KYMCO – Αλλαγή στο μοντέλο διοίκησης για 1η φορά στην 60χρονη ιστορία της

Νέος πρόεδρος ο Ke Junbin στη θέση του Ke Shengfeng - Έπειτα από σύγκρουση των οικογενειών που την διοικούν
Αλλαγή στην ηγεσία της KYMCO
Από το

motomag

17/4/2025

Στη τελευταία συνεδρίαση των μετόχων του ομίλου KYMCO, ο πρόεδρος Ke Shengfeng ανακοίνωσε ότι ο επόμενος που θα πάρει τη θέση του θα είναι ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος Ke Junbin, ο οποίος έχει διαμετρικά αντίθετο όραμα για το μέλλον της εταιρείας με εκείνον.

 

Εκπροσωπώντας την οικογένεια που έχει και τις περισσότερες μετοχές στην KYMCO με μερίδιο άνω του 30%, ο Ke Shengfeng (Allen Ko) είχε ανακοινώνει αιφνίδια την παραίτησή του την 1η Απριλίου βρισκόμενος σε διαφωνία με το νο. 2 της εταιρείας, τον Ke Junbin (Chun-Ping Ko) που εκπροσωπεί τη δεύτερη σε αριθμό μετοχών οικογένεια, η οποία κατέχει ποσοστό λίγο χαμηλότερο από το 20%.

Το “όπου λαλούν πολλοί κοκόροι” είναι και αυτό που ταιριάζει καλύτερα στη συγκεκριμένη περίπτωση με τους δύο ισχυρούς άνδρες της ταϊβανέζικης εταιρείας να βλέπουν διαφορετικούς δρόμους επιβίωσης για την KYMCO εξυπηρετώντας παράλληλα τα συμφέροντα των οικογενειών που εκπροσωπούν.

Ke Shengfeng KYMCO
Ο Ke Shengfeng οδήγησε την KYMCO όχι μόνο στην ανάπτυξη αλλά και στην τεχνολογική εξέλιξη και κάνει τώρα ένα βήμα πίσω βλέποντας το καλό της εταιρείας του

Ο Ke Shengfeng, έχει οδηγήσει την KYMCO στην ανάπτυξη την τελευταία 10ετία και την έχει ισχυροποιήσει και στο κομμάτι της ηλεκτροκίνησης με το σύστημα εναλλάξιμων μπαταριών iONEX, βάζοντας βάσεις και για το μέλλον της. Σύμφωνα με τα όσα είπε κατά την παραίτησή του, ο Ke Junbin του έβαζε “τρικλοποδιές” στη χάραξη της στρατηγικής της εταιρείας παίρνοντας αποφάσεις που αναιρούσαν έως έναν βαθμό αυτά που οραματιζόταν ως πρόεδρος. Μάλιστα ο Ke Shengfeng ανέφερε ότι ο Ke Junbin προετοίμαζε “πραξικόπημα” με στόχο την ανατροπή του ώστε να πάρει τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας έχοντας τη θέση τόσο του προέδρου όσο και του διευθύντοντος συμβούλου.

 

Ο Ke Shengfeng θέλει η διοίκηση της KYMCO να απομακρυνθεί από τον έλεγχο των οικογενειών και να πάρει μια πιο μοντέρνα μορφή έχοντας στην κορυφή επαγγελματίες που παίρνουν αποφάσεις με στόχο τη βιωσιμότητα της εταιρείας και στο μέλλον. Αυτό πιστεύει ότι πρέπει να γίνει και σε κατώτερες διοικητικές θέσεις όπου σε πολλά πόστα βρίσκονται αυτή τη στιγμή μέλη των οικογενειών, τα οποία, από ό,τι καταλαβαίνουμε δεν βρίσκονται εκεί βάσει της αξίας τους.
 

Έχοντας την υποστήριξη και της τρίτης ισχυρότερης οικογένειας στο μετοχικό σχήμα της KYMCO, ο Ke Shengfeng μπορεί και να το κατάφερε αφού και οι τρεις οικογένειες συμφώνησαν να αφήσουν την ανώτατη διοίκηση της εταιρείας στους επαγγελματίες έχοντας διατηρώντας τον έλεγχο του δ.σ., κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στα 60 χρόνια της εταιρείας που από μία μικρή οικογενειακή επιχείρηση έφτασε να εξάγει τα μοντέλα της σε 100 χώρες.
 

Ο Ke Shengfeng θα συνεχίσει να υποστηρίζει την KYMCO στον παγκόσμιο σχεδιασμό προϊόντων, την ανάπτυξη στρατηγικής και τη διάταξη των επιχειρήσεων στο εξωτερικό ως εκτελεστικός διευθυντής. Ο Ke Junbin ως νέος πρόεδρος της KYMCO θα προσπαθήσει αρχικά να σταθεροποιήσει τις εσωτερικές υποθέσεις της ταϊβανέζικης εταιρείας και να την προστατέψει από “εξωτερικές συγκρούσεις”.

 

 

Pan America Beyond the Map, Μέρος 5ο – Από την Σκωτία στην Ιρλανδία ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Ο Μητσάκης συνεχίζει το ταξίδι του πάνω στη σέλα της Harley-Davidson Pan America 1250 SP
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

19/9/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε από το Μπέλφαστ στο Δουβλίνο με σύμμαχό τον εξαιρετικό καιρό. Αφού μάζεψε εικόνες και πληροφορίες από την πρωτεύουσα της Ιρλανδίας, συνέχισε το ταξίδι του φτάνοντας στην Ουαλία, μέσω του πλοίου που συνδέει το Δουβλίνο με το Χόλιχεντ.

Στο Χολιχεντ ο Μητσάκης παρευρέθηκε στο μοτοσυκλετιστικό event “3th Adventure Gathering” που διοργάνωσε ο μοτοσυκλετιστής και συγγραφέας Nick Sanders. Έπειτα επιβιβάστηκε με την Harley-Davidson στο υποθαλάσσιο τρένο και βρέθηκε στην Γαλλία.

Ας δούμε παρακάτω τι μας λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης στην Πέμπτη ανταπόκρισή του:

“Από το συννεφιασμένο Belfast της βρετανικής Βόρειας Ιρλανδίας, η γκρι Harley Davidson Pan America 1250 SP μάς οδήγησε κατόπιν στο Δουβλίνο (168 χλμ. νότια), την πρωτεύουσα της Ιρλανδίας. Το “Pan America Beyond the Map” έβαζε ρόδα στην 5η κατά σειρά χώρα του ευρωπαϊκού οδοιπορικού και εμείς –με σύμμαχο έναν ιδανικό καιρό– περιηγηθήκαμε στα αστικά όρια της ιρλανδικής πρωτεύουσας, συλλέγοντας όμορφες παραστάσεις και εμπειρίες. Το άγαλμα Molly Malone, ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Πατρικίου, η πεζογέφυρα Ha’penny Bridge, το Κάστρο και το μνημείο του Λιμού μάς διηγήθηκαν την πολιτιστική–ιστορική διαδρομή του Δουβλίνου μέσα στο χρόνο, ενώ η παρουσία μας στην άκρως ενδιαφέρουσα ιρλανδική μητρόπολη γιορτάστηκε με άφθονη μπύρα Guinness σε μια παραδοσιακή pub του κέντρου…

   Με την κλεψύδρα του χρόνου να αδειάζει σιγά-σιγά, το “Pan America Beyond the Map” αποχαιρέτησε την Ιρλανδία κι εμείς μεταθέσαμε για μια άλλη φορά την γνωριμία με τη πανέμορφη ιρλανδική ύπαιθρο! Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Dublin–Holyhead μάς μετέφερε και πάλι στο Ηνωμένο Βασίλειο (και συγκεκριμένα στην Ουαλία), εκεί όπου το φημισμένο πετρόκτιστο κάστρο της Ουαλίας Castell Harlech μάς χάρισε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι πίσω στο χρόνο.

   Στην Ουαλία καταλύσαμε τις δυο επόμενες μέρες και ο λόγος ήταν η εκδήλωση “3th Adventure Gathering”, την οποία οργάνωνε στον φιλόξενο χώρο της φάρμας του ο διάσημος Άγγλος μοτο-ταξιδευτής και συγγραφέας Nick Sanders. Αποδεχόμενος την τιμητική πρόσκληση του Nick Sanders, παρουσίασα στους εκατοντάδες μοτοσυκλετιστές που είχαν έρθει και κατασκηνώσει στο χώρο της εκδήλωσης τις δίτροχες ταξιδιωτικές εμπειρίες μου στους δρόμους του κόσμου. Το γεγονός και μόνο πως ήμουν ο επίσημος προσκεκλημένος του “3th Adventure Gathering”, αποτέλεσε για μένα μια μοναδική τιμητική διάκριση!

   Μόλις 470 χλμ. χώριζαν την φάρμα του Nick Sanders (βρισκόταν στην τοποθεσία Machynlleth) από τον τερματικό σταθμό Eurotunnel Le Shuttle, απόσταση την οποία διατρέξαμε αυθημερόν. Κάπου εδώ αποχαιρετήσαμε οριστικά το Ηνωμένο Βασίλειο, επιβιβαστήκαμε στο υποθαλάσσιο τρένο και διασχίσαμε το στενό της Μάγχης. Μισή ώρα μετά, αντικρίζαμε ενθουσιασμένοι την τρικολόρε σημαία της Γαλλίας – η επιστροφή στην ηπειρωτική Ευρώπη ήταν πλέον γεγονός!”