Σήριαλ πώλησης Ducati

Έχει ακόμη πολλά επεισόδια…
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

12/9/2017

Αυτό που ξεκίνησε σαν φήμη και μετεξελίχθηκε σε ένα κανονικό σίριαλ και αφορά την πώληση της Ducati, φαίνεται ότι θα συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμη, σύμφωνα με τις πληροφορίες που εξακολουθούν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Μέχρι στιγμής, το σίγουρο είναι ότι το όλο ζήτημα μπαίνει στον "πάγο", αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κλείνει και οριστικά.

Σύμφωνα με αναφορές από το Bloomberg, ένα από τα μεγαλύτερα κανάλια παγκοσμίως σχετικά με τα οικονομικά νέα, η διαφωνία που υπάρχει μέσα στο συμβούλιο του VW Group, ανάμεσα στα στελέχη και τα συνδικάτα των εργαζομένων που συμμετέχουν με ισάριθμα μέλη, έχει επιφέρει το προσωρινό πάγωμα. Μέχρι στιγμής είχαν ακουστεί πάρα πολλά ονόματα και επενδυτές ως επίδοξοι ιδιοκτήτες, αλλά κάθε φορά η εκάστοτε προσφορά (ή η φήμη μιας τέτοιας) έφτανε στο σημείο να αποσυρθεί, ενώ μεγάλο μέρος για την δυσαρέσκεια που συνόδευε αυτή την διαδικασία καταλογιζόταν στον Τύπο.

Αν και δεν είχε καθοριστεί το τίμημα για την εξαγορά της Ducati, το κόστος κυμαινόταν ανάμεσα στα 1,3 με 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ, σχεδόν 100 φορές πάνω από τα καθαρά ετήσια κέρδη της εταιρείας που ανέρχονται στα 100 εκατομμύρια ευρώ. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων έθεσαν ως επιχείρημα ότι η αγορά της Ducati δεν είχε καμία σχέση με τις βασικές δραστηριότητες του VW Group παγκοσμίως, και με δεδομένο ότι καταλαμβάνουν το 50% του συμβουλίου, είχαν τη δύναμη να μπλοκάρουν τις συμφωνίες.

Η Ducati αγοράστηκε το 2012 από το Group μέσω της Audi, αλλά από τον Απρίλιο της φετινής χρονιάς άρχισαν να διακινούνται οι φήμες σε μια προσπάθεια του VW Group να λειτουργήσει η Ducati ως αντιστάθμισμα του αυτοκινητιστικού τομέα και της ζημιάς που είχε υποστεί εξαιτίας του σκανδάλου με τις εκπομπές ρύπων. Με δεδομένο ότι η αγορά της Ducati είχε κοστίσει στην VW 1,283 δισεκατομμύρια ευρώ, ένας πλειοδοτικός διαγωνισμός για την πώλησή της θα μπορούσε να φέρει ένας αξιοπρεπές κέρδος από σχετικά βραχυπρόθεσμη επένδυση.

Tο όλο ζήτημα μπαίνει στον "πάγο", αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κλείνει και οριστικά

Σύμφωνα λοιπόν με τις αναφορές του Bloomberg, οι διαπραγματεύσεις για μια πιθανή πώληση είναι σχεδόν αδύνατο να ξεκινήσουν ξανά αυτή τη χρονιά.

Πριν από λίγο όμως ήρθε στην επιφάνεια μια ακόμη πτυχή, όπως αποκάλυψαν οι Economic Times. Αυτή τη φορά, η ινδική φίρμα που έχει στην κατοχή της την Royal Enfield, η Eicher Motors,  φέρεται πως θέλει να κάνει προσφορά για την εξαγορά της Ducati ύψους 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων (περίπου 1,7 δις ευρώ). Αν και είναι εις γνώση τους ότι οι διαδικασίες διαπραγματεύσεων έχουν παγώσει, υπάρχει η πεποίθηση ότι η τελική απόφαση για το αν θα πουληθεί η Ducati θα ληφθεί στις 29 Σεπτεμβρίου.

Πηγή μέσα από τους Economic Times μάλιστα, αναφέρουν πως το θέμα παίρνει παράταση όχι τόσο λόγω της διαφωνίας με τα συνδικάτα, όσο λόγω των επικείμενων εκλογών στη Γερμανία. Υπάρχει μάλιστα ελπίδα ότι πρόκειται για μια προσωρινή διακοπή κι όχι για ένα οριστικό αδιέξοδο. Σύμφωνα μάλιστα με την ίδια πηγή, η Eicher έχει περάσει την αρχική αξιολόγηση και θα προχωρήσει στον διαγωνισμό άκρως επιθετικά.

 

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”