Η KTM και ο πόλεμος των CLICK: Σε ευθείες ράγες η αποκατάσταση – Υπάρχουν και Έλληνες στους προμηθευτές της

Βάσει προγράμματος η κατάσταση στην KTM
Η KTM και ο πόλεμος των CLICK: Σε ευθείες ράγες η αποκατάσταση – Υπάρχουν και Έλληνες προμηθευτές της
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/4/2025

Το ιντερνετικό θέατρο του παραλόγου συνεχίζει ακάθεκτο με το ζήτημα της KTM, προεξοφλώντας κάθε φορά το αποτέλεσμα ανεξαρτήτως της πραγματικής είδησης, κι ενώ συνεχίζουν να μην έχουν τον απαραίτητο βαθμό πληροφόρησης για να μπορούν να καταλήξουν σε συμπέρασμα. Αυτό το περιμένει κανείς από τους σχολιαστές που αφιερώνουν μερικά δευτερόλεπτα σε ένα σχόλιο αντιδρώντας σε κάτι που είδαν μπροστά τους και ενδεχομένως αν τους δείξεις μετά από δύο μέρες τρία παρόμοια σχόλια να μην μπορούν να ξεχωρίσουν το δικό τους, αλλά δυστυχώς με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζεται το ζήτημα και από ανθρώπους που έχουν βήμα, μικρό ή μεγάλο. Αποφεύγω να βάλω την λέξη δημοσιογράφος γιατί τώρα τελευταία μέχρι και ένας τύπος στο TikTok χρησιμοποίησε τον όρο για τον εαυτό του χωρίς φυσικά να έχει την ιδιότητα και όλες τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες.

Η παραγωγή στο εργοστάσιο της KTM σταμάτησε ενώ είχε μόλις ξεκινήσει, αυτή είναι η είδηση. Οι λόγοι για τους οποίους σταμάτησε είναι επίσης συγκεκριμένοι και γνωστοί, όπως ξεκάθαρο ήταν πως θα έρθει εκ νέου αυτή η ώρα και δεν το λέμε τώρα, ο υπογράφων αυτό το άρθρο είχε σημειώσει το ζήτημα όταν έγραψε πως η παραγωγή θα ξεκινήσει με χρήματα της Bajaj.

Στο μεταξύ τότε τα σχόλια από κάτω έλεγαν πως δεν είναι βέβαιο αν ο Mr. Bajaj θα συνεχίσει να τροφοδοτεί την KTM, προφανώς χωρίς να εμβαθύνουν, κι ενώ αγνοούσαν δύο βασικές αρχές: Πως εκείνη την στιγμή είχαν μόλις διαβάσει μία πρωτογενή πληροφορία που φανέρωνε ρεπορτάζ και όχι μετάφραση ξένου κειμένου και έπειτα πως κανείς επιχειρηματίας, όσο πλούσιος και αν είναι, δεν πετά 150 εκατομμύρια για να μην δώσει τα υπόλοιπα 600, ενώ στο μεταξύ στοχεύει στα 2 δις! Έχει πρόγραμμα να δώσει από την αρχή όλο το ποσό σταδιακά βάση των διαδικασιών που υπάρχουν για την νόμιμη σμίκρυνση της τρύπας, αλλιώς δεν σπαταλά ούτε το ένα δέκατο. Ακόμη και τώρα η είδηση πως ο Bajaj έχει ήδη καλύψει το πρώτο μαξιλάρι για την διάσωση περνά από τους υπόλοιπους στα ψιλά γράμματα.

Σε αυτό το σημείο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως με την ίδια πρακτική το σύνολο του ειδικού τύπου -και στην Ελλάδα- εξυπηρετεί τα συμφέροντα της KTM όταν λέει πως σταματούν την εκπροσώπηση των CFMOTO. Θα επανέλθω με διαφορετικό άρθρο για το ζήτημα, αλλά με την ίδια πρακτική της μετάφρασης, αυτή που πληγώνει την KTM από την μία πλευρά, από την άλλη την βοηθά αντιστρέφοντας την πραγματικότητα. Διότι η αλήθεια είναι πως η CFMOTO σταμάτησε την KTM και η σειρά των λέξεων έχει εδώ τεράστια σημασία, που όπως υποσχέθηκα θα δώσουμε ένα άλλο άρθρο καθώς εκεί θα εξηγείται το πλάνο των Κινέζων από διαφορετικό ρεπορτάζ.

