Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Μια ασήμαντη κουκίδα…

6/7/2015

… Αυτό ακριβώς ήμουν –και αισθανόμουν– καθώς οδηγούσα εκείνο το απόγευμα την μαύρη ΚΤΜ 1050 μέσα στην επίπεδη απεραντοσύνη της Outback –προορισμός μου η πόλη Coober Pedy της νοτιοκεντρικής Αυστραλίας. Έχοντας αφήσει πίσω μου την παραθαλάσσια πόλη Port Augusta, οι ρόδες της μοτοσυκλέτας κυλούσαν πλέον πάνω στον Stuart Highway, τον οδικό άξονα της αυστραλιανής ερήμου που διασχίζει κάθετα την χώρα.
Για τα επόμενα 2.700 χιλιόμετρα θα οδηγούσα συντροφιά με τον δρόμο που χαράχτηκε πάνω στην πρωτότυπη διαδρομή του Άγγλου εξερευνητή John McDouall Stuart, του πρώτου λευκού που διέσχισε επιτυχώς την αυστραλιανή ήπειρο από το νότο προς το βορρά (1862) και ο οποίος εξερεύνησε ταυτόχρονα την Κεντρική Αυστραλία.

Αυτό που με φόβιζε όμως περισσότερο στο μοναχικό ταξίδι της Outback δεν ήταν η αφόρητη μοναξιά και η σιωπή, αλλά τα πτώματα των καγκουρό που αντίκριζα στις άκρες του δρόμου. Τα μακάβρια απομεινάρια της μοιραίας συνάντησης των συμπαθητικών ζώων με κάποιο τροχοφόρο, μοιραία έφεραν στο νου μου τις συμβουλές των ντόπιων: μην οδηγάς στην Outback μετά τη δύση του ήλιου, είναι η ώρα που τα ζώα βγαίνουν για βοσκή και κινδυνεύεις να χτυπήσεις κανένα από αυτά.

Έτσι, τηρώντας κατά γράμμα τις νουθεσίες τους, έφτασα στην πόλη Coober Pedy (530 χλμ. βόρεια της Port Augusta) λίγο πριν ο ήλιος ακουμπήσει στην γη. Η ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει την Coober Pedy είναι το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της πόλης βρίσκεται κάτω από το έδαφος της γης. Οι οπαλορύχοι που δουλεύουν εδώ από το 1915, προκειμένου να προφυλαχτούν από τις ακραίες θερμοκρασίες, έχουν λαξεύσει στα σωθικά της γης σπίτια, εκκλησίες, ξενοδοχεία, αλλά και καταστήματα. Και φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην υπάρχουν εδώ Έλληνες. Περίπου 80-100 ομογενείς βρίσκονται εδώ, οι περισσότεροι συνταξιούχοι οπαλορύχοι, που επέλεξαν να παραμείνουν στον τόπο που έσκαψαν για τουλάχιστον 30 χρόνια…

Και μετά την Cooper Pedy, σειρά στην ταξιδιωτική ατζέντα μου είχε ο ιερός μονολιθικός βράχος των Αβοριγίνων Uluru–Ayers Rock. Για δυο μέρες περιπλανήθηκα στα όρια του Εθνικού Πάρκου Uluru–Kata Tjuta National Park και θαύμασα τον κοκκινωπό μονολιθικό βράχο (τον μεγαλύτερο του πλανήτη), πληροφορήθηκα για το τοπικό οικοσύστημα και ενημερώθηκα διεξοδικά για τον πολιτισμό των ιθαγενών Αβοριγίνων, των πρώτων κατοίκων της Αυστραλίας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_668

Επικαιρότητα

MotoGP-Maverick Vinales: Το μετάνιωσε που δεν πήγε στην Ducati

Δηλώσεις για το παρελθόν έκανε ο Ισπανός αναβάτης - Θα μπορούσε να έχει κερδίσει 3-4 τίτλους με το Borgo Panigale

Από τον

Παύλο Καρατζά

7/7/2025

Ο Maverick Vinales έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη κατηγορία το 2015 με την Suzuki Ecstar, το 2017 μεταπήδησε στην Yamaha μέχρι τα μέσα του 2021, ενώ ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Aprilia που έμεινε μέχρι πέρυσι, πριν πάει στην ομάδα της Red Bull KTM Tech3.

Όπως αποκάλυψε όμως ο Vinales, παραλίγο να ενταχθεί στην ομάδα της Ducati, καθώς ο Ιταλός κατασκευαστής ήθελε να αντικαταστήσει τον Jorge Lorenzo που μετακόμισε στην Honda και θέλησε να τον τοποθετήσει δίπλα στον Andrea Dovizioso για τις σεζόν 2019 και 2020.

Ο ίδιος επτά χρόνια αργότερα δήλωσε πως μετάνιωσε που αρνήθηκε την πρόταση της επίσημης ομάδας της Ducati. Συνέχισε λέγοντας πως ήθελε να πάει στην Ducati, αλλά οι άνθρωποι της τότε ομάδας του τον έπεισαν να μείνει στην Yamaha, το οποίο τελικά αποδείχθηκε μέγα λάθος.

Λίγο καιρό αργότερα, η σχέση του με την Yamaha έφτασε σε αδιέξοδο, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να σπάσει το συμβόλαιό του στα μέσα της σεζόν του 2021, για να μετακομίσει στην Aprilia, όπου και έμεινε μέχρι πέρυσι. Αυτό βέβαια του έδωσε την ευκαιρία για ένα ρεκόρ, αφού σημείωσε νίκες με τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές.

Όταν ρωτήθηκε για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν τελικά πήγαινε στην Ducati, ο ίδιος δήλωσε “Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι στη ζωή όλα τα πράγματα που συμβαίνουν έχουν κάποιο λόγο. Ίσως αν πήγαινα στην Ducati, να χτυπούσα τον εαυτό μου με ένα κρεμμύδι, να τραυματιζόμουν και να μην αγωνιζόμουν ξανά. Δεν ξέρουμε. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η μοίρα με έφερε εδώ, στην ΚΤΜ, και έκανα μια εξέλιξη που μου αρέσει. Αισθάνομαι περήφανος για τον εαυτό μου και νιώθω πολύ περήφανος που εκπροσωπώ την οικογένειά μου αυτή τη στιγμή”.

Ο Vinales συνέχισε λέγοντας “Πόσους τίτλους θα είχα; Με τη απόδοση που έχω τώρα και με μια Ducati, τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πώς αισθάνεσαι και το να είσαι ευτυχισμένος είναι πολύ σημαντικό. Είναι αυτό που όλοι γνωρίζουν και νιώθω γαλήνη. Τις προάλλες, στο Mugello, είπα στον εαυτό μου, αν δεν είναι η ώρα τώρα, θα περιμένω να έρθει κάτι καλύτερο. Και τώρα θέλω πραγματικά να κερδίσω.”