Ducati - Γιορτάζει τα 20 χρόνια Multistrada

Με μία προσωρινή μίνι-έκθεση στο Μουσείο της
Ducati Multistrada 20 years
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

5/9/2023

Το Multistrada κλείνει το 2023, τα 20 χρόνια από το ντεμπούτο του στον κόσμο της μοτοσυκλέτας, αλλάζοντας τα δεδομένα του τουρισμού με μοτοσυκλέτα, αλλά και αποτελώντας ένα από τα best-selling μοντέλα του Borgo Panigale μέχρι σήμερα.

Για να γιορτάσει την 20η επέτειο του Multistrada, η Ducati έχει στήσει μία προσωρινή έκθεση με τίτλο "Multistrada 20th - Twenty Years of Evolutionary Exploration" στο Μουσείο της, στο Borgo Panigale. Εκεί οι φαν της εταιρείας θα μπορούν να θαυμάσουν από κοντά το πρώτο μοντέλο της ιστορίας του Multistrada (1000 DS) αλλά και του τελευταίου (Multistrada V4 Rally), και να δουν ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για την ιστορία του Multistrada. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πώς θα κλείσετε μία θέση και για την επίσκεψή σας στο Μουσείο μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ, ενώ περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία του Multistrada θα βρείτε ΕΔΩ.

Η πρώτη γενιά των Multistrada, όνομα που στα ιταλικά σημαίνει πολλοί δρόμοι” -στην ουσία “για κάθε είδους δρόμο”-, παρουσιάστηκε το 2003 ως Multistrada 1000DS, ακροβατώντας ανάμεσα στην ασφάλτινη και την On-Off κατηγορία. Ήταν η πρώτη μεγάλη adventure μοτοσυκλέτα που στόχευε στο “τέσσερα σε ένα”, ήτοι καθημερινή συμβίωση μέσα στην πόλη, γρήγορη οδήγηση στους επαρχιακούς, ταξίδια, και λίγο χώμα.

Έφερε τον ίδιο αερόψυκτο δικύλινδρο V-90ο με 2 ΕΕΚ και 2 βαλβίδες ανά κύλινδρο των 992 κυβικών, που χρησιμοποιούσε το supersport μοντέλο της εταιρείας, 1000SS (1000DS σε άλλες χώρες), έχοντας ωστόσο διαφορετικές ρυθμίσεις στον ψεκασμό, προκειμένου η απόδοσή του να ταιριάζει με το πεδίο χρήσης της νέας μοτοσυκλέτας. Έτσι, η μέγιστη ιπποδύναμη έφτανε τους 84 ίππους στις 8.000 στροφές και τα 8,5 χιλιογραμμόμετρα ροπής στις 5.000 στροφές.

4 γενιές Multistrada

Έκτοτε, το Multistrada μετρά τέσσερις γενιές, με κάθε μία να χαρακτηρίζεται από την αύξηση του κυβισμού από τα 1000, στα 1.100, στα 1.200 κ.εκ., και η τελευταία της V2 εποχής, στα 1.260 κυβικά, ενώ ταυτόχρονα προστέθηκαν και επιλογές στα μεσαία κυβικά ξεκινώντας από τα 620 και φτάνοντας μέχρι τα 950, πάντα με V2 κινητήρα, και διαφορετικές εκδόσεις εξοπλισμού.

Σημαντικός σταθμός για το Multistrada αποτελεί το 2010, όταν το ολοκαίνουργιο τότε 1.200S, είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα που χρησιμοποιεί διαφορετικά Riding Modes, για τη ρύθμιση της απόκρισης του κινητήρα, ανάλογα την περίσταση. Είναι η χρονιά που το Multistrada ανανεώνεται ριζικά και μας φέρνει το σύστημα “Skyhook”, δηλαδή τις ημι-ενεργητικές αναρτήσεις που πρώτο αυτό εφάρμοσε. Από τότε, το Multistrada αποτελεί έναν από τους “πρεσβευτές” της χρήσης ηλεκτρονικών βοηθημάτων στις μοτοσυκλέτες τους, με τους υπόλοιπους κατασκευαστές να ακολουθούν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.

 

Ducati Multistrada V4

Περνάνε δέκα χρόνια όπου η εξέλιξη χαρακτηρίζεται από γεωμετρική πρόοδο και φτάνουμε στο 2020, όπου το Multistrada περνά στην τέταρτη γενιά του και την V4 εποχή, ενώ το δεσμοδρομικό σύστημα λειτουργίας των βαλβίδων μας αποχαιρετά. Έτσι, το Multistrada γίνεται V4, με τον κινητήρα να προέρχεται από τη superbike μοτοσυκλέτα της Ducati, την Panigale V4, η οποία είχε παρουσιαστεί ένα χρόνο πριν, το 2019.

Ο ολοκαίνουργιος Granturismo των 1.158 κυβικών αλλάζει τα δεδομένα ως προς την απόδοση, ζυγίζοντας ταυτόχρονα σχεδόν όσο και ένας δικύλινδρος στα ίδια κυβικά, σταματώντας την ζυγαριά στα 66,7 κιλά. Η μέγιστη απόδοσή του φτάνει τους 170 (!) ίππους στις 10.500 στροφές με τη ροπή να αγγίζει τα 12,7 χιλιογραμμόμετρα στις 8.750 στροφές.

Οι αλλαγές δεν σταμάτησαν στον κινητήρα, καθώς ήταν η πρώτη φορά που η Ducati κατασκεύασε η ίδια το πλαίσιο για το Multistrada V4. Μέχρι τότε, το εργοστάσιο του Borgo Panigale σχεδίαζε ναι μεν τα πλαίσια για τα Multistrada, όμως αυτά ερχόντουσαν έτοιμα για τοποθέτηση από εξωτερικό προμηθευτή. Το ψαλίδι έγινε πλέον συμβατικό, αντί για το μονόμπρατσο που είχε μέχρι τότε, για να μπορείς να βάλεις και τροχούς με ακτίνες, για τις χωμάτινες εξορμήσεις ενώ στα τέλη του 2021 ήρθε η έκδοση Pikes Peak με 17 ιντσών μπροστινό τροχό αλλά και μονόμπρατσο ψαλίδι. Τέλος, το Multistrada V4 είναι το πρώτο της σειράς στο οποίο έγιναν δοκιμές πτώσης, και σχεδιάστηκε με γνώμονα το κόστος αποκατάστασης αλλά και το κόστος χρήσης.

Ducati Multistrada story

Το τελευταίο, αυτό της χρήσης, είναι που οδήγησε την Ducati στην κατάργηση του δεσμοδρομικού συστήματος. Έτσι, η εταιρεία κατάφερε να ορίσει διαστήματα σέρβις που μέχρι στιγμής δεν έχει καμία άλλη μοτοσυκλέτα που πωλείται αυτή τη στιγμή, με τις αλλαγές λαδιών να γίνονται κάθε 15.000 χιλιόμετρα και ο έλεγχος των βαλβίδων κάθε 60.000! Όλα τα Multistrada που βγαίνουν από την γραμμή παραγωγής έχουν 4 χρόνια εγγύησης, χάρη στο πακέτο “4ever Ducati”, δείχνοντας πόσο σίγουρο είναι το εργοστάσιο για την αξιοπιστία του συγκεκριμένου μοντέλου.

Στον τομέα των ηλεκτρονικών, η λίστα είναι τεράστια, όμως αυτό που ξεχώρισε το 2020 στο V4 ήταν η χρήση ραντάρ. Με την τεχνολογία αυτή, το cruise control μπόρεσε να αποκτήσει adaptive λειτουργία, που σημαίνει ότι ρυθμίζει μόνο του την ταχύτητα στον αυτοκινητόδρομο, κρατώντας σταθερή απόσταση από το προπορευόμενο όχημα. Ταυτόχρονα, το σύστημα Blind Spot Detection σε ενημερώνει για το τι γίνεται πίσω σου, προσθέτοντας πόντους στην ασφάλεια και κάνοντας ακόμη πιο ξεκούραστα τα ταξίδια πολλών χιλιομέτρων.

Το Multistrada V4 θα βρεθεί και φέτος ανάμεσα στα μοντέλα που θα παρουσιαστούν στην Ducati World Premiere 2024, που όπως κάθε χρόνο γίνεται διαδικτυακά, με διάρκεια από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 7 Νοεμβρίου. Πιθανολογούμε ότι μιλάνε για την έκδοση Grand Tour, για την οποία σας είχαμε γράψει πριν λίγους μήνες.

Ετικέτες

Yamaha: Κατοχύρωσε πατέντα για αερόσακο σε μοτοσυκλέτα

Νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνουν λύσεις σε ένα παλιό πρόβλημα
Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα
Από το

motomag

30/4/2025

Πατέντες δείχνουν πως η Yamaha εργάζεται πάνω στην εξέλιξη των αερόσακων θέλοντας να τους ενσωματώσει σε μοτοσυκλέτες της με στόχο να βελτιωθεί η πιθανότητα επιβίωσης του αναβάτη σε τροχαίο ατύχημα.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία οι αερόσακοι έχουν αποδείξει την αξία τους στη σωτηρία οδηγού και επιβατών και έχουν καθιερωθεί ως το κυριότερο δευτερεύον σύστημα παθητικής ασφαλείας που υποστηρίζει στο μέγιστο το βασικό, τη ζώνη ασφαλείας- χωρίς αυτή ο αερόσακος μπορεί να γίνει ακόμη και απειλητικός για τη ζωή του οδηγού και των υπόλοιπων επιβαινόντων.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικών Μεταφορών των ΗΠΑ (NHTSA), περισσότερες από 50.000 ζωές σώθηκαν από τους αερόσακους μόνο στις ΗΠΑ μεταξύ 1987 και 2017. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι αποτρέπουν περίπου 70.000 θανάτους κάθε χρόνο, ένα νούμερο που είναι λογικά πολύ μεγαλύτερο στην πραγματικότητα.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Ωστόσο, ενώ τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται εδώ και καιρό υποχρεωτικά με αυτή την τεχνολογία, οι αερόσακοι έχουν μια εξειδικευμένη ύπαρξη στην ενσωμάτωσή τους στις μοτοσυκλέτες- με εξαίρεση το Honda Gold Wing που διατίθεται με αερόσακο. Τους συναντάμε συνήθως ως μέρος του τεχνικού ρουχισμού του αναβάτη.

