Ιταλικοί θρύλοι στη νέα σειρά των ηλεκτρονικών βιβλίων του Alan Cathcart

Τρεις ιταλικές μοτοσυκλέτες ιστορικής σημασίας
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

21/11/2019

Φίλος και συνεργάτης επί δεκαετίες, ο Alan Cathcart ο "sir" της παγκόσμιας μοτοσυκλέτας δεν χρειάζεται συστάσεις. Δεν είναι ένας απλός freelancer που συνεργάζεται με το MOTO, αλλά ένας συνάδελφός σε διαρκή επικοινωνία.

Είναι απ’ τα πιο γνωστά ονόματα παγκοσμίως και η εμπειρία που έχει θεωρείται μια απ’ τις μεγαλύτερες καθώς έχει βρεθεί στη σέλα πολλών μοναδικών μοτοσυκλετών, από ευφάνταστες custom, πρωτότυπες μοτοσυκλέτες μέχρι και αγωνιστικές είτε της σύγχρονης εποχής είτε προηγούμενων δεκαετιών. Με αυτά να αποτελούν τροφή για σκέψη, έχει εκδώσει τρία βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή. αφιερωμένα σε τρεις μοτοσυκλέτες ορόσημα της ιστορίας των ιταλικών αγώνων και όχι μόνο.

Τα βιβλία έχουν εκδοθεί από την BRG Multimedia με το καθένα να κοστίζει €3.50 και είναι διαθέσιμα στο Amazon ή το Kindle Bookstore.

Η πρώτη θρυλική μοτοσυκλέτα είναι η V8 της Moto Guzzi, ενώ έπειτα σειρά έχει η Bicilindrica V-twin της ίδιας εταιρείας. Η λίστα ολοκληρώνεται με το τετρακύλινδρο 350 της MV Agusta, την τελευταία αγωνιστική μοτοσυκλέτα της εταιρείας, με την οποία συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα GP.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, η Moto Guzzi ήταν κυρίαρχη δύναμη στα GP στην κατηγορία των 350cc, ενώ το V8 αποτέλεσε το “όπλο” της για να προκαλέσει τις Gilera και MV Agusta στη διεκδίκηση του τίτλου. Μέχρι και σήμερα, είναι η μοναδική οκτακύλινδρη μοτοσυκλέτα που έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα και δεν έφτασε ποτέ στο όριο των δυνατοτήτων της καθώς στο τέλος της σεζόν του 1956, η Moto Guzzi αποσύρθηκε απ’ το πρωτάθλημα. Παρότι το V8 δεν κατάφερε ποτέ να περάσει τη γραμμή τερματισμού πρώτο στα GP, τα χαρακτηριστικά του, η νίκη του στο κορυφαίο Imola Gold Cup και το ρεκόρ ταχύτητας των 286,4km/h(!) στον αγώνα του βέλγικου GP, ήταν αρκετά για να το μετατρέψουν σε έναν θρύλο στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Από την άλλη, η 20ετής πορεία του Bicilindrica των 500cc με τον δικύλινδρο V ήταν γεμάτη επιτυχίες, όπου στα χέρια του Stanley Woods κέρδισε τον αγώνα του Isle Of Man TT το 1935 και μετά ακολούθησαν πολλές νίκες στα GP.

Η μοτοσυκλέτα που περιγράφεται στο δεύτερο βιβλίο αφορά την τελική μορφή της Bicilindrica και είχε κερδίσει στον αγώνα του ισπανικού GP το 1953.

Το τελευταίο βιβλίο αναφέρεται στην μοτοσυκλέτα που πραγματικά αντιπροσώπευε το τέλος μιας εποχής. Το τετρακύλινδρο κόσμημα της MV Agusta, το 350 με πλαίσιο τιτανίου. Ο Giacomo Agostini πήρε τη νίκη στο Assen προσφέροντας ένα εξαιρετικό φινάλε στην σχεδόν τριαντακονταετή και γεμάτη επιτυχίες πορεία της διάσημης ιταλικής εταιρείας στα GP.

Κάθε ηλεκτρονικό βιβλίο της σειράς περιλαμβάνει όλη την ιστορία των μοτοσυκλετών, την πληρέστατη τεχνική της ανάλυση και τη δοκιμή τους σε πίστα, μεταφέροντας την άποψη του Alan Cathcart. Συνοδεύονται, επίσης από σπάνιο υλικό και εξαιρετικής ανάλυσης φωτογραφίες, που παρουσιάζουν τις μοτοσυκλέτες χωρίς φαιρινγκ και τεχνικές λεπτομέρειες των κινητήρων και των πλαισίων τους.

Άλλη μία Πολιτεία των ΗΠΑ επαναφέρει νόμο για χρήση κράνους!

Το παράδειγμα των ΗΠΑ χρησιμοποιείται εδώ ως επιχείρημα για την μη χρήση
Άλλη μία Πολιτεία των ΗΠΑ επαναφέρει νόμο για χρήση κράνους!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

26/8/2025

Ένα από τα πλέον ανόητα επιχειρήματα εκείνων που δεν φορούν κράνος, είναι πως ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ επιτρέπουν την οδήγηση χωρίς κράνος. Αδυνατούν φυσικά να εξηγήσουν πως σε καμία μεγάλη πόλη των ΗΠΑ όπου οι μοτοσυκλέτες χρησιμοποιούνται για καθημερινές μετακινήσεις, δεν επιτρέπεται να οδηγείς δίχως κράνος ενώ σε άλλες, όπως η Φλόριντα, θα πρέπει να έχεις μία ειδική ασφάλιση για να μπορείς να οδηγείς χωρίς κράνος που κοστίζει τόσο πολύ, που οι περισσότεροι τα φορούν. Έτσι και αλλιώς ο τομέας της ιατρικής περίθαλψης διαφέρει στις ΗΠΑ που είναι και ένα βασικό αντεπιχείρημα για εκείνους που κάνουν σύγκριση σε ανόμοιες περιπτώσεις. Οι περισσότερες πολιτείες που δεν επιβάλλουν την χρήση κράνους κατά την οδήγηση δεν έχουν μεγάλα αστικά κέντρα και σε κάθε περίπτωση δεν παρουσιάζουν αυτά την πυκνότητα χρήσης της μοτοσυκλέτας όπως στις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ.

Πλέον όμως το ανόητο αυτό επιχείρημα αδυνατίζει ακόμη περισσότερο καθώς η Pennsylvania επαναφέρει την υποχρεωτικότητα χρήσης κράνους. Ο λόγος είναι η κατακόρυφη αύξηση των θανάτων μοτοσυκλετιστών χωρίς αντίστοιχη αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων.

Είναι σαν να σου λένε ότι ένα και ένα κάνουν δύο, ή ότι ο αρτιμελής γάιδαρος έχει 4 πόδια, αλλά στην Pennsylvania είδαν πως αφότου επέτρεψαν σε κάθε αναβάτη αν είναι πάνω από 21 ή οδηγεί για τουλάχιστον δύο χρόνια, να οδηγεί χωρίς κράνος, αυξήθηκαν κατακόρυφα οι θάνατοι των αναβατών και οι μόνιμες αναπηρίες!

Ο εκπρόσωπος της πολιτείας Manuel Guzman μιλώντας στον Time Observer τόνισε το απόλυτα λογικό, πως είναι ευθύνη της Πολιτείας η προστασία των πολιτών, όταν εκείνοι δεν λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για τους εαυτούς τους, όπως συμβαίνει παντού, από τα εργοτάξια μέχρι την οδήγηση αυτοκινήτου. «19 Πολιτείες και η District of Columbia επιβάλλουν την χρήση κράνους μεταξύ των οποίων η Καλιφόρνια, η Νέα Υόρκη, το Όρεγκον, η Βόρεια Καρολίνα και το Μέριλαντ η Πενσυλβάνια πρέπει να είναι η επόμενη».

«οι βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις είναι η βασικότερη αιτία θανάτου και επίσης η βασικότερη αιτία σε μόνιμες αναπηρίες σε ατυχήματα με μοτοσυκλετιστές που δεν φορούν κράνος. Τα δεδομένα που έχουμε συλλέξει ξεκαθαρίζουν πως το νομικό πλαίσιο δεν προστατεύει το κοινό».

Στο μεταξύ η Νεμπράσκα σχετικά πρόσφατα επέτρεψε υπό όρους στους πολίτες να οδηγούν χωρίς κράνος. Μιλάμε για μία κεντρική πολιτεία με τεράστιες εκτάσεις, χωρίς μεγάλη πυκνότητα αστικών χώρων και ήδη υπάρχουν τα πρώτα στοιχεία που φανερώνουν αύξηση θανάτων. Οι φωνές μέσα στην πολιτεία να δουν το παράδειγμα του γειτονικού Μιζούρι πληθαίνουν.

Στο Μιζούρι που το 2020 άλλαξαν τον νόμο που η Νεμπράσκα αντέγραψε, τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα: Τα ατυχήματα έχουν μετατραπεί σε δυστυχήματα κατά 800%!

Η χρήση κράνους θα έπρεπε να είναι αυτονόητη για όλους, είναι περίεργο να πρέπει να επιβληθεί!