Kawasaki H2R το έβαλαν σε πίστα MOTOCROSS!

Δικό του είναι, ότι θέλει κάνει!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/10/2022

Στις μοτοσυκλέτες αλλά και στα οχήματα γενικά δεν υπάρχει ιεροσυλία, με μόνη εξαίρεση τα ιστορικά μοντέλα με όλη την σημασία της λέξης που έχουν κυκλοφορήσει ελάχιστα και που δεν μπορείς να τα αποκαταστήσεις αν τα καταστρέψεις, σε οτιδήποτε άλλο έχεις πληρώσει, κανείς δεν μπορεί να σου πει το παραμικρό ό,τι κι αν τους κάνεις.

Για όλα τα υπόλοιπα λοιπόν, ο ιδιοκτήτης είναι ελεύθερος να τους κάνει την οποιαδήποτε χρήση επιθυμεί εκείνος και στην περίπτωση του Γάλλου YouTuber που έχει κάνει καριέρα να βάζει οχήματα σε μέρη που ο σχεδιασμός τους δεν τα έχει προβλέψει, σειρά είναι ένα H2R της Kawasaki.

Όταν άρχισαν να μας στέλνουν διάφοροι αναγνώστες το video, μιας και είμαστε από τους ελάχιστους που έχουμε οδηγήσει το H2R αλλά και όλη την οικογένεια των H2, ποντάραμε από τα thumbnails πως θα ήταν ένα «απλό» Η2. Θέλαμε να πιστεύουμε πως το R έχει μπει καταχρηστικά αλλά όχι η πραγματικότητα ήταν πιο δυνατή και πράγματι αυτό που «έτρωγε χώμα» ήταν ένα H2R!

Κανένα από την σειρά Η2 δεν είναι λίγο καλύτερο για αυτή την χρήση, αλλά σε κάθε περίπτωση το H2R είναι το απολύτως πιο ακατάλληλο και εξηγούμε:

Μετά από λίγο που δεν αναπτύσσει ταχύτητα και δεν το αφήνεις να εκτονώσει όπως θα ήθελε γιατί το κρατάς πρώτη – δευτέρα, χτίζει τόσο υψηλή πίεση μέσα στο αλουμινένιο φιλτροκούτι που η γκαζιέρα δεν υπακούει πλέον. Όταν ζεσταίνεται, και μάλιστα είχε ζεσταθεί στην πίστα των Σερρών όχι στο Mugello, τότε πρακτικά δεν μπορείς να ελέγξεις την απόκριση και τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.

Έχουμε λύσει το H2R φτάνοντας στην φτερωτή και μπροστά δεν έχει φίλτρο, έχει έναν υαλοβάμβακα που αν κάποια μύγα έχει φάει περισσότερο από αυτό που πρέπει και έχει βάρος, τότε μπορεί να περάσει αυτούσια στον αεραγωγό και αφού την κομματιάσει η φτερωτή που κινείται με πλανητικό κιβώτιο, να ταΐσει τα υπολείμματα στις βαλβίδες εισαγωγής και από εκεί η κηδεία να γίνει με αποτέφρωση στους κυλίνδρους. Πανίδα και χλωρίδα αυτού του μεγέθους θα πάνε για αποτέφρωση λοιπόν, αλλά η άμμος είναι διαφορετική περίπτωση και το συγκεκριμένο H2R έπεσε με τα μούτρα σε αυτή πολλές φορές.

Για την ιστορία η πρώτη που έβγαλε φίλτρο αέρος για το H2R είναι η ελληνική DNA που σε γλιτώνει από τέτοια προβλήματα χωρίς να κόβει τον αέρα από την υπερτροφοδότηση. Ελπίζουμε να είχε βάλει τέτοιο λοιπόν, διότι το μόνο για το οποίο δεν πήρε προφυλάξεις ήταν η εισαγωγή αέρα. Και το τονίζουμε έχοντας γνώση πόσο ψεύτικο είναι το φίλτρο της μητέρας Kawasaki στην συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα. Άλλωστε οι άνθρωποι την δίνουν μόνο για χρήση πίστας. Ασφαλτοστρωμένης και χωρίς άλματα.