Η KTM και ο πόλεμος των CLICK: Σε ευθείες ράγες η αποκατάσταση – Υπάρχουν και Έλληνες προμηθευτές της
Ταμπέλα μέσα από το εργοστάσιο της KTM: 5.000 εξαρτήματα από 250 προμηθευτές. Αυτά τα ράφια θα ξανά γεμίσουν τους επόμενους δύο μήνες!

Πάμε στο ζήτημα της παραγωγής που είναι τώρα το πλέον επίκαιρο:

Είχα τονίσει λοιπόν σχεδόν δύο μήνες πριν, πως αυτοί που πραγματικά πλήττονται δεν είναι η ίδια η KTM ή ο Pierer αυτοπροσώπως που αυτή την στιγμή έχει βγάλει εκατομμύρια από την χασούρα. Μετά τους εργαζόμενους, οι προμηθευτές έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Δεν κουρεύεται μόνο το έσοδο που προσδοκούσαν για εξαρτήματα που είχαν ήδη κατασκευάζει και δεν έχουν λάβει παρά μέρος και όχι το σύνολο του κόστους, αλλά επιπρόσθετα χάνουν και τον βασικό τους πελάτη τινάζοντας στον αέρα τον προγραμματισμό της τρέχουσας χρονιάς. Μία μερίδα μάλιστα από 250 προμηθευτές αφορά οικογενειακές επιχειρήσεις με λίγους εργαζόμενους που φτιάχνουν μικρό αριθμό εξαρτημάτων και έχουν μονοψήφιο αριθμό πελατών. Προσέξτε την λεπτή ισορροπία που κρύβει η παραπάνω πρόταση. Αρκετοί από αυτούς τους μικρότερους σε μέγεθος είναι πιο τυχεροί γιατί βρίσκονται στην Ιταλία, στην λεγόμενη «Motor Valley» και φτάνουν σε διψήφιο αριθμό πελατών. Εκτός από τις μοτοσυκλέτες, το πελατολόγιό τους εκτείνεται στα αυτοκίνητα και τα υπερ-αυτοκίνητα με τον βασικό όγκο των εργοστασίων να βρίσκεται σε ακτίνα 150 χιλιομέτρων. Υπάρχει προμηθευτής που κατασκευάζει εξαρτήματα για Ferrari, Ducati και Aprilia που όλα μαζί τα δείγματα χωρούν σε ένα μικρό χαρτοκιβώτιο αλλά η αξία τους είναι ιδιαίτερα υψηλή. Προμηθευτές της KTM υπάρχουν και στην Ελλάδα, όπως η DNA High Performance Filters και η Bike Alert που έχουν δεχτεί κούρεμα και τώρα καλούνται να συνεχίσουν να προμηθεύουν το εργοστάσιο. Φυσικά κάποιοι από αυτούς είναι στην Κίνα, όπως εκείνος ο διακόπτης που μας ταλαιπώρησε στο προηγούμενο MEGA TEST ON-OFF αλλά αυτοί δεν επηρεάζονται ιδιαίτερα, καθώς δεν έχουν τα ανωτέρω μεγέθη.

Για να προχωρήσει η διάσωση οι προμηθευτές έχουν δώσει την συγκατάθεσή τους για το κούρεμα χωρίς να περιμένουν πως θα ισοφαρίσουν κάποτε την χαμένη χρονιά. Υπάρχει ωστόσο η πληροφορία στο MOTO από δύο διαφορετικούς προμηθευτές, πως έχουν λάβει την υπόσχεση ότι σταδιακά θα επιστραφεί με τις μελλοντικές παραγγελίες και το ποσό του κουρέματος, όχι όπως αντιλαμβάνεστε βάση νομικής δέσμευσης αλλά περισσότερο ως μία κίνηση καλής θέλησης προτού βρεθεί η KTM σε θέση όντως να το κάνει και πράξη.

Τα εργοστάσια δεν παράγουν παρά ελάχιστα εξαρτήματα, τόσο τα Ευρωπαϊκά, όσο και τα Ιαπωνικά, σε αντίθεση με τους μεγαλύτερους από τους Κινέζους κατασκευαστές που παράγουν τα πάντα οι ίδιοι, ακόμη και τα γρανάζια του κιβωτίου, έως και την σέλα. Η QJMOTOR έχει μάλιστα διπλανό εργοστάσιο που ανήκει στον δικό της όμιλο και παράγει αναρτήσεις Marzocchi για τις μοτοσυκλέτες τις δικές της, έως και δαγκάνες φρένων και έπειτα προμηθεύει και τους υπόλοιπους ανταγωνιστές της. Τελείως διαφορετικό μοντέλο εργοστασίου. Παράδειγμα πληροφορίας από το τεύχος Απριλίου #665, και το έχουμε πει και παλαιότερα: Η Ducati παράγει εντός εργοστασίου τον στρόφαλο και τους εκκεντροφόρους του V4 κινητήρα από ενιαίο μπλοκ κράματος που λαμβάνει από Ιταλό προμηθευτή σε γειτονική στο εργοστάσιο τοποθεσία. Και ο λόγος που η παραγωγή αυτού του εξαρτήματος παραμένει εντός, είναι γιατί απαιτεί πολύ μεγάλη επένδυση που κανείς προμηθευτής δεν την αναλαμβάνει για έναν μόνο πελάτη. Θα ήταν ζημιογόνος συμφωνία μέχρι να βρει τουλάχιστον εκείνον τον αριθμό πελατολογίου για το συγκεκριμένο CNC που θα φέρει την απόσβεση ή θα έπρεπε να ανεβάσει την τιμή σε σημείο που η Ducati ήταν καλύτερο να το κάνει μόνη της, όπως δηλαδή συμβαίνει τώρα. Το αναφέρω για να δει το ευρύ κοινό πως με τον ίδιο τρόπο δουλεύουν όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές λοιπόν, ταυτόχρονα είναι και το καλύτερο παράδειγμα του γιατί δουλεύουν με αυτό τον τρόπο: Σε περίοδο κρίσης το εργοστάσιο αυξομειώνει τάχιστα την παραγωγή ή και την διακόπτει επιμερίζοντας το μεγαλύτερο μέρος του κόστους σε περισσότερες πλάτες. Έχουν να σηκώσουν στην KTM τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους εργαζομένους της γραμμής παραγωγής, αλλά δεν έχουν χυτήρια, συγκολλητές, βαφείς κτλ. Ούτε όμως αυτοί είναι πάνω σε μία εταιρεία αλλά διάσπαρτοι σε 250 ξεχωριστές με αποτέλεσμα να γίνεται λιγότερο δυσβάσταχτο που ξαφνικά λείπει από την Ευρώπη μία παραγωγή, το μέγεθος της οποίας αντανακλάται στις πωλήσεις των 170.000 δικύκλων από συνόλου 250.000 που έχει δώσει το γκρουπ της KTM μαζί με την παραγωγή της Ινδίας και της Κίνας. Το εργοστάσιο έχει μόλις 10-12.000 μοτοσυκλέτες σε στοκ, πέραν όσων κατασκευάστηκαν το διάστημα αυτό φέτος, από την επανέναρξη της γραμμής παραγωγής. Το δίκτυο έχει επίσης έναν μεγάλο αριθμό στοκ, είναι όμως αδύνατο να δεκαπλασιάζεται αυτό το νούμερο όπως επίσης ακούγεται καθώς τότε θα μιλούσαμε για λουκέτα και σε ανεξάρτητα μαγαζιά λιανικής!

Οι προμηθευτές πήραν λοιπόν προκαταβολή στο σύνολο της παραγωγής που τους ζητήθηκε αλλά χρειάζονται χρόνο για να την ξεκινήσουν, πολλοί μάλιστα από αυτούς έχουν βρει και νέα συμβόλαια για να κλείσουν την φετινή τρύπα της KTM και έτσι δεν γινόταν να εξυπηρετήσουν άμεσα, ούτε η KTM ήθελε να κάνει συμφωνίες με νέους. Πρώτα γιατί αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την αξιοπιστία και έπειτα γιατί δεν είναι ηθικό απέναντι σε αυτούς τους 250 που την στήριξαν υπογράφοντας την συμφωνία για το κούρεμα.

Η παραγωγή ξεκίνησε λοιπόν με το ζεστό χρήμα των Ινδών και διακόπηκε μόλις τελείωσαν τα εξαρτήματα που υπήρχαν στα ράφια. Οι προμηθευτές θα πρέπει να πληρωθούν προκαταβολικά για την επόμενη επανέναρξη και χρειάζονται 40 ημέρες για να παραδώσουν, ο πιο γρήγορος, έως και δύο μήνες. Αυτό ήταν κάτι που ήξεραν στην Αυστρία, ότι δεν θα γεμίσουν τα ράφια απευθείας, όμως δεν γινόταν να ζητήσουν από τους προμηθευτές να ξεκινήσουν να παράγουν χωρίς να προπληρώσουν το σύνολο από την στιγμή που είναι ήδη πιστωτικοί και δεν γινόταν να προπληρώσουν χωρίς το διασωστικό μαξιλάρι της Bajaj που θα ερχόταν όμως με την επανέναρξη της παραγωγής. Οδηγούνταν δηλαδή προς ένα αδιέξοδο, οπότε στην KTM πήραν την απόφαση να εργαστούν με μικρότερο ωράριο για αυτό το διάστημα και τον Ιούλιο να πάρουν την αναγκαία -και αναγκαστική- καλοκαιρινή άδεια. Τον Αύγουστο όμως που ήταν ο μήνας που κανονικά, όπως και εδώ σε εμάς, το σύνολο σχεδόν του εργοστασίου σταματούσε να εργάζεται, η παραγωγή θα ξεκινήσει με τα ράφια έτοιμα γεμάτα και χωρίς να χρειάζεται να σταματήσει εκ νέου. Θα συνεχίσουν με τα χωμάτινα που είναι μία τεράστια αγορά και αμέσως μετά με την οικογένεια των 1390 που στο τέλος του χρόνου θα έρθουν στην αγορά ως μοντέλα 2026 πλέον, αντί 2025 που ήταν προγραμματισμένα.

Η Bajaj είναι ο βασικός επενδυτής στην νέα πορεία της KTM και πρώτη φορά την ανέφεραν σε χθεσινό Δελτίο Τύπου ως εκείνον που έδωσε τα €150 εκατομμύρια για το πρώτο στάδιο της αναδιάρθρωσης, ουσιαστικά επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ του προηγούμενου μήνα. Το επόμενο στάδιο, επίσης προγραμματισμένο, είναι να βρουν 600 εκατομμύρια μέχρι τις 23 Μαΐου τα οποία θα έρθουν με επενδυτές μετοχικού κεφαλαίου και επενδυτές πίστωσης. Στην πρώτη κατηγορία, αγοράζοντας ποσοστό δηλαδή και μάλιστα πλειοψηφικό περιμένουμε εμείς την Bajaj με δεκάδες άλλους να χορηγούν δάνεια, η CAN-AM φαίνεται να είναι ένας από αυτούς.

Αν στις 23 Μαΐου δεν συγκεντρωθούν τα €600 εκατομμύρια τότε η KTM διαλύεται, οι εγκαταστάσεις και το στοκ ρευστοποιείται και οι προμηθευτές, αυτοί δηλαδή που έχουν ήδη συμφωνήσει για την περικοπή, θα εισπράξουν ένα ακόμη πιο μικρό ποσοστό από τα όσα τους αναλογούν. Το ενδεχόμενο να γίνει κάτι τέτοιο δεν έχει εκμηδενιστεί πλήρως αλλά είναι πλέον εξαιρετικά μακρινό.

Η KTM πήρε επίσης παράταση από την ρυθμιστική αρχή της Αυστρίας να εκδώσει τα οικονομικά δεδομένα στο τέλος Μαΐου, μετά από το επόμενο στάδιο της αναδιάρθρωσης λοιπόν, το οποίο είναι άλλο ένα στοιχείο πως οδηγούμαστε βάση προγράμματος καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα διαφαινόταν ο ρόλος της Bajaj.

Από την αρχή του 2024 έως και πριν την έναρξη της παραγωγής φέτος τον Μάρτιο, ο αριθμός των εργαζομένων στην KTM μειώθηκε κατά 1.850 υπαλλήλους. Στις 31 Δεκεμβρίου 2024, ο Όμιλος PIERER Mobility απασχολούσε 5.310 άτομα (προηγούμενο έτος: 6.184), εκ των οποίων 4.099 στην Αυστρία (προηγούμενο έτος: 5.020). Αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των εργαζομένων του Ομίλου μειώθηκε στην Αυστρία κατά 874 άτομα κατά το οικονομικό έτος 2024.

Τους πρώτους τρεις μήνες του 2025, απολύθηκαν επιπλέον 750 εργαζόμενοι ενώ η πώληση του πλειοψηφικού μεριδίου της MV Agusta αναμένεται να μειώσει το εργατικό δυναμικό κατά 220 άτομα στο πρώτο εξάμηνο του 2025. Ωστόσο ένα μεγάλο μέρος αυτών των θέσεων εργασίας αφορά την παράξενη επενδυτική κίνηση του Pierer στα ποδήλατα και τα ηλεκτρικά ποδήλατα μετά την πανδημία, όταν δηλαδή ξεκινούσε η πτώση στην συγκεκριμένη αγορά που είχε φουσκώσει πολύ κατά την περίοδο του περιορισμού των μετακινήσεων. Είναι ίσως μία ένδειξη για το παιχνίδι που ετοιμαζόταν να παίξει αργότερα, έχοντας τουλάχιστον δύο δρόμους να κινηθεί, αναλόγως του πώς θα ερχόταν οι εξελίξεις.

Τα προκαταρκτικά βασικά οικονομικά στοιχεία για το οικονομικό έτος 2024 που θα δούμε να ανακοινώνονται στο τέλος του επόμενου μήνα με μεγαλύτερη ακρίβεια και με ανάλυση, έχοντας τώρα λάβει η KTM άδεια εξαίρεσης για την δημοσίευση της ετήσιας οικονομικής έκθεσης από την SIX Exchange Regulation AG:

  • Προσωρινά βασικά στοιχεία για το έτος 2024 με βάση την παραδοχή της συνέχισης της δραστηριότητας
    • Έσοδα: 1.879 εκατομμύρια ευρώ (- 29 %)
    • EBITDA: -484 εκατομμύρια ευρώ
    • EBIT: -1.188 εκατομμύρια ευρώ
    • Αποτέλεσμα προ φόρων (EBT): -1.280,1
    • Αρνητικά ίδια κεφάλαια ύψους -199 εκατ. ευρώ
  • Η μείωση των αποθεμάτων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη
  • Αριθμός εργαζομένων στις 31 Δεκεμβρίου 2024: 5.310 (προηγούμενο έτος: 6.184)
  • Προοπτικές για το 2025: αρνητικό λειτουργικό αποτέλεσμα (προ κέρδους από αναδιάρθρωση)

 

Πώς άλλαξαν τα βασικά οικονομικά στοιχεία το 2024:

Έσοδα σε εκατομμύρια ευρώ το 2023: 2.661,2 και το 2024: 1.879,0 Μεταβολή: -29,4 %

EBITDA σε εκατομμύρια ευρώ το 2023: 323,5 και το 2024: -484,3 Μεταβολή: > -100 %

EBIT σε εκατομμύρια ευρώ το 2023: 160,0 και το 2024: -1.187,8 Μεταβολή: > -100 %

Αποτέλεσμα προ φόρων (EBT €m) το 2023: 92,1 και το 2024: -1.280,1 Μεταβολή: > -100 %

Βασικά στοιχεία ισολογισμού (στις 31 Δεκεμβρίου)

Σύνολο ισολογισμού €m το 2023: 2.952,9 και το 2024: 2.440,3 Μεταβολή: -17,4 %

Ίδια κεφάλαια το 2023: 909,3 και το 2024: -199,1 Μεταβολή: > -100 %

Καθαρός δανεισμός το 2023: 775,9 και το 2024: 1.642,7 Μεταβολή: > 100 %

Επενδύσεις το 2023 εξαιρουμένων των προσθηκών μισθώσεων (IFRS 16) ύψους 39,2 εκατ. ευρώ (προηγούμενο έτος: 32,5 εκατ. ευρώ) έφτασαν τα: 284,0 και το 2024: 232,8 Μεταβολή: -18,0 %

Αριθμός εργαζομένων στις 31 Δεκεμβρίου το 2023: 6.184 και το 2024: 5.310 Μεταβολή -14,1 %

Εργαζόμενοι στην Αυστρία το 2023: 5.020 και το 2024: 4.099 -18,3 %

 

 

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ
Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2025

Στις 23 Οκτωβρίου 2011 ο κόσμος του MotoGP πάγωσε. Ο Marco Simoncelli το όνομα που όλοι μας πιστεύαμε πως θα είναι ο επόμενος απόλυτος διεκδικητής των MotoGP, ο νεαρός αναβάτης που ο Rossi έβλεπε ως συνεχιστή του, έχοντας προλάβει να γίνει ήδη ένας από του πιο αναγνωρίσιμους αναβάτες της σύγχρονης εποχής, έχασε τη ζωή του στη διάρκεια του Grand Prix της Μαλαισίας, αφήνοντας πίσω του ένα κενό που παραμένει αισθητό ακόμη και σήμερα. Ο “Super Sic”, όπως τον γνώριζε όλος ο κόσμος, δεν υπήρξε απλώς ένας εξαιρετικός αναβάτης ήταν μια προσωπικότητα που οι αγώνες μοτοσυκλέτας χρειαζόντουσαν και μάλιστα χρειάζονται ακόμη. Είχε τεράστιο πάθος και ανεπιτήδευτη αγάπη για τους αγώνες, με μία πρέζα χιούμορ που έλκυε ακόμη και τους οπαδούς άλλων αναβατών!

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η μνήμη του συνεχίζει να ζει δυνατά χωρίς να έχει προλάβει να γεμίσει με ρεκόρ ή να φορτώσει τα στατιστικά, τέτοια ήταν η αγάπη του κόσμου και η καθολική του αποδοχή από όλους, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο όχι μόνο στα MotoGP αλλά και γενικά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό!

Ο Simoncelli ήταν φτιαγμένος από υλικό που δεν μετριέται σε τίτλους και στατιστικά. Το ανέμελο μαλί κάτω από το κράνος, το σπινθηροβόλο βλέμμα και εκείνο το απίστευτο πάθος για μάχη, που έκανε κάθε γύρο του MotoGP να θυμίζει κάτι από άλλες εποχές. Ήταν αγνός αγωνιστής, με μια ιταλική τρέλα που δεν μπορούσε, ούτε ήθελε, να κρύψει.

Super Sic 58 – The Legacy
Ονοματεπώνυμο: Marco Simoncelli
Ημερομηνία γέννησης: 20 Ιανουαρίου 1987, Cattolica, Ιταλία
Θάνατος: 23 Οκτωβρίου 2011, Sepang, Μαλαισία
Αριθμός αγώνων GP: 151 (125cc, 250cc, MotoGP)
Νίκες: 14 (12 στο 250cc, 2 στο 125cc)
Παγκόσμιοι τίτλοι: 1 (250
cc, 2008 – Gilera)
Ομάδες:
Matteoni Racing, Metis Gilera, San Carlo Honda Gresini}
Νούμερο: 58 (αποσυρμένο επίσημα από το MotoGP το 2016)

Κληρονομιά:
• Το Misano World Circuit Marco Simoncelli φέρει το όνομά του από το 2012.
• Το Fondazione Marco Simoncelli στηρίζει νέους και οικογένειες σε ανάγκη, συνεχίζοντας το φιλανθρωπικό έργο της οικογένειας.
• Κάθε χρόνο, οι φίλοι του διοργανώνουν στο Misano το “Sic Day”, ένα φεστιβάλ χαράς και μοτοσυκλέτας, όπως το ήθελε εκείνος.
• Το #58 παραμένει σύμβολο πάθους και αυθεντικότητας, ένα νούμερο που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει να ζεις ως αγωνιζόμενος στην κορυφή της μοτοσυκλέτας

Η καριέρα του εκτοξεύθηκε το 2008, όταν κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 250cc με τη Gilera, χαρίζοντας στην παραπαίουσα τότε Ιταλική μάρκα το τελευταίο της σπουδαίο τρόπαιο. Από τότε, το όνομα “Simoncelli” έγινε συνώνυμο με τον επιθετικό και θεαματικό τρόπο οδήγησης. Ήταν ένα ιδιαίτερο επιθετικό στιλ, από εκείνα που ακόμη και οι αντίπαλοί του δεν χρησιμοποιούσαν αργότερα εναντίον του, ήταν όμως μοιραία και εκείνο που έδωσε το άδοξο τέλος. Όταν ανέβηκε στο MotoGP με τη Honda της ομάδας Gresini, όλοι ήξεραν πως μπροστά τους είχαν έναν από εκείνους τους αναβάτες που ή θα έγραφαν ιστορία ή θα την πλήρωναν ακριβά.

Γνώρισα προσωπικά τον Simoncelli με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο. Είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο και βρισκόμασταν στην πίστα δοκιμών της Goodyear-Dunlop, μία μαγευτική τοποθεσία με μία εκπληκτική πίστα όπου φυσικά δεν υπάρχουν κερκίδες, ούτε μπορεί να μπει κανείς άλλος πέρα από τους αναβάτες δοκιμών και τους δημοσιογράφους, στις λίγες φορές που έχει φιλοξενήσει παρουσιάσεις ελαστικών.

Ήμουν για ακόμη μία φορά ο μόνος Έλληνας προσκεκλημένος και είχα μπει να οδηγήσω μαζί με τους Άγγλους δημοσιογράφους που τότε ήταν μία πολυπληθή ομάδα χωρίς Youtubers και Influencers, όλοι τους εξαιρετικά έμπειροι και επίσης όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, με αγωνιστικές περγαμηνές που έφταναν για δύο από αυτούς μέχρι και το BSB! Μπήκαμε με superbike στο session εκείνο και ο Simoncelli με ένα Dorsoduro 750. Αυτό που περισσότερο το έχετε δει να κυκλοφορεί με την ομάδα ΔΙΑΣ, σπάνια δικάβαλο παρότι η ομάδα αυτή έτσι έχει στηθεί και αν θυμάστε από την δοκιμή στο MOTO, δεν ήταν και μία μοτοσυκλέτα που μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει.

