Χρεοκόπησε η Norton (ξανά)!

Τα χρέη νίκησαν τον Stuart Garner
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

30/1/2020

Η Norton είναι μια από τις παλαιότερες εταιρείες μοτοσυκλετών στην Αγγλία, καθώς ιδρύθηκε το 1898 και το 1902 κατασκεύασε τη πρώτη της μοτοσυκλέτα. Το τελευταίο κεφάλαιο στην πολυτάραχη πορεία της στο πέρασμα του χρόνου ξεκίνησε το 2008, όταν έγινε CEO ο Stuart Garner, ο οποίος προσπάθησε να αναβιώσει τις ένδοξες ημέρες της Norton μέσα απ’ τη δημιουργία νέων μοντέλων. Μέσα σε 12 χρόνια κατάφερε να δημιουργήσει την V4RR, μια απ' τις πιο εντυπωσιακές superbike, όπου μαζί με τον McGuiness έλαβαν μέρος στο Isle Of Man ΤΤ. Ωστόσο, φέτος ο Βρετανός θρύλος των road racing υπέγραψε συμβόλαιο με την Kawasaki για τη συμμετοχή του στο IOMTT. Ο Garner επένδυσε και στη neoretro κατηγορία, επαναφέροντας το θρυλικό Commando με ένα νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα 961cc, ενώ πρόσφατα δημιούργησε μια supersport μοτοσυκλέτα, την Superlight ώστε μαζί με τον Peter Hickman να λάβουν μέρος στο North West 200, που πραγματοποιείται στους δρόμους της Βόρειας Ιρλανδίας.

O CEO της Norton, Stuart Garner

 

Ωστόσο, παρά τον εμπλουτισμό της γκάμας της Norton, τόσο οι πωλήσεις όσο και οι δυνατότητες παραγωγής της δεν ήταν αρκετές για να προσφέρουν τα απαραίτητα κέρδη και ανάπτυξη για ένα σίγουρο μέλλον. Το ποτήρι άρχισε να ξεχειλίζει τον περασμένο Νοέμβριο, όταν η Norton ανακοίνωσε πως έψαχνε για επενδυτές βάζοντας προς πώληση το 5% των μετοχών της με στόχο να αποκτήσει ρευστό για να εξασφαλίσει τα λειτουργικά της έξοδα και να αποπληρώσει τα χρέη της. Η “ανατολή” της νέας χρονιάς, βρήκε την Norton να έχει μεν μειώσει το δημόσιο χρέος της, όμως κλήθηκε στις δικαστικές αίθουσες αφού έφτανε τα €353.269. Τότε, η αγγλική εταιρεία κέρδισε λίγο χρόνο, αναβάλλοντας τη δίκη για τις 12 Φεβρουαρίου, ενώ υποχρεώθηκε να πληρώσει τους φόρους που της αναλογούν μέσα σε δύο μήνες. Αν χρωστούσε στο ελληνικό δημόσιο θα ήταν πιο τυχερή, από την άλλη με το ελληνικό δημόσιο δεν θα έπαιρνε ποτέ άδεια λειτουργίας...

Τώρα οι εξελίξεις βρίσκουν το εργοστάσιο μοτοσυκλετών από το Leicestershire, μαζί με δύο άλλες εταιρείες του CEO Stuart Garner, τα Priest House Hotel και Donington Hall, να διοικούνται πλέον από τη λογιστική εταιρεία BDO, από τη στιγμή που χρεοκόπησε η Norton. Ο ρόλος της BDO δεν είναι συμβουλευτικός, αλλά εκτελεστικός, παίρνοντας τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις με βάση τα στοιχεία που έχει για την αποπληρωμή των οφειλών του Stuart Garner. Υπεύθυνος για την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων είναι ο Lee Causer και όπως δήλωσε στις τοπικές εφημερίδες ο στόχος του είναι να πραγματοποιήσει όλες τις απαραίτητες ενέργειες ούτως ώστε κατά το διάστημα που οι εταιρείες διοικούνται απ’ την BDO να μην επηρεαστούν οι πελάτες, υπάλληλοι και προμηθευτές αλλά να επωφεληθούν. “Το καθήκον μας είναι να αποφασίσουμε ποια είναι η καλύτερη στρατηγική και να την εφαρμόσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται ώστε να προστατέψουμε και τα οφέλη των δανειστών, έχοντας όμως υπόψιν μας να μην δημιουργούνται εντάσεις σε κανένα. Αυτή τι στιγμή αξιολογούμε τη θέση κάθε εταιρείας με στόχο να καταλήξουμε στις επιλογές που έχουμε για το μέλλον τους και να προχωρήσουμε με την καλύτερη δυνατή.”

Η FUELL κήρυξε πτώχευση – Η εταιρεία του Erik Buell πουλήθηκε σε δημοπρασία για μόλις το 2% των χρεών της

Το τέλος μιας ακόμη φιλόδοξης startup ηλεκτρικών δικύκλων
FUELL Bankrupt
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Η FUELL, startup ηλεκτρικών ποδηλάτων και μοτοσυκλετών που ίδρυσε ο ο Erik Buell, έβαλε οριστικά λουκέτο. Τα εναπομείναντα περιουσιακά της στοιχεία δημοπρατήθηκαν για περίπου 170.000 δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 2% των συνολικών της οφειλών, οι όποιες αγγίζαν τα 7 εκατομμύρια

Η δημοπρασία αυτή σήμανε το τέλος άλλης μιας σύντομης και ταραχώδους πορείας στον κόσμο της μικροκινητικότητας. Η FUELL είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια μέσω πολλών crowdfunding καμπανιών, προβάλλοντας τον εαυτό της ως το τολμηρό εγχείρημα που θα έφερνε επανάσταση στις αστικές μετακινήσεις με μοντέλα όπως τα Flluid και Fllow. Ωστόσο, μετά την πτωχευτική της αίτηση τον Οκτώβριο του 2024, τα μεγαλεπήβολα σχέδια μετατράπηκαν σε εκποίηση περιουσίας.

Η δημοπρασία για ότι απέμεινε

Ανάμεσα στα πωληθέντα στοιχεία περιλαμβάνονταν η πνευματική ιδιοκτησία της εταιρείας, όπως το εμπορικό σήμα FUELL, ο ιστότοπος και πατέντες, τα οποία απέφεραν περίπου 50.000 δολάρια. Μια μικρή παρτίδα από αδιάθετα e-bikes επίσης βγήκε στο σφυρί, με τα Flluid να πωλούνται από 1.150 έως 1.600 δολάρια, ενώ τα σπαστά e-bikes Folld έπιασαν ακόμη χαμηλότερες τιμές, γύρω στα 475 δολάρια.

FUELL Bankrupt

Οι αγοραστές δεν αποκαλύφθηκαν, οπότε δεν είναι σαφές αν κάποια άλλη εταιρεία σκοπεύει να αναβιώσει τα σχέδια της FUELL ή απλώς αγόρασε τα κομμάτια για ανταλλακτικά. Αν και στο παρελθόν είδαμε αντίστοιχες περιπτώσεις όπου άλλες εταιρείες αγόραζαν ολοκληρωμένα e-bikes από πτωχευμένες μάρκες για μεταπώληση, αυτή τη φορά φαίνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων χάθηκε στα διεκπεραιωτικά έξοδα.

Το δημοπρατήριο κράτησε 38.000 δολάρια ως προμήθεια, ενώ σημαντικό μέρος των εσόδων απορροφήθηκε από ασφάλιστρα και καθαρισμούς. Ελάχιστα ποσά απέμειναν για τους πιστωτές, μια απογοητευτική εξέλιξη, ειδικά για τους υποστηρικτές του crowdfunding, πολλοί εκ των οποίων είχαν προπαραγγείλει τα δίκυκλα και έμειναν με άδεια χέρια.

FUELL Bankrupt

Ένα γνώριμο τέλος για μια πολλά υποσχόμενη ιδέα

Η FUELL είχε ξεκινήσει με όραμα να “επαναπροσδιορίσει την αστική κινητικότητα”, όμως το τέλος της αποτελεί ακόμη ένα παράδειγμα στο κύμα “εκκαθάρισης” του κλάδου των e-bikes τα τελευταία χρόνια. Μετά την έκρηξη ζήτησης στην πανδημία, πολλές εταιρείες ηλεκτρικών ποδηλάτων δεν κατάφεραν να διατηρήσουν τη βιωσιμότητά τους και οδηγήθηκαν σε βίαιη επιστροφή στην πραγματικότητα.

Έτσι, για τον Erik Buell, έναν σχεδιαστή που έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία των σπορ μοτοσυκλετών, πάρα τις πολλαπλές εμπορικές αποτυχίες, η FUELL γράφει έναν πικρό επίλογο στη πορεία του και στην προσπάθειά του να φέρει την καινοτομία στην ηλεκτροκίνηση, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας.

 

Ετικέτες