BMW GS Trophy 2020: Περιπέτεια στη Νέα Ζηλανδία!

Με απίστευτες δοκιμασίες!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/2/2020

Για το 2020 η BMW αποφάσισε να διοργανώσει το GS Trophy στη μαγευτική Νέα Ζηλανδία. Πάνω από 20 εθνικές και όχι μόνο ομάδες –αποτελούμενες από τρεις αναβάτες- έλαβαν μέρος στον θεσμό που διοργανώνει ο γερμανικός κολοσσός, ενώ μέσα σε αυτές συμπεριλαμβάνονταν και δυο ομάδες γυναικών!

Αφετηρία ήταν η παραλία Napier και οι αναβάτες είχαν ξυπνήσει απ’ τα άγρια χαράματα –στις 5:30 π.μ.- για να προετοιμαστούν για μια επική διαδρομή που θα διαρκούσε πάνω από 11 ώρες. Μέσα από δύσβατα και μαγευτικά μονοπάτια οι ομάδες, αφότου διέσχισαν την ηφαιστειογενή περιοχή Putauaki ανέβηκαν στην κορυφή του Edgecumbe, ενός ανενεργού ηφαιστείου, με υψόμετρο 821μ. Έπειτα, περιπλανήθηκαν σε δάση και βρέθηκαν σε χωματόδρομους κοντά στις ακτές των ποταμιών.

Η BMW θέλοντας να κάνει τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα, είχε προσθέσει και προκλήσεις μέσα στη διαδρομή με διάφορες δοκιμασίες, όπως την ανάβαση λόφων με μεγάλη κλίση – εκεί σημειώθηκαν και αρκετές πτώσεις. Μάλιστα, κάθε πτώση είχε και αρνητική βαθμολογία για τις ομάδες.

Στο τέλος του άρθρου υπάρχει πλούσιο gallery

Αφότου το καραβάνι άφησε πίσω του τα ποτάμια έθεσε ως προορισμό τους καταρράκτες Mokau, που βρίσκονται στη λίμνη Wikaremoana. Εκεί τους περίμενε και η δεύτερη δοκιμασία, που θύμιζε περισσότερο αγώνα Trial, καθώς για την επιτυχή ολοκλήρωσή της χρειαζόταν η άριστη συνεργασία του αναβάτη με τους teammates του.

Κάθε ομάδα επέλεγε έναν αναβάτη της και του έδενε τα μάτια μόλις ανέβαινε στη μοτοσυκλέτα του. Σκοπός του Sena Challenge” ήταν να χρησιμοποιήσουν τα μέλη της ομάδας το σύστημα ενδοεπικοινωνίας της Sena και να καθοδηγήσουν σωστά τον “τυφλό” αναβάτη μέσα από μια slalom διαδρομή.

Μετά την ολοκλήρωση της δοκιμασίας, το “Rally” της BMW κατευθύνθηκε για την παραλία Hawke. Μέχρι να φτάσουν εκεί το τερέν να άλλαξε πολλές φορές, από βατό χωματόδρομο, σε σαθρό και δύσκολο μέχρι και σε πολύ τεχνικό με κοτρώνες, ενώ απ’ του μενού δεν έλειψε και η επίθεση ενός κοπαδιού από πρόβατα. Ο τερματισμός ήταν λίγο έξω απ’ το λιμάνι του Napier, με το καραβάνι ουσιαστικά να επιστρέφει εκεί όπου ξεκίνησε.

Η δεύτερη μέρα επιφύλασσε μια διαδρομή 321 χιλιομέτρων με τα 180 από αυτά να είναι στην άσφαλτο, τα 170 στο χώμα και τα 10 στην άμμο. Παράλληλα, μέσα στο πρόγραμμα υπήρχαν και τρεις προκλήσεις για τις ομάδες. Οι αναβάτες κινήθηκαν κατά μήκος της παραλίας μέχρι να φτάσουν στο Ακρωτήρι του Απαγωγέα (σ.σ. Το Cape Kidnappers πήρε το όνομά του το 1769, όταν οι Μαορί ιθαγενείς απήγαγαν τον μούτσο του Καπετάνιου James Cook). Εκεί τους περίμενε η πρώτη πρόκληση που δεν ήταν άλλη απ’ το να σπρώξουν τα μέλη της ομάδας σβηστή μια μοτοσυκλέτα τους μέσα σε μια διαδρομή slalom.

Μετά από αρκετό κόπο, καθώς πέρα απ’ το βάρος των μοτοσυκλετών το αμμώδες έδαφος έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα, οι ομάδες άφησαν πίσω τους την παραλία και κατευθύνθηκαν στην ενδοχώρα. Πέρασαν απ’ τους διάσημους αμπελώνες των Elephant Hill, Black Ridge και Clear View μέχρι να φτάσουν στην Wairarapa. Από εκεί κατευθύνθηκαν νότια με προορισμό το Herbertville και στόχο να ξαναβρεθούν στην παραλία, που τους περίμενε η δεύτερη πρόκληση. Ήταν ένας αγώνας πήγαινε-έλα κατά μήκος της αμμουδιάς και αυτός που θα σταματούσε επιτυχώς στο “stop box” θα ήταν ο νικητής.

Το τελευταίο σκέλος της δεύτερης μέρας περιλάμβανε μια μεικτή διαδρομή 200km γεμάτη στροφές και με την άσφαλτο να δίνει τη θέση της στους χωματόδρομους συχνά-πυκνά. Ο τερματισμός ήταν στο Castlepoint – άλλο ένα απ’ τα μέρη που είχε ανακαλύψει ο Cook και πήρε το όνομά του απ’ τη μορφολογία της παραλίας, που περικυκλώνεται και προστατεύεται από βράχους.

Η τελευταία δοκιμασία της ημέρας ήταν ένα διαγωνισμός φωτογραφίας. Οι φωτογραφίες που τράβηξαν οι αναβάτες θα αναρτηθούν εδώ στις 11 Φεβρουαρίου και για 24 ώρες όσοι θέλουν, μπορούν να επιλέξουν την καλύτερη (σ.σ. η ιστοσελίδα θα ενεργοποιηεθί στις 11/02).

Η BMW είναι μια premium εταιρεία μοτοσυκλετών και αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από την αξία των μοτοσυκλετών της όσο και από αυτά που διοργανώνει για τους πιστούς αναβάτες της. Το GS Trophy είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, ενισχύοντας τους δεσμούς της εταιρείας με όσους εμπιστεύονται το όνομά της μέσω της μοτοσυκλετιστικής κουλτούρα που προάγει.

Ετικέτες

Η εταιρεία Πέτρος Πετρόπουλος δώρισε δύο ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες Can-Am στην ελληνική αστυνομία

Πρόκειται για μία Can-am Pulse και μία Origin
Can
Από το

motomag

18/12/2025

Σε δωρεά δύο ηλεκτρικών Can-Am μοτοσυκλετών στην Ελληνική Αστυνομία προχώρησε η αντιπροσωπεία της καναδικής εταιρείας στην Ελλάδα, Πέτρος Πετρόπουλος.

Η εταιρεία Πέτρος Πετρόπουλος συγκεκριμένα δώρισε τα μοντέλα:

Μία Can-Am Pulse,που προσφέρει αυτονομία έως και 160 χιλιόμετρα και φέρει ηλεκτρικό κινητήρα με μέγιστη απόδοση 35 kw και επιτάχυνση 0-100 σε 3,8 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα 130 χλμ./ώρα. Η μοτοσυκλέτα μπορεί να φορτίσει από το 20% στο 80% σε 50 λεπτά σε φορτιστή λειτουργίας 3.

Pulse

Μπροστά βρίσκουμε ανεστραμμένο πιρούνι της KYB διαμέτρου 41 mm και διαδρομής 140 mm και πίσω αμορτισέρ της SACHS με διαδρομή 140 mm. Στα φρένα βρίσκουμε διπίστονη δαγκάνα της J.Juan με δίσκο 320 mm μπροστά και μονοπίστονη δαγκάνα J.Juan με δίσκο 240 mm πίσω.

Ο εξοπλισμός της περιλαμβάνει οθόνη TFT με συνδεσιμότητα, διαφορετικά riding modes, traction control, όπισθεν, ABS, φώτα LED, προστατευτικό αλυσίδας, ενώ η μπαταρία είναι ενσωματωμένη στο πλαίσιο. Το βάρος της μοτοσυκλέτας ανέρχεται στα 177 κιλά.

Μία Can-Am Origin,που προσφέρει αυτονομία έως και 145 χιλιόμετρα και φέρει ηλεκτρικό κινητήρα με μέγιστη απόδοση 35 kw και επιτάχυνση 0-100 σε 4,3 δευτερόλεπτα, ενώ και η Origin μπορεί να φορτίσει από το 20% στο 80% σε 50 λεπτά σε φορτιστή λειτουργίας 3. Μάλιστα η μοτοσυκλέτα φέρει αναρτήσεις της KYB με μεγάλες διαδρομές (255 mm) για να μπορεί να κινηθεί και στο χώμα. Στο σύστημα πέδησης συναντάμε διπίστονη δαγκάνα της J.Juan με δίσκο 320 mm μπροστά και μονοπίστονη δαγκάνα J.Juan με δίσκο 240 mm πίσω.

Origin

Ο εξοπλισμός της περιλαμβάνει οθόνη TFT με συνδεσιμότητα, διαφορετικά riding modes, traction control, όπισθεν, ABS, φώτα LED, προστατευτικό αλυσίδας, ενώ η μπαταρία είναι ενσωματωμένη στο πλαίσιο. Το βάρος της μοτοσυκλέτας ανέρχεται στα 187 κιλά.

Μάλιστα πίσω ακριβώς από τον Πρόεδρο του Ομίλου διακρίνει κανείς και το ελληνικό ηλεκτρικό scooter NOOS που κατασκευάζεται από τον όμιλο Πέτρος Πετρόπουλος και έχει πάρει ευρωπαϊκή έγκριση τύπου.