ΚΤΜ: περισσότερο Ινδική

Από το

Μαύρο Σκύλο

8/5/2012

H Bajaj Auto, που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής μοτοσυκλετών στην Ινδία, είναι και ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος της ΚΤΜ και μάλιστα πρόσφατα με ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό.

Απέκτησε επιπλέον 6,3% από το μετοχικό κεφάλαιο της αυστριακής εταιρείας φθάνοντας πολύ κοντά στο 47%. Την πλειοψηφία διατηρεί το συνδυασμένο κεφάλαιο του προέδρου της KTM Stefan Pierer και του προέδρου του διοικητικού της συμβουλίου Rudolf Knuenz που κατέχουν το 51% της εταιρείας. Ο πρόεδρος της Bajaj Auto δήλωσε πως η εταιρεία του δεν έχει σκοπό να αποκτήσει την πλειοψηφία των μετοχών της KTM. Η εμπλοκή της Bajaj στην μετοχική σύνθεση της αυστριακής εταιρείας άρχισε το 2007 με την απόκτηση του 14,5% των μετοχών της, όταν η KTM έψαχνε κεφάλαια για την ανάπτυξη νέων μοντέλων, αλλά και τρόπο να διεισδύσει στην αναπτυσσόμενη και πολύ μεγάλη αγορά της Ινδίας. Η συνεργασία των δυο εταιρειών στον κατασκευαστικό τομέα άρχισε πέρσι με το πρώτο μοντέλο που κατασκευάζεται στην Ινδία, το 125 Duke, να σημειώνει επιτυχία τόσο στις ευρωπαϊκές αγορές όσο και στην ίδια την Ινδία. Εκεί παράγεται ήδη και το 200 Duke, ενώ θα ακολουθήσει και το 350.

Το 2011, ένα στα οκτώ ΚΤΜ που πουλήθηκαν ήταν φτιαγμένο στην Ινδία, ενώ το ποσοστό αυτό αναμένεται να φθάσει στο 50% το 2015. Τα μισά KTM, δηλαδή, θα φτιάχνονται στην Αυστρία και τα άλλα μισά στην Ινδία.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin