BMW GS Trophy 2020: Περιπέτεια στη Νέα Ζηλανδία!

Με απίστευτες δοκιμασίες!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/2/2020

Για το 2020 η BMW αποφάσισε να διοργανώσει το GS Trophy στη μαγευτική Νέα Ζηλανδία. Πάνω από 20 εθνικές και όχι μόνο ομάδες –αποτελούμενες από τρεις αναβάτες- έλαβαν μέρος στον θεσμό που διοργανώνει ο γερμανικός κολοσσός, ενώ μέσα σε αυτές συμπεριλαμβάνονταν και δυο ομάδες γυναικών!

Αφετηρία ήταν η παραλία Napier και οι αναβάτες είχαν ξυπνήσει απ’ τα άγρια χαράματα –στις 5:30 π.μ.- για να προετοιμαστούν για μια επική διαδρομή που θα διαρκούσε πάνω από 11 ώρες. Μέσα από δύσβατα και μαγευτικά μονοπάτια οι ομάδες, αφότου διέσχισαν την ηφαιστειογενή περιοχή Putauaki ανέβηκαν στην κορυφή του Edgecumbe, ενός ανενεργού ηφαιστείου, με υψόμετρο 821μ. Έπειτα, περιπλανήθηκαν σε δάση και βρέθηκαν σε χωματόδρομους κοντά στις ακτές των ποταμιών.

Η BMW θέλοντας να κάνει τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα, είχε προσθέσει και προκλήσεις μέσα στη διαδρομή με διάφορες δοκιμασίες, όπως την ανάβαση λόφων με μεγάλη κλίση – εκεί σημειώθηκαν και αρκετές πτώσεις. Μάλιστα, κάθε πτώση είχε και αρνητική βαθμολογία για τις ομάδες.

Στο τέλος του άρθρου υπάρχει πλούσιο gallery

Αφότου το καραβάνι άφησε πίσω του τα ποτάμια έθεσε ως προορισμό τους καταρράκτες Mokau, που βρίσκονται στη λίμνη Wikaremoana. Εκεί τους περίμενε και η δεύτερη δοκιμασία, που θύμιζε περισσότερο αγώνα Trial, καθώς για την επιτυχή ολοκλήρωσή της χρειαζόταν η άριστη συνεργασία του αναβάτη με τους teammates του.

Κάθε ομάδα επέλεγε έναν αναβάτη της και του έδενε τα μάτια μόλις ανέβαινε στη μοτοσυκλέτα του. Σκοπός του Sena Challenge” ήταν να χρησιμοποιήσουν τα μέλη της ομάδας το σύστημα ενδοεπικοινωνίας της Sena και να καθοδηγήσουν σωστά τον “τυφλό” αναβάτη μέσα από μια slalom διαδρομή.

Μετά την ολοκλήρωση της δοκιμασίας, το “Rally” της BMW κατευθύνθηκε για την παραλία Hawke. Μέχρι να φτάσουν εκεί το τερέν να άλλαξε πολλές φορές, από βατό χωματόδρομο, σε σαθρό και δύσκολο μέχρι και σε πολύ τεχνικό με κοτρώνες, ενώ απ’ του μενού δεν έλειψε και η επίθεση ενός κοπαδιού από πρόβατα. Ο τερματισμός ήταν λίγο έξω απ’ το λιμάνι του Napier, με το καραβάνι ουσιαστικά να επιστρέφει εκεί όπου ξεκίνησε.

Η δεύτερη μέρα επιφύλασσε μια διαδρομή 321 χιλιομέτρων με τα 180 από αυτά να είναι στην άσφαλτο, τα 170 στο χώμα και τα 10 στην άμμο. Παράλληλα, μέσα στο πρόγραμμα υπήρχαν και τρεις προκλήσεις για τις ομάδες. Οι αναβάτες κινήθηκαν κατά μήκος της παραλίας μέχρι να φτάσουν στο Ακρωτήρι του Απαγωγέα (σ.σ. Το Cape Kidnappers πήρε το όνομά του το 1769, όταν οι Μαορί ιθαγενείς απήγαγαν τον μούτσο του Καπετάνιου James Cook). Εκεί τους περίμενε η πρώτη πρόκληση που δεν ήταν άλλη απ’ το να σπρώξουν τα μέλη της ομάδας σβηστή μια μοτοσυκλέτα τους μέσα σε μια διαδρομή slalom.

Μετά από αρκετό κόπο, καθώς πέρα απ’ το βάρος των μοτοσυκλετών το αμμώδες έδαφος έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα, οι ομάδες άφησαν πίσω τους την παραλία και κατευθύνθηκαν στην ενδοχώρα. Πέρασαν απ’ τους διάσημους αμπελώνες των Elephant Hill, Black Ridge και Clear View μέχρι να φτάσουν στην Wairarapa. Από εκεί κατευθύνθηκαν νότια με προορισμό το Herbertville και στόχο να ξαναβρεθούν στην παραλία, που τους περίμενε η δεύτερη πρόκληση. Ήταν ένας αγώνας πήγαινε-έλα κατά μήκος της αμμουδιάς και αυτός που θα σταματούσε επιτυχώς στο “stop box” θα ήταν ο νικητής.

Το τελευταίο σκέλος της δεύτερης μέρας περιλάμβανε μια μεικτή διαδρομή 200km γεμάτη στροφές και με την άσφαλτο να δίνει τη θέση της στους χωματόδρομους συχνά-πυκνά. Ο τερματισμός ήταν στο Castlepoint – άλλο ένα απ’ τα μέρη που είχε ανακαλύψει ο Cook και πήρε το όνομά του απ’ τη μορφολογία της παραλίας, που περικυκλώνεται και προστατεύεται από βράχους.

Η τελευταία δοκιμασία της ημέρας ήταν ένα διαγωνισμός φωτογραφίας. Οι φωτογραφίες που τράβηξαν οι αναβάτες θα αναρτηθούν εδώ στις 11 Φεβρουαρίου και για 24 ώρες όσοι θέλουν, μπορούν να επιλέξουν την καλύτερη (σ.σ. η ιστοσελίδα θα ενεργοποιηεθί στις 11/02).

Η BMW είναι μια premium εταιρεία μοτοσυκλετών και αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από την αξία των μοτοσυκλετών της όσο και από αυτά που διοργανώνει για τους πιστούς αναβάτες της. Το GS Trophy είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, ενισχύοντας τους δεσμούς της εταιρείας με όσους εμπιστεύονται το όνομά της μέσω της μοτοσυκλετιστικής κουλτούρα που προάγει.

Ετικέτες

Ducati Monster 2026: Ξεκίνησε η κατασκευή του στο Borgo Panigale

Made in Italy τα Τέρατα που θα φτάσουν στις αγορές της Ευρώπης - Πότε έρχεται
Ducati Panigale έναρξη παραγωγής 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

28/11/2025

Η γραμμή παραγωγής στο Borgo Panigale προσαρμόστηκε πλήρως για να ξεκινήσει να κατασκευάζει το Monster που άλλαξε τον κινητήρα του με τον νέο V2 που βλέπουμε και σε άλλες μοτοσυκλέτες της εταιρείας.

Οι φίλοι της Ducati μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι για την ιταλικότητα του Monster του 2026 αφού και αυτή η μοτοσυκλέτα θα κατασκευάζεται στο Borgo Panigale. 

Το παραπάνω το λέμε γιατί η Ducati έχει εργοστάσιο παραγωγής και στην Ταϊλάνδη, ωστόσο οι μοτοσυκλέτες που βγαίνουν από την εκεί γραμμή παραγωγής προορίζονται για τις ασιατικές αγορές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπολείπονται σε ποιότητα, αφού κατασκευάζονται με τα ίδια στάνταρ που λειτουργεί το εργσοτάσιο στη Μπολόνια.

Με την έναρξη της παραγωγής που συνοδεύτηκε από μια σεμνή τελετή παρουσία και του διευθύνοντα συμβούλου της Ducati, Claudio Domenicali, το Monster μπαίνει επίσημα στην πέμπτη του γενιά με μεγαλύτερη διαφορά από το προηγούμενο τον νέο V2 κινητήρας, ο οποίος επιτέλους φαίνεται αφού στο απερχόμενο μοντέλο κρύβεται πίσω από πλαστικά καλύμματα και από τις δυο μεριές της μοτοσυκλέτας και επιπλέον έναν σκασμό σωληνώσεις από την αριστερή και μοιάζει σαν μισοτελειωμένο project.

Ducati Panigale έναρξη παραγωγής 2025

Το νέο Monster έρχεται να βάλει τέλος στην παραπάνω αισθητική ανισορροπία του κινητήρα με τις υπόλοιπες καθαρές γραμμές της γυμνής μοτοσυκλέτας που ήταν επί σειρά ετών το best seller της Ducati, με την πρώτη θρυλική πλέον γενιά να θέτει και τις οικονομικές βάσεις για την επιβίωσή της. Μάλιστα το νέο κοστούμι του Monster (νέος προβολέας, ρεζερβουάρ, ουρά), σχεδιάστηκε ώστε να είναι πιο κοντά αισθητικά σε εκείνο της πρώτης γενιάς. Αυτό γίνεται πιο ξεκάθαρο αν αρχίσεις να το κοιτάζεις από πίσω προς τα εμπρός, από την ουρά και το κάλυμμα της σέλας του συνεπιβάτη που θυμίζει όντως τα αντίστοιχα σημεία του πρώτου Monster.

Περισσότερα για το Ducati Monster του 2026, που είναι και ελαφρύτερο κατά τέσσερα κιλά έναντι του απερχόμενου και έχει πιο "καθημερινή" θέση οδήγησης με χαμηλότερη σέλα, μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Η διάθεσή του στην Ιταλία αναμένεται να ξεκινήσει τον ερχόμενο Φεβρουάριο και έπειτα από αυτό δεν θα αργήσει να έρθει και στην ελληνική αγορά στο κόκκινο Ducati Red και λευκό Iceberg White χρώμα. 

Θα είναι επίσης διαθέσιμο σε δύο εκδόσεις Monster and Monster+, η δεύτερη με πλουσιότερο εξοπλισμό, ενώ θα υπάρχει και έκδοση με περιορισμό στην ισχύ, κατάλληλα για δίπλωμα κατηγορίας Α2.