Τώρα και η Yamaha μπαίνει στο παιχνίδι με μια νέα ιδέα γύρω από την εφαρμογή του αερόσακου στα δίκυκλα σε συνδυασμό με αισθητήρες. Οι μοτοσυκλέτες διαφέρουν θεμελιωδώς από τα αυτοκίνητα σε πολλές πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα, ένας αερόσακος μοτοσυκλέτας πρέπει να αντιδρά πολύ πιο γρήγορα και να ενεργοποιείται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον αντίστοιχο αερόσακο αυτοκινήτου. Επιπλέον, οι κινήσεις μιας μοτοσυκλέτας σε περίπτωση ατυχήματος είναι πιο πολύπλοκες - εκτός από την καθαρή επιβράδυνση, παίζουν ρόλο και οι κινήσεις κλίσης και περιστροφής. Συνεπώς, το σύστημα αισθητήρων πρέπει να επεξεργάζεται σημαντικά περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργοποίηση χωρίς σφάλματα. Αυτά τα τεχνικά εμπόδια ευθύνονται εν μέρει για το γεγονός ότι η Gold Wing της Honda παραμένει μέχρι στιγμής η μόνη μοτοσυκλέτα παραγωγής με αερόσακο.

Η Yamaha κατέθεσε μια πατέντα που αφορά ειδικά τη βελτίωση της τεχνολογίας αισθητήρων για τους αερόσακους στις μοτοσυκλέτες. Η τεχνολογία περιλαμβάνει τη χρήση δύο αισθητήρων επιτάχυνσης - συγκρίσιμων με τις μονάδες αδρανειακής μέτρησης (IMU) αλλά το κυριότερο είναι ότι ο ένας από τους αισθητήρες τοποθετείται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και ο άλλος πίσω από αυτό. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να ανιχνεύει με ακρίβεια την κίνηση σε τρεις διαστάσεις - οριζόντιες, πλευρικές και κατακόρυφες.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Η διάταξη αυτή επιτρέπει στη μονάδα ελέγχου να ανιχνεύει μια πιθανή σύγκρουση και την κατεύθυνσή της ιδιαίτερα γρήγορα και αξιόπιστα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση του αερόσακου σε κλάσματα του δευτερολέπτου - πριν ο ίδιος ο αναβάτης προσκρούσει σε εμπόδιο.

Η Yamaha R1 στο επίκεντρο

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η Yamaha χρησιμοποιεί ως μοντέλο αναφοράς στα σχέδια ευρεσιτεχνίας μια supersport μοτοσυκλέτα, τη YZF-R1 όπου η πρόκληση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η σπορ θέση οδήγησης, με κλίση προς τα εμπρός, σημαίνει ότι το κεφάλι του αναβάτη βρίσκεται πολύ κοντά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου από τη Yamaha ως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο ιαπωνικός κατασκευαστής είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα σενάρια ενσωμάτωσης αερόσακων - και να μην επικεντρωθεί μόνο σε μοτοσυκλέτες τουρισμού ή πόλης. Ωστόσο οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν για να κατοχυρώσουν τις πατέντες τους και δίκυκλα στα σχέδια που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την τελική εφαρμογή.

Tricity με αερόσακο;

Εκτός από το R1, η πατέντα δείχνει επίσης το τρίτροχο σκούτερ Tricity της Yamaha με σύστημα αερόσακου. Όπως έχετε διαβάσει και εδώ η Autoliv παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο αερόσακου σε ένα Piaggio MP3, άμεσο ανταγωνιστή του Tricity, σε εμπορικές εκθέσεις το 2023. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές προσδοκούν ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες από τα αστικά οχήματα που είναι προσανατολισμένα στην ασφάλεια.

Συμπερασματικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Yamaha δείχνει ότι η ανάπτυξη των αερόσακων για μοτοσυκλέτες συνεχίζει στον δρόμο της εξέλιξης - με έμφαση στην έξυπνη τεχνολογία αισθητήρων και την αλγοριθμική ακρίβεια. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: αν ο αερόσακος σε δύο τροχούς πρόκειται να έχει πραγματικότητα στο μέλλον, αυτό ακριβώς το είδος προσέγγισης -η εξέλιξη των αισθητήρων- είναι απαραίτητο για να ξεπεραστούν τα τεχνικά εμπόδια. Οι κάμερες (ή ραντάρ), σε συνδυασμό ίσως με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό.