Aprilia Caponord Rally 2015

26/9/2014

Έτοιμο να σκονιστεί
Μέχρι τώρα, οι απευθείας αντίπαλοι του Caponord ήταν η Ducati Multistrada, το Kawasaki Versys 1000 και το Suzuki V-Strom 1000, δηλαδή οι μεγάλες μοτοσυκλέτες on-off όπου ο χαρακτηρισμός off είναι μάλλον καταχρηστικός. Όμως, οι φιλοδοξίες της Aprilia για το Caponord είναι σαφώς μεγαλύτερες και για να είμαστε και ειλικρινείς μεταξύ μας, ποιος κατασκευαστής δεν θα ήθελε να αρπάξει ένα κομμάτι από την μεγάλη πίτα που τρώει η BMW με το σαφώς πιο ικανό στο χώμα R 1200GS Adventure; Ορίστε λοιπόν η έκδοση Rally, όπου έχει όλα εκείνα τα στοιχεία για να κοντράρει στα ίσια Γερμανούς και Αυστριακούς ανταγωνιστές. Θέλεις τροχούς μεγάλης διαμέτρου για ηπιότερες αντιδράσεις σε σαθρές επιφάνειες ή για να μπορείς να βάλεις πιο χωματερά ελαστικά; Με 19 ίντσες εμπρός τροχό και 17 ίντσες πίσω, κανένας χωματόδρομος δεν πρόκειται να διακόψει την περιπλάνησή σου. Κι αν σε βρει η νύχτα μέσα στο δάσος, ανάβεις τους δύο επιπλέον προβολείς LED και κάνεις την νύχτα μέρα. Κάτι πολύ εύκολο να σου συμβεί, αφού με τα 24 λίτρα του μεγαλύτερου ρεζερβουάρ και την μεγαλύτερης επιφάνειας ζελατίνα, μπορείς να φύγεις πολύ-πολύ μακριά από τον πολιτισμό...


Κάγκελα, ποδιά και ενισχυμένες βαλίτσες είναι εκεί για να αντέξουν στην... άτυχη στιγμή. Φυσικά, όλα τα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά βοηθήματα παραμένουν και ήδη έχουμε την επιθυμία να δούμε πως συμπεριφέρονται οι ημι-ενεργητικές αναρτήσεις σε συνθήκες MEGA TEST. Για το χρυσό χρώμα τί λέτε εσείς; Του πάει; Έχετε χρόνο να αποφασίσετε μέχρι της 15 Ιανουαρίου που θα ξεκινήσει να πωλείται στις χώρες της Ευρώπης.
Μπάμπης Μέντης

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”