Αργεί το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati!

Προτεραιότητα τα συνθετικά καύσιμα
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/4/2021

Πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο, τον Ιανουάριο του 2019, ο CEO της Ducati, Claudio Domenicali, συμμετείχε στην ανάδειξη των νικητή του διαγωνισμού MotoStudent, στην πίστα της Aragon. Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός αφορά ομάδες φοιτητών μηχανολόγων από όλο τον κόσμο, οι οποίες καλούνται να σχεδιάσουν, να εξελίξουν και να κατασκευάσουν μια πρωτότυπη μοτοσυκλέτα. Ο διαγωνισμός συμπεριλαμβάνει κατηγορίες για μοτοσυκλέτες με κινητήρες εσωτερικής καύσης και με ηλεκτροκινητήρες, οπότε ο Domenicali εκμεταλλεύτηκε το γεγονός για να δώσει το στίγμα για το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati. "Το μέλλον είναι ηλεκτρικό, δεν απέχουμε πολύ από το να ξεκινήσουμε την μαζική παραγωγή", είχε δηλώσει τότε.

Παρά τις δηλώσεις Domenicali και παρά το γεγονός ότι η αγορά των ηλεκτρικών προσελκύει όλο και περισσότερο το νεανικό κοινό, δεν έχει υπάρξει καμία εξέλιξη στην "ηλεκτρική προοπτική" του ιταλικού εργοστασίου. Ακόμη και τώρα, που η εταιρεία δυσκολεύεται να προσελκύσει νέους αναβάτες (λόγω της τιμολογιακής της πολιτικής), ο Αντιπρόεδρος Πωλήσεων της Ducati, Franceso Milicia, δεν προσανατολίζεται ακόμη στα ηλεκτρικά. "Αν θα βάλουμε σύντομα στην παραγωγή ένα ηλεκτρικό Ducati; Όχι", δήλωσε ο Milica. "Πιστεύουμε ότι για τις είδος των μοτοσυκλετών που κατασκευάζουμε τώρα, μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα δεν μπορεί να εγγυηθεί την απόλαυση, την αυτονομία, το βάρος κ.τ.λ. που προσδοκούν οι αναβάτες των Ducati."Εξετάζουμε προσεκτικά άλλες εναλλακτικές για μηδενικές εκπομπές ρύπων, όπως τα συνθετικά καύσιμα. Άλλες φίρμες μέσα στο γκρουπ μας (το Volkswagen Group), όπως η Porsche, στρέφονται προς τα εκεί και είναι κάτι που μας απασχολεί κι εμάς μεσοπρόθεσμα."

Μπορεί να υπάρχει ένα… ελάχιστο ποσοστό Ducatisti που θα απογοητευτούν από αυτές τις δηλώσεις, αλλά μέσα σε αυτές αποτυπώνεται με ακρίβεια το τι ισχύει με την τεχνολογία των ηλεκτρικών σήμερα. Τα εργοστάσια που κατασκευάζουν ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, ακόμη παλεύουν να βρουν την χρυσή τομέα ανάμεσα στην απόδοση και την αξιοπιστία, με την αυτονομία και το κόστος. Η Harley Davidson το έμαθε αυτό με τον δύσκολο τρόπο…

Παρόλα αυτά, η Ducati δεν ξεγράφει ολοκληρωτικά την προοπτική μιας ηλεκτρικής πλατφόρμας. "Εξετάζουμε και δουλεύουμε πάνω στα ηλεκτρικά", πρόσθεσε ο Milicia. "Αποτελούμε κομμάτι ενός γκρουπ που κινείται ταχύτατα προς την ηλεκτροκίνηση και αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για την Ducati. Πάντα προσπαθούμε να φτιάχνουμε το καλύτερο για τους πελάτες μας. Εκεί που έχουμε επικεντρωθεί περισσότερο τα τελευταία πέντε χρόνια, είναι η βελτίωση της ποιότητας και της αξιοπιστίας των προϊόντων μας."

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…