Panamerican Crossing 2014: Mexico – Η.Π.Α.

19/8/2014

Στις τέσσερεις μέρες που έμεινα στην μεξικάνικη πρωτεύουσα έτρεχα σαν τρελός να τα προλάβω όλα. Σέρβις στην μαύρη ΚΤΜ, ξενάγηση στα ιστορικά αξιοθέατα της πόλης (καθεδρικό ναό, προεδρικό μέγαρο, πλατεία Plaza Garibaldi, Εθνικό-Ιστορικό Μουσείο, πυραμίδες Teotihuacan, κ.τ.λ.), να συντάξω την ανταπόκριση στο ΜΟΤΟ και να επανασχεδιάσω τη μετέπειτα διαδρομή μου.
Ναι, είχα αποφασίσει μετά το Μεξικό να αλλάξω την ρότα του "Panamerican Crossing". Κανονικά, με την είσοδό μου στις Η.Π.Α. θα κατευθυνόμουν ανατολικά στην Νέα Υόρκη. Όμως, στο αρρωστημένο μου μυαλό είχε σφηνωθεί μια τρελή ιδέα: να πάω στην Νέα Υόρκη μέσω… Αλάσκας! Και αυτό τελικά ξεκίνησα να κάνω. Μέχρι εδώ είχα κάνει 13.000 χιλιόμετρα και τώρα θα έπρεπε να κάνω ακόμα 13.700! Η απόλυτη χιλιομετρική διαστροφή…
Στις Η.Π.Α, έξι πολιτείες (Texas, New Mexico, Arizona, Utah, Wyoming, Montana) με καλωσόρισαν στα εδάφη τους, ενώ καθοριστικό ρόλο στην σχεδίαση της διαδρομής έπαιξε ο αυτοκινητόδρομος Route 66 (ή αλλιώς "Mother Road"), ο πιο διάσημος ίσως δρόμος του κόσμου. Ήθελα οπωσδήποτε να κυλήσω τους τροχούς της μοτοσυκλέτας μου πάνω στον θρυλικό δρόμο της Αμερικής και να ζήσω λίγο από την μαγεία της διαδρομής και να νιώσω την αξεπέραστη αίσθηση ελευθερίας που προσφέρει η απεραντοσύνη του αμερικανικού τοπίου και οι ατέρμονες ασφάλτινες ευθείες του "Route 66".


Τον ιστορικό δρόμο των Η.Π.Α. τον συνάντησα στην πόλη Amarillo του Texas και ταξιδέψαμε μαζί για περίπου 950 χιλιόμετρα δυτικά. Η διαδρομή ήταν αρκετά τουριστική, δεν παρουσίαζε ιδιαίτερες οδικές δυσκολίες και σε όλο το μήκος της υπήρχαν ικανοποιητικές υποδομές για ύπνο και φαγητό.
Για να απαθανατίσω τα γνωστότερα αξιοθέατα της διαδρομής του Route 66, επιβεβλημένες ήταν οι στάσεις στις πόλεις Amarillo (επίσκεψη στο φημισμένο Steakhouse "The Big Texan Steak Ranch" και στο αγρόκτημα με τις "φυτεμένες" Κάντιλακ “Cadillac Ranch”), όπως και στις κωμοπόλεις Williams, Ash Fork, Selligman, Hackberry και Kingman της πολιτείας Arizona.
Σκοπός μου όμως δεν ήταν να διατρέξω όλον τον Route 66, αλλά να πάω στην Αλάσκα. Έτσι, στην Αριζόνα αποχαιρέτησα τον Route 66 και στράφηκα βόρεια προς τα καναδέζικα σύνορα. Στη πορεία μου προς τον Καναδά, δεν μπορούσα φυσικά να μην σταματήσω στην πόλη-συνώνυμο του τζόγου και της χλιδής, το αξεπέραστο Λας Βέγκας.
Τελευταία στάση στην πόλη Salt Lake City, την πρωτεύουσα της πολιτείας Utah. Και με το κοντέρ της ΚΤΜ να έχει καταγράψει περίπου 3.250 χιλιόμετρα στο έδαφος των Η.Π.Α., βρέθηκα μπροστά στην συνοριακή πόρτα του Καναδά, την χώρα-διάδρομο για την μυθική Αλάσκα…

Marc Marquez: Η δωρεά που στήριξε 1.000 παιδιά - Μετά τη φονική κακοκαιρία Dana

Βοήθησε στην αποκατάσταση τριών σχολείων - Ενοχλημένος ο Ισπανός από την αργοπορημένη κρατική βοήθεια
marc
Από τον

Παύλο Καρατζά

12/9/2025

Δωρεές ώστε να ανοικοδομηθούν σχολικές τραπεζαρίες που καταστράφηκαν από τη φονική κακοκαιρία DANA σε δήμο της Ισπανίας έκανε ο Marc Marquez, κάτι που μαθεύτηκε χωρίς να το επιθυμεί ο ίδιος.

Το γεγονός κρατήθηκε μυστικό για αρκετούς μήνες, αλλά βγήκε στην επιφάνεια στο περιθώριο του αγώνα του Misano. Ο Marc Marquez, όπως και πολλοί ακόμη αναβάτες του MotoGP -νυν και πρώην- στήριξε εκείνους που χτυπήθηκαν από τις καταστροφικές πλημμύρες που προκάλεσε η φονική κακοκαιρία "Dana" στη Βαλένθια στις 29 Οκτωβρίου, οι οποίες στοίχισαν τη ζωή 232 ανθρώπων.

Μεταξύ των ζημιών που προκάλεσαν οι πλημμύρες ήταν και η ολοσχερή καταστροφή τριών σχολικών τραπεζαριών στον δήμο Benetusser, τις οποίες ο αναβάτης της Ducati, χωρίς να το ανακοινώσει δημόσια, θέλησε να φροντίσει για την επιδιόρθωσή τους.

Σε σχετική ερώτηση που του έκανε δημοσιογράφος της εφημερίδας AS στο Misano -το θέμα έγινε αρχική γνωστό από το El Periodico-, ο Μ.Marquez δήλωσε ότι δεν του αρέσει να γίνονται γνωστές τέτοιου είδους πρωτοβουλίες που παίρνει αλλά καταλαβαίνει ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο σήμερα λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

"Όταν συμβαίνει κάτι (σ.σ. κακό) στη χώρα μου πάντα προσπαθώ να βοηθήσω. Δεν μου αρέσει όμως να "φωνάζω" ότι βοήθησα εδώ ή εκεί.", είπε σχετικά ο M.Marquuez και πρόσθεσε ότι ζει στην Ισπανία όλη του τη ζωή, πληρώνει φόρους και πιστεύει ότι η βοήθεια από το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να φτάνει πιο γρήγορα, όπως έγινε με τη βοήθεια όλων των ειδών που πρόσφεραν απλοί πολίτες. Είπε επίσης ότι ακόμη δεν έχει φτάσει η κρατική βοήθεια στους πληγέντες τουλάχιστον στον συγκεκριμένο δήμο.

Στην αρχή το δημοτικό συμβούλιο της πόλης αγνόησε τα τηλεφωνήματα που έλαβε από την ομάδα του M.Marquez γιατί πολύ απλά δεν πίστεψε ότι ήταν αληθινά. Ειδικά τις πρώτες ημέρες μετά την καταστροφή είχε πολλά τηλεφωνήματα από ανθρώπους που ήθελαν να βοηθήσουν αλλά και από απατεώνες και επιτήδειους που ήθελαν να βγάλουν με κάποιο τρόπο κέρδος.

Τα τρία σχολεία επιδιορθώθηκαν όπως-όπως με τη βοήθεια εθελοντών για να λειτουργήσουν μέσα σε 20 ημέρες, εκτός από τις τραπεζαρίες που είχαν καταστραφεί ολοσχερώς. Η ομάδα του Marquez προσφέρθηκε να αγοράσει ό,τι χρειαζόταν για τις τραπεζαρίες, αντί να δώσει χρηματικό ποσό, και έτσι έγινε και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αφού όλα ήταν έτοιμα μέχρι τον Ιανουάριο.

Η αντιδήμαρχος της μικρής πόλης των 17.000 κατοίκων, Ana Martin, δήλωσε ότι δεν πίστευε ότι ένας αθλητής αυτού του βεληνεκούς θα ενδιαφερόταν ποτέ για την Benetusser και πρόσθεσε ότι σε αντίθεση με άλλους διάσημους που επισκέφτηκαν την περιοχή εκείνη την περίοδο, για να βγάλουν και τη σχετική selfie, ο Marquez δεν εμφανίστηκε ποτέ.