Panamerican Crossing 2014: Kito - Mexico

18/8/2014

Από την πρωτεύουσα Kito, τα σύνορα της Κολομβίας απείχαν μόλις 180 χλμ. βόρεια. Οδηγώντας κάτω από ένα εκνευριστικό ψιλόβροχο, ευτύχισα να αντικρίσω την συνοριακή μπάρα μετά από περίπου 2,5 ώρες. Διαβατήριο, άδεια κυκλοφορίας και οδήγησης, σφραγίδες, έντυπα και έτοιμος να εισβάλω στην πέμπτη και τελευταία νοτιοαμερικανική χώρα του Panamerican Crossing 2014. Μετά την Κολομβία ο Παναμάς, η Κεντρική Αμερική προ των πυλών…
Η διαδρομή μου στην Κολομβία άγγιζε τα 1.350 χιλιόμετρα, ενώ η κόκκινη γραμμή του χάρτη περνούσε από τις πόλεις Pasto, Cali, Medellin και Cartagena de Indias. Στην παράκτια Cartagena de Indias θα έπαιρνα ένα πλοίο για να αποβιβαστώ στον Παναμά, αφού ο οδικός άξονας "Panamericana Route" στο ύψος της πόλης Medellin, διακόπτεται προσωρινά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει οδική σύνδεση Κολομβίας - Παναμά.
Για τις τρεις επόμενες μέρες ανεβοκατέβαινα με την μαύρη ΚΤΜ στις καταπράσινες πλαγιές των Άνδεων, με την ασφάλτινη λωρίδα να μεταμορφώνεται σε μια συνεχόμενη στριφογυριστή κορδέλα. Η τοπική φύση αντίθετα, με αφόπλισε με τις ποικιλόμορφες προτάσεις της, καθώς απόκρημνα φαράγγια, πυκνοφυτεμένα δάση, μικρές κοιλάδες και καταπράσινες βουνοπλαγιές αποτελούσαν τις ψηφίδες ενός ανυπέρβλητου "φυσικού" μωσαϊκού.
Όμως, η κυριότερη έννοια μου δεν ήταν οι ιδιαιτερότητες ή οι δυσκολίες της διαδρομής, αλλά η επικινδυνότητα που έκρυβε ένα οδικό πέρασμα από την Κολομβία λόγω της αυξημένης ναρκο-εγκληματικότητας, αλλά και του εμφυλίου πολέμου που διεξάγεται τα τελευταία 40 χρόνια σε τούτη τη νοτιοαμερικανική χώρα μεταξύ των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC) και των κυβερνητικών στρατευμάτων. Έπρεπε να φυλάγομαι δηλαδή από δυο πλευρές. Ευτυχώς, κανένας και τίποτα δεν με πείραξε…
Στην πόλη Medellin, που αποτέλεσε όλη την δεκαετία του 1980 την παγκόσμια πρωτεύουσα των ναρκωτικών, επισκέφθηκα το σπίτι όπου σκοτώθηκε το 1993 ο διαβόητος βασιλιάς της κοκαΐνης Pablo Escobar, μια από τις μεγαλύτερες εγκληματικές φυσιογνωμίες του 20ου αιώνα.
Στις ακτές της Καραϊβικής με περίμενε η απαστράπτουσα Cartagena de Indias, η πιο αυθεντική πολιτεία ισπανικής αποικιακής αρχιτεκτονικής στην ευρύτερη περιοχή. Εδώ, μετά από 26 ήμερες ταξιδιού και 8.670 χιλιόμετρα, γράφτηκε ο επίλογος του νοτιοαμερικανικού σκέλους του "Panamerican Crossing 2014".

Για να βάλω ρόδα στην Κεντρική Αμερική, και συγκεκριμένα στον Παναμά, θα έπρεπε να πάρω από το λιμάνι της Cartagena ένα από τα πλοία που εκτελούν το δρομολόγιο Κολομβία - Παναμά. Προς μεγάλη μου όμως έκπληξη, όλα τα καράβια που πήγαιναν στον Παναμά δεν ήταν επιβατικά, αλλά πλοιάρια που μετέφεραν τουρίστες για μια μικρή κρουαζιέρα στα νερά της Καραϊβικής. Μην έχοντας άλλη επιλογή, δήλωσα λοιπόν συμμετοχή για μια τετραήμερη κρουαζιέρα στα τροπικά νησιά San Blas του Παναμά. Η μοτοσυκλέτα χρειάστηκε όμως να φορτωθεί (αλλά και να ξεφορτωθεί) από το πλοίο με αρκετά παράδοξο τρόπο, λες και επρόκειτο για ένα τσουβάλι με πατάτες.
Επτά μικρά σε έκταση κράτη συνθέτουν τον χάρτη της Κεντρικής Αμερικής. Ο Παναμάς, η Κόστα Ρίκα, η Νικαράγουα, η Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ και η Γουατεμάλα ήταν οι έξι κεντροαμερικανικές χώρες που καρτερούσαν εμένα και την μαύρη ΚΤΜ να με ξεναγήσουν στους δρόμους τους τις αμέσως επόμενες ημέρες. Μέχρι τα σύνορα του Μεξικού, την πόρτα της Βόρειας Αμερικής, είχα να διανύσω περίπου 2.500 χιλιόμετρα.
Στην Πόλη του Παναμά παρέμεινα για δυο μέρες. Η χλιδάτη πρωτεύουσα του Παναμά με εντυπωσίασε με την μοντέρνα προσωπικότητά της, ενώ με την επίσκεψή μου στην Διώρυγα του Παναμά (απ’ όπου διέρχονται τα πλοία) ολοκληρώθηκε η γνωριμία μου με την πιο κοσμοπολίτικη πόλη της Κεντρικής Αμερικής.
Μετά τον Παναμά, κι αφού οδήγησα για περίπου 490 χιλιόμετρα, με περίμενε ο τροπικός παράδεισος της Κόστα Ρίκα. Όλη η διαδρομή μέσα στην χώρα (550 χλμ.) είχε ένα και μόνο χρώμα: πράσινο! Είναι γνωστό ότι η Κόστα Ρίκα αποτελεί έναν διεθνή οικολογικό προορισμό, ιδανικό για οικοτουρισμό, αφού τουλάχιστον το 30% της χώρας είναι ενταγμένο στο σύστημα των εθνικών πάρκων.
Τρίτος σταθμός στο κεντροαμερικανικό σκέλος του "Panamerican Crossing 2014" η Νικαράγουα. Περίπου 290 χιλιόμετρα είχα να διατρέξω μέσα στην χώρα, ενώ για την μια και μοναδική διανυκτέρευσή μου κατέλυσα στην Leon, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Νικαράγουα. Καμάρι της Leon αποτελεί ο καθεδρικός ναός της πόλης, ο μεγαλύτερος της Κεντρικής Αμερικής.
Με την άφιξη μου στην Ονδούρα, είχα φτάσει στην μέση περίπου της κεντροαμερικανικής διαδρομής του "Panamerican Crossing 2014". Εκτός από την Ονδούρα, σειρά είχαν κατόπιν το Ελ Σαλβαδόρ και η Γουατεμάλα να υποδεχτούν την μαύρη ΚΤΜ. Λίγα τα χιλιόμετρα στο έδαφος της κάθε χώρας, λίγες φυσικά και οι ημέρες που ξόδεψα για να τις διασχίσω.
Στην Ονδούρα, οι ρόδες της μοτοσυκλέτας κύλησαν μόνο για 135 χιλιόμετρα (πάντα πάνω στην τροχιά του οδικού άξονα Panamericana Routa), στο γειτονικό Ελ Σαλβαδόρ βρέθηκα να οδηγώ για 350 χλμ. (εδώ τουλάχιστον διανυκτέρευσα κιόλας), ενώ σαφώς περισσότερα χιλιόμετρα και χρόνο ξόδεψα στην Γουατεμάλα. Στην συγκεκριμένη κεντροαμερικανική χώρα, που αποτέλεσε μαζί με το Νότιο Μεξικό την εστία ανάπτυξης του λαμπρού πολιτισμού των Μάγια, έμεινα για δυο ημέρες στην Antigua, την πιο τουριστική και γραφική πόλη της Γουατεμάλα.

Η Antigua, που την περίοδο της Ισπανικής αποικιοκρατίας εκτελούσε χρέη πρωτεύουσας της Ισπανικής Αντιβασιλείας της Γουατεμάλα, ήταν μια καλοδιατηρημένη πολιτεία εποχής που με γοήτευσε αφάνταστα. Αποικιακά σπίτια, λιθόστρωτα σοκάκια, εκκλησίες, αρχοντικά και δημόσια κτίρια με ταξίδεψαν τουλάχιστον τρεις αιώνες πίσω στον χρόνο.
Αντίθετα, στην μεγάλη υπαίθρια αγορά της πόλης, οι πάγκοι με τα πολύχρωμα, εξωτικά φρούτα, το πλήθος των ετερόκλιτων εμπορευμάτων, οι πλανόδιοι μικροπωλητές, οι ζητιάνοι, οι γραφικές γυναικείες φιγούρες και τα υπαίθρια εστιατόρια συνιστούσαν μια καθαρά λατινοαμερικάνικη εμπορική φιέστα που με καθήλωσε με τους ζωντανούς ρυθμούς και τον έντονο δυναμισμό της.
Το Μεξικό ήταν η πύλη εισόδου μου στην Βόρεια Αμερική. Περίπου 1.950 χιλιόμετρα είχα να διατρέξω στην πατρίδα του Emilio Zapata, ενώ κυριότερος σταθμός μου στο Μεξικό ήταν η Πόλη του Μεξικού, μια χαώδη μεγαλούπολη 18.000.000 κατοίκων.
Στην μεξικάνικη megacity έμεινα 4 μέρες, αφού, εκτός από τα πάμπολλα και ενδιαφέροντα αξιοθέατα της πόλης, είχα να κάνω και σέρβις στην μοτοσυκλέτα, η οποία είχε συμπληρώσει από την αρχή του ταξιδιού 13.000 χλμ. Έπρεπε κι αυτή να λάβει το δωράκι της για τον κόπο που είχε κάνει με φέρει ως εδώ…

https://bit.ly/MOTO_672

Από το

motomag

31/10/2025

Νομοσχέδιο του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης προβλέπει ότι μέρος των εσόδων από τα πρόστιμα που θα βεβαιώνουν οι κάμερες που σκοπεύει να εγκαταστήσει η κυβέρνηση θα προορίζεται για την πληρωμή των συντάξεων αστυνομικών και στρατιωτικών, ενώ οι δήμοι θα πρέπει πλέον να εγκαταστήσουν τις δικές τους κάμερες για να έχουν έσοδα από παραβάσεις.

Ο νέος Κ.Ο.Κ. έχει σαν στόχο τον σωφρονισμό και την μείωση των τροχαίων ατυχημάτων, όμως έχει και την πληρωμή των συντάξεων των ένστολων, όπως προκύπτει από το νομοσχέδιο που κατέθεσε για δημόσια διαβούλευση το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, κάτι που συνέβαινε προ μνημονίων.

Το νομοσχέδιο με τίτλο “Ψηφιακή Ενίσχυση Οδικής Ασφάλειας” και αφορά τον τρόπο λειτουργίας του ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής και διαχείρισης των προστίμων που πλέον θα διαπιστώνονται από εκατοντάδες έξυπνες κάμερες, την τοποθέτηση των οποίο η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει εδώ και καιρό.

Σε άρθρο του εν λόγω νομοσχεδίου αναφέρεται ότι τα έσοδα από τα πρόστιμα αυτά δεν θα καταλήγουν στα ταμεία των δήμων, όπως γίνεται εδώ και χρόνια, αλλά ένα μέρος των εισπράξεων -που δεν προσδιορίζεται με ακρίβεια- θα καταλήγει σε συνταξιοδοτικούς φορείς των ένστολων και συγκεκριμένα στον Τομέα Πρόνοιας Αστυνομικών (ΤΠΑΣ) και στον Τομέα Πρόνοιας Υπαλλήλων Αστυνομίας Πόλεων (ΤΠΥΑΠ) του Ταμείου Πρόνοιας Απασχολούμενων στα Σώματα Ασφαλείας (ΤΑΠΑΣΑ), καθώς και στο Μετοχικό Ταμείου Στρατού (ΜΤΣ).

Οι δήμοι είναι στα “κάγκελα”, καθώς υπολογίζεται ότι από τις κλήσεις που έκοβε η τροχαία εισέπρατταν κάθε χρόνο περίπου 150 εκατ. ευρώ, δηλαδή ποσό που αντιστοιχεί στο 8% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης. Σύμφωνα με τον νέο Κ.Ο.Κ. οι δήμοι θα έχουν έσοδα μόνον εφόσον αποφασίσουν οι ίδιοι να εγκαταστήσουν κάμερες μέσα στα όριά τους, για να πάμε έτσι σε ένα μοντέλο τύπου Ιταλίας με τους δήμους να έχουν ρεκόρ εισπράξεων το 2024, ενώ δέχονται εδώ και χρόνια δριμεία κριτική για τον εισπρακτικό τρόπο που αντιμετωπίζουν την εγκατάσταση καμερών -διαβάστε περισσότερα εδώ.

Με βάση τις πληροφορίες, τα σχέδια προβλέπουν πλέον περίπου 3.000 κάμερες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Ηράκλειο Κρήτης, εκ των οποίων οι 500 θα είναι κινητές καθώς προορίζονται να εγκατασταθούν επάνω στα λεωφορεία.

Οι κάμερες αναμένεται να χρησιμοποιούν λογισμικό Τεχνητής Νοημοσύνης και σύμφωνα με το νομοσχέδιο θα καταγράφουν:

Υπέρβαση του ανώτατου ορίου ταχύτητας
Παραβίαση ερυθρού σηματοδότη
Παράνομη στάση και στάθμευση
Χρήση κινητού από τον οδηγό
Μη χρήση ζώνης και προστατευτικού κράνους
Παράνομη κυκλοφορία σε λεωφορειόδρομο
Κίνηση σε Λωρίδα Εκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ)
Παραποίηση ή απόκρυψη πινακίδας κυκλοφορίας

Τα πρόστιμα για τις παραβάσεις αυτές αυξήθηκαν δραστικά με τον νέο ΚΟΚ και όλοι υπερθεμάτισαν με το σκεπτικό ότι ίσως έτσι μειωθούν τα τροχαία δυστυχήματα. Για την υπέρβαση ταχύτητας και κόκκινου, τα πρόστιμα ξεκινούν από 700 ευρώ και φτάνουν έως τις 2.000 σε περίπτωση υποτροπών, ενώ για χρήση κινητού και μη χρήση κράνους και ζώνης ξεκινούν από 350 ευρώ και φτάνουν επίσης στις 2.000 σε περίπτωση υποτροπών.

Για το πού θα τοποθετούνται οι κάμερες, τον πρώτο λόγο έχει ένας νέος φορέας που δημιουργείται στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών με το αρκτικόλεξο ΟΔΥΣΕΑΣ (Οδική Υπηρεσία Συστημάτων Εποπτείας και Ασφάλειας).

Δικαιούχοι των εσόδων από τα πρόστιμα θα είναι:

-Η ΟΔΥΣΕΑΣ για τη χρηματοδότηση των έργων προμήθειας και εγκατάστασης δικτύου καμερών, για δράσεις οδικής ασφάλειας και κάλυψη λειτουργικών δαπανών.

-Ο Τομέας Πρόνοιας Αστυνομικών (ΤΠΑΣ) και ο Τομέας Πρόνοιας Υπαλλήλων Αστυνομίας Πόλεων (ΤΠΥΑΠ) του Ταμείου Πρόνοιας Απασχολούμενων στα Σώματα Ασφαλείας (ΤΑΠΑΣΑ) και το Μετοχικό Ταμείου Στρατού (ΜΤΣ)

-Δήμοι και Περιφέρειες εάν η εγκατάσταση και συντήρηση καμερών γίνονται με δικές τους δαπάνες.

-Άλλοι φορείς που εγκαθιστούν συστήματα σταθερών ή φορητών καμερών. Ως τέτοιοι φορείς ονοματίζονται οι Οδικές Συγκοινωνίες (ΟΣΥ), ο ΟΑΣΑ, στη Θεσσαλονίκη ΟΑΣΘ και ΟΣΕΘ και για τις ισόπεδες διαβάσεις ο ΟΣΕ.

Με άλλες διατάξεις επιτρέπεται η τοποθέτηση καμερών για την αποτροπή “παράνομης διακίνησης όπλων και εκρηκτικών, διακίνησης μεταναστών από και προς τη χώρα, παράνομης εισόδου και εξόδου από τη χώρα, λαθρεμπορίας", την επιτήρηση των συνόρων, "τη διαχείριση κρίσιμων περιστατικών και καταστάσεων έκτακτης ανάγκης που οφείλονται σε φυσικές, τεχνολογικές και ανθρωπογενείς απειλές και καταστροφές, την προστασία κρίσιμων οντοτήτων και την αποτροπή και καταστολή απειλών κατά της δημόσιας ασφάλειας από συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών”.