Ο Simoncelli ξεκίνησε τελευταίος, πίσω μας και σε λίγους γύρους μας είχε μαζέψει. Εγώ βρισκόμουν τότε σχετικά μπροστά στο γκρουπ, τρίτος κατά σειρά όταν με πέτυχε στο πιο αργό κομμάτι της πίστας, αργό για εμάς. Ανηφορικό εσάκι με θετική κλίση στην μεσαία του στροφή. Ήξερα ότι ήταν πίσω μου και είχα υπολογίσει να κρατηθώ στην έξοδο για να μην τον κόψω και να ανοίξω το γκάζι του GSXR1000R μόλις με περάσει. Μόνος μου στόχος να μείνω πίσω του για λίγο καθώς αμέσως μετά είχαμε άλλες δύο στροφές που μας οδηγούσαν στην ευθεία, οπότε θα προλάβαινα να οδηγήσω τουλάχιστον μισό γύρο πίσω του. Ότι και να έκανε δεν θα μπορούσε να ξεφύγει στην ευθεία με το Dorsoduro 750 από το GSXR1000R!

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ!

Την ώρα που έστριβα την δεύτερη στροφή από το εσάκι, εκείνη την αριστερή με την θετική κλίση, είδα ένα Dorsoduro να πετάγεται πλαγιασμένο μέσα από κερμπ πέρνοντας μαζί του χώματα, πετραδάκια και χόρτα και να προσγειώνεται μπροστά μου με το γόνατο. Πίστεψα ότι απλά έπεφτε μπροστά μου, άφησα το γκάζι και προσευχήθηκα στην Dunlop να κρατήσει το εμπρός ελαστικό που εκείνη την στιγμή του ζητούσες να κάνει κάτι δύσκολο. Μόνο που ο Simoncelli δεν είχε πέσει, ντριφτάρισε στην προσγείωση μέχρι το εξωτερικό κερμπ, εκτός δηλαδή αγωνιστικής γραμμής και πάνω του ακριβώς άνοιξε το γκάζι και με τρόπο που δεν πίστευα πως μπορούσε να γίνει το Dorsoduro 750 σηκώθηκε με το γκάζι, πλάγιασε στην επόμενη δεξιά ξύνοντας τα πάντα και εξαφανίστηκε στα 150 μέτρα της ευθείας πριν τα φρένα της επόμενης αριστερής. Όταν βγήκα στην ευθεία ήταν ήδη περίπου στην μέση και δεν τον έφτασα ποτέ στα φρένα της σπαστής δεξιάς, μίας πολύ ύπουλης στροφής που όταν μάθαινες την πίστα μπορούσες να την πουλήσεις πηγαίνοντας διαγώνια προς την κατηφορική ευθεία πριν από μία απότομη δεξιά όπου είχαν σημειωθεί και αρκετές πτώσεις.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Έχουν περάσει 16 χρόνια από εκείνη την ημέρα, ήμουν τότε ένας νέος συντάκτης, συνομιλώντας με τον επόμενο Valentino Rossi (όπως τον λέγαμε με τον πατέρα του)

Δεν οδηγήσαμε ποτέ μαζί για μισή πίστα, ενώ αμέσως μετά ήμασταν μόνοι μας για τους λίγους γύρους που έμεναν για το υπόλοιπο session. ΌΛΟΙ οι Άγγλοι συνάδελφοι είχαν βγει έξω νωρίτερα ζητώντας από την Dunlop να βγάλει τον Simoncelli γιατί δεν ήθελαν να σκοτωθούν δοκιμάζοντας λάστιχα. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα δει ως απερισκεψία, ήμουν ακόμη εντυπωσιασμένος από το πώς κατάφερε να προσγειωθεί πλαγιασμένος και κυρίως με την λογική ακολουθία της σκέψης του. Πώς δηλαδή πήρε την απόφαση να βγει εκτός πίστας, μέσα από τα κέρμπ! Στο πλαίσιο της συνέντευξης που είχαμε μετά, ξεκίνησα από εκεί: «Πώς το σκέφτηκες αυτό και κυρίως γιατί; Ποιος ο λόγος;» - «Δεν το σκέφτηκα, μου είπε ο Simoncelli, δεν ήταν δηλαδή μία μελετημένη από πριν απόφαση, είχατε πολύ πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες οπότε έπρεπε να μην φρενάρω πουθενά για να σας περάσω, ότι ήρθαν οι στροφές και είδα ότι θα έπρεπε να κόψω πολύ για να μείνω πίσω από το GSXR και μετά στην ευθεία να μην μπορώ να προσπεράσω, σκέφτηκα την προσπέραση στην επόμενη στροφή και μου ήρθε πολύ μακριά. Οπότε εκεί που έστριβα την πρώτη δεξιά, το σήκωσα και έκανα την αριστερή εκτός πίστας.

Στην συνέχεια εκείνης της συνέντευξης τον ρώτησα αν οδηγεί στον δρόμο και μου είπε πως όχι γιατί είναι επικίνδυνο και γελάσαμε έπειτα μαζί.

Μπορούσες να το δεις όπως οι Άγγλοι, ως επιθετικό και απερίσκεπτο ή να τον θαυμάσεις ως κάτι εξωπραγματικό και μοναδικό. Διότι αυτό ήταν. Απίστευτα πράος και μαζεμένος όλες τις στιγμές, εκτός από εκείνες που οδηγούσε. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα και μου για λίγο, πολύ λίγο, οδηγήσαμε και μαζί.

Το 2011, με τον αριθμό 58 πάνω στο λευκό fairing, ο Marco έδειχνε πως το μεγάλο του ξέσπασμα ήταν θέμα χρόνου. Πάλευε με τους καλύτερους τότε, με Lorenzo, Stoner, Pedrosa, Rossi κι αν κάποιες φορές οι κινήσεις του ήταν υπερβολικά τολμηρές, είχαν εκείνο το στοιχείο του “πραγματικού αγώνα” που σήμερα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Οδήγησε πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο, και ίσως τελικά γι’ αυτό να έγινε αθάνατος.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
στιγμιότυπο από την ίδια εκείνη ημέρα

Η μοίρα στάθηκε άδικη στη Sepang. Μια πτώση στην πρώτη κιόλας στροφή, ένα ατυχές σημείο επαφής και το όνειρο σταμάτησε απότομα. Ο θάνατός του σε ζωντανή μετάδοση καθώς όλοι οι θεατές κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί βλέποντας το κράνος του να φεύγει, έμεινε για πάντα χαραγμένος στην ιστορία και κανείς, δεν θέλει να το αναπαράγει. Είχε έντονα στοιχεία αρχαιοελληνικής τραγωδίας μάλιστα από την στιγμή που πάνω του έπεσαν οι καλύτεροί του φίλοι εκτός πίστας και ταυτόχρονα ανταγωνιστές την ώρα του αγώνα. Ένας από τους καλύτερους θα σβήσει άδοξα. Όμως εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε κάτι άλλο, ένας θρύλος που κανένας χρόνος δεν μπορεί να σβήσει. Από τότε, το νούμερο 58 έγινε σύμβολο: όχι μόνο του Simoncelli, αλλά κάθε αναβάτη που τρέχει με την καρδιά του.

Η Honda Gresini διατήρησε τη μνήμη του, το Misano World Circuit φέρει πλέον το όνομά του, και κάθε φορά που βλέπεις εκείνη τη λευκοκόκκινη σημαία με τον αριθμό 58, νιώθεις ότι ο “Super Sic” δεν έφυγε ποτέ στ’ αλήθεια. Ζει σε κάθε νέο αναβάτη που ανεβαίνει με πάθος πάνω στη μοτοσυκλέτα, σε κάθε θεατή που ανατριχιάζει όταν ακούει τον κινητήρα να ανεβάζει στροφές.

Ο Simoncelli ήταν ένας από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που δεν χρειάζονται χρόνο για να αφήσουν το αποτύπωμά τους. Αρκούσαν λίγες σεζόν για να αλλάξει την ψυχή των GP, για να θυμίσει σε όλους μας πως οι αγώνες δεν είναι μόνο νίκες, είναι άνθρωποι, πάθος, είναι συναίσθημα.

Και αν σήμερα κοιτάξεις τον ουρανό πάνω από το Misano, κάπου ανάμεσα στις στροφές της ιστορίας θα δεις τον Marco να γελά, με εκείνο το ανέμελο βλέμμα που λέει:

“Corri forte, ma divertiti – τρέξε δυνατά, αλλά απόλαυσέ το.”