Motor Bike Expo VERONA 2020: Πρώτες εντυπώσεις & η πιο πλούσια συλλογή φωτογραφιών!

Η τέχνη συναντά την μοτοσυκλέτα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/1/2020

Η μεγάλη έκθεση των custom μοτοσυκλετών στην Verona της Ιταλίας, άνοιξε σήμερα τις πύλες για το κοινό και το MOTO έδωσε το παρόν, ως οι μόνοι δημοσιογράφοι από την Ελλάδα. Στόχος να αναδείξουμε τους Έλληνες εκθέτες, διότι ναι υπάρχουν και τέτοιοι για άλλη μία χρονιά, αλλά και να μεταφέρουμε σε όλους εσάς την εικόνα της έκθεσης και των μοτοσυκλετών που στην συγκεκριμένη περίπτωση, μονάχα αν τις έχεις δει από κοντά μπορείς να μιλήσεις για αυτές.

Υπάρχουν βέβαια και Έλληνες επισκέπτες, και μάλιστα αρκετοί για τα δεδομένα μίας έκθεσης custom μοτοσυκλετών, όπως η ομάδα των ιδιοκτητών Royal Enfield. Καθόλου τυχαίο, μιας και η μάρκα έχει την τιμητική της στην Verona - υπάρχουν αρκετές μοτοσυκλέτες που βασίζονται στις Royal Enfield. Παραμένει η BMW κυρίαρχη φυσικά, με αρκετά παλαιότερα Boxer, όπως φυσικά και πολλές Ducati που έχουν γίνει από rat bike μέχρι και… σκούτερ! Ιδιαίτερα το τελευταίο χτυπά στο νεύρο εκείνων που περιμένουν, σχεδόν μία δεκαετία τώρα, την Ducati να βγάλει το δικό της σκούτερ, έχοντας μάλιστα την βεβαιότητα πως ολοένα και πλησιάζει.

ένα Monkey που έγινε Γορίλας!
 
με την Dellorto χάνεις πάντα την μπάλα, στις εκθέσεις μοτοσυκλέτας είναι για καλό λόγο

Την εμφάνισή τους έχουν κάνει και μερικά Aprilia, εξαιρετικά όσα είδαμε και απόλυτα σπορ, ένα εξίσου θετικό στοιχείο γιατί δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε custom μοτοσυκλέτες που να προσανατολίζονται στην σπορ οδήγηση.

Αυτό ήταν ένα από τα καινούρια της έκθεσης, μία στροφή αρκετά ανοικτή βέβαια, προς τις σπορ μοτοσυκλέτες. Θα πρέπει να γίνει φουρκέτα για να υπάρχει σαρωτική αλλαγή και απέχουν πολύ από αυτό το σημείο. Η γενική εικόνα όμως, είναι πως η Verona φθίνει σε ποσότητα εκθεμάτων και το γεγονός πως η ποιότητα μένει ίδια, δεν είναι και το καλύτερο για μία τόσο εξειδικευμένη έκθεση. Αν βλέπεις τα ίδια custom με πέρσι, ή λίγα καινούρια τότε υπάρχει ζήτημα. Ο κόσμος όμως αρκετός για Πέμπτη και αναμένεται από τους υπεύθυνους την έκθεσης να φτάσει τα περσινά υψηλά νούμερα. Και μιλάμε για μία Έκθεση που έχει 20 Ευρώ είσοδο! Εξήντα για τέσσερις ημέρες, 18 αν τα κλείσεις online και 15 αν είσαι μέλος του HOG γιατί έχουν γιορτή φέτος και κερνάνε. Με τέτοιο εισητήριο στην Ελλάδα δεν θα έμπαιναν ούτε μύγες... Δεν μαζεύεις φυσικά και τέτοιο πλήθος εκθεμάτων σε μία χώρα όπως η Ελλάδα. Στην Verona συναντάς ανθρώπους από ολόκληρη την Ευρώπη και οι τάσεις του customizing αποκαλύπτονται άμεσα...

Σε γενικές γραμμές το customizing δείχνει να εξειδικεύεται ακόμη περισσότερο, προς το καλύτερο όμως. Ο κόσμος συνειδητοποιεί πως για να φτάσεις σε ένα καλό αποτέλεσμα απαιτείται τόσος χρόνος που αν τον αφιέρωνες σε δεύτερη δουλειά θα μπορούσες να έχεις στο τέλος δύο και τρεις μοτοσυκλέτες. Κι επειδή στην υπόλοιπη Ευρώπη εξακολουθεί να είναι εύκολο να βρεις και μία αλλά και δύο δουλειές ή τέλος πάντων πολύ πιο εύκολο από τα ελληνικά δεδομένα, το customizing περνά σιγά – σιγά σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Λιγότερες μοτοσυκλέτες, καλύτερα φτιαγμένες. Υπάρχουν και παραδείγματα που σπάνε τον νέο αυτό κανόνα, όπως το custom CB1000R που είδαμε στην Honda. Πάντα υπάρχει το παράδειγμα που σπάει τον κανόνα, στην περίπτωση της Honda σπάει το μυαλό μας να καταλάβουμε πως δέχτηκε να βάλει κάτι τέτοιο στο περίπτερό της. Μύωπας μαθητευόμενος οξυγονοκολλητής σε παρθενικό ταξίδι με ποντοπόρο πλοίο, έχει κάνει καλύτερη δουλειά με 8 μποφόρ, όταν κλήθηκε να κολλήσει τα στεγανά και του είχαν φύγει και τα γυαλιά, έτσι ιδρωμένος όπως πάλευε στο μισο-πλημμυρισμένο αμπάρι! Αυτό περιγράφει το επίπεδο της ποιότητας της συγκεκριμένης δουλειάς, για την έμπνευση δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς τους ήρθε, μάλλον με πτώση και προσγείωση με το κεφάλι.

το παράδειγμα του αντιθέτου που λέγαμε...

Αφήνοντας πίσω αυτό το παράδειγμα του αντιθέτου, υπάρχουν οι Έλληνες από την Θεσσαλονίκη, οι Adrenaline Junkies που όλα τα custom που έχουν φέρει είναι προσανατολισμένα στην λειτουργική πλευρά και δεν περιορίζονται μονάχα στην εμφάνιση. Εξαιρετικά ποιοτικές δουλειές, σε ένα κλάσμα της τιμής που πιάνουν στην Ευρώπη. Για αυτό και είναι εδώ φυσικά. Στην Ελλάδα πουλάνε πολύ φθηνότερα και πάλι δεν αποφεύγουν το παζάρι. Οι ίδιοι βέβαια δεν αλλάζουν μέρος, από έξω ήρθαν, θα μπορούσαν να συνεχίζουν εκεί που ήταν… Είναι όμως μία γενικότερη τάση, υπάρχουν πολλοί πλέον ανά την Ευρώπη που δεν βάζουν ένα χωνί γιατί είναι όμορφο, δίχως να περάσουν μετά ώρες στο δυναμόμετρο για να βεβαιωθούν πως δουλεύει και καλά.

μελετώντας την δουλειά τους... με τους Adrenaline Junkies...

Αυτό σημαίνει περισσότερη δουλειά στο πρακτικό κομμάτι, που με την σειρά του μειώνει το πλήθος των μοτοσυκλετών και αφήνει και λιγότερο χρόνο για να ασχοληθείς με την εμφάνιση. Πράγματα για τα οποία φωνάζαμε χρόνια τώρα. Το μέλλον των custom μοτοσυκλετών θα μας αποκαλυφθεί καλύτερα τις επόμενες ημέρες που θα μιλήσουμε με περισσότερους εκθέτες και θα συνεχίσουμε πιο διεξοδικά την περιήγηση στην μεγάλη αυτή έκθεση.

Για την ώρα απολαύστε μία σειρά από φωτογραφίες που απαρτίζουν την πιο πλούσια συλλογή φωτογραφιών αυτή την στιγμή!

 

O Luc Ackermann έκανε backflip πάνω σε εν κινήσει φορτηγά [Video]

Ένα εντυπωσιακό και παράλληλα πολύ ριψοκίνδυνο ακροβατικό
Luc
Από τον

Παύλο Καρατζά

20/8/2025

Ο Luc Ackermann πραγματοποίησε ένα παράτολμο ακροβατικό, καθώς έκανε ένα άλμα 40 μέτρων από ένα κινούμενο φορτηγό σε ένα άλλο, περνώντας παράλληλα πάνω και από μία γέφυρα σήμανσης ύψους εννέα μέτρων.

Ο Γερμανός αναβάτης, παγκόσμιος πρωταθλητής FIM FREESTYLE MOTOCROSS το 2019 έκανε ένα άλμα που τέσταρε τους νόμους της φυσικής. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Luc έκανε όλα τα παραπάνω πραγματοποιώντας και ένα Tsunami Backflip.

Το άλμα πραγματοποιήθηκε σε έναν αυτοκινητόδρομο στην Γερμανία, όπου ο Ackermann επιτάχυνε τη μοτοσυκλέτα του στα 53 χλμ/ώρα στο πίσω μέρος ενός φορτηγού που ταξίδευε με ταχύτητα 19 χλμ/ώρα. Αυτό του έδωσε μια συνολική ταχύτητα απογείωσης 72 χλμ/ώρα, αρκετή για να περάσει πάνω από την γέφυρα σήμανσης και να προσγειωθεί σε ένα δεύτερο φορτηγό που ήταν πιο μπροστά.

Ο συγχρονισμός ήταν το παν. Τα φορτηγά, μήκους 31 μέτρων το καθένα, έπρεπε να παραμείνουν σε απόσταση 23 μέτρων μεταξύ τους, με σταθερή ταχύτητα 19 χλμ/ώρα, για να αφήσουν στον Ackermann τον χώρο και το χρόνο για να κάνει το άλμα. Ο αδελφός του, ο επίσης επαγγελματίας FMX Hannes Ackermann, βρισκόταν στο φορτηγό απογείωσης για να δώσει το ακριβές σήμα για το άλμα.

“Αν δεν απογειωνόμουν με τη σωστή ταχύτητα και τη σωστή στιγμή, είτε θα συντριβόμουν στη γέφυρα σήμανσης, είτε θα έχανα την προσγείωση. Η ακρίβεια και ο συγχρονισμός ήταν ιδιαίτερα σημαντικά”, εξήγησε ο Luc μετά.

Πίσω από αυτό το θεαματικό επίτευγμα κρυβόταν μια σοβαρή επιστημονική μελέτη. Ο Thomas Stöggl, επικεφαλής του τμήματος Global Performance Innovation στο Athlete Performance Center στο Thalgau της Αυστρίας, επεξεργάστηκε όλα τα στοιχεία, από την ταχύτητα και την τροχιά μέχρι τις συνθήκες του ανέμου και τη γωνία απογείωσης. Οι υπολογισμοί έδειξαν ότι το άλμα δεν ήταν απλώς εφικτό, αλλά και επαναλαμβανόμενο, τουλάχιστον στα χαρτιά.

Όπως θα δείτε στο βίντεο ο Ackermann κατάφερε να προσγειωθεί μόλις στο όριο και πάλι καλά το άλμα ήταν επιτυχημένο, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.

“Το συναίσθημα μετά το άλμα ήταν συγκλονιστικό, γιατί συνειδητοποίησα ότι ήταν ακριβώς αρκετό. Οι προετοιμασίες διήρκεσαν αρκετές ημέρες και υπήρχε μεγάλη ένταση. Το να απαλλαγώ από αυτή την ένταση ήταν απλά συγκλονιστικό. Πραγματικά το γιόρτασα και βασικά τρελάθηκα ”, είπε ο Ackermann μετά το άλμα.

 

Ετικέτες