Motor Bike Expo VERONA 2020: Πρώτες εντυπώσεις & η πιο πλούσια συλλογή φωτογραφιών!

Η τέχνη συναντά την μοτοσυκλέτα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/1/2020

Η μεγάλη έκθεση των custom μοτοσυκλετών στην Verona της Ιταλίας, άνοιξε σήμερα τις πύλες για το κοινό και το MOTO έδωσε το παρόν, ως οι μόνοι δημοσιογράφοι από την Ελλάδα. Στόχος να αναδείξουμε τους Έλληνες εκθέτες, διότι ναι υπάρχουν και τέτοιοι για άλλη μία χρονιά, αλλά και να μεταφέρουμε σε όλους εσάς την εικόνα της έκθεσης και των μοτοσυκλετών που στην συγκεκριμένη περίπτωση, μονάχα αν τις έχεις δει από κοντά μπορείς να μιλήσεις για αυτές.

Υπάρχουν βέβαια και Έλληνες επισκέπτες, και μάλιστα αρκετοί για τα δεδομένα μίας έκθεσης custom μοτοσυκλετών, όπως η ομάδα των ιδιοκτητών Royal Enfield. Καθόλου τυχαίο, μιας και η μάρκα έχει την τιμητική της στην Verona - υπάρχουν αρκετές μοτοσυκλέτες που βασίζονται στις Royal Enfield. Παραμένει η BMW κυρίαρχη φυσικά, με αρκετά παλαιότερα Boxer, όπως φυσικά και πολλές Ducati που έχουν γίνει από rat bike μέχρι και… σκούτερ! Ιδιαίτερα το τελευταίο χτυπά στο νεύρο εκείνων που περιμένουν, σχεδόν μία δεκαετία τώρα, την Ducati να βγάλει το δικό της σκούτερ, έχοντας μάλιστα την βεβαιότητα πως ολοένα και πλησιάζει.

ένα Monkey που έγινε Γορίλας!
 
με την Dellorto χάνεις πάντα την μπάλα, στις εκθέσεις μοτοσυκλέτας είναι για καλό λόγο

Την εμφάνισή τους έχουν κάνει και μερικά Aprilia, εξαιρετικά όσα είδαμε και απόλυτα σπορ, ένα εξίσου θετικό στοιχείο γιατί δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε custom μοτοσυκλέτες που να προσανατολίζονται στην σπορ οδήγηση.

Αυτό ήταν ένα από τα καινούρια της έκθεσης, μία στροφή αρκετά ανοικτή βέβαια, προς τις σπορ μοτοσυκλέτες. Θα πρέπει να γίνει φουρκέτα για να υπάρχει σαρωτική αλλαγή και απέχουν πολύ από αυτό το σημείο. Η γενική εικόνα όμως, είναι πως η Verona φθίνει σε ποσότητα εκθεμάτων και το γεγονός πως η ποιότητα μένει ίδια, δεν είναι και το καλύτερο για μία τόσο εξειδικευμένη έκθεση. Αν βλέπεις τα ίδια custom με πέρσι, ή λίγα καινούρια τότε υπάρχει ζήτημα. Ο κόσμος όμως αρκετός για Πέμπτη και αναμένεται από τους υπεύθυνους την έκθεσης να φτάσει τα περσινά υψηλά νούμερα. Και μιλάμε για μία Έκθεση που έχει 20 Ευρώ είσοδο! Εξήντα για τέσσερις ημέρες, 18 αν τα κλείσεις online και 15 αν είσαι μέλος του HOG γιατί έχουν γιορτή φέτος και κερνάνε. Με τέτοιο εισητήριο στην Ελλάδα δεν θα έμπαιναν ούτε μύγες... Δεν μαζεύεις φυσικά και τέτοιο πλήθος εκθεμάτων σε μία χώρα όπως η Ελλάδα. Στην Verona συναντάς ανθρώπους από ολόκληρη την Ευρώπη και οι τάσεις του customizing αποκαλύπτονται άμεσα...

Σε γενικές γραμμές το customizing δείχνει να εξειδικεύεται ακόμη περισσότερο, προς το καλύτερο όμως. Ο κόσμος συνειδητοποιεί πως για να φτάσεις σε ένα καλό αποτέλεσμα απαιτείται τόσος χρόνος που αν τον αφιέρωνες σε δεύτερη δουλειά θα μπορούσες να έχεις στο τέλος δύο και τρεις μοτοσυκλέτες. Κι επειδή στην υπόλοιπη Ευρώπη εξακολουθεί να είναι εύκολο να βρεις και μία αλλά και δύο δουλειές ή τέλος πάντων πολύ πιο εύκολο από τα ελληνικά δεδομένα, το customizing περνά σιγά – σιγά σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Λιγότερες μοτοσυκλέτες, καλύτερα φτιαγμένες. Υπάρχουν και παραδείγματα που σπάνε τον νέο αυτό κανόνα, όπως το custom CB1000R που είδαμε στην Honda. Πάντα υπάρχει το παράδειγμα που σπάει τον κανόνα, στην περίπτωση της Honda σπάει το μυαλό μας να καταλάβουμε πως δέχτηκε να βάλει κάτι τέτοιο στο περίπτερό της. Μύωπας μαθητευόμενος οξυγονοκολλητής σε παρθενικό ταξίδι με ποντοπόρο πλοίο, έχει κάνει καλύτερη δουλειά με 8 μποφόρ, όταν κλήθηκε να κολλήσει τα στεγανά και του είχαν φύγει και τα γυαλιά, έτσι ιδρωμένος όπως πάλευε στο μισο-πλημμυρισμένο αμπάρι! Αυτό περιγράφει το επίπεδο της ποιότητας της συγκεκριμένης δουλειάς, για την έμπνευση δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς τους ήρθε, μάλλον με πτώση και προσγείωση με το κεφάλι.

το παράδειγμα του αντιθέτου που λέγαμε...

Αφήνοντας πίσω αυτό το παράδειγμα του αντιθέτου, υπάρχουν οι Έλληνες από την Θεσσαλονίκη, οι Adrenaline Junkies που όλα τα custom που έχουν φέρει είναι προσανατολισμένα στην λειτουργική πλευρά και δεν περιορίζονται μονάχα στην εμφάνιση. Εξαιρετικά ποιοτικές δουλειές, σε ένα κλάσμα της τιμής που πιάνουν στην Ευρώπη. Για αυτό και είναι εδώ φυσικά. Στην Ελλάδα πουλάνε πολύ φθηνότερα και πάλι δεν αποφεύγουν το παζάρι. Οι ίδιοι βέβαια δεν αλλάζουν μέρος, από έξω ήρθαν, θα μπορούσαν να συνεχίζουν εκεί που ήταν… Είναι όμως μία γενικότερη τάση, υπάρχουν πολλοί πλέον ανά την Ευρώπη που δεν βάζουν ένα χωνί γιατί είναι όμορφο, δίχως να περάσουν μετά ώρες στο δυναμόμετρο για να βεβαιωθούν πως δουλεύει και καλά.

μελετώντας την δουλειά τους... με τους Adrenaline Junkies...

Αυτό σημαίνει περισσότερη δουλειά στο πρακτικό κομμάτι, που με την σειρά του μειώνει το πλήθος των μοτοσυκλετών και αφήνει και λιγότερο χρόνο για να ασχοληθείς με την εμφάνιση. Πράγματα για τα οποία φωνάζαμε χρόνια τώρα. Το μέλλον των custom μοτοσυκλετών θα μας αποκαλυφθεί καλύτερα τις επόμενες ημέρες που θα μιλήσουμε με περισσότερους εκθέτες και θα συνεχίσουμε πιο διεξοδικά την περιήγηση στην μεγάλη αυτή έκθεση.

Για την ώρα απολαύστε μία σειρά από φωτογραφίες που απαρτίζουν την πιο πλούσια συλλογή φωτογραφιών αυτή την στιγμή!

 

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…