Ducati 990cc GP3, Troy Bayliss - Δημοπρασία της πρώτης MotoGP μοτοσυκλέτας της Ducati

Με την τιμή να αναμένεται να ξεπεράσει τις 300.000 ευρώ
Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

28/9/2023

Είκοσι χρόνια μετά το ντεμπούτο της Ducati στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP, στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του 2023, ο γνωστός οίκος Bonhams βγάζει “στο σφυρί” την Ducati 990cc GP3 του 2003, της πρώτης στην ιστορία MotoGP μοτοσυκλέτας του Borgo Panigale, και συγκεκριμένα της μοτοσυκλέτας του Troy Bayliss.

Η μοτοσυκλέτα έρχεται πλήρως συντηρημένη σε κινητήρα και κιβώτιο, με σιδερένια αλλά και τα original carbon δισκόφρενα, έτοιμη για να την οδηγήσει κανείς σε εκδηλώσεις κλασικών αγωνιστικών μοτοσυκλετών, ενώ αναμένεται να πιάσει μεταξύ 312 και 350.000 ευρώ.

Η Ducati είχε μείνει εκτός μεγάλης κατηγορίας των GP, απ’ όταν εκείνη μετατράπηκε αποκλειστικά σε δίχρονη τη δεκαετία του 1970. Θυμίζουμε πως η Honda είχε προσπαθήσει να παλέψει ενάντια στα δίχρονα το 1979 με την τετράχρονη NS500, καταφέρνοντας όμως… μια τρύπα στο νερό. Η Ducati δεν είχε τους πόρους για να εξελίξει μια GP 500, ενώ παράλληλα οι Ιταλοί είχαν χρόνια να κατασκευάσουν δίχρονη μοτοσυκλέτα, ενώ στο παρελθόν είχαν ασχοληθεί μόνο με μικρού κυβισμού δίχρονα.

Η φράση “Κέρδισε την Κυριακή, πούλα τη Δευτέρα” που συνοδεύει τα μηχανοκίνητα οχήματα από τη γέννηση τους θα μπορούσε να αφορά 100% την Ducati των προηγούμενων δεκαετιών, καθώς οι Ιταλοί συνέδεαν άμεσα τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες τους με τα μοντέλα παραγωγής που μπορούσε να αγοράσει ο οποιοσδήποτε φαν της εταιρείας, όπως τα 851, 888 και 916.

Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss

Κι όταν η FIM ανακοίνωσε πως η μεγάλη κατηγορία του αναβαπτισθέντος Πρωταθλήματος MotoGP από το 2002 θα αφορούσε μόνο τετράχρονα μοντέλα, η Ducati είχε την απαραίτητη εμπειρία για να κατασκευάσει άμεσα μια ανταγωνιστική τετράχρονη μοτοσυκλέτα.

Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss

Μια V2 μοτοσυκλέτα, όπως στα Superbikes, δεν θα ήταν ικανή να αποδώσει την επιθυμητή απόδοση για το MotoGP, κι έτσι η Ducati αποφάσισε να χρησιμοποιήσει έναν V4 90 μοιρών, με δεσμοδρομική κίνηση βαλβίδων, προερχόμενη από τα V2 της, δημιουργώντας έτσι το πρώτο Desmosedici, δηλαδή μια μοτοσυκλέτα με Desmo και 16 βαλβίδες. Όμως η πρωτότυπη μοτοσυκλέτα της Ducati έχασε σχεδόν ολόκληρη τη σεζόν του 2002, κάνοντας εν τέλει την εμφάνιση της στον τελευταίο γύρο της χρονιάς, στη Valencia, με την εργοστασιακή ομάδα της Ducati να αποτελείται από τους Troy Bayliss και Loris Capirossi. Οι δυο τους εξέλιξαν τη μοτοσυκλέτα στον χειμώνα που ακολούθησε και παρατάχθηκαν στη σχάρα των MotoGP από τον πρώτο αγώνα του 2003 στη Suzuka.

Troy Bayliss 2003

Ο νικητής του BSB 1999 Troy Bayliss, είχε πάρει μεταγραφή στην ομάδα WSBK της Ducati το 2000, αντικαθιστώντας τον τραυματία Carl Fogarty. Ο Bayliss κέρδισε το Πρωτάθλημα το 2001, ενώ τερμάτισε 2ος πίσω από τη Honda του Colin Edwards το 2002. Παρά την απειρία του σε αγώνες GP, ο Bayliss επελέγη για την πρώτη ομάδα της Ducati στο MotoGP, επιλογή που η Ducati δεν έμελλε να μετανιώσει. Αντίθετα με τον Bayliss, ο Capirossi είχε μεγάλη εμπειρία στα GP, έχοντας αγωνιστεί στα 500 το 1995, ενώ ήταν ήδη 3 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, στα 125 (1990, 1991) και στα 250 (1998).

GP3

H πρώτη Desmosedici ακολουθούσε τη μόδα της εποχής όσον αφορά στα πλαίσια της Ducati, χρησιμοποιώντας ένα ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα, όπως στα WSBK, αντίθετα με τους αντιπάλους των Ιταλών που χρησιμοποιούσαν πλαίσια δυο δοκών αλουμινίου. Παράλληλα, ο V4 κινητήρας της έτυχε ευρείας αναγνώρισης ως ο δυνατότερος κινητήρας της εποχής.

Capirossi-Bayliss

Μπορεί τώρα ο Troy Bayliss να αγωνιζόταν συνήθως με τον αριθμό 21, όμως ανακάλυψε πως το συγκεκριμένο νούμερο ανήκε σε άλλον αναβάτη στο MotoGP, κι έτσι το 2003 ο Αυστραλός αγωνίστηκε με το 12 -το 21 ανάποδα. Η Ducati μπορεί να μην κέρδισε στο ντεμπούτο της στα MotoGP, είχε όμως λόγο να αισθάνεται υπερήφανη, αφού ο Capirossi της χάρισε την πρώτη της νίκη, στην Catalunya, τερματίζοντας 2ος στη σεζόν, με τον Bayliss να τερματίζει στην 6η θέση της γενικής, 4 θέσεις πίσω από τον Ιταλό. Σημειώστε πως ενώ ο Loris γνώριζε τις πίστες από τα GP, ο Bayliss αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε πολλές από εκείνες.

Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss

Η Desmosedici της δημοπρασίας είναι η GP3TB1 (το GPT3 αφορά στο μοντέλο του 2003), ήταν η κύρια αγωνιστική μοτοσυκλέτα του Troy Bayliss εκείνη τη χρονιά, και μάλιστα το πρώτο μοντέλο, όπως φαίνεται από τις τετράγωνες βάσεις κινητήρα -που άλλαξαν σε στρογγυλές μετά τα μέσα της χρονιάς. Η μοτοσυκλέτα έχει συντηρηθεί και αναβαθμιστεί σε κινητήρα και κιβώτιο, και είναι έτοιμη για χρήση, με τους ατσάλινους αλλά και τους original carbon δίσκους στα φρένα της.

Ο οίκος Bonhams πιστεύει πως 12 GP3 μοτοσυκλέτες έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, ενώ η ιστορική αξία του συγκεκριμένου μοντέλου είναι μεγάλη.

Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της δημοπρασίας, ΕΔΩ.

Holy Bastard - Δίχρονος «κανίβαλος» με 50 ίππους για 92 κιλά! 

Το δεύτερο ακραίο δίχρονο project του Tony Mοckel - Παλιά ήταν... Simson!
Holy Bastard - Tony Mockel 2025
Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ.  Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Οι θαυμαστές του Simson και οι λάτρεις των δίχρονων ονειρεύονται τώρα το Holy Bastard όπως ο Tony Möckel ονειρεύεται την έγκριση τύπου δρόμου.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025


 

Ετικέτες