλλων κατασκευαστών, εκτός της αυτοκινητοβιομηχανίας που θα κρατήσει –φυσικά- την αποκλειστικότητα.

Ετικέτες

Wayne Gardner: Φροντίζει ο ίδιος πλέον τα τρόπαια και το αρχείο του

Πριν το έκανε η μητέρα του 1ου Αυστραλού Παγκόσμιου Πρωταθλητή στη μεγάλη κατηγορία
Wayne Gardner
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/9/2025

Με περισσότερα από 1.000 φωτογραφικά στιγμιότυπα και πάνω από 1.000 τρόπαια, πλακέτες, ασημένια σκεύη, κρυστάλλινα αντικείμενα και μοντέλα, η συλλογή του Wayne Gardner αποτελεί ένα ζωντανό αγωνιστικό μουσείο που ξεκινά από τα πρώτα του βήματα στους αγώνες junior, στην Canberra της Αυστραλίας.

Ο Gardner ανακοίνωσε ότι δεν θα παραστεί στο φετινό Αυστραλιανό Grand Prix στο Phillip Island, όπως είχε συμβεί και πέρσι, καθώς πάλι δεν έλαβε πρόσκληση από την διοργάνωση του αγώνα! Με πικρία όσο και νοσταλγία, αναφέρει ότι ο ίδιος μαζί με τον Bob Barnard, τον μηχανικό που σχεδίασε την πίστα, είχαν στηρίξει την πρώτη διεξαγωγή του αγώνα μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1987.

Wayne Gardner

“Δυστυχώς, το Αυστραλιανό GP πεθαίνει αργά υπό τη σημερινή διοίκηση, με περικοπές κάθε χρόνο. Ίσως ήρθε η ώρα για άλλη διαχείριση ή/και χώρο να αναλάβουν”, σχολιάζει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή που μαρτυρά μια ζωή στους αγώνες

Στην συνέχεια της δημοσίευσης του, o Gardner ενημέρωσε ότι κατά την παραμονή του στο Wollongong τον Αύγουστο, αφιέρωσε χρόνο του στον καθαρισμό και τη φωτογράφιση των προσωπικών του τροπαίων και φωτογραφικού υλικού που έχει μαζέψει από τους αγώνες. "Θησαυροί" μίας 50ετούς καριέρας, που κρατούν ζωντανές τις αναμνήσεις και την την ιστορία του Αυστραλού.

Wayne M Gardner

Μέρος της συλλογής βρίσκεται ακόμα σε κιβώτια, καθώς ο Gardner συνεχίζει να εντοπίζει ξεχασμένους θησαυρούς που είχε συγκεντρώσει η μητέρα του, Shirley.

Η Shirley Gardner, που έφυγε από τη ζωή πριν από 8 χρόνια, ήταν υπεύθυνη για κάθε τρόπαιο, πλακέτα και αντικείμενο που ο γιός της κέρδισε με την ίδια να τα συλλέγει, να τα αποθηκεύει και να τα αρχειοθετεί. Τώρα ο Gardner έχει αναλάβει να διαφυλάξει ο ίδιος την ιστορία του και να καταγράψει τη συλλογή καθώς μόνο αυτός τη γνωρίζει τόσο καλά.

Wayne M Gardner

Η εκτενής συλλογή, μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

  • 1.000+ φωτογραφίες σε κορνίζες και κιβώτια
  • 1.000+ τρόπαια, πλακέτες, κρυστάλλινα αντικείμενα, ασημένια σκεύη
  • Μοντέλα μοτοσυκλετών και αναμνηστικά
  • Σπάνια στιγμιότυπα και ιστορίες από τη δεκαετία του ’70 και του ’80
Wayne M Gardner

Το μέλλον της κληρονομιάς Gardner

Η συλλογή, σύμφωνα με τον ίδιο τον Αυστραλό, θα μεταφερθεί σε Εθνικό Μουσείο της Αυστραλίας στο μέλλον και ο Gardner ήδη εργάζεται πάνω σε αυτό.

Wayne M Gardner

“Κάθε τρόπαιο, κάθε φωτογραφία, κάθε αντικείμενο κρύβει μια ιστορία. Είναι μια ζωή γεμάτη αναμνήσεις, φιλίες και αγώνες που θέλω να διαφυλάξω”, αναφέρει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή Gardner δεν είναι απλώς ένας θησαυρός τροπαίων, αλλά ένα ζωντανό χρονικό της παγκόσμιας μοτοσυκλετιστικής ιστορίας. Από τους αγώνες junior στο Canberra, μέχρι την κατάκτηση του παγκόσμιο τίτλου το 1987 στην κορυφαία κατηγορία και την μακρά πορεία 50 ετών, ο Gardner καταγράφει κάθε στιγμή με σεβασμό στην κληρονομιά του και την αγάπη του για το άθλημα.

Wayne M Gardner