Κάμερες ταχύτητας - Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους

Μην ανησυχείτε, η Ελλάδα δεν είναι μέσα σε αυτές
motomagΚάμερες ταχύτητας – Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

19/4/2024

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του “SCDB.info”, μίας ιστοσελίδας που εξειδικεύεται στην καταμέτρηση των ραντάρ ταχύτητας σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Γαλλία και το Βέλγιο είναι οι 5 χώρες με τα περισσότερα ραντάρ στο οδικό τους δίκτυο, με τη γείτονα χώρα να βρίσκεται με ξεκάθαρο προβάδισμα στην πρώτη θέση.

Τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση δουλεύει όλο και περισσότερο πάνω στη ασφάλεια των μεταφορών, με στόχο μέχρι και το 2050 να μην υπάρχει κανένας θάνατος στην άσφαλτο. Αν και μιλάμε για κάτι που ακούγεται ουτοπικό, η Ε.Ε. δεν παύει να λαμβάνει συνεχώς αυστηρότερα μέτρα, γύρω από τις παραβάσεις του Κ.Ο.Κ., τα οποία επηρεάζουν όλα τα κράτη μέλη της, τα οποία έχουν εγκαταστήσει πλήθος ραντάρ κατά μήκος του οδικού τους δικτύου, καθώς η υπερβολική ταχύτητα είναι ένα από τους παράγοντες που βρίσκονται ψηλά στην λίστα με τις αιτίες πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων και θανάτων.

Κάμερες ταχύτητας – Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους

Η Ιταλία βρίσκεται στην πρώτη θέση, με διαφορά από όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, έχοντας συνολικά 11.238 (!) συσκευές ελέγχου ταχύτητας. Ο αριθμός αυτός αποτελεί το 17% του συνόλου τέτοιου είδους συστημάτων που έχουν εγκατασταθεί σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων σταθερών ραντάρ, καμερών και τμηματικών ραντάρ (καταμετρούν τον χρόνο που χρειάστηκε για να διανύσεις ένα συγκεκριμένο αριθμό χιλιομέτρων). Το συνολικό μήκος του οδικού δικτύου της γείτονος χώρας υπολογίζεται περίπου στα 487.700 χιλιόμετρα, που σημαίνει ότι για κάθε 100 χιλιόμετρα απόστασης ο εκάστοτε χρήστης του δρόμου θα διαβεί κατά μέσο όρο από 2,3 σημεία ελέγχου.

Στη δεύτερη θέση με 7.799 ραντάρ βρίσκουμε το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου περιλαμβάνονται η Αγγλία, η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρεια Ιρλανδία. Το σύστημα παρακολούθησης του Η.Β. δεν περιορίζεται μόνο στην καταμέτρηση της ταχύτητας που κινείται το εκάστοτε όχημα, αλλά χρησιμεύει και για άλλες παραβάσεις, όπως η παραβίαση ερυθρού σηματοδότη και η χρήση κινητού τηλεφώνου. Συνολικά το Η.Β. υπολογίζεται ότι έχει περίπου 422.100 χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένων δρόμων, με τα 396.700 χιλιόμετρα αυτών να ανήκουν στην Μεγάλη Βρετανία. Αυτό συνεπάγεται ότι για κάθε 100 χιλιόμετρα υπάρχουν κατά μέσο όρο 1,84 σημεία ελέγχου.

Κάμερες ταχύτητας – Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους

Γνωστή για τους αυτοκινητόδρομούς της, που σε πολλά σημεία δεν έχουν κανένα όριο κυκλοφορίας, η Γερμανία έχει συνολικά 4.690 κάμερες ταχύτητας, κυρίως εντός αστικού ιστού, επαρχιακούς δρόμους και τα σημεία των αυτοκινητόδρομων που έχουν όρια. Είναι επίσης η πρώτη χώρα που εφάρμοσε τα τμηματικά ραντάρ, δηλαδή αυτά που χρονομετρούν πόση ώρα έκανες από το ένα σημείο στο άλλο. Στην συνέχεια υπολογίζουν την μέση ωριαία ταχύτητα του οχήματος και αν υπερβαίνει το ανώτατο επιτρεπτό όριο, τότε σου έρχεται η κλήση στο σπίτι. Η Γερμανία έχει ένα από τα πιο εκτενή οδικά δίκτυα, το οποίο υπολογίζεται στα 830.000 χιλιόμετρα, με μόλις 13.192 χιλιόμετρα να ανήκουν στους αυτοκινητόδρομους. Επομένως, ο μέσος όρος είναι μόλις 0,5 σημεία ελέγχου για κάθε 100 χιλιόμετρα.

Με 3.745 ραντάρ στο σύνολο του οδικού της δικτύου η Γαλλία βρίσκεται στην τέταρτη θέση. Η χώρα των αρωμάτων και των τυριών έχει εντείνει την χρήση τέτοιου είδους συστημάτων καταμέτρησης, έπειτα από μία αύξηση των θανάτων στους δρόμους της, που παρατηρήθηκε στις αρχές του 2000. Τα σταθερά σημεία συμπληρώνουν κινητές μονάδες, οι οποίες βρίσκονται σε διάφορα σημεία, κάνοντας πιο δύσκολη την πρόβλεψη για τους επίδοξους παραβάτες. Η Γαλλία είναι ακόμη μία χώρα με τεράστιο αριθμό δρόμων, οι οποίοι υπολογίζεται ότι πλησιάζουν τα 1,09 εκατομμύρια χιλιόμετρα, με τον μέσο όρο των σημείων ελέγχου να είναι αρκετά χαμηλός στα 0,3 ανά 100 χιλιόμετρα απόστασης.

Κάμερες ταχύτητας – Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους

Η πρώτη πεντάδα κλείνει με το Βέλγιο με 3.179 ραντάρ, σε μία προσπάθεια να καταπολεμήσει την παράβαση των ορίων ταχύτητας. Τα συστήματα αυτά αποτελούν μέρος μίας ευρύτερης πολιτικής για την οδική ασφάλεια, που περιλαμβάνει εκπαιδευτικές και νομοθετικές μεταρρυθμίσεις. Με 118.414 χιλιόμετρα οδικού δικτύου, το Βέλγιο έχει μεγαλύτερο μέσο όρο ακόμα και από την Ιταλία, υπολογίζοντας ότι ο χρήστης των δρόμων του θα διαβεί από 2,68 σημεία ελέγχου για κάθε 100 χιλιόμετρα διαδρομής.

Με ένα σύνολο 370 ραντάρ σε όλη της την επικράτεια η Ελλάδα βρίσκεται αρκετά πίσω στον τομέα των ελέγχων, ενώ ταυτόχρονα η θέση της σε τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα είναι σταθερά μεταξύ των πρώτων. Έχοντας ένα σύνολο 117.000 χιλιομέτρων σε δρόμους, συμπεριλαμβανομένων και των νησιών, ο μέσος όρος μας βρίσκεται κοντά σε αυτόν της Γαλλίας, με 0,3 σημεία ελέγχου για κάθε 100 χιλιόμετρα.

Αν και η χρήση ραντάρ είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο απέναντι στις παραβάσεις του Κ.Ο.Κ., δεν μπορεί από μόνο του να αυξήσει την ασφάλεια του οδικού δικτύου, καθώς δεν προλαμβάνει κάποιο ατύχημα, απλώς τιμωρεί τον παραβάτη. Οι έλεγχοι μπορούν να λειτουργήσουν μόνο συνδυαστικά με την αυξημένη ευαισθητοποίηση των πολιτών και την εκπαίδευσή τους γύρω από την συμπεριφορά στον δρόμο και τον σεβασμό στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, τομείς που σαν χώρα είμαστε αρκετά πίσω, μαζί φυσικά με την επιβολή των νόμων με ελέγχους τόσο από ηλεκτρονικά μέσα όσο και από την αστυνομία.

Ετικέτες

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…