Ριζική ανανέωση για το Yamaha YZF-R1

Οι Euro5 προδιαγραφές φέρνουν τα πάνω-κάτω
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

29/3/2019

Οι Euro5 προδιαγραφές βρίσκονται προ των πυλών και έχουμε ήδη “θρηνήσει” τα πρώτα θύματα απ’ την εφαρμογή των Euro4 με τη Suzuki GSX-1300R Hayabusa να μην εισάγεται πλέον στην Ευρώπη καθώς δεν εναρμονίζεται με αυτές. Απ’ την 1η Ιανουαρίου του 2021 οι Euro5 θα είναι σε πλήρη ισχύ κι ως εκ τούτου, οι περισσότερες εταιρείες εργάζονται ήδη στην ανανέωση των μοντέλων τους ώστε να τις πληρούν. Στην περίπτωση του Yamaha YZF-R1, είχαμε την ριζική ανανέωσή του το 2015, όπου με τις νέες τεχνολογίες ανταποκρινόταν με ευκολία στις προδιαγραφές Euro4. Τότε, στην παρουσίασή του, είχαμε ρωτήσει και τον Project Leader για ποιο λόγο η Yamaha δεν είχε εγκαταστήσει ένα quickshifter up/down. Η απάντησή του ήταν ότι η επιλογή είχε γίνει για λόγους αξιοπιστίας του κιβωτίου. Η τραγική ειρωνεία ήταν πως τότε, μετά από λίγους μήνες, η Yamaha είχε προχωρήσει στην ανάκληση των κιβωτίων του R1... Τρία χρόνια μετά, το 2018, το ΜΟΤΟ επιβεβαιώθηκε για την σωστή κριτική που είχε ασκήσει, με την Yamaha να ανανεώνει το μοντέλο της, προσθέτοντας το quickshifter up/down.

Με το 2021 να βρίσκεται ασφυκτικά κοντά (δεδομένου του χρόνου που απαιτείται για την έρευνα και εξέλιξη των νέων μοντέλων) οι περισσότερες εταιρείες προετοιμάζονται για την επικείμενη ανανέωση των προδιαγραφών, ενώ άλλες όπως η BMW και η Kawasaki έχουν ήδη εξοπλίσει κάποια απ’ τα κορυφαία μοντέλα τους με μεταβλητό χρονισμό και βύθισμα βαλβίδων, όπου μέσω αυτού επιτυγχάνονται οι χαμηλότερες εκπομπές ρύπων. Η Yamaha δεν έχει υιοθετήσει ακόμη αυτή τη τεχνολογία για το superbike της και δεν είναι απίθανο να το δούμε στην ανανεωμένη έκδοση. Παράλληλα, τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Yamaha είχε προχωρήσει στην κατοχύρωση μιας πατέντας ενός seamless κιβωτίου χρησιμοποιώντας τον κινητήρα του YZF-R, ενώ την περασμένη εβδομάδα κατατέθηκαν νέες πατέντες στην Ιαπωνία που δείχνουν ότι η εταιρεία από το Iwata βρίσκεται ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στον διάδοχο της ναυαρχίδας τους. Τα οφέλη που προσφέρει ένα seamless κιβώτιο σε αντίθεση με ένα συμβατικό είναι πως όταν ο αναβάτης θέλει να αλλάξει σχέση, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσει τον συμπλέκτη. Το ίδιο πράγμα κάνει και ένα quickshifter που μπορεί να εγκαταστήσει κανείς στη μοτοσυκλέτα του όμως, υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά μεταξύ τους. Το seamless κιβώτιο κατά τη διάρκεια της αλλαγής δεν χρειάζεται να κόψει την ανάφλεξη του κινητήρα που κατ’ επέκταση επιφέρει τη στιγμιαία πτώση της ισχύος, αλλά μέσω των “δοντιών” που βρίσκονται εσωτερικά των γραναζιών των ταχυτήτων, είναι σαν έχει επιλεγμένες δυο σχέσεις ταυτόχρονα σε κάθε άξονα του κιβωτίου, με αποτέλεσμα η αλλαγή τους να γίνεται άμεσα χωρίς τη μεταβολή της δύναμης. Αυτό στον τομέα των επιδόσεων μεταφράζεται με τη μοτοσυκλέτα να έχει 7% καλύτερη επιτάχυνση και παράλληλα ο αναβάτης μπορεί να αλλάξει σχέση μέσα στη στροφή, σε οριακή κλίση, χωρίς να μεταβάλλεται η κινητική κατάσταση της μοτοσυκλέτας απ’ αυτό, παρά μόνο απ’ τον δεξί του καρπό ή τα φρένα.

Το μοναδικό μειονέκτημα όσον αφορά την εφαρμογή ενός seamless κιβωτίου σε μοτοσυκλέτα παραγωγής είναι το υπέρογκο κόστος συντήρησής του. Για να έχετε μια καλύτερη εικόνα, τα κιβώτια των μοτοσυκλετών της κορυφαίας κατηγορίας των Grand Prix – για την οποία δημιουργήθηκαν- μετά από κάθε αγωνιστικό τριήμερο, που αντιστοιχεί σε απόσταση των 500 χιλιομέτρων, λύνονται απ’ τους μηχανικούς των ομάδων ώστε να ελεγχθούν για τυχόν φθορές. Φανταστείτε λοιπόν το κόστος που θα χρειάζεται να επωμιστεί ο ιδιοκτήτης αν η νέα R1 διαθέτει ένα τέτοιο κιβώτιο, εκτός κι αν η Yamaha έχει βρει έναν τρόπο να το μειώσει

Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το Πλάνο service των MotoGP

Ένα ακόμη στοιχείο που μπορεί να περάσει απ’ τα MotoGP στην μοτοσυκλέτα παραγωγής της Yamaha, είναι πιθανότατα ο crossplane στρόφαλος (με τα ασύμμετρα σημεία ανάφλεξης) να αποκτήσει αντίθετη φορά στρέψης απ’ αυτή των τροχών. Γεγονός που βοηθά ενεργά το μπροστινό τροχό της μοτοσυκλέτας να παραμένει στην άσφαλτο κατά τη δυνατή επιτάχυνση, μειώνοντας δραστικά την επέμβαση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων.

Ο καιρός γαρ εγγύς και το τι θα δούμε να περνάει στην παραγωγή κατά την ανανέωση του R1 θα αποκαλυφθεί με τη πάροδο του χρόνου. ;Άλλωστε, με την έλευση του Ducati V4 R στο Motul WSBK όπου αγωνίζεται η Yamaha με το R1-M, οι εταιρείες θα πρέπει να επιστρατεύσουν περισσότερες τεχνολογίες ώστε να βρεθούν πιο κοντά στον εκρηκτικό συνδυασμό του Alvaro Bautista και της Ducati που επεκτείνει την κυριαρχία του στο πρωτάθλημα. Το μόνο σίγουρο είναι πως το νέο R1 θα διαθέτει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στον τομέα των ηλεκτρονικών βοηθημάτων.

Ετικέτες

Isle of Man: Η ιστορία του Classic TT που τώρα επανέρχεται!

Εν όψει της πολυαναμενόμενης επιστροφή του, το Classic TT είναι έτοιμο να θυμίσει γιατί παραμένει η καρδιά των κλασικών αγώνων
Isle of Man Classic TT 2025
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

12/8/2025

Το Classic TT αποτελεί εορτασμό των χρυσών εποχών της μοτοσυκλέτας, συγκεντρώνοντας ό,τι αγαπάμε περισσότερο στους αγώνες μοτουκλέτας στην πιο αγνή τους μορφή. Θρυλικοί αναβάτες, εμβληματικές μοτουκλέτες, συγκινητικές στιγμές και αξέχαστες ιστορίες, όλα ζωντανεύουν ξανά στην θρυλική ορεινή διαδρομη.

Ξεκινώντας το 2013, η διοργάνωση κέρδισε αμέσως τις καρδιές ομάδων, αναβατών και θεατών. Από την πρώτη κιόλας χρονιά, είδαμε το grid να φιλοξενεί θρύλους όπως οι Michael Dunlop, Bruce Anstey, Conor Cummins, Cameron Donald, Dean Harrison, James Hillier, Gary Johnson και William Dunlop.

Ο Michael Dunlop κατέκτησε τη Formula One, ο Dean Harrison την Formula Classic, ενώ ο Olie Linsdell πήρε την 500cc Classic TT. Στην πορεία, το Classic TT μεγάλωσε θεαματικά: το 2014 η 500cc είχε πάνω από 70 συμμετοχές, με John McGuinness, Michael Rutter αλλά και τον Charlie Williams να επιστρέφει 30 χρόνια μετά την αποχώρησή του. Εκείνη τη χρονιά ο Ian Lougher κέρδισε την κατηγορία επάνω σε μια Paton, ενώ ο Bruce Anstey πήρε την νίκη στην Formula 1 με τον θρυλικό ήχο της YZR500.

Isle of Man Classic TT 2025

Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα ρεκόρ έσπαγαν διαρκώς. Ο Lee Johnston έθεσε νέο όριο στα 169,34 km/h στην 350cc, ενώ οι μάχες Dunlop–Anstey έγραψαν ιστορία. Το 2015 γιορτάστηκε η κληρονομιά της Norton με την παρουσία της Norton 1907 του Rem Fowler και της Featherbed του Geoff Duke, ενώ το 2016 αποδόθηκε φόρος τιμής στον Joey Dunlop, με ιστορικές μοτουκλέτες του να κάνουν γύρους στα χέρια σημαντικών αναβατών, και τον ουρανό να γεμίζει με ιστορικά βρετανικά αεροσκάφη όπως Spitfire, Hurricane και Lancaster.

Isle of Man Classic TT 2025

Το 2017 ο Bruce Anstey πέρασε τα 193km/h με 250cc, ο Dean Harrison έγραψε ρεκόρ 205,20 km/h στην Superbike Classic TT  το οποίο ακόμα δεν έχει καταρριφθεί, και ο Josh Brookes πήρε την νίκη στην κατηγορία Senior με μια Winfield Paton. Ακολούθησαν συγκινητικές τιμές στον Bob McIntyre, τον John Britten, αλλά και η επιστροφή της Ducati του Mike Hailwood, με τον John McGuinness να οδηγεί την μοτοσυκλέτα που οδήγησε τον “Mike the Bike” στη νίκη το 1978.

Isle of Man Classic TT 2025

Η τελευταία διοργάνωση πριν τη διακοπή, το 2019, ήταν φορτισμένη συναισθηματικά. Ο Giacomo Agostini επέστρεψε στην ορεινή διαδρομή με την MV Agusta, ενώ τιμήθηκαν οι Steve Hislop, και  Bruce Anstey, με τον Νεοζηλανδό να επιστρέφει μετά τη μάχη του με τον καρκίνο για να κερδίσει ξανά την κατηγορία Lightweight. Ο McGuinness πήρε τρίτο Senior τίτλο, ενώ οι Jamie Coward και David Johnson γιόρτασαν τις πρώτες τους νίκες στο Isle of Man.

Isle of Man Classic TT 2025

Τώρα, το Classic TT επιστρέφει, με τα προκριματικά να διαρκούν από τις 17 έως τις 26 Αυγούστου και τους αγώνες να ακολουθούν τις επόμενες τρείς ημέρες (27-29/08/2025). Με τέτοια κληρονομιά και ένα line-up γεμάτο θρύλους του TT για το 2025, η διοργάνωση ετοιμάζεται να ξαναπάρει τη θέση της στην κορυφή του αγωνιστικού ημερολογίου ιστορικών μοτοσυκλετών.