Η Harley-Davidson διώκεται στις Η.Π.Α. γιατί περιορίζει το δικαίωμα της επισκευής

Από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου για το περίφημο “Right to Repair”
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

28/6/2022
Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου των Η.Π.Α. (Federal Trade Commission ή FTC) στρέφεται κατά της Harley-Davidson, κατηγορώντας την πως περιορίζει το δικαίωμα των αγοραστών της να επισκευάζουν τις μοτοσυκλέτες τους και εκτός του επίσημου δικτύου service της εταιρείας.
 
Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου των Η.Π.Α. (Federal Trade Commission ή FTC) στρέφεται κατά της Harley-Davidson, κατηγορώντας την πως περιορίζει το δικαίωμα των αγοραστών της να επισκευάζουν τις μοτοσυκλέτες τους και εκτός του επίσημου δικτύου service της εταιρείας.
 
Η FTC αναφέρει πως τα χαρτιά των μοτοσυκλετών της Harley-Davidson περιέχουν όρους που δίνουν το μήνυμα πως η εγγύηση παύει να ισχύει αν ο πελάτης χρησιμοποιήσει dealer ή μηχανικούς εκτός του δικτύου της εταιρείας για να τοποθετήσει μη επίσημα αξεσουάρ ή να κάνει επισκευές.
 
Παράλληλα, η FTC καταγγέλλει την Harley-Davidson πως δεν παρείχε όλους τους όρους της εγγύησης στο χαρτί της, με τον πελάτη να πρέπει να επικοινωνήσει με το επίσημο δίκτυο των dealer της για να τους μάθει.
“Οι καταναλωτές αξίζουν να έχουν επιλογές όσον αφορά στην επισκευή των προϊόντων τους, και οι ανεξάρτητοι dealer αξίζουν να έχουν τη δυνατότητα του ανταγωνισμού”, δήλωσε ο Διευθυντής του Γραφείου Προστασίας Καταναλωτών της FTC Samuel Levine.
 
Στις Η.Π.Α. το δικαίωμα του καταναλωτή να επισκευάζει τη μοτοσυκλέτα του και εκτός του επίσημου δικτύου της κατασκευάστριας εταιρείας προστατεύεται από τον νόμο Magnuson Moss Warranty Act, νόμο που δεν επιτρέπει στις εταιρείας να αποκλείουν τη χρήση ανεξάρτητων dealer από τον πελάτη / ιδιοκτήτη.
 
Κατόπιν τούτου, η FTC αποφάσισε ομόφωνα (5-0) και επιβάλλει στη Harley-Davidson να διορθώσει την εγγύηση της, αφαιρώντας παράνομους όρους, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα στην επισκευή, δίνοντας καθαρές εξηγήσεις στους πελάτες της, και βεβαιώνοντας πως οι dealer της θα ανταγωνίζονται δίκαια με τους ανεξάρτητους dealer και μηχανικούς.
 
Αν η Harley-Davidson δεν συμμορφωθεί άμεσα με τις επιταγές της FTC, τα ομοσπονδιακά δικαστήρια θα μπορούν να της επιβάλουν πρόστιμο έως και 46.517 δολαρίων Η.Π.Α. για κάθε παράβαση.
 
Να επισημάνουμε πως η φράση “Right to Repair”, το δικαίωμα δηλαδή στην επισκευή, μπορεί να έχει πολλαπλές εφαρμογές και ερμηνείες (δικαίωμα στην επισκευή σε τεχνικούς εκτός των επίσημων δικτύων των εταιρειών, δικαίωμα στην επισκευή μετά το πέρας της εγγύησης, κ.α.), ενώ σε αυτό πρωτοστατεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
 
Στόχοι του Right to Repair είναι να γλιτώσει χρήματα ο καταναλωτής, αλλά και να βοηθήσει στη δημιουργία μιας κυκλικής οικονομίας.  
 
Από την άλλη, είναι λογικό οι εταιρείες να θέλουν να στηρίζονται στο επίσημο δίκτυο και στα επίσημα ανταλλακτικά, ώστε να καλύπτονται από τους κακούς επαγγελματίες και τους κακούς μηχανικούς, που μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στη μοτοσυκλέτα του πελάτη εντός εγγύησης, με την εταιρεία να πρέπει κατόπιν να επωμιστεί την αποκατάσταση της.
 
Ο νόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρει πως οι καταναλωτές μπορούν να χρησιμοποιούν συνεργεία για service εκτός του επίσημου δικτύου, όμως από  ότι γνωρίζουμε, για να ισχύσει η εγγύηση οι ειδικευμένοι μηχανικοί εκτός δικτύου θα πρέπει να παρέχουν στον πελάτη παραστατικό με τους κωδικούς επίσημων ανταλλακτικών της εκάστοτε εταιρείας, αλλά και αποδείξεις πως έχουν τις τεχνικές γνώσεις για να κάνουν service την εκάστοτε μοτοσυκλέτα ή πως έχουν παρακολουθήσει τεχνικά σεμινάρια για το συγκεκριμένο μοντέλο.
 
Όπως καταλαβαίνετε η κατάσταση είναι αρκετά περίπλοκη και είναι λογικό οι περισσότεροι ιδιοκτήτες δικύκλου να εμπιστεύονται μόνο το επίσημο δίκτυο της κάθε αντιπροσωπείας -τουλάχιστον εντός του χρονικού διαστήματος της εγγύησης-, ώστε να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο πως η εγγύηση τους ισχύει στο ακέραιο.
 
Άποψη του ΜΟΤΟ είναι πάντως πως τα τεχνικά σεμινάρια της κάθε εταιρείας θα πρέπει να είναι ανοιχτά και στους μηχανικούς εκτός του επίσημου δικτύου, έστω κι αν αυτό γίνεται επί πληρωμή, σε αντίθεση με την δωρεάν παρακολούθηση από τους επίσημους.

 

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…