MBE 2020: BMW Auto Fabrica / TYPE 18

Το Stelth καταδρομικό
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

17/1/2020

Το όνομα που διάλεξε η Auto Fabrica για το concept TYPE 18 είναι κάπως παραπλανητικό. Κι ο λόγος είναι πως η BMW αυτή την περίοδο προωθεί το γιγαντιαίο R18 με τον αερόψυκτο boxer κινητήρα των 1800 κυβικών, ενώ αντιθέτως το TYPE 18 βασίζεται στο R9T Racer των 1200 κυβικών. Όπως κι αν έχει, η μοτοσυκλέτα είναι άλλο ένα συγχρηματοδοτούμενο project της BMW και της Auto Fabrica και εντάσσεται στο πρόγραμμα προώθησης των R9T στην custom  σκηνή. Ουσιαστικά οι Γερμανοί έδωσαν μια R9T Racer στην Auto Fabrica και τους άφησαν ελεύθερους να ξεσαλώσουν δημιουργικά! Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό κοιτώντας τη μοτοσυκλέτα από κάποιες γωνίες, κυρίως λόγω των αλουμινένιων φύλλων που καλύπτουν τους κυλίνδρους.

Το ίδιο εντυπωσιακό είναι και το επίπεδο φινιρίσματος, κάνοντας το TYPE 18 να μοιάζει περισσότερο με εργοστασιακό concept bike, παρά με custom μοτοσυκλέτα. Το βασικό υλικό κατασκευής είναι το αλουμίνιο, όμως χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικές μέθοδοι διαμόρφωσής του. Για παράδειγμα ο προβολέας και η βάση στήριξής του είναι 3D Printing, ενώ το χειροποίητο ρεζερβουάρ-σέλα-ουρά είναι από φύλλα αλουμινίου. Οι αναρτήσεις είναι της Maxton εμπρός και πίσω, αλλά το setup είναι βάσει των προδιαγραφών που ζήτησε η Auto Fabrica. Το κυρίως πλαίσιο και οι ζάντες έρχονται αυτούσια από το R9T Racer, όπως φυσικά και ο κινητήρας, όπου απλώς έχει βαφθεί σε μαύρο-ματ για να κάνει μια μικρή αντίθεση με το μαύρο γυαλιστερό του ρεζερβουάρ από πάνω του.   

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”