Κέντρο Αθήνας: Χάθηκε κυριολεκτικά ο δρόμος

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/5/2019

Χάθηκε ξαφνικά ο δρόμος στην 3η Σεπτεμβρίου στο κέντρο της Αθήνα, για τον άτυχο αναβάτη του NC750X! Προφανώς και δεν μπορούσε να φανταστεί πως το ριγμένο κάτω νοβοπάν δεν ήταν άλλο ένα σκουπίδι στους δρόμους, αλλά έκρυβε ανοικτό φρεάτιο. Κατέληξε τραυματισμένος στο νοσοκομείο με την μοτοσυκλέτα φυτεμένη -κυριολεκτικά- στο κέντρο της Αθήνας.

Το συγκεκριμένο περιστατικό αναδεικνύει περισσότερα από ένα προβλήματα. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα μία τρύπα στους δρόμους είναι κάτι που ξεσηκώνει κινητοποίηση ακριβώς για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο. Δεν είναι μονάχα ανθρωπιστικός ο λόγος. Οι εξελιγμένες κοινωνίες ξέρουν πολύ καλά πως το «έλα μωρέ δεν σκοτώθηκε κιόλας», ούτε δικαιολογία είναι, ούτε και λύση. Οι κοινωνίες ξέρουν πως ένας άνθρωπος που αποτελεί ενεργό μέρος της παραγωγικής διαδικασίας και εργάζεται, ο τραυματισμός του έχει αντίκτυπο σε όλους. Ακόμη χειρότερα για το χειρότερο… Οι εξελιγμένες κοινωνίες ξέρουν πως είναι πολύ πιο σωστό να διατηρείς σε ετοιμότητα έναν ολόκληρο μηχανισμό που θα φροντίζει οι παραμένουν οι δρόμοι σε εξαιρετικά καλή κατάσταση, από το να αφήνεις να συμβαίνουν τέτοια περιστατικά. Προφανώς και δεν είμαστε μία τέτοια κοινωνία, προφανέστατα και είναι υποχρέωση όλων μας να γίνουμε. Διότι η τρύπα αυτή μπορεί να καλύφτηκε από κάποιον περαστικό ή κάτοικο της περιοχής και αναδεικνύει τα άλλα δύο βασικά προβλήματα σε αυτή την περίπτωση. Δεν κουκουλώνεις μία τέτοια τρύπα αλλά επικοινωνείς με την υπηρεσία του Δήμου, κι επειδή ξέρεις πως η υπηρεσία θα κάνει μέρες να ανταποκριθεί, φροντίζεις για μια καλύτερη προφύλαξη από το κουκούλωμα.

Το άλλο ζήτημα είναι πως έχουμε αποδεχτεί την κατάσταση με τα άπειρα σκουπίδια στους δρόμους. Βλέπεις νέα παιδιά να πετούν σκουπίδια μέσα από αυτοκίνητα κι αυτό είναι το χειρότερο. Αυτό σημαίνει πως και το μέλλον δεν προβλέπεται ιδιαίτερα καλό! Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε δρόμους με σκουπίδια, διαφορετικά ένα πάνελ καταμεσής του δρόμου θα τους παραξένευε όλους.

Για την διήθηση είναι το μόνο για το οποίο δεν θέλουμε να ακούσουμε κάτι. Καλά κάνουμε και περνάμε ανάμεσα από τα αυτοκίνητα, ή στο πλάι τους στην προκειμένη περίπτωση. Μακάρι και να γίνει πιο σωστά, και να προστατευθεί και από τον νομοθέτη, κάτι που τώρα δεν ισχύει.

Μέχρι τότε είμαστε στο έλεος της δικής μας μοίρας, εκείνης που έχουμε στρώσει ως κοινωνία. Προσοχή εκεί έξω, ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας, και όχι μόνο στην κίνηση που είναι το αυτονόητο, ούτε και στην έλλειψη πρόσφυσης που επίσης έχουμε συνηθίσει, αλλά και στις κρυμμένες παγίδες!

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Η Ελλάδα επιβάλει μία από τις υψηλότερες φορολογίες στα οχήματα με υψηλό ΦΠΑ και με πρόσθετο φόρο για τον οποίο κάποια στιγμή θα κληθεί να πληρώσει πρόστιμο από την ΕΕ.

Προς το παρόν έχουμε δύο μήνες προθεσμία για να γλιτώσουμε ένα άλλο πρόστιμο καθώς μαζί με Βέλγιο, Ρουμανία και Ισπανία, δεν έχουμε ενσωματώσει δύο βασικές οδηγίες, την 2022/542 και την 2020/285 που αφορούν τους συντελεστές ΦΠΑ.

Η προθεσμία για την ενσωμάτωση της 2022/542 έληξε στην αλλαγή του νέου έτους, οπότε είμαστε ήδη 7 μήνες εκπρόθεσμοι. Με την οδηγία αυτή επιτρέπεται στα κράτη-μέλη να έχουν μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε ορισμένα αγαθά και μάλιστα ακόμη και μηδενικούς σε ορισμένα βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα, νερό και φάρμακα.

Στην ίδια κατηγορία με τα φάρμακα που η ΕΕ επιτρέπει τον μηδενικό ΦΠΑ, ανήκουν και προστατευτικά μέσα όπως οι μάσκες και τεχνηέντως -σκέφτεται κανείς- πως θα μπορούσε να εφαρμοστεί το 0% και στα κράνη. Ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται πως δεν είναι εφικτό. Θα ήταν αν η Ελλάδα είχε επιβάλλει μηδενικό ΦΠΑ το 1990-1991 όταν φωνάζαμε πως θα χαθεί η ευκαιρία.

Πώς το ξέραμε αυτό; Διότι τότε ξεκινούσε η εναρμόνιση σε ενιαίο πλαίσιο για τον ΦΠΑ στα κράτη μέλη όπου καθένας θα όριζε το ακριβές ύψος των συντελεστών, όχι όμως των μηδενικών ή των μειωμένων.

Για αυτό και πρόσφατα όταν η Πολιτεία θέλησε τελικά να μειώσει τον ΦΠΑ στα κράνη τον πήγε στο 13%, όπως ισχύει τώρα αντί του 24% και δεν κατέβηκε πιο κάτω.

Αντιθέτως η Αγγλία, όσο ακόμη βρισκόταν στην ΕΕ, ήταν η μοναδική χώρα που είχε μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη καθώς είχε επιβάλει την εξαίρεση από παλιά, πριν την ένωση. Οι όροι τότε ήταν πιο ελαστικοί και όριζαν πως θα διατηρηθούν οι εξαιρέσεις κάθε κράτους. Τώρα προφανώς η Αγγλία μπορεί να επιβάλλει οποιονδήποτε ΦΠΑ θέλει στην αγορά του κράνους και φυσικά συνεχίζει να είναι μηδενικός, όπως ήταν πάντα.

Χάθηκε λοιπόν τότε μία μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, ακριβώς όπως εξηγούσε τότε πως θα γίνει. Για αυτό και κάθε φορά διαβάζουμε με πικρία τα σχόλια που ζητούν την κατάργηση του ΦΠΑ στα κράνη, γιατί είναι κάτι που κλείδωσε αρχές της δεκαετίας του ’90.

Τώρα υπάρχει μία νέα ευκαιρία ωστόσο, για μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά, ακόμη και στον μηδενισμό τους.

Εξίσου σημαντικό το γεγονός πως οι μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να απαλλαγούν από την υποχρέωση επιβολής ΦΠΑ, σύμφωνα με την ΕΕ. Δεν έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα, προφανώς γιατί η Πολιτεία φοβάται πως την επόμενη ημέρα θα κατακερματιστούν πολλές επιχειρήσεις σε μικρότερες που θα έχουν κύκλο εργασιών στο όριο της απαλλαγής καταβολής ΦΠΑ.

Παράλληλα, είμαστε και εκπρόθεσμοι, σαν χώρα, στην προθεσμία σύνδεσης με το δίκτυο ProDriveNet ώστε όλες οι χώρες να μπορούν άμεσα να ελέγξουν τα στοιχεία κάθε επαγγελματία οδηγού, είτε μεταφέρει εμπορεύματα, είτε επιβάτες.

Η βασικότερη όμως προθεσμία που έχει λήξει, είναι σχετική με το ύψος των συντελεστών ΦΠΑ και δίνει την ευκαιρία στη χώρα να βάλει μηδενικό ΦΠΑ σε επτά (7) κατηγορίες. Αυτή την στιγμή ο ΦΠΑ είναι μηδενικός σε ελάχιστες περιπτώσεις και όχι σε βασικά αγαθά, όπως πλέον μπορεί να κάνει η χώρα, αλλά καθυστερεί.

Θα ήταν ευχής έργο να μπορέσει να εντάξει τα κράνη μοτοσυκλετών σε μία από αυτές τις κατηγορίες, ώστε να διορθώσει την χαμένη ευκαιρία του 1990. Η πάγια απάντηση του Υπουργείου σε ερώτηση του ΜΟΤΟ, την οποία επαναλαμβάνουμε κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός, είναι πως ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ να έχουν μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη, αλλά δεν μπορούν εξαιτίας της ΕΕ.

Για αυτό στην Ελλάδα εφαρμόζεται το μικρότερο δυνατό που θα μπορούσαν χωρίς να μπαίνουν σε ειδικές διαδικασίες και αυτό θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο του 12%, οπότε και καθιερώθηκε στο 13% τον Ιανουάριο του 2020.

Αν τώρα μηδενίσει ο ΦΠΑ σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα και απαλλαγούν οι μικρές επιχειρήσεις από την καταβολή του, θα τολμούσαμε να πούμε πως δεν πειράζει αν το ΦΠΑ στα κράνη μείνει στο 13% γιατί το μηνιαίο κέρδος στο εισόδημα θα είναι πολλαπλάσιο. Μόνο να μην δούμε να μπαίνει πρόσθετη φορολογία στα οχήματα για να επέλθει η ισορροπία στα έσοδα του κράτους, καθώς επιβάλλουμε ήδη από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, μαζί με χώρες που βρίσκονται στο άνω άκρο των ατομικών εισοδημάτων.