MOTO Test Ride Event 2018 - Έρχεται το μεγαλύτερο test ride της χρονιάς!

Το μεγαλύτερο Test Ride της Ευρώπης!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/3/2018

Το μεγαλύτερο Test Ride μπαίνει δυναμικά στην τέταρτη εκκίνησή του! Πολυαναμενόμενο και αγαπημένο, το Test Ride Event έρχεται και το 2018 στις 5 και 6 Μαΐου, το πρώτο δηλαδή Σαββατοκύριακο του Μαΐου! Σημειώστε την ημερομηνία, διαγράψτε κάθε καταχώρηση του ημερολογίου και ελάτε στην πίστα των Μεγάρων! Η μεγαλύτερη συγκέντρωση διαθέσιμων μοτοσυκλετών για test ride θα σας περιμένει και πάλι, πάντα δωρεάν, πάντα στην σειρά για να τις οδηγήσετε μία-μία! Εμείς βάζουμε όλα τα έξοδα, σας κερνάμε την βενζίνη και σας προσκαλούμε σε μία γιορτή της μοτοσυκλέτας που αντίστοιχη δεν υπάρχει πουθενά!

Για τέταρτη χρονιά, για δύο ολόκληρες ημέρες, πάντα ΔΩΡΕΑΝ, πάντα με τις καινούριες μοτοσυκλέτες, σας προσκαλούμε να οδηγήσετε στην πίστα συνέχεια, ασταμάτητα για όσο περισσότερο αντέχετε εσείς οι ίδιοι! Το Test Ride Event ήταν ένα στοίχημα, ένα κοινωνικό-μοτοσυκλετιστικό πείραμα που ξεκίνησε το 2015 και με την δική σας προτροπή συνεχίζεται ακάθεκτα! Για ακόμα μία φορά λοιπόν, η πίστα των Μεγάρων μαζί με την πίστα του καρτ, σας περιμένει να οδηγήσετε τα νέα μοντέλα μοτοσυκλετών και σκούτερ, με μόνη προϋπόθεση τον σωστό εξοπλισμό και την καλή διάθεση, το MOTO βάζει όλα τα υπόλοιπα!

 

MOTO Test Ride Event 2018: 87 Μοτοσυκλέτες & Scooter - Δείτε την λίστα των μοντέλων ανά εταιρία!

 

Απαραίτητος εξοπλισμός:

Κράνος, μπουφάν με προστασίες, γάντια, μακρύ τζην ή αντίστοιχο παντελόνι και μπότες ή μποτάκια μοτοσυκλετιστικά. Αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ θα μπορείτε να οδηγήσετε αν έρθετε μέχρι τα Μέγαρα με αθλητική φόρμα ή κοντό παντελόνι ή/και αθλητικά παπούτσια! Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος δεν θα μπορεί να γίνει καμία έκπτωση στον ελάχιστο εξοπλισμό ασφαλείας που θα πρέπει να έχετε μαζί σας. Τα υπόλοιπα όμως τα αναλαμβάνουμε εμείς!

Για να γίνει δεκτή η εγγραφή, πέρα από τον απαραίτητο εξοπλισμό, θα πρέπει να προσκομίσετε έγκυρο δίπλωμα μοτοσυκλέτας. Οδηγείτε μονάχα τις μοτοσυκλέτες που προβλέπονται από το δίπλωμά σας! Δεκτά είναι τα διπλώματα όλων των κατηγοριών, αλλά θα μπορείτε να οδηγήσετε μοντέλα μοτοσυκλετών που προβλέπονται από την κατηγορία διπλώματος.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε, όπως κάθε φορά, ότι κανείς δεν θα μπορεί να οδηγήσει αν έρθει με κάτι λιγότερο σε εξοπλισμό από αυτά που γράφουμε, όπως αθλητική φόρμα, ή αθλητικό παπούτσι. Με την αιτιολογία ότι έχετε ταξιδέψει από πολύ μακριά για να έρθετε στο test ride, ζητώντας μας να κάνουμε τα στραβά μάτια για το αθλητικό παπούτσι, ή την φόρμα ή το κοντό παντελόνι (όσο περίεργο κι αν ακούγεται, έχει έρθει κάποιος με κοντό παντελόνι ζητώντας να οδηγήσει στην πίστα) το μόνο που συμβαίνει είναι να μας κάνετε να στεναχωριόμαστε περισσότερο, με το να μην σας δεχτούμε, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται καμία έκπτωση στην ασφάλεια. Το αθλητικό παπούτσι μπορεί πολύ εύκολα να φύγει από το πόδι σε ένα ενδεχόμενο ατύχημα, όσο καλά κι αν είναι δεμένο, για αυτό το ΕΛΑΧΙΣΤΟ για το test ride είναι το μποτάκι, όπως το ΕΛΑΧΙΣΤΟ είναι το τζην παντελόνι.

 

κανείς δεν θα μπορεί να οδηγήσει αν έρθει με κάτι λιγότερο από τον απαραίτητο εξοπλισμό που αναφέρεται αναλυτικά

 

Με την είσοδό σας στον χώρο του αυτοκινητοδρομίου Μεγάρων, επισκέπτεστε την γραμματεία όπου γίνεται η εγγραφή σας, ο έλεγχος διπλώματος και εξοπλισμού. Με την επιτυχή εγγραφή προμηθεύεστε το ειδικό βραχιολάκι, που επιτρέπει την είσοδό σας στην πίστα με κάποια από τις μοτοσυκλέτες του Test Ride Event. Το test ride event είναι μία γιορτή του περιοδικού για τους αναγνώστες του, ένα δώρο από εμάς σε εσάς, και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ημερήσιο event. Άλλωστε κανείς δεν έρχεται μέχρι τα Μέγαρα για λίγο, και φυσικά κανείς για να οδηγήσει μία και μόνο μοτοσυκλέτα! Στόχος μας είναι να οδηγήσουν όλοι οι συμμετέχοντες όσες περισσότερες μοτοσυκλέτες γίνεται και με την εμπειρία των προηγούμενων διοργανώσεων, έχουμε καταφέρει να αναχωρούν τα γκρουπ των μοτοσυκλετών κάθε 1,5 λεπτό! Είναι ένας χρόνος ρεκόρ για αναβάτες που μόλις τους έχουμε γνωρίσει και που ελαχιστοποιεί την αναμονή σας! Κάθε 1,5 λεπτό αναχωρεί και ένα μεγάλο γκρουπ μοτοσυκλετών, δίνοντας έτσι την εγγύηση πως μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κάθε ένας συμμετέχοντας στο Test Ride Event βρίσκεται ξανά στην σέλα για ακόμα μία δοκιμή στην πίστα!

Στο Test Ride Event του MOTO οι μοτοσυκλέτες διαλέγουν τον αναβάτη τους, σε μία διαδικασία που είναι πλέον γνωστή και γίνεται με τον ίδιο τρόπο για 4η συνεχή χρονιά!

Το Test Ride Event έχει λοιπόν μία πολύ συγκεκριμένη φιλοσοφία, που είναι να προσφέρει στους φίλους συμμετέχοντες την ευκαιρία να οδηγήσουν ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ στην πίστα, κάποια από τα καινούρια μοντέλα! Σε μία διαδικασία που είναι πλέον γνωστή, με τις μοτοσυκλέτες να διαλέγουν τους αναβάτες τους, το Test Ride Event προετοιμάζεται αυτές τις μέρες να υποδεχτεί τον κόσμο με στόχο να σπάσουμε ξανά το ρεκόρ μας, που είναι ο χρόνος του 1,5 λεπτού για την αναχώρηση του επόμενου γκρουπ! Με τόσο μεγάλη ταχύτητα πλήρωσης των ξεχωριστών γκρουπ, καταφέραμε τις προηγούμενες χρονιές πέρσι η αναμονή ανάμεσα σε κάθε test ride του κάθε συμμετέχοντα, όταν στην πίστα ήταν περισσότερα από 1.000 άτομα, να μην ξεπερνά τα 20 με 25 λεπτά! Είκοσι λεπτά για να ξανά οδηγήσεις κι ας ήσουν ένας ανάμεσα σε τόσους πολλούς!

Σύντομα θα ανακοινώσουμε την πλήρη λίστα των διαθέσιμων μοντέλων

Όπως κάθε χρόνο λοιπόν, έτσι και φέτος, θα ξεκινήσουμε στις 9:00 το πρωί με την λήξη να είναι στις 18:00 και τις δύο μέρες.

Όλοι οι φίλοι της μοτοσυκλέτας θα πρέπει να βρίσκονται στα Μέγαρα το Σαββατοκύριακο 5 & 6 Μαΐου! Πάρτε τον απαραίτητο εξοπλισμό σας κι ελάτε να οδηγήσετε τα νέα μοντέλα δωρεάν, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία από τις νεότερες εξελίξεις κι από την οδήγηση στην πίστα, πίσω από τους επαγγελματίες πλοηγούς του California Superbike School!

 

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ
Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2025

Στις 23 Οκτωβρίου 2011 ο κόσμος του MotoGP πάγωσε. Ο Marco Simoncelli το όνομα που όλοι μας πιστεύαμε πως θα είναι ο επόμενος απόλυτος διεκδικητής των MotoGP, ο νεαρός αναβάτης που ο Rossi έβλεπε ως συνεχιστή του, έχοντας προλάβει να γίνει ήδη ένας από του πιο αναγνωρίσιμους αναβάτες της σύγχρονης εποχής, έχασε τη ζωή του στη διάρκεια του Grand Prix της Μαλαισίας, αφήνοντας πίσω του ένα κενό που παραμένει αισθητό ακόμη και σήμερα. Ο “Super Sic”, όπως τον γνώριζε όλος ο κόσμος, δεν υπήρξε απλώς ένας εξαιρετικός αναβάτης ήταν μια προσωπικότητα που οι αγώνες μοτοσυκλέτας χρειαζόντουσαν και μάλιστα χρειάζονται ακόμη. Είχε τεράστιο πάθος και ανεπιτήδευτη αγάπη για τους αγώνες, με μία πρέζα χιούμορ που έλκυε ακόμη και τους οπαδούς άλλων αναβατών!

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η μνήμη του συνεχίζει να ζει δυνατά χωρίς να έχει προλάβει να γεμίσει με ρεκόρ ή να φορτώσει τα στατιστικά, τέτοια ήταν η αγάπη του κόσμου και η καθολική του αποδοχή από όλους, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο όχι μόνο στα MotoGP αλλά και γενικά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό!

Ο Simoncelli ήταν φτιαγμένος από υλικό που δεν μετριέται σε τίτλους και στατιστικά. Το ανέμελο μαλί κάτω από το κράνος, το σπινθηροβόλο βλέμμα και εκείνο το απίστευτο πάθος για μάχη, που έκανε κάθε γύρο του MotoGP να θυμίζει κάτι από άλλες εποχές. Ήταν αγνός αγωνιστής, με μια ιταλική τρέλα που δεν μπορούσε, ούτε ήθελε, να κρύψει.

Super Sic 58 – The Legacy
Ονοματεπώνυμο: Marco Simoncelli
Ημερομηνία γέννησης: 20 Ιανουαρίου 1987, Cattolica, Ιταλία
Θάνατος: 23 Οκτωβρίου 2011, Sepang, Μαλαισία
Αριθμός αγώνων GP: 151 (125cc, 250cc, MotoGP)
Νίκες: 14 (12 στο 250cc, 2 στο 125cc)
Παγκόσμιοι τίτλοι: 1 (250
cc, 2008 – Gilera)
Ομάδες:
Matteoni Racing, Metis Gilera, San Carlo Honda Gresini}
Νούμερο: 58 (αποσυρμένο επίσημα από το MotoGP το 2016)

Κληρονομιά:
• Το Misano World Circuit Marco Simoncelli φέρει το όνομά του από το 2012.
• Το Fondazione Marco Simoncelli στηρίζει νέους και οικογένειες σε ανάγκη, συνεχίζοντας το φιλανθρωπικό έργο της οικογένειας.
• Κάθε χρόνο, οι φίλοι του διοργανώνουν στο Misano το “Sic Day”, ένα φεστιβάλ χαράς και μοτοσυκλέτας, όπως το ήθελε εκείνος.
• Το #58 παραμένει σύμβολο πάθους και αυθεντικότητας, ένα νούμερο που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει να ζεις ως αγωνιζόμενος στην κορυφή της μοτοσυκλέτας

Η καριέρα του εκτοξεύθηκε το 2008, όταν κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 250cc με τη Gilera, χαρίζοντας στην παραπαίουσα τότε Ιταλική μάρκα το τελευταίο της σπουδαίο τρόπαιο. Από τότε, το όνομα “Simoncelli” έγινε συνώνυμο με τον επιθετικό και θεαματικό τρόπο οδήγησης. Ήταν ένα ιδιαίτερο επιθετικό στιλ, από εκείνα που ακόμη και οι αντίπαλοί του δεν χρησιμοποιούσαν αργότερα εναντίον του, ήταν όμως μοιραία και εκείνο που έδωσε το άδοξο τέλος. Όταν ανέβηκε στο MotoGP με τη Honda της ομάδας Gresini, όλοι ήξεραν πως μπροστά τους είχαν έναν από εκείνους τους αναβάτες που ή θα έγραφαν ιστορία ή θα την πλήρωναν ακριβά.

Γνώρισα προσωπικά τον Simoncelli με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο. Είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο και βρισκόμασταν στην πίστα δοκιμών της Goodyear-Dunlop, μία μαγευτική τοποθεσία με μία εκπληκτική πίστα όπου φυσικά δεν υπάρχουν κερκίδες, ούτε μπορεί να μπει κανείς άλλος πέρα από τους αναβάτες δοκιμών και τους δημοσιογράφους, στις λίγες φορές που έχει φιλοξενήσει παρουσιάσεις ελαστικών.

Ήμουν για ακόμη μία φορά ο μόνος Έλληνας προσκεκλημένος και είχα μπει να οδηγήσω μαζί με τους Άγγλους δημοσιογράφους που τότε ήταν μία πολυπληθή ομάδα χωρίς Youtubers και Influencers, όλοι τους εξαιρετικά έμπειροι και επίσης όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, με αγωνιστικές περγαμηνές που έφταναν για δύο από αυτούς μέχρι και το BSB! Μπήκαμε με superbike στο session εκείνο και ο Simoncelli με ένα Dorsoduro 750. Αυτό που περισσότερο το έχετε δει να κυκλοφορεί με την ομάδα ΔΙΑΣ, σπάνια δικάβαλο παρότι η ομάδα αυτή έτσι έχει στηθεί και αν θυμάστε από την δοκιμή στο MOTO, δεν ήταν και μία μοτοσυκλέτα που μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει.

Ο Simoncelli ξεκίνησε τελευταίος, πίσω μας και σε λίγους γύρους μας είχε μαζέψει. Εγώ βρισκόμουν τότε σχετικά μπροστά στο γκρουπ, τρίτος κατά σειρά όταν με πέτυχε στο πιο αργό κομμάτι της πίστας, αργό για εμάς. Ανηφορικό εσάκι με θετική κλίση στην μεσαία του στροφή. Ήξερα ότι ήταν πίσω μου και είχα υπολογίσει να κρατηθώ στην έξοδο για να μην τον κόψω και να ανοίξω το γκάζι του GSXR1000R μόλις με περάσει. Μόνος μου στόχος να μείνω πίσω του για λίγο καθώς αμέσως μετά είχαμε άλλες δύο στροφές που μας οδηγούσαν στην ευθεία, οπότε θα προλάβαινα να οδηγήσω τουλάχιστον μισό γύρο πίσω του. Ότι και να έκανε δεν θα μπορούσε να ξεφύγει στην ευθεία με το Dorsoduro 750 από το GSXR1000R!

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ!

Την ώρα που έστριβα την δεύτερη στροφή από το εσάκι, εκείνη την αριστερή με την θετική κλίση, είδα ένα Dorsoduro να πετάγεται πλαγιασμένο μέσα από κερμπ πέρνοντας μαζί του χώματα, πετραδάκια και χόρτα και να προσγειώνεται μπροστά μου με το γόνατο. Πίστεψα ότι απλά έπεφτε μπροστά μου, άφησα το γκάζι και προσευχήθηκα στην Dunlop να κρατήσει το εμπρός ελαστικό που εκείνη την στιγμή του ζητούσες να κάνει κάτι δύσκολο. Μόνο που ο Simoncelli δεν είχε πέσει, ντριφτάρισε στην προσγείωση μέχρι το εξωτερικό κερμπ, εκτός δηλαδή αγωνιστικής γραμμής και πάνω του ακριβώς άνοιξε το γκάζι και με τρόπο που δεν πίστευα πως μπορούσε να γίνει το Dorsoduro 750 σηκώθηκε με το γκάζι, πλάγιασε στην επόμενη δεξιά ξύνοντας τα πάντα και εξαφανίστηκε στα 150 μέτρα της ευθείας πριν τα φρένα της επόμενης αριστερής. Όταν βγήκα στην ευθεία ήταν ήδη περίπου στην μέση και δεν τον έφτασα ποτέ στα φρένα της σπαστής δεξιάς, μίας πολύ ύπουλης στροφής που όταν μάθαινες την πίστα μπορούσες να την πουλήσεις πηγαίνοντας διαγώνια προς την κατηφορική ευθεία πριν από μία απότομη δεξιά όπου είχαν σημειωθεί και αρκετές πτώσεις.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Έχουν περάσει 16 χρόνια από εκείνη την ημέρα, ήμουν τότε ένας νέος συντάκτης, συνομιλώντας με τον επόμενο Valentino Rossi (όπως τον λέγαμε με τον πατέρα του)

Δεν οδηγήσαμε ποτέ μαζί για μισή πίστα, ενώ αμέσως μετά ήμασταν μόνοι μας για τους λίγους γύρους που έμεναν για το υπόλοιπο session. ΌΛΟΙ οι Άγγλοι συνάδελφοι είχαν βγει έξω νωρίτερα ζητώντας από την Dunlop να βγάλει τον Simoncelli γιατί δεν ήθελαν να σκοτωθούν δοκιμάζοντας λάστιχα. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα δει ως απερισκεψία, ήμουν ακόμη εντυπωσιασμένος από το πώς κατάφερε να προσγειωθεί πλαγιασμένος και κυρίως με την λογική ακολουθία της σκέψης του. Πώς δηλαδή πήρε την απόφαση να βγει εκτός πίστας, μέσα από τα κέρμπ! Στο πλαίσιο της συνέντευξης που είχαμε μετά, ξεκίνησα από εκεί: «Πώς το σκέφτηκες αυτό και κυρίως γιατί; Ποιος ο λόγος;» - «Δεν το σκέφτηκα, μου είπε ο Simoncelli, δεν ήταν δηλαδή μία μελετημένη από πριν απόφαση, είχατε πολύ πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες οπότε έπρεπε να μην φρενάρω πουθενά για να σας περάσω, ότι ήρθαν οι στροφές και είδα ότι θα έπρεπε να κόψω πολύ για να μείνω πίσω από το GSXR και μετά στην ευθεία να μην μπορώ να προσπεράσω, σκέφτηκα την προσπέραση στην επόμενη στροφή και μου ήρθε πολύ μακριά. Οπότε εκεί που έστριβα την πρώτη δεξιά, το σήκωσα και έκανα την αριστερή εκτός πίστας.

Στην συνέχεια εκείνης της συνέντευξης τον ρώτησα αν οδηγεί στον δρόμο και μου είπε πως όχι γιατί είναι επικίνδυνο και γελάσαμε έπειτα μαζί.

Μπορούσες να το δεις όπως οι Άγγλοι, ως επιθετικό και απερίσκεπτο ή να τον θαυμάσεις ως κάτι εξωπραγματικό και μοναδικό. Διότι αυτό ήταν. Απίστευτα πράος και μαζεμένος όλες τις στιγμές, εκτός από εκείνες που οδηγούσε. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα και μου για λίγο, πολύ λίγο, οδηγήσαμε και μαζί.

Το 2011, με τον αριθμό 58 πάνω στο λευκό fairing, ο Marco έδειχνε πως το μεγάλο του ξέσπασμα ήταν θέμα χρόνου. Πάλευε με τους καλύτερους τότε, με Lorenzo, Stoner, Pedrosa, Rossi κι αν κάποιες φορές οι κινήσεις του ήταν υπερβολικά τολμηρές, είχαν εκείνο το στοιχείο του “πραγματικού αγώνα” που σήμερα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Οδήγησε πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο, και ίσως τελικά γι’ αυτό να έγινε αθάνατος.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
στιγμιότυπο από την ίδια εκείνη ημέρα

Η μοίρα στάθηκε άδικη στη Sepang. Μια πτώση στην πρώτη κιόλας στροφή, ένα ατυχές σημείο επαφής και το όνειρο σταμάτησε απότομα. Ο θάνατός του σε ζωντανή μετάδοση καθώς όλοι οι θεατές κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί βλέποντας το κράνος του να φεύγει, έμεινε για πάντα χαραγμένος στην ιστορία και κανείς, δεν θέλει να το αναπαράγει. Είχε έντονα στοιχεία αρχαιοελληνικής τραγωδίας μάλιστα από την στιγμή που πάνω του έπεσαν οι καλύτεροί του φίλοι εκτός πίστας και ταυτόχρονα ανταγωνιστές την ώρα του αγώνα. Ένας από τους καλύτερους θα σβήσει άδοξα. Όμως εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε κάτι άλλο, ένας θρύλος που κανένας χρόνος δεν μπορεί να σβήσει. Από τότε, το νούμερο 58 έγινε σύμβολο: όχι μόνο του Simoncelli, αλλά κάθε αναβάτη που τρέχει με την καρδιά του.

Η Honda Gresini διατήρησε τη μνήμη του, το Misano World Circuit φέρει πλέον το όνομά του, και κάθε φορά που βλέπεις εκείνη τη λευκοκόκκινη σημαία με τον αριθμό 58, νιώθεις ότι ο “Super Sic” δεν έφυγε ποτέ στ’ αλήθεια. Ζει σε κάθε νέο αναβάτη που ανεβαίνει με πάθος πάνω στη μοτοσυκλέτα, σε κάθε θεατή που ανατριχιάζει όταν ακούει τον κινητήρα να ανεβάζει στροφές.

Ο Simoncelli ήταν ένας από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που δεν χρειάζονται χρόνο για να αφήσουν το αποτύπωμά τους. Αρκούσαν λίγες σεζόν για να αλλάξει την ψυχή των GP, για να θυμίσει σε όλους μας πως οι αγώνες δεν είναι μόνο νίκες, είναι άνθρωποι, πάθος, είναι συναίσθημα.

Και αν σήμερα κοιτάξεις τον ουρανό πάνω από το Misano, κάπου ανάμεσα στις στροφές της ιστορίας θα δεις τον Marco να γελά, με εκείνο το ανέμελο βλέμμα που λέει:

“Corri forte, ma divertiti – τρέξε δυνατά, αλλά απόλαυσέ το.”