Για όλα τα υπόλοιπα όμως ο Γάλλος YouTuber πήρε τα μέτρα του, τοποθέτησε χωμάτινα ελαστικά, προστασία ψυγείου και λαιμών και ένιωσε έτοιμος. Το H2R έχει και αεροδυναμικά βοηθήματα βέβαια τα οποία ξήλωσε αλλά όχι πριν μπει στην πίστα παρά μόνο όταν έπεσε και αριστερά και δεξιά και όχι μία φορά. Επίσης το H2R έχει αυτοεπισκευαζόμενη βαφή την οποία έχουμε δοκιμάσει σε συνθήκες πίστας και σε όλα τα πετραδάκια που πετάγονται από ελαστικά ή από γόνατα όταν πλαγιάζεις μαζί της στις στροφές, αλλά δεν ξέρουμε πως συμπεριφέρεται στην αμμοβολή.

Ούτε και ο ίδιος βέβαια καθώς θέλει να κάνει ένα video αποκατάστασης της H2R για να δει στο τέλος πόσο κόστισε το όλο εγχείρημα.

Από πλευράς σκληρής χρήσης προτιμούμε την δοκιμή στον πάγο όπως είχε κάνει παλαιότερα μία άλλη ομάδα, ή το ταξίδι που έκαναν δύο φίλοι περνώντας από χιονισμένους δρόμους ακόμη και χωματόδρομους ταλαιπωρώντας τα δύο Η2 στον μέγιστο βαθμό. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι ένα ωραίο θέαμα για το οποίο ο μόνος ενδοιασμός είναι ουσιαστικά ο πρώτος από τους δύο, και η πίεση που χτίζεται στο αλουμινένιο φιλτροκούτι. Το λέει στην αρχή και ο ίδιος, πως η μοτοσυκλέτα είναι ανεξέλεγκτη γιατί κλείνεις το γκάζι αλλά η επιτάχυνση συνεχίζεται, δεν προσδιορίζει το πρόβλημα στην πίεση αλλά υπάρχει ένας λόγος που η έκδοση R είναι η μόνη με αλουμινένιο φιλτροκούτι…

Δείτε το VIDEO:

 

 

Durabio: Πλαστικό από σιτάρι και καλαμπόκι! - Επεκτείνεται η χρήση του στις μοτοσυκλέτες της Honda

Ένα προϊόν της Mitsubishi Chemical - Η χρήση του μειώνει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα
Honda Durabio
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

1/12/2025

Οι Ιάπωνες εφαρμόζουν ήδη εναλλακτικούς τρόπους για να μειώσουν τον περιβαλλοντικό τους αντίκτυπο και ένας από αυτούς είναι και η δημιουργία εξαρτημάτων και μερών στις μοτοσυκλέτες τους από Durabio.

Τα εναλλακτικά υλικά που βασίζονται σε βιολογική μηχανική και ανακύκλωση μπαίνουν σιγά-σιγά και στις μοτοσυκλέτες παραγωγής έχοντας περάσει το στάδιο εξέλιξης που απαιτείται. 

Οι κατασκευαστές, σε συνεργασία με άλλες εταιρείες του κλάδου, δείχνουν ότι μπορούν να μειώσουν τους ρύπους που παράγουν και να το κάνουν αυτό τόσο σε επίπεδο εργοστασίου -π.χ. με τη χρήση φωτοβολταϊκών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας -όσο και με τα ίδια τα μοντέλα τους που χρησιμοποιούν ανακυκλωμένα μέρη και ανακυκλώσιμα υλικά.

Η Honda έχει βάλει σαν στόχο την ανθρακική ουδετερότητα έως το 2050 με τον ιαπωνικό κολοσσό να κάνει βήματα προς όλες τις σχετικές κατευθύνσεις για να το πετύχει αυτό, ενισχύοντας το μοντέλο της κυκλικής οικονομίας αλλά και τις συνεργασίες με άλλες εταιρείες που εργάζονται επίσης προς αυτόν τον στόχο στον κλάδο της βιομηχανίας με την εξέλιξη νέων υλικών.

Durabio

Από τα υλικά που χρησιμοποιεί η Honda στις μοτοσυκλέτες παραγωγής το Durabio είναι και εκείνο που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο και η χρήση του θα συνεχίζει να εξαπλώνεται στην κατασκευή ακόμη περισσότερων μερών για τα μοντέλα των Ιαπώνων. To Durabio είναι ένα βιο-βασισμένο τεχνικό πλαστικό το οποίο και εξελίχθηκε από την Mitsubishi Chemical, με το CB1000GT να είναι μέχρι στιγμής η νεότερη μοτοσυκλέτα στην γκάμα της Honda που το χρησιμοποιεί για τη ζελατίνα του, όχι όμως και η μοναδική.

Το μη βιοδιασπώμενο Durabio προέρχεται από ισοσορβίτη, ένα φυτικής προέλευσης υλικό που προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές όπως είναι το μη βρώσιμο καλαμπόκι και σιτάρι. Μέσω της διαδικασίας καθαρισμού, τα φυσικά άμυλα του καλαμποκιού μετατρέπονται σε γλυκόζη, κατόπιν σε σορβιτόλη και τελικά σε ισοσορβίτη — μια υψηλής απόδοσης χημική ένωση που μπορεί να αντικαταστήσει παραδοσιακές πετρελαιοχημικές ουσίες.

Το Durabio έχει ως ιδιότητες την υψηλή οπτική καθαρότητα και την αυξημένη αντοχή και επιφανειακή ανθεκτικότητα έναντι άλλων τεχνικών πλαστικών και για αυτό χρησιμοποιείται κυρίως για την κατασκευή ζελατινών, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την κατασκευή άλλων πάνελ αφού μπορεί να χρωματιστεί με την επιφάνειά του να παραμένει λεία. Για έναν κατασκευαστή αυτό σημαίνει λιγότερα μέρη που χρειάζεται να βαφτούν, άρα και μείωση του κόστους παραγωγής αλλά και μείωση και τους περιβαλλοντικού αποτυπώματος της παραγωγής αφού τα λιγότερα μέρη που χρειάζονται βάψιμο φέρνουν μαζί τους και χαμηλότερους εκπεμπόμενους ρύπους.

Durabio
Τα δυνατά και αδύνατα σημεία του Durabio έναντι του πλέξιγκλας (PMMA) και του πολυαρβονικού (PC)

Το Durabio παρουσιάζει επίσης υψηλή αντοχή στις γρατζουνιές, αντοχή στην κρούση και μακροχρόνια σταθερότητα στην υπεριώδη ακτινοβολία, σύμφωνα με τη Honda και αυτό το κάνει ιδανικό για την κατασκευή μερών για μοτοσυκλέτες, όπως και η αντοχή που παρουσιάζει στις υψηλές θερμοκρασίες. 

Πρώτη φορά που το Durabio έκανε την εμφάνισή του σε μοτοσυκλέτα της Honda ήταν το 2025 στη ζελατίνα της CRF1100L Africa Twin, ενώ από τότε έχει χρησιμοποιηθεί στα NT1100 (σε μέρη του φαίρινγκ του), NC750X (πλαϊνά του φαίρινγκ, ουρά και ζελατίνα), X-ADV (στην ποδιά του), Forza 750 - στο κάλυμμα του τιμονιού και την καρίνα -  και στο CB1000GT. Το NC750X ήταν μάλιστα η πρώτη μοτοσυκλέτα παγκοσμίως που χρησιμοποίησε χρωματισμένο Durabio για το φαίρινγκ του. 

Η Honda χρησιμοποιεί επίσης πλαστικά στις μοτοσυκλέτες της που προέρχονται από ανακυκλωμένους προφυλακτήρες αυτοκινήτων, κάτι που έγινε εφικτό με την πρόοδο της τεχνολογίας γιατί το πλαστικό που προκύπτει από αυτούς ήταν μέχρι πρότινος δύσκολο να διαμορφωθεί σε κάτι πιο “περίπλοκο” και να χρησιμοποιηθεί ως εξάρτημα σε μοτοσυκλέτα. To Durabio χρησιμοποιείται και στα αυτοκίνητα, τόσο σε εξωτερικά μέρη τους όσο και σε μέρη της καμπίνας τους.

Ετικέτες