Η πρωτότυπη 916 του Massimo Tamburini στο μουσείο της Ducati

Μια μοτοσυκλέτα με μεγάλη ιστορία
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

1/8/2019

Η συγκεκριμένη Ducati δεν είναι μια οποιαδήποτε 916, αλλά το πρωτότυπο που ανήκει στον ίδιο τον σχεδιαστή της, τον Massimo Tamburini και που πάνω σε αυτό εργάστηκε για να δημιουργηθεί μετέπειτα η μοτοσυκλέτα παραγωγής. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα απ' τα τρία πρωτότυπα, το οποίο τώρα δεσπόζει στο μουσείο της Ducati, συμπληρώνοντας το παζλ της ιστορίας της μέσα στο χρόνο. Η έκθεση του πρωτότυπου πραγματοποιήθηκε εν όψει του εορτασμού των 25 χρόνων απ’ τη δημιουργία της 916 και για να πραγματοποιησεί το εγχείρημα η Ducati συνεργάστηκε με τη κόρη του πασίγνωστου Ιταλού σχεδιαστή Tamburini, την Simona.

Μέσα απ’ τη συνεργασία τους όμως αποκαλύφθηκαν και ορισμένα μυστικά γύρο απ’ την διαδικασία της εξέλιξης της 916. Συγκεκριμένα, η Simona Tamburini ανέφερε πως αυτό το πρωτότυπο είναι απ’ τα τρία πάνω στα οποία εργάστηκε ο πατέρας της μέχρι να μπει στη γραμμή παραγωγής η 916 το 1994, η οποία παραμένει μέχρι και σήμερα  μια απ’ τις πιο ποθητές μοτοσυκλέτες σε όλο τον κόσμο. Τόσο το πλαίσιο όσο και το φαίρινγκ της, εξελίχθηκαν στην άσφαλτο του Rimini και τις πίστες των Misano και Mugello και ιδίως για το δεύτερο όχι μέσα στην αεροσύραγγα που είχε στη διάθεσή του ο Tamburini. Πέρασε πάνω από μισή δεκαετία μελετώντας και την τελευταία λεπτομέρεια πάνω στην μοτοσυκλέτα -για την ακρίβεια έξι χρόνια-, μέχρι να την "τελειοποιήσει".

Το συγκεκριμένο πρωτότυπο, εμφανισιακά βρίσκεται πιο κοντά στα πρότυπα της SP έκδοσης, καθώς δεν διαθέτει φλας και τα πλαστικά της είναι σχεδόν όλα κατασκευασμένα από carbon fiber. Οι εισαγωγές του αέρα, το φιλτροκούτι, το εμπρός φτερό, τα τελικά των εξατμίσεων και η βάση πινακίδας είναι κατασκευασμένα όλα από ανθρακόνημα, ενώ το μονόμπρατσο ψαλίδι και οι ζάντες με τις πέντε ακτίνες (σε αντίθεση με το μοντέλο παραγωγής που είχε τρείς) είναι από μαγνήσιο. Επίσης, απ’ τον πίνακα των οργάνων απουσιάζει ο χιλιομετρητής, ενώ διαθέτει μόνο ταχύμετρο και ένδειξη για τη θερμοκρασία του υγρού. To πρωτότυπο του Tamburini  θα κοσμεί το μουσείο της Ducati μέχρι τις 15 Ιανουαρίου του 2020.

BOAK: Νέα αποζημίωση στην κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ

Καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις οδηγούν σε νέα οικονομική επιβάρυνση του Δημοσίου
ΒΟΑΚ
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/10/2025

Μετά την πρόσφατη αποζημίωση των 21 εκατ. ευρώ για το τμήμα Νεάπολη–Άγιος Νικόλαος, ο ανάδοχος (ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ) του έργου Χερσόνησος–Νεάπολη ζητά πλέον 124 εκατ. ευρώ, επικαλούμενος καθυστερήσεις λόγω έλλειψης ωριμότητας των απαλλοτριώσεων

Η υπόθεση αφορά το τμήμα του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ) από Χερσόνησο έως Νεάπολη, που υλοποιείται από την κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ. Το έργο, μήκους 22,44 χιλιομέτρων, λαμβάνει παράταση 16,3 μηνών καθώς οι καθυστερήσεις στην παράδοση των απαλλοτριωμένων χώρων εμπόδισαν την πρόοδο των εργασιών.

Η αρχική ημερομηνία ολοκλήρωσης, του κυβερνητικά πολυδιαφημισμένου έργου, είχε οριστεί για τις 21 Απριλίου 2027, ωστόσο, όπως σημειώνεται στην απόφαση του Υπουργείου Υποδομών, “δεν διαπιστώθηκαν εργασίες που θα μπορούσε να εκτελέσει ο ανάδοχος για να περιορίσει τις καθυστερήσεις”, αναλαμβάνοντας εμμέσως την ευθύνη. Έτσι, το υπουργείο αποδέχτηκε το δικαίωμα του αναδόχου να ζητήσει αποζημίωση, το ακριβές ύψος της οποίας παραμένει άγνωστο, καθώς “θα οριστικοποιηθεί μετά την υποβολή όλων των απαιτούμενων δικαιολογητικών και την εξέτασή τους από την Αναθέτουσα Αρχή”.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει το υψηλό κόστος που προκαλούν οι ελλείψεις ωριμότητας στα μεγάλα έργα υποδομής. Οι καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις, που δεν αποτελούν ευθύνη του αναδόχου, μεταφράζονται σε σημαντικές αποζημιώσεις προς τις εταιρείες, τις οποίες τελικά επωμίζεται το Δημόσιο.

Το έργο Χερσόνησος–Νεάπολη περιλαμβάνει:

  • 22,44 χλμ. αυτοκινητόδρομου με πλάτος οδοστρώματος 21,5 μ.
  • 9,65 χλμ. παράπλευρου και κάθετου δικτύου
  • 12 γέφυρες μονού κλάδου (1,7 χλμ.)
  • 5 σήραγγες συνολικού μήκους 6,75 χλμ.
  • 5 ανισόπεδους κόμβους

Το τμήμα αυτό αποτελεί το δεύτερο εργοτάξιο του ΒΟΑΚ που έχει ξεκινήσει κατασκευές, μετά το Νεάπολη–Άγιος Νικόλαος, όπου οι εργασίες προχωρούν. Το έργο των 14,5 χιλιομέτρων, με κόστος 186 εκατ. ευρώ, υλοποιείται επίσης από την ΤΕΡΝΑ και την ΑΚΤΩΡ και έχει ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης.

Η νέα διεκδίκηση των 124 εκατ. ευρώ επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της επαρκούς προετοιμασίας των μεγάλων έργων πριν από τη δημοπράτησή τους, ένα θέμα που, όπως φαίνεται, κοστίζει ακριβά στην πολιτεία και κατ’ επέκταση στους πολίτες.