Έφτιαξε μοτοσυκλέτα από αυτοκίνητο – στην έρημο...

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

19/5/2016

Αρχικά, τίποτα το περίεργο: Είμαστε στο 1993 και ο Emile Leray, ένας 43χρονος Γάλλος ηλεκτρολόγος, ξεκινάει με το 2CV του από την πόλη Tan Tan του Μαρόκου για να διασχίσει την έρημο. Κάτι δηλαδή που ακόμα και σήμερα κάνουν πολλοί Γάλλοι. Εκείνος όμως ήταν εντελώς μόνος, με κάποια τρόφιμα και νερό που υπολόγιζε να του φτάσουν για δέκα μέρες. Και έμεινε. Κάπου το τσάκισε το 2CV και δεν γινόταν να συνεχίσει. Ψύχραιμος, υπολόγισε πως με τα πόδια δεν είχε ελπίδα να γυρίσει. Τι να κάνει; Εσείς τι θα κάνατε; Θα φτιάχνατε μια μοτοσυκλέτα για να φύγετε από κει; Με λίγα βασικά εργαλεία, αυτό ακριβώς έκανε ο Emile.

Ένα σαφές πλεονέκτημα ήταν πως το 2CV μπορεί να λυθεί με λίγα απλά εργαλεία. Έτσι, έβγαλε το αμάξωμα και το χρησιμοποιούσε για καταφύγιο και ύπνο όσες μέρες δούλευε για να φτιάξει την μοτοσυκλέτα του.  Χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι του σασί με το ένα μπροστινό ψαλίδι, είχε έτσι ανάρτηση κι ένα τροχό που έστριβε. Πίσω του, βίδωσε το ρεζερβουάρ, κι ακόμα πιο πίσω, τον κινητήρα με το κιβώτιο. Κινητήριος έγινε ο πίσω τροχός, αφού στην έξοδο του κιβωτίου βίδωσε ένα ταμπούρο που ακουμπούσε στον τροχό και τον κινούσε. Λόγω της διάταξης, η μόνη ταχύτητα με την οποία μπορούσε να πάει μπροστά ήταν η όπισθεν. Ή ανάποδα, είχε στην διάθεσή του μία ταχύτητα και τέσσερις όπισθεν. Αλλιώς θα έπρεπε να το κάνει με διεύθυνση στον πίσω τροχό, αλλά έτσι μάλλον θα ήταν ζόρικη η οδήγηση της κατασκευής στην έρημο. 

 

 

Αρχικά πίστευε πως θα του έπαιρνε τρεις μέρες, αλλά τελικά χρειάστηκε δώδεκα. Με μόλις μισό λίτρο νερό κι ένα ρεζερβουάρ βενζίνη, ξεκίνησε την επιστροφή του μέσα από την έρημο. Η εφευρετικότητά του απέδωσε: Μετά από μόλις μια μέρα οδήγησης, συνάντησε Μαροκινούς αστυνομικούς που τον μετέφεραν στο κοντινότερο χωριό, όπου και του έκοψαν ένα γενναίο πρόστιμο, αφού η άδεια δεν συμφωνούσε πια με το όχημα. Η πινακίδα που είχε θυμηθεί μέσα σε όλα να βιδώσει στο πίσω μέρος του σασί, δεν τον έσωσε.

Ο Emile δεν αναζήτησε την δημοσιότητα, δεν έκανε θέμα την διάσωσή του. Αλλά χάρη στο internet, η ιστορία του 63χρονου πια Γάλλου έγινε γνωστή. Με αφορμή την δική του κατασκευή, οι Mythbusters προσπάθησαν να κάνουν κάτι αντίστοιχο, αλλά αυτό που έφτιαξαν ήταν πολύ χειρότερο και δεν οδηγιόταν – ενώ ο Emile είχε διασχίσει την έρημο με το δικό του Ντεσεβομηχανάκι. Γειά σου Emile, σε γουστάρουμε!

 

 

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin