Piaggio Ape - Πλέον θα παράγεται αποκλειστικά στην Ινδία

Η μικρή παραγωγή της Pontedera προοριζόταν εδώ και χρόνια μόνο για τις ασιατικές αγορές
Piaggio Ape
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

4/12/2024

Το τρίτροχο ελαφρύ επαγγελματικό όχημα  Piaggio Ape (με το ape να σημαίνει “μέλισσα” στα ιταλικά, και με την Piaggio να έχει εμμονή με τα έντομα -θυμίζουμε και τη σφήκα - Vespa), αρχικά κυκλοφόρησε στην αγορά ως VespaCar ή TriVespa το 1948, με την παραγωγή του στην Pontedera, σε design του Corradino D'Ascanio, σχεδιαστή υπεύθυνου και για τη Vespa.

Το Ape μπορούσε να διαμορφωθεί και να πάρει ποικίλες μορφές, εξυπηρετώντας πολλές χρηστικές λειτουργίες, από μεταφορές αντικειμένων και ανθρώπων, ως ελαφρύ φορτηγάκι, ή ως ταξί. Παράλληλα αρκετοί ήταν και οι πιτσιρικάδες που το έπαιρναν αντί για αυτοκίνητο, με κλασική περίπτωση τον Valentino Rossi να έχει επικές ιστορίες να διηγηθεί για τις κόντρες του με το “φτιαγμένο” Ape 50 του, ενάντια στα Ape των άλλων πιτσιρικάδων της Tavullia!

Το 1960 η Piaggio ξεκίνησε να εξάγει το Ape παγκοσμίως, με την Ινδία να αποτελεί τον καλύτερο πελάτη της, αφού τα τρίκυκλα ταξί και φορτηγάκια εκεί αποτελούσαν τη δημοφιλέστερη λύση για τον επαγγελματία. Στη συνέχεια, το Ape γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και σε άλλες αγορές της Ασίας, όπως η Ταϊλάνδη με τα Tuk-Tuk της και η Ινδονησία.

Το 1999 σηματοδότησε την έναρξη της λειτουργίας της Piaggio Vehicles Pvt Ltd (PVPL) στην Ινδία, και την έναρξη της παραγωγής του Ape στο εργοστάσιο του Pune, με το τρίκυκλο να αποκτά ηγετική θέση στην τεράστια ινδική αγορά.

Ape Electric

Τα τελευταία χρόνια, παρόλο που μικρός αριθμός Ape παραγόταν στο εργοστάσιο της Pontedera στην Ιταλία, κανένα από αυτά δεν κατέληγε σε αγορές τις Ευρώπης, αφού εδώ και πολύ καιρό τα Ape δεν πωλούνταν στην Ευρώπη. Αιτία από τη μία οι αυστηρές Euro προδιαγραφές Euro 5, ενώ η παρουσίαση του ηλεκτρικού Ape E-City στην Ινδία το 2019 ήταν “too little, too late” για τους Ευρωπαίους, που προτιμούν πλέον το τετράτροχο ελαφρύ φορτηγάκι Porter που πλέον έχει και ηλεκτρική έκδοση -Porter NPE- η οποία παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 2024.

Valentino Rossi

Τώρα, η Piaggio ανακοίνωσε πως σταματά την μικρή παραγωγή του Ape στην Pontedera, με το θρυλικό τρίκυκλο να αποχαιρετά τις γραμμές του ιταλικού εργοστασίου για τα καλά, μετά από 76 αδιάλειπτα χρόνια παραγωγής του εκεί.

Rossi Ape

Πλέον θα κατασκευάζεται αποκλειστικά στην Ινδία -σε 12 παραλλαγές μάλιστα με κινητήρες ηλεκτρικούς, βενζίνης και diesel, δίπλα στα Porter που επίσης κατασκευάζονται και στο ινδικό εργοστάσιο-, για τις αγορές της Ασίας και της Αφρικής, ενώ το μέρος του εργοστασίου της Pontedera για το Ape θα μετατραπεί για την παραγωγή του ηλεκτρικού φορτηγού Porter.

Ετικέτες

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…