Η Alta Motors έβαλε προσωρινά λουκέτο!

Αβέβαιο το μέλλον της εταιρείας
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

18/10/2018

Από το κακό στο χειρότερο εξελίσσονται τα πράγματα για την αμερικάνικη κατασκευάστρια ηλεκτρικών μοτοσυκλετών Alta Motors, πρίν καλά-καλά κλείσει μια δεκαετία στο ενεργητικό της.

Τα πράγματα ξεκίνησαν να χωλαίνουν από τη στιγμή που ήρθε το διαζύγιο της με την Harley Davidson, μιας συνεργασίας που είχαν ξεκινήσει για τη κατασκευή ηλεκτρικών μοτοσυκλετών με το λογότυπο της Harley, που όμως έληξε απότομα και πολύ νωρίς. Ο λόγος ήταν πως η Alta ζήτησε περισσότερα κονδύλια για την ανάπτυξη μοτοσυκλετών, με αποτέλεσμα να ωθήσει τη Harley στο να σκεφτεί και εν τέλει να δημιουργήσει ένα δικό της τμήμα έρευνας και εξέλιξης ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, καθώς πλέον το μέγεθος της επένδυσης σε εξωτερικό συνεργάτη ήταν δυσανάλογο κι έτσι προτίμησαν τα κεφάλαια αυτά να μένουν εντός εργοστασίου.

Με την Alta να μένει χωρίς επενδυτές επί της ουσίας, ξεκίνησε μία αναζήτηση προς ανεύρεση κεφαλαίων αλλά και το ενδεχόμενο της πλήρης εξαγοράς της. Οι προτάσεις για την εξαγορά της ξεκίνησαν να έρχονται πρώτες, όμως η ίδια εταιρεία δεν τις δέχτηκε. Συγκεκριμένα έχοντας ήδη ένα δίκτυο 70 σημείων πώλησης που προωθούσαν τα χωμάτινα μοντέλα της και σε συνάρτηση με τις 1.000 πωλήσεις που σημείωσε φέτος, βάζοντάς τες σε τιμή κόστους, οι ιδιοκτήτες κατάφεραν να κρατήσουν την εταιρεία καλύπτοντας τα λειτουργικά έξοδα χωρίς να την πουλήσουν. Στην απόφαση αυτή βοήθησε και το ύψος των πωλήσεων –ασχέτως αν πουλήθηκαν στο κόστος- καθώς έγινε διακριτό πως υπάρχει κοινό που ενδιαφέρεται για την αγορά των μοτοσυκλετών της.

Βέβαια, αυτό την έφερε στη κατάσταση που βρίσκεται τώρα κλείνοντας ολοκληρωτικά, καθώς δεν κατάφερε να βρει κάποιον επενδυτή κι άφησε τους εργαζομένους της άνεργους. Με αυτή τη κίνηση όμως, κατάφερε να κερδίσει λίγο χρόνο παγώνοντας τα πάγια έξοδα και να καταστρώσει σχέδια ανάκαμψης και προσέλκυσης νέων επενδυτών βασιζόμενη στη πορεία των πωλήσεων της φέτος. Το αν θα δούμε την Alta Motors να επανακάμπτει από τη κρίση που περνάει αυτή τη στιγμή παραμένει ακόμα άγνωστο, ενώ όσον αφορά την μοίρα των εργαζομένων σε περίπτωση που ξανανοίξει είναι πως πιθανότατα θα επιστρέψουν, αν δεν τους έχει προσλάβει το νέο τμήμα της έρευνα και εξέλιξης της Harley Davidson που βρίσκεται σχεδόν δίπλα τους...

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin