Μαραθώνιο με κράνος!

Ένα ηχηρό μήνυμα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

3/5/2019

Τις τελευταίες δεκαετίες, σε παγκόσμια κλίμακα, όλο και περισσότερες γυναίκες αποφασίζουν να μπουν στο σύμπαν των μοτοσυκλετών, ενώ τα τελευταία χρόνια βλέπουμε κάτι αντίστοιχο και στην Ελλάδα. Μάλιστα, στη χώρα μας αποτελούν πρότυπο αναβατών τόσο οδηγικά όσο και σε συμπεριφορά γενικότερα, με βάση πάντα τις δηλώσεις του Μέντη που ακόμη παραμιλάει απ’ την πρώτη του εκδρομή με τις Ride me Up και την Andeli Mototouring. Πέραν του σκοπού που εξυπηρετούν όλες οι μοτοσυκλέτες, κάνοντας τη καθημερινή μας μετακίνηση πολύ πιο άνετη και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής μας, πάντοτε αποτελούσαν σύμβολο ελευθερίας και ανεξαρτησίας και ίσως και αυτός να είναι και ένας απ’ τους λόγους που τις προτιμούν όλο και περισσότερες γυναίκες.

Η Laura Buitron είναι μια γυναίκα που το πάθος της για μοτοσυκλέτες και περιπέτεια είναι τεράστιο, καθώς στο παρελθόν έχει κάνει πολλά και μεγάλα ταξίδια στο κόσμο και μάλιστα ολομόναχη. Το πείσμα που χαρακτηρίζει το όμορφο φύλλο είναι και η κινητήρια δύναμή της για να εκπληρώσει τα όνειρα όσο και τους στόχους της, βάζοντας τα γυαλιά σε πολλούς που καυχιούνται πως είναι περιπετειώδης και πολυταξιδεμένοι τύποι, ενώ στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο ταξίδι που έχουν κάνει είναι απ’ το σπίτι στην καφετέρια και χωρίς εξοπλισμό…

Η Buitron, ή chickmotorunner όπως μπορείτε να τη βρείτε στα social media, εκτός απ’ τον να ευχαριστιέται τα ταξίδια με τη μοτοσυκλέτα της, αποφάσισε να κάνει μια πρωτότυπη δράση και να διεκδικήσει την δέουσα προσοχή των αυτοκινηνιτιστών στο δρόμο.

Από τότε που τα smartphones και τα social media απέκτησαν κυρίαρχο ρόλο στην καθημερινότητά μας, οι απρόσεκτοι οδηγοί έχουν πολλαπλασιαστεί με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, καθώς το βλέμμα τους είναι προσηλωμένο στις οθόνες των κινητών τους. Η Buitron έχει στείλει το δικό της μήνυμα στους οδηγούς με έναν πρωτότυπο τρόπο. Έχει λάβει ήδη δύο φορές σε μαραθώνιους (έναν στο Παρίσι κι έναν στην Μαδρίτη) φορώντας όμως όλο τον προστατευτικό εξοπλισμό για αναβάτες (ακόμη και το κράνος) με σκοπό να ευαισθητοποιήσει τους οδηγούς αυτοκινήτων και να διεκδικήσει ίσα δικαιώματα στους δρόμους για τους μοτοσυκλετιστές.

Στους δύο μαραθώνιους που έτρεξε η απόστασή τους ξεπερνούσε τα 40 χιλιόμετρα, ενώ συνάμα με τον εξοπλισμό το εγχείρημα ήταν εξαιρετικά δύσκολο λόγω του πρόσθετου βάρους. Γι’ αυτό το λόγο χρειάστηκε να ξεκινήσει ένα ειδικό πρόγραμμα εκγύμνασης ώστε να αυξηθούν οι αντοχές της κι έτσι κατάφερε να ολοκληρώσει και τις δύο διαδρομές σε λιγότερο από τέσσερις ώρες! Στις 18 Μαΐου θα βρίσκεται στην Florida και θα λάβει μέρος στον Μαραθώνιο στο Keywest μεταφέροντας για τρίτη συνεχόμενη φορά το μήνυμά της